przyszli do granic ziemie Chananejskiej. 36. A Gomer jest dziesiąta część miary Efa. Rozd. XVI. II. Mojżeszowe. Rozd. XVII. ROZDZIAŁ XVII. Lud bez wody szemrze, 6. A Pan kazał Mojżeszowi uderzyć laską w skałą, z której woda wypłynęła. 8 Jozue bitwę stoczywsz iż Amilesitami za modlitwą Mojżeszową poraził je. 14 Pan je zgładzić obiecuje. 25 A Mojżesz Ołtarż Panu zbudował. 1
. RUszyło się tedy wszystko mnóstwo synów Izraelskich z puszczy Syn/ stanowiskami swemi: według rozkazania Pańskiego/ i położyli się obozem w Rafidym/ gdzie wody nie było/ aby pił lud. 2. Przetoż swarzył się lud z
przyszli do gránic źiemie Chánánejskiey. 36. A Gomer jest dźieśiątá część miáry Efá. Rozd. XVI. II. Mojzeszowe. Rozd. XVII. ROZDZIAŁ XVII. Lud bez wody szemrze, 6. A Pan kazał MOjzeszowi uderzyć laską w skáłą, z ktorey wodá wypłynęłá. 8 Iozue bitwę stoczywsz yz Amilesitámi zá modlitwą Mojzeszową poráźił je. 14 Pan je zgłádźić obiecuje. 25 A Mojzesz Ołtarż Panu zbudował. 1
. RUszyło śię tedy wszystko mnostwo synow Izráelskich z puszczy Syn/ stánowiskámi swemi: według rozkazánia Páńskiego/ y położyli śię obozem w Ráfidim/ gdźie wody nie było/ áby pił lud. 2. Przetoż swárzył śię lud z
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 73
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Moszka Saraceńska do której na każdy dzień przychodzą Arabowie/ i Saracenowie rozmaici/ i pacierze swe mówią do ś. Mojżesza/ którego w wielkiej uczciwości mają/ i przyznawają/ że był wielki Prorok. Jest też tam wielka sadzawka/ ma wodę zimną i barzo zdrową/ którą pijał Mojżesz/ dla czego ją teraz zowią Sadzawką Mojżeszową. Wszędy około barzo wielkie leżą waliny/ twierdzą/ że tu był kiedyś klasztor. Ma to ta góra Oreb/ że idzie wzwyż okrągło/ i niewiąże się z drugimi/ a chociaż nie jest nad insze wyssza/ przecię osobliwsza/ ście ma trudniejsze/ bo od klasztoru/ aż na samy jej wiersch nie
Moszká Sáráceńska do ktorey ná káżdy dźień przychodzą Arábowie/ y Sárácenowie rozmáići/ y páćierze swe mowią do ś. Moyżeszá/ ktorego w wielkiey uczćiwości máią/ y przyznáwáią/ że był wielki Prorok. Iest też tám wielka sadzáwká/ ma wodę źimną y bárzo zdrową/ ktorą piiał Moyżesz/ dla czego ią teraz zowią Sadzáwką Moyżeszową. Wszędy około bárzo wielkie leżą wáliny/ twierdzą/ że tu był kiedyś klasztor. Ma to tá gorá Oreb/ że idźie wzwysz okrągło/ y niewiąże sie z drugimi/ á choćiaż nie iest nád insze wyssza/ przećię osobliwsza/ śćie ma trudnieysze/ bo od klasztoru/ áż ná sámy iey wiersch nie
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 20
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
