zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Mój Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i na twoję chwalę”. Ale i cóż ja widzę za zbrodnie zuchwałe?!
zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Moj Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i na twoję chwalę”. Ale i cóż ja widzę za zbrodnie zuchwałe?!
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 54
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
przez Mojżesza: I wydanie Zakonu na gorze Synaj/ i inszych praw podanie i objaszienie. A zamyka w sobie ta księga to co się działo przez lat sto czterdzieści/ i dwie/ według tego rachunku. Rozd I. EKsODUS. Rozd. I. Od śmierci Józefowej/ aż do narodzenia Mojżeszowego lat 60 Od narodzenia Mojżeszowego aż do wyścia z Egiptu lat 81 Od wyścia z Egiptu/ aż do wystawienia Przybytku rok 1. Rozdział 1. Rozmnożenie potomka Jakobowego w Egipcie/ 8. Inszy Król nastawszy trapić się począł.15. i babam które przy rodzeniu bywały każdego mężczyznę zabijać rozkazał/ 17 które yego nie usłuchały. 20 Bóg im dobrze
przez Mojzeszá: Y wydánie Zákonu ná gorze Synáj/ y inszych práw podánie y objáśźienie. A zámyká w sobie tá kśięgá to co śię dźiáło przez lat sto czterdźieśći/ y dwie/ według tego ráchunku. Rozd I. EXODUS. Rozd. I. Od śmierći Iozefowey/ áż do národzeniá Mojzeszowego lat 60 Od národzeniá Mojzeszowego áż do wyśćiá z Egiptu lat 81 Od wyśćiá z Egiptu/ áż do wystáwieniá Przybytku rok 1. ROZDZIAL 1. Rozmnożenie potomká Iákobowego w Egipćie/ 8. Inszy Krol nástáwszy trápić śie począł.15. y bábám ktore przy rodzeniu bywáły káżdego mężczyznę zábijáć rozkázáł/ 17 ktore yego nie usłuchały. 20 Bog im dobrze
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 56
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. I odejdą żaby od ciebie/ i od domów twoich/ i od sług twoich/ i od ludu twego: tylko w rzece zostaną. 12. Wyszedł tedy Mojżesz i Aaron od Faraona/ i zawołał Mojżesz do PANA/ aby odjął żaby/ które był przepuścił na Faraona. 13. I uczynił PAN według słowa Mojżeszowego/ że wyzdychały żaby z domów/ ze wsi/ i z pol. 14. I zgromadzali je na kupy/ i zśmierdła się ziemia: 15. A widząc Farao/ że miał wytchnienie/ obciążył serce swoje/ i nie usłuchał ich/ jako był powiedział PAN. 16. I Rzekł PAN do Mojżesza: Mów
. Y odejdą żáby od ćiebie/ y od domow twojich/ y od sług twojich/ y od ludu twego: tylko w rzece zostáną. 12. Wyszedł tedy Mojzesz y Aáron od Fáráoná/ y záwołał Mojzesz do PANA/ áby odjął żáby/ ktore był przepuśćił ná Fáráoná. 13. Y uczynił PAN według słowá Mojzeszowego/ że wyzdycháły żáby z domow/ ze wśi/ y z pol. 14. Y zgromádzáli je ná kupy/ y zśmierdłá śię źiemiá: 15. A widząc Fáráo/ że miał wytchnienie/ obćiążył serce swoje/ y nie usłuchał jich/ jáko był powiedźiáł PAN. 16. Y Rzekł PAN do Mojzeszá: Mow
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 63
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
ciebie/ i będę się modlił Panu/ a odejdzie rozmaite robactwo od Faraona/ od sług jego/ od ludu jego/ jutro: tylko niech więcej Farao nie kłama/ aby nie miał wypuścić ludu dla ofiarowania PANU. 30. Wyszedszy tedy Mojżesz od Faraona/ modlił się PANu. 31. I uczynił PAN według słowa Mojżeszowego/ i oddalił ono rozmaite robactwo od Faraona/ i od sług jego/ i od ludu jego/ a nie zostało i jednego. 32. Jednak Farao obciążył serce swe/ i tym razem/ a nie wypuścił ludu. ROZDZIAŁ IX Bóg znowu przez Mojżesza i Aa- Rozdz. IX. EKsODUS. Rozd. IX.
ćiebie/ y będę śię modlił Pánu/ á odejdźie rozmájite robáctwo od Fáráoná/ od sług jego/ od ludu jego/ jutro: tylko niech więcej Fáráo nie kłáma/ áby nie miał wypuśćić ludu dla ofiárowániá PANU. 30. Wyszedszy tedy Mojzesz od Fáráoná/ modlił śię PANu. 31. Y uczynił PAN według słowá Mojzeszowego/ y oddalił ono rozmájite robáctwo od Fáráoná/ y od sług jego/ y od ludu jego/ á nie zostáło y jednego. 32. Iednák Fáráo obćiążył serce swe/ y tym rázem/ á nie wypuśćił ludu. ROZDZIAŁ IX Bog znowu przez Mojzesza y Aá- Rozdz. IX. EXODUS. Rozd. IX.
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 63
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
mnie też błogosławcie. 33. I przynaglali Egipczanie ludowi/ aby ich co rychlej wyprawili z ziemie/ bo mówili: Pomrzemy wszyscy. 34. Wżyął tedy lud ciasta swe/ pierwej niż zakisiały: a one ciasta swe/ uwinąwszy wszaty swe/ kładli na ramiona swoje: 35. Tedy Synowie Izraelscy uczynili według rozkazania Mojżeszowego/ i wypożyczali u Egipczan naczynia srebrnego/ i naczynia złotego/ i szat. 36. A i PAN dał łaskę ludowi w oczach Egipczanów że im pożyczali: i złupili Egipt. 37. ĆIągnęli tedy Synowie Izraelscy z Ramesses/ do Suchotu/ około sześć kroć sto tysięcy pieszych mężów tylko/ okrom dzieci. 38.
mnie też błogosłáwćie. 33. Y przynágláli Egipczánie ludowi/ áby ich co rychlej wypráwili z źiemie/ bo mowili: Pomrzemy wszyscy. 34. Wżiął tedy lud ćiástá swe/ pierwej niż zákiśiáły: á one ćiástá swe/ uwinąwszy wszáty swe/ kłádli ná rámioná swoje: 35. Tedy Synowie Izráelscy uczynili według rozkazánia Mojzeszowego/ y wypożyczáli u Egipczán náczynia srebrnego/ y náczynia złotego/ y szát. 36. A i PAN dáł łáskę ludowi w oczách Egipczánow że im pożyczáli: y złupili Egipt. 37. ĆIągnęli tedy Synowie Izráelscy z Rámesses/ do Suchotu/ około sześć kroć sto tyśięcy pieszych mężow tylko/ okrom dźieći. 38.
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 68
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
27. I rzekł do nich: Tak mówi PAN/ Bóg Izraelski: Przypasz każdy miecz swój do biodry swojej/przychodźcie a wracajcie się/ od bramy do bramy w Obożye: a zabijajcie/ każdy brata swego/ i każdy przyjaciela swego/ i każdy bliźniego swego: 28. I uczynili Synowie Lewiego/ według słowa Mojżeszowego: i poległo z ludu dnia onego/ około trzech tysięcy mężów. 29. Bo był rzekł Mojżesz: Poświęćcie ręce swoje dziś PANU/ każdy na Synu swym/ i na bratu swym/ aby wam dane było dziś błogosławieństwo. 30. A Gdy było nazajutrz/ mówił Mojżesz do ludu: Wyście zgrzeszyli grzechem wielkim
27. Y rzekł do nich: Ták mowi PAN/ Bog Izráelski: Przypász káżdy miecz swoj do biodry swojej/przychodźćie á wracajćie śię/ od bramy do bramy w Obożie: á zábijajćie/ káżdy brátá swego/ y káżdy przyjaćielá swego/ y káżdy bliźniego swego: 28. Y uczynili Synowie Lewiego/ według słowá Mojzeszowego: y poległo z ludu dniá onego/ około trzech tyśięcy mężow. 29. Bo był rzekł Mojzesz: Poświęććie ręce swoje dźiś PANU/ káżdy ná Synu swym/ y ná brátu swym/ áby wam dáne było dźiś błogosłáwieństwo. 30. A Gdy było názájutrz/ mowił Mojzesz do ludu: Wyśćie zgrzeszyli grzechem wielkim
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 90
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ czego pełne są Pisma Proroków i starego Testamentu. A czemuż tak długo Bóg z nim późnił? M. Bowiem Chrystus/ jako świadczy Paweł Z. chciał przyść w zupełności czasu. V. Cóż to za zupełność czasu? M. Ta którą Bóg przed wieki naznaczył/ jaka była/ gdy Żydowie pod jarzmem prawa Mojżeszowego ulgi żadnej nie czując/ na ciężar prawa styskowali. A poganie odstąpiwszy prawa przyrodzonego/ przeciw przyrodzeniu brzydko żyli/ gdy żaden ani z Kapłanów/ ani z Lewitów człowieka ratował. Samarytan prawdziwy nadszedł/ który na pół umarłego/ na dobytek ciała swego Przenaświętszego wziąwszy/ do gospody Kościoła Bożego zaniósł/ i zaprowadził. V.
/ czego pełne są Pismá Prorokow y stárego Testámentu. A czemuż ták długo Bog z nim poźnił? M. Bowiem Chrystus/ iáko świádczy Páweł S. chćiał przyść w zupełnośći czásu. V. Coż to zá zupełność czásu? M. Tá ktorą Bog przed wieki náznáczył/ iáka byłá/ gdy Zydowie pod iárzmem práwá Moyzeszowego vlgi żadney nie czuiąc/ ná ćiężar práwá styskowáli. A pogánie odstąpiwszy práwá przyrodzonego/ przećiw przyrodzeniu brzydko żyli/ gdy żaden áni z Kápłánow/ áni z Lewitow człowieká rátował. Sámárytan prawdźiwy nádszedł/ ktory ná puł vmárłego/ ná dobytek ćiáłá swego Przenaświętszego wźiąwszy/ do gospody Kośćiołá Bożego zániosł/ y záprowádźił. V.
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 29
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
/ ciało w grobie ozywiła/ i od umarłych mocą swą Boską/ Chrystus Zmartwychwstał dnia trzeciego. V. Czemuż to nie zaraz po śmierci? M. Aby/ że prawdziwie był umarł/ wszem wiadomo było. V. Czemu trzeciego dnia? M. Aby tych/ którzy w prawie abo stanie przyrodzenia/ pisanego Mojżeszowego/ i łaski w grzechach obumierali/ myślą/ słowem/ uczynkiem/ przez Wiarę Trójcy ś. wskrzesił i ożywił. V. Wziąłże znowu wszytkie części ciała swego? M. Wziął wszytkie/ włosy nawet na różnych miejscach/ podczas męki swej potargane i rozrucone/ i Krew wszytkę z ciała wylaną. V. Cóż
/ ćiáło w grobie ozywiłá/ y od vmárłych mocą swą Boską/ Chrystus Zmartwychwstał dniá trzeciego. V. Czemuż to nie záraz po śmierći? M. Aby/ że prawdźiwie był vmárł/ wszem wiádomo było. V. Czemu trzećiego dniá? M. Aby tych/ ktorzy w práwie ábo stanie przyrodzenia/ pisánego Moyżeszowego/ y łáski w grzechách obumieráli/ myślą/ słowem/ vczynkiem/ przez Wiárę Troycy ś. wskrześił y ożywił. V. Wźiąłże znowu wszytkie częśći ćiáłá swego? M. Wźiął wszytkie/ włosy náwet ná rożnych mieyscách/ podczás męki swey potárgáne y rozrucone/ y Krew wszytkę z ciáłá wylaną. V. Coż
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 35
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
i Słów/ jako z Materii i Formy. V. Od kogoż Materia i Forma są naznaczone? M. Od Chrystusa Pana. V. Cóż jest za skutek pierwszy Sakramentów? M. Laska Boża. V. Toć musiały być Sakramenta we wszelakim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ i Prawa Mojżeszowego od Boga podane. V. Któryż jest wtóry skutek Sakramentów? M. Charakter albo Ceha i Piątno. V. Któreż Sakramenta przynoszą z sobą ten Charakter? M. Troje: Chrzest/ Bierzmowanie/ Kapłaństwo. V. Któż jest sprawcą i Ministrant Sakramentów? M. Pospolicie Kapłan. V. Czego potrzeba
y Słow/ iáko z Máteryey y Formy. V. Od kogoż Máterya y Formá są náznáczone? M. Od Chrystusá Páná. V. Coż iest zá skutek pierwszy Sákrámentow? M. Láská Boża. V. Toć muśiáły bydź Sákrámentá we wszelákim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ y Práwá Moyzeszowego od Bogá podáne. V. Ktoryż iest wtory skutek Sákrámentow? M. Chárákter álbo Cehá y Piątno. V. Ktoreż Sákrámentá przynoszą z sobą ten Chárákter? M. Troie: Chrzest/ Bierzmowánie/ Kápłánstwo. V. Ktoż iest sprawcą y Ministránt Sákrámentow? M. Pospolicie Kápłan. V. Czego potrzebá
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 39
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
byście nie pomarli/ a Bóg nie rozgniewał się na wszystko zgromadzenie. Ale bracia waszy/ wszystek dom Synów Izraelskich/ niech płaczą tego spalenia/ które uczynił PAN. 7. Ze drzwi też Namiotu zgromadzenia nie wychodźcie/ byście snadź nie pomarli/ abowiem olejek pomazania Pańskiego jest na was: i uczynili według rozkazania Mojżeszowego. 8.
ZAtym rzekł PAN do Aarona/ mówiąc: 9. Wina i napoju mocnego/ nie będziesz pił/ ty/ i synowie twoi z tobą/ gdy będziecie mieli wchodzić do Namiotu zdromadzenia/ abyście nie pomarli: ustawa to wieczna będzie w narodziech waszych. 10. Abyście rozeznawać mogli miedzy rzeczą świętą
byśćie nie pomárli/ á Bog nie rozgniewał śię ná wszystko zgromádzenie. Ale bráćia wászy/ wszystek dom Synow Izráelskich/ niech płáczą tego spalenia/ ktore uczynił PAN. 7. Ze drzwi też Namiotu zgromádzenia nie wychodźćie/ byśćie snadź nie pomárli/ ábowiem olejek pomázánia Páńskiego jest ná was: y uczynili według rozkazánia Mojzeszowego. 8.
ZAtym rzekł PAN do Aároná/ mowiąc: 9. Winá y napoju mocnego/ nie będźiesz pił/ ty/ y synowie twoji z tobą/ gdy będźiećie mieli wchodźić do Namiotu zdromádzenia/ ábyśćie nie pomárli: ustáwá to wieczna będźie w narodźiech wászych. 10. Abyśćie rozeznawáć mogli miedzy rzeczą świętą
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 111
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
