Lucti i dziś żyjący) z drugim Erodiakonem na miejscu Archimandriczym obaczywszy Męża pobożnego i świętobliwego Zakonu naszego odzianego habitem/ na twarzy bladego/ z czarna rusawego/ brody nie barzo przeciagłej/ rozumiał być Archimandrita/ szedł do niego/ pokłon uczynił/ rękę pocałowawszy wziął błogosławieństwo. Mąż zaś ten wszystką noc w krześle Archimandryczym/ jako modlący się stojący barzo był podobny Obrazowi S^o^ Teodozego/ począł powtóre Erodiakon na Polieleosy dziewiątej Pieśni kadzić/ i powtóre błogosławił go Święty. Przy kóńcu nabożeństwa/ gdy Chwalcie Pana na wysokości zaśpiewano przyszedł W: O: Archimadryt Nicefor z Książęty i Panięty do Cerkwie: za którego weściem Paraecclesiarch stojąc w Ołtarzu/ zatrwożył
Lucti y dźiś żyiący) z drugim Erodiákonem ná mieyscu Archimándriczym obaczywszy Mężá pobożne^o^ y świętobliwego Zakonu nászego odzianego hábitem/ ná twarzy bládego/ z czarná rusáwego/ brody nie bárzo przećiagłey/ rozumiał bydź Archimándritá/ szedł do niego/ pokłon vczynił/ rękę pocáłowawszy wźiął błogosłáwieństwo. Mąż záś ten wszystką noc w krzesle Archimándryczym/ iáko modlący się stoiący bárzo był podobny Obrázowi S^o^ Theodozego/ począł powtore Erodiákon ná Polieleosy dźiewiątey Pieśni kádźić/ y powtore błogosłáwił go Swięty. Przy kóńcu nabożeństwá/ gdy Chwalćie Páná ná wysokośći záśpiewano przyszedł W: O: Archimádryt Nicephor z Kśiążęty y Panięty do Cerkwie: zá ktore^o^ weśćiẽ Páráecclesiárch stoiąc w Ołtarzu/ zátrwożył
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 119.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Naświętszej Panny, to jest chusty w mleku umaczanej szmat i innych różnych srodze siła.
Podle tego skarbcu jest drugi skarbiec, nazywa się księcia weneckiego; w tym różnych galanterii barzo bogatych i misternych niemało. Miedzy inszemi jest na kształt ołtarzyka małego z wysokości na piędź z jednej perły wyrobiony effigies - w Ogrójcu się Pan Jezus modlący. Niepospolita wielkość perły, prawda, że nie okrągła ani równa, jeno że tak wielka na piędź, było się czemu dziwić. Karbunkułów dwa tak wielkich, jako kokosze jaje, mniejszych trochę ze sześć. Dzbanek smaragdowy tak wielki, w który by się więcej niż pół kwarty zmieścić mogło. Z turkusu jednego
Naświętszej Panny, to jest chusty w mleku umaczanej szmat i innych różnych srodze siła.
Podle tego skarbcu jest drugi skarbiec, nazywa się księcia weneckiego; w tym różnych galanterii barzo bogatych i misternych niemało. Miedzy inszemi jest na kształt ołtarzyka małego z wysokości na piędź z jednej perły wyrobiony effigies - w Ogrójcu się Pan Jezus modlący. Niepospolita wielkość perły, prawda, że nie okrągła ani równa, jeno że tak wielka na piędź, było się czemu dziwić. Karbunkułów dwa tak wielkich, jako kokosze jaje, mniejszych trochę ze sześć. Dzbanek smaragdowy tak wielki, w który by się więcej niż pół kwarty zmieścić mogło. Z turkusu jednego
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 156
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
Ze Dusza z jednego ciała, do drugiego przechodzi; a jeśli w pierwszym, drugim, i trzecim ciele zgrzeszy, idzie do piekła. Co jest errorem wyklętym od Kościoła Bożego.
26 Ze ci Żydzi będą mieli żywot wieczny, (pewniej brzuch napchany) którzy przynajmniej trzy razy na dzień jedzą.
27 Trzymają, że modlący się na południe, dostąpi mzdrości, a na pułnoc bogactwa.
Zgoła 28 błędów podobnych wylicza Joannes Clerycatus, z którym ci Ja Czytelniku, co większe dopiero wyliczyłem.
MASQVARDUS Autor Talmudycznym błędom, i te przypisuje.
29 Ze BÓG stworzył tak wielkiego Adama, że się Nieba dotykał.
30 Ze BÓG jeździ na
Ze Duszá z iednego ciáła, do drugiego przechodzi; a ieśli w pierwszym, drugim, y trzecim ciele zgrzeszy, idzie do piekła. Co iest errorem wyklętym od Kościoła Bożego.
26 Ze ci Zydzi będą mieli żywot wieczny, (pewniey brzuch napchány) ktorzy przynáymniey trzy razy ná dzień iedzą.
27 Trzymáią, że modlący się ná południe, dostąpi mzdrości, a na pułnoc bogactwa.
Zgoła 28 błędow podobnych wylicza Ioannes Clericatus, z ktorym ci Ia Czytelniku, co większe dopiero wyliczyłem.
MASQVARDUS Autor Talmudycznym błędom, y te przypisuie.
29 Ze BOG stworzył tak wielkiego Adama, że się Nieba dotykał.
30 Ze BOG ieździ na
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1074
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
chustkę krew zebrała, szanowała w stancyj swojej. Na dzień wszystkich Świętych gdy Litanie śpiewano onich w Sycylii, w Mesynie mieście Relikwiarz z kośćmi Świętych sam się otwierał, po skończonych Litaniach sam się zawierał Nadasi 1. 9bris. A gdzie Z. Eligiusz złotnik, a potym Biskup wysłuchany, tylko przed Relikwiami SS. modlący się, gdzie głos z Nieba go zaleciał: Eligi exauditae sunt orationes tuae. P. Nadasi 1. Xbris. O 8. Cyprianie mawiał Z. Grzegorz Nazianzeński: Omnia potest pulvis Cypriani. Z. Natalia Męża swego Adriana uciętą od tyrana rękę, przy sobie nosiła, przed nią się modliła. Z. Grzegorz
chustkę krew zebrała, szanowała w stancyi swoiey. Na dzień wszystkich Swiętych gdy Litanie spiewano onich w Sycylii, w Messynie mieście Relikwiarz z kośćmi Swiętych sam się otwierał, po skońcżonych Litaniach sam się zawierał Nadasi 1. 9bris. A gdzie S. Eligiusz złotnik, á potym Biskup wysłuchany, tylko przed Relikwiami SS. modlący się, gdzie głos z Nieba go zaleciał: Eligi exauditae sunt orationes tuae. P. Nadasi 1. Xbris. O 8. Cyprianie mawiał S. Grzegorz Nazianzeński: Omnia potest pulvis Cypriani. S. Natalia Męża swego Adriana uciętą od tyrana rękę, przy sobie nosiła, przed nią się modliła. S. Grzegorz
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 92
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wystawił, Swój Zakon wsławił. 2. Tu Obróć oko. Westchnij głęboko; Zabolej z Piotrem, Ze jesteś, Łotrem. Żałuj, za złości, W serca gorżkości.
Obok tej perspektywy była druga, należąca do ulicy trzeciej stąd się zaczynającej, jest Z. Paweł, pierwszy Nowozakonny Pustelnik, wpięknie wyrobionej skale modlący się, któremu kruk lecący chleb niesie, a przy nim Inskrypcja:
Paweł na Puszczy, od ludzkiej tłuszczy, Niema żywności, kruk z Opatrzności. Boskiej go żywi
Tuż blisko jest kaplica, a raczej Oratorium pięknie adornowane z trzema Ołtarzykami do modlenia się a czasem do medytacyj i komponowania, jako w miejscu trochę odległym
wystáwił, Swoy Zakon wsławił. 2. Tu obroć oko. Westchniy głęboko; Zaboley z Piotrem, Ze iesteś, Łotrem. Załuy, za złości, W serca gorżkości.
Obok tey perspektywy była druga, należąca do ulicy trzeciey ztąd się zaczynaiącey, iest S. Paweł, pierwszy Nowozakonny Pustelnik, wpięknie wyrobioney skale modlący się, ktoremu kruk lecąćy chleb niesie, a przy nim Inskrypcya:
Paweł na Puszczy, od ludzkiey tłuszczy, Niema żywności, kruk z Opatrzności. Boskiey go żywi
Tuż blisko iest kaplica, a raczey Oratorium pięknie adornowane z trzema Ołtarzykami do modlenia się á czasem do medytacyi y komponowania, iako w mieyscu trochę odległym
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 545
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
.
Te tu w Kasinie Obrał pustynie, Benedykt Święty, Świata ponęty Precz porżuciwszy.
Wpuł tej czwartej ulicy szło długie, a wąskie na wsyztkie strony przezroczyste Eremitorium Scythis albo Tebaida, sławne owe w Egipcie miejsce, wiele tysięcy mające Pustelników. Na którego imitat onem są tu Pustelnicy wróżnych strojach, co raz w inakszej skale modlący się. Przy introicie w te miejsce pełne Pustelników, te oczom spektatora obiiciuntur inskrypcje.
Lege et collige Hospes. Si[...] tibi mundus immundus est, et vitiis corrupta sordet terra. Inter Eremitarum cellas, quaere Caelos, Habes hic Scythim et Thebaidem, illorum ex AEgypto translatas sedes, Magnae sanctitatis latibula. Ex illis silentibus tenebris
.
Te tu w Kassinie Obrał pustynie, Benedykt Swięty, Swiata ponęty Precz porżuciwszy.
Wpuł tey czwártey ulicy szło długie, a wąskie na wsyztkie strony przezroczyste Eremitorium Scythis álbo Tebaida, sławne owe w Egypcie mieysce, wiele tysięcy maiące Pustelnikow. Na ktorego imitat onem są tu Pustelnicy wrożnych stroiach, co raz w inakszey skale modlący się. Przy introicie w te mieysce pełne Pustelnikow, te ocżom spektatora obiiciuntur inskrypcye.
Lege et collige Hospes. Si[...] tibi mundus immundus est, et vitiis corrupta sordet terra. Inter Eremitarum cellas, quaere Caelos, Habes hic Scythim et Thebaidem, illorum ex AEgypto translatas sedes, Magnae sanctitatis latibula. Ex illis silentibus tenebris
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 547
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Senior Prawa Mahometańskiego, Superior scholae Iuridicae, gdzie lekcje daje we Srzodę i w Sobotę, oraz jest Sędzią biorący pensyj 10. tysięcy talerów, aby był incorruptus. Kazy jest czwarty Duchowny, niby Oficjał, Sędzia przy Koadiutorze, Karczemne sprawy sądzący. Piche Nachmaz jest to Kapłan, Teolog Królewski, i jałmużnik na Pałacu modlący się. Są tam Kalifowie niby Plebani, Mołły, niby ich Wikariowie, Derwiszowie, niby Mnisi po drogach i Karczmach nauczający Alkoranu. Mają i Szkoły swoje na uczenie Alkoranu, Filozofii, Astronomii, Medycyny ad mentem Awiceny Medyka. Uczą się tam i Jurydyki, bardzo ją estymując. Sześciu Ministrów jest tu głównych. 1
Senior Prawa Machometańskiego, Superior scholae Iuridicae, gdzie lekcye daie we Srzodę y w Sobotę, oraz iest Sędzią biorący pensyi 10. tysięcy talerów, aby był incorruptus. Kazy iest czwarty Duchowny, niby Officyał, Sędzia przy Koadiutorze, Karczemne sprawy sądzący. Piche Nachmaz iest to Kapłan, Teolog Krolewski, y iałmużnik na Pałacu modlący się. Są tam Kalifowie niby Plebani, Mołły, niby ich Wikariowie, Derwiszowie, niby Mnisi po drogach y Karczmach nauczaiący Alkoranu. Maią y Szkoły swoie na uczenie Alkoranu, Filozofii, Astronomii, Medycyny ad mentem Awiceny Medyka. Uczą się tam y Iurydyki, bardzo ią estymuiąc. Sześciu Ministrow iest tu głownych. 1
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 523
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ucieka.
Łakomy myśli jak nazbierać złota, Nie jako dobrze dokończyć żywota. Pieniądze goni, a śmierć za nim chodzi, On na skarb a ta, na samego godzi. Uczeń, który mistrzowym słowom nie wierzy, podobny jest malowanej ścienie; a duchowny nieuczony jest jako izba beze drzwi. Lepszy jest jeden grzesznik Boga modlący i ręce swe ku niebu trzymający, niż sto derwiszów, co po wierzchu szatami duchowni, a wewnątrz od inszych gorszy. Nauczony i pisma wiadomy, a według niego się niesprawujący, jest jako pszczoła bez miodu.
Mów odemnie tej wielkiej a nikczemnej pczele: Przecz ty przeciwko wszytkim śmiesz grzeszyć tak śmiele, Że nie
ucieka.
Łakomy myśli jak nazbierać złota, Nie jako dobrze dokończyć żywota. Pieniądze goni, a śmierć za nim chodzi, On na skarb a ta, na samego godzi. Uczeń, który mistrzowym słowom nie wierzy, podobny jest malowanéj ścienie; a duchowny nieuczony jest jako izba beze drzwi. Lepszy jest jeden grzesznik Boga modlący i ręce swe ku niebu trzymający, niż sto derwiszów, co po wierzchu szatami duchowni, a wewnątrz od inszych gorszy. Nauczony i pisma wiadomy, a według niego się niesprawujący, jest jako pszczoła bez miodu.
Mów odemnie téj wielkiéj a nikczemnéj pczele: Przecz ty przeciwko wszytkim śmiesz grzeszyć tak śmiele, Że nie
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 249
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
