miejsc/ ręce gdy wstęgą krępują; Jak być mają/ od pogan wiązane rękują. Też zaś ręce/ po łokcie zawijając/ golą: Dając znać/ że do praczek przystaną w niewolą. A piersi/ że jak mamki/ bez wstydu odkryły; Gotują się za Mamki/ by u Pogan były. Wstydżą się/ Modne za wstyd/ bezpieczeństwo ważą: By śmielsze były/ gdy im bez wstydu być każą. Za wielą/ zamietają gościńce/ Ogony; A by zatarły drogę/ z Pogan/ do Korony. Żeby/ za harde zbytki/ które wymyślały/ Bez nadzieje powrotu/ wniewoli zostały. O Boże/ co przezornym/ widzisz
mieysc/ ręce gdy wstęgą krępuią; Iak bydź máią/ od pogan wiązáne rękuią. Też záś ręce/ po łokćie zawijáiąc/ golą: Dáiąc znáć/ że do praczek przystaną w niewolą. A pierśi/ że iák mámki/ bez wstydu odkryły; Gotuią się zá Mámki/ by v Pogan były. Wstydżą się/ Modne zá wstyd/ bespieczenstwo wáżą: By śmielsze były/ gdy im bez wstydu bydź káżą. Zá wielą/ zámietáią gośćińce/ Ogony; A by zátarły drogę/ z Pogan/ do Korony. Zeby/ zá hárde zbytki/ ktore wymyśláły/ Bez nadźieie powrotu/ wniewoli zostáły. O Boże/ co przezornym/ widźisz
Skrót tekstu: ŁączZwier
Strona: C
Tytuł:
Nowe zwierciadło
Autor:
Jakub Łącznowolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
na dwa łokcia ostatniego pół chłopa. Pytam na ostatek, skąd nieuważne na siebie tyraństwo silić się w zgryźliwych myślach, trudnych sposobach i niedostatku na te tam wymyślne, nie zawsze cienkiego ciała aparencyje. I już pospolitą odpowiedź słyszę: Bo tak moda każe, tak i pani wojewodzina, kasztelanowa i tam insze od czoła damy modne stroją się i przystojnie udają. A tu serdecznie rozśmiać się muszę, o niepomiarkowana zdolnością i rozumem płci słabiuchnej emulacyjo! Na owe żaby, z końskiego kopyta podkowy pretensyją pociesznie wychodząca! A kędyż róg do ufnala? Noga w sile i tuszy do żelaza? Sposobność i potrzeba zażycia jej tak ogromnie i baczno? Kędy (
na dwa łokcia ostatniego pół chłopa. Pytam na ostatek, skąd nieuważne na siebie tyraństwo silić się w zgryźliwych myślach, trudnych sposobach i niedostatku na te tam wymyślne, nie zawsze cienkiego ciała aparencyje. I już pospolitą odpowiedź słyszę: Bo tak moda każe, tak i pani wojewodzina, kasztelanowa i tam insze od czoła damy modne stroją się i przystojnie udają. A tu serdecznie rozśmiać się muszę, o niepomiarkowana zdolnością i rozumem płci słabiuchnej emulacyjo! Na owe żaby, z końskiego kopyta podkowy pretensyją pociesznie wychodząca! A kędyż róg do ufnala? Noga w sile i tuszy do żelaza? Sposobność i potrzeba zażycia jej tak ogromnie i baczno? Kędy (
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 289
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
do niego. Agazanty podwójne i gors takiejże koronki.
No 5to — Aszust wyrabiany, koronowy, i denko takież. Do niego więcej nie ma nic.
No 6to — Koronki angielskiej na negliże, w zęby, łokci ośm i ćwierć, No 8 ć.1.; takiejże koronki angażanty podwójne, modne. Mankietki pojedynkowe do koszuli i gors takiż.
No 7 mo — Koronek szerokich, na dormezik, łokci cztery i pół, No 4 1/2.
No 8 vo — Aszust koronowy, czarny, jeden, No 1.
No 9 no — Koronki szerokiej, cienkiej, na negliże, łokci pięć.
do niego. Agazanty podwójne i gors takiejże koronki.
No 5to — Aszust wyrabiany, koronowy, i denko takież. Do niego więcej nie ma nic.
No 6to — Koronki angielskiej na negliże, w zęby, łokci ośm i ćwierć, No 8 ć.1.; takiejże koronki angażanty podwójne, modne. Mankietki pojedynkowe do koszuli i gors takiż.
No 7 mo — Koronek szerokich, na dormezik, łokci cztery i pół, No 4 1/2.
No 8 vo — Aszust koronowy, czarny, jeden, No 1.
No 9 no — Koronki szerokiej, cienkiej, na negliże, łokci pięć.
Skrót tekstu: WypARzewGęb
Strona: 228
Tytuł:
Spis wyprawy Anny z Rzewuskich…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
angażanty podwójne i gors.
No 13tio — Koronki wąskiej, na negliże, łokci ośm ćwierć, jedna, No 8 ć. 1; do nich angażanty podwójne przy rąbku i gors takiejże koronki.
No 14to — Koronek szerszych i cięszych, na negliże, łokci dziewięć, No 9. Do nich angażanty podwójne, modne, przy gazie. Mankietki pojedynkowe, przy gazie, do koszuli, gors takiż.
No 15to — Dormezików nocnych, z wąską koronką, 2, przy batyście z takąż koronką. Mankiecików pojedynkowych par 2.
No 16to — Aszust wyrabiany, nowy, żyłkowany, do niego denko takież. Takiejże koronki
angażanty podwójne i gors.
No 13tio — Koronki wąskiej, na negliże, łokci ośm ćwierć, jedna, No 8 ć. 1; do nich angażanty podwójne przy rąbku i gors takiejże koronki.
No 14to — Koronek szerszych i cięszych, na negliże, łokci dziewięć, No 9. Do nich angażanty podwójne, modne, przy gazie. Mankietki pojedynkowe, przy gazie, do koszuli, gors takiż.
No 15to — Dormezików nocnych, z wąską koronką, 2, przy batyście z takąż koronką. Mankiecików pojedynkowych par 2.
No 16to — Aszust wyrabiany, nowy, żyłkowany, do niego denko takież. Takiejże koronki
Skrót tekstu: WypARzewGęb
Strona: 229
Tytuł:
Spis wyprawy Anny z Rzewuskich…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
