na czci, na Honorze, Na większym jednak Punkt zawisł uporze.
Zaproszeni raz na stypę mnichowie. Pleban wychodzi: „Witajcież, ojcowie! Po nabożeństwie będziem sobie radzi, Teraz się ogrzać, życzę, nie zawadzi.” Skończywszy modły uczta nastąpiła, Goście siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto
na czci, na Honorze, Na większym jednak Punkt zawisł uporze.
Zaproszeni raz na stypę mnichowie. Pleban wychodzi: „Witajcież, ojcowie! Po nabożeństwie będziem sobie radzi, Teraz się ogrzać, życzę, nie zawadzi.” Skończywszy modły uczta nastąpiła, Goście siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 478
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu
siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 478
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
VALERIUS AURELIANUS, w Mezyj z podłych Rodziców, sprzyjaniem Wojska obrany, upadającego Imperium Filar, Tyranów Opresor, grubych Narodów Zwycięzca, Zenobii Walecznej Wschodniej Królowej, in triumpho przed Wozem wprowadziciel, którego Hasło było: Quo maior, eô placabilior. Series Cesarzów Rzymskich
38. CLAUDIUS TACITUS Vir sui Nominis, bo tylko milczący i Modest. Tacita Czytelnik, sześć Miesięcy Panujący, którego było Efatum: Sibi bonus aliis malus. Florianus Brat jego po nim panował dwa Miesiące.
39. AURELIANUS PROBUS Pokojem i Wojną sławny; za którego Frankowie wpadłszy w Gallię, Francuskie fundowali Królestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS
VALERIUS AURELIANUS, w Mezyi z podłych Rodzicow, sprzyianiem Woyska obrany, upadaiącego Imperium Filar, Tyranow Oppresor, grubych Narodow Zwycięzca, Zenobii Waleczney Wschodniey Krolowey, in triumpho przed Wozem wprowadziciel, ktorego Hasło było: Quo maior, eô placabilior. Series Cesarzow Rzymskich
38. CLAUDIUS TACITUS Vir sui Nominis, bo tylko milczący y Modest. Tacita Czytelnik, sześć Miesięcy Panuiący, ktorego było Effatum: Sibi bonus aliis malus. Florianus Brat iego po nim panował dwa Miesiące.
39. AURELIANUS PROBUS Pokoiem y Woyną sławny; za ktorego Frankowie wpadłszy w Gallię, Francuskie fundowali Krolestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 472
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
na potym żadnej skargi nie było, i zaden się nie smiał upominać pod karaniem i winą, gdyby na ten czas nie upomniał się. 7384.
(2) Pierwszy tedy Wiercioch wystąpił. Tenże na pob ory, które za dozoru Brata Modesta wydawano, gotowych piniędzy nie miał, chciał wołu przedać, zaczym Brat Modest wtedy zaraz przy gromadzie, aby go komu inszemu nie przedawał, kazał go szacowac, oszacowano na fl. 16, dał mu tedy eksnunc Wierciochowi fl. 10, a złotych sześć odłożył na pobor. Nadto, ze to mało było, aby pobor zupełnie zapłacił, dal jeszcze kopę alias 2 fl.,
na potym zadney skargi nie było, y zaden się nie smiał upominac pod karaniem y winą, gdyby na ten czas nie upomniał się. 7384.
(2) Pierwszy tedy Wiercioch wystąpił. Tenże na pob ory, ktore za dozoru Brata Modesta wydawano, gotowych piniędzy nie miał, chciał wołu przedac, zaczym Brat Modest wtedy zaraz przy gromadzie, aby go komu inszemu nie przedawał, kazał go szacowac, oszacowano na fl. 16, dał mu tedy exnunc Wierciochowi fl. 10, a złotych szesc odłozył na pobor. Nadto, ze to mało było, aby pobor zupełnie zapłacił, dal ieszcze kopę alias 2 fl.,
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 387
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, wstydzic się miał i dobry dać na grzbiecie memoriał, coby do śmierci pamiętał, jako ma dwa razy jednę brać zapłatę. 7385.
(3) Potym druga wystąpiła Muszyna ze Zbika, upominając się konia, którego dał był W. O. Bernardin, przeor tuteczny także chłopcu synowi jej. B. Modest na to odpowiedział, ze go na osadę i załogę dał, nie darowizną, a ponieważ ona będąc wdową, po synu zmarłym gospodarzu domagała się gospodarowac, czemu nie wystarczyła, nie wydołała, ani dosyć uczyniła, a w tym poprzedała co chciała zboża, mianowicie grochu korcy 12, i insze rzeczy potraciła i pomarnowała gospodarskie
, wstydzic się miał y dobry dac na grzbiecie memoriał, coby do smierci pamiętał, iako ma dwa razy iednę brac zapłatę. 7385.
(3) Potym druga wystąpiła Muszyna ze Zbika, upominaiąc się konia, ktorego dał był W. O. Bernardin, przeor tuteczny takze chłopcu synowi iey. B. Modest na to odpowiedział, ze go na osadę y załogę dał, nie darowizną, a poniewasz ona będąc wdową, po synu zmarłym gospodarzu domagała się gospodarowac, czemu nie wystarczyła, nie wydołała, ani dosyc uczyniła, a w tym poprzedała co chciała zboza, mianowicie grochu korcy 12, y insze rzeczy potraciła y pomarnowała gospodarskie
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 387
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
mieszkali, przyobiecano im po fl. 8 dawać, nie przyszło do tego, ze jednak chałupnikiem jest, a drugi jego towarzysz na zagrodzie jest, słuszna, aby mu co postąpić. Lecz ze przez niedozór jego wielkie są w lesie szkody poczynione, bo i dembu wzięto, nie tylko scięto, gdy tedy B. Modest po tego dębu jachał do cudzej wsi I. M. P. Pisarskiego, kazał mu za sobą isc dla dowodu, on nie szedł, ze tedy nie chciał dobrego, za to winien karania, bo znać ze wiedział o tym, abo go przedał, abo go inszem sposobem zafantował; gardłem o takowe rzeczy leśnych
mieszkali, przyobiecano im po fl. 8 dawac, nie przyszło do tego, ze iednak chałupnikiem iest, a drugi iego towarzysz na zagrodzie iest, słuszna, aby mu co postąpic. Lecz ze przez niedozor iego wielkie są w lesie szkody poczynione, bo y dembu wzięto, nie tylko scięto, gdy tedy B. Modest po tego dębu iachał do cudzey wsi I. M. P. Pisarskiego, kazał mu za sobą isc dla dowodu, on nie szedł, ze tedy nie chciał dobrego, za to winien karania, bo znac ze wiedział o tym, abo go przedał, abo go inszem sposobem zafantował; gardłem o takowe rzeczy lesnych
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 388
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
nagrody, w ostatku na łaskę się Pańską puszcza, gotów przyjąc, co mu dadzą. Zapłacono mu tedy w tym roku 1663 za przeszłe lata. 7390.
(8) Brozda będąc w Zbiku na folwarku gospodarzem, garncarzowi zlecono opatrować psczoły za pewną nagrodą, gdy okolicznie wyłupowano psczoły, względem tedy tego B. Modest posłany od W. O. N. Eliasza przeora, aby obudwu napomniał i przestrzegł do pilnej tych psczoł straży, postaremuz oni nie pilnowali, ani strzegli, jako było trzeba, bo sześć pniaków wyłupano. Osądzeni na pul szkodować z klasztorem, a zatym gospodarzowi fl. 8 wytrącono w mycie, a garncarzowi fl.
nagrody, w ostatku na łaskę się Panską puscza, gotow przyiąc, co mu dadzą. Zapłacono mu tedy w tym roku 1663 za przeszłe lata. 7390.
(8) Brozda będąc w Zbiku na folwarku gospodarzem, garncarzowi zlecono opatrowac psczoły za pewną nagrodą, gdy okolicznie wyłupowano psczoły, względem tedy tego B. Modest posłany od W. O. N. Eliasza przeora, aby obudwu napomniał y przestrzegł do pilney tych psczoł strazy, postaremuz oni nie pilnowali, ani strzegli, iako było trzeba, bo szesc pniakow wyłupano. Osądzeni na pul szkodowac z klasztorem, a zatym gospodarzowi fl. 8 wytrącono w mycie, a garncarzowi fl.
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 388
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
mu fory płacili, które on za tąsz prowadził okazią, przymusieli go potym, ze im musiał dać fl. 40, choć ich podobno tyle nie wybrał, tak to bywa łakomcom. Upominał się tedy, aby mu to wrócono było, ale nikt temu nie był winien, tylko sam Peruna, ani B. Modest, który i owszem kłopot niemały miał od tychże Szwedów załogów alias Salvagwardiej. 7397.
(15) Przy tej gromadzie wszytko się to uspokoiło, i perpetuum impositum silentium na przyszłe czasy, o co niesłusznie konwentu chłopstwo turbowało. Napotym consultum erit exacte rationem odbierać wszytkiego od brata ekonoma, któremu oboedientia sancta dokądinąd każe migrare
mu fory płacili, ktore on za tąsz prowadził okazią, przymusieli go potym, ze im musiał dac fl. 40, choc ich podobno tyle nie wybrał, tak to bywa łakomcom. Upominał się tedy, aby mu to wrocono było, ale nikt temu nie był winien, tylko sąm Peruna, ani B. Modest, ktory y owszem kłopot niemały miał od tychze Szwedow załogow alias Salvagwardiey. 7397.
(15) Przy tey gromadzie wszytko się to uspokoiło, y perpetuum impositum silentium na przyszłe czasy, o co niesłusznie konwentu chłopstwo turbowało. Napotym consultum erit exacte rationem odbierac wszytkiego od brata oekonoma, ktoremu oboedientia sancta dokądinąd kaze migrare
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 389
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
