zatracić usiłują. Przetoż biada im/ iż zamkneli Królestwo Niebieskie przed ludźmi/ w które ani sami wchodzą/ ani drugim wniść dopuszczają. Biada im iż pożyrają dusze owiec Ojca swego/ i rozszerzają szaty swoje/ rozpuszczają kraje płaszczów swoich/ a przecedzając komory Wielbłądy połykają/ ci są wodzowie ślepi/ i którzy na stolicy Mojżeszowej usiadszy/ źle uczą/ i źle czynią/ a iżby je Rabbinami zwano/ pragną. Nie jestli to prze Bóg rzecz dziwna i żałosna? iż i ci sami którym lekarstwo do rąk jest podane/ i powierzone im owce poparszywiały/ a którym o drugich piecza i pilność jest zlecona/ tych samych niedbalstwo napierwej opanowało
zátráćić vśiłuią. Przetoż biádá im/ iż zámkneli Krolestwo Niebieskie przed ludźmi/ w ktore áni sámi wchodzą/ áni drugim wniść dopuszcżáią. Biáda im iż pożyráią dusze owiec Oycá swego/ y rozszerzáią száty swoie/ rozpuszcżaią kráie płaszcżow swoich/ á przecedzáiąc komory Wielbłądy połykáią/ ći są wodzowie ślepi/ y ktorzy ná stolicy Moyzeszowey vśiadszy/ źle vcżą/ y źle czynią/ á iżby ie Rábbinámi zwano/ prágną. Nie iestli to prze Bog rzecż dźiwna y żáłosna? iż y ci sámi ktorym lekárstwo do rąk iest podáne/ y powierzone im owce popárszywiáły/ á ktorym o drugich piecża y pilność iest zleconá/ tych sámych niedbálstwo napierwey opánowáło
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 11v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
się stolicą mianuje/ a stąd wszelki/ który sprawiedliwie sądzi/ albo wszystkie stolice z Rzymską równej i jednej poważności uczyniwszy/ pierwszości władzej tę odsądzi: albo przy podanej ją władzej zostawiwszy/ tejże czci dostojność i inszym stolicom przyzna. Błogosławiony Chtyzostom powiada/ że każdy Arcykapłan na Chrystusowej stolicy usiadł/ jak Zakonne Kaplany[...] na Mojżeszowej siedzieli/ i iż więtszą godnością nad Anioły i Archanioły są przyozdobieni. Na drugim miejscu pisze. A przetoż nie jest rzecz wielka/ że się Rzymska stolica Apostołską nazywa/ ponieważ każdy Biskup nad Anioły godnością przyozdobiony/ na Chrystusowej stolicy siedzi. A co powiadają/ że nikomu inszemu/ tylko samemu Papieżowi Rzymskiemu wolno Koncylia
się stolicą miánuie/ á stąd wszelki/ ktory spráwiedliwie sądźi/ álbo wszystkie stolice z Rzymską rowney y iedney poważnośći vcżyniwszy/ pierwszośći władzey tę odsądźi: álbo przy podáney ią władzey zostáwiwszy/ teyże cżći dostoyność y inszym stolicom przyzna. Błogosłáwiony Chtyzostom powiáda/ że káżdy Arcykápłan ná Chrystusowey stolicy vśiadł/ iák Zakonne Káplany[...] ná Moyzeszowey śiedźieli/ y iż więtszą godnośćią nád Anioły y Archánioły są przyozdobieni. Ná drugim mieyscu pisze. A przetoż nie iest rzecż wielka/ że się Rzymska stolicá Apostolską názywa/ ponieważ káżdy Biskup nád Anioły godnośćią przyozdobiony/ ná Chrystusowey stolicy śiedźi. A co powiádáią/ że nikomu inszemu/ tylko sámemu Papieżowi Rzymskiemu wolno Concilia
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 46v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
ich. 8. Przestrzega ucznie od niektórych rzeczy. 9. Narzeka na grzechy Faryzeuszów. 35. I pomstą im grozi. 37. Dobrodziejstwa swoje teraz alemowi dane i niewdzięczność ich pokazawszy. 38. Karanie srogie opowiada. 1
. TEdy JEzus rzekł do ludu i do uczniów swoich/ Mówiąc: 2. Na stolicy Mojżeszowej usiedli Nauczeni w piśmie i Faryzeuszowie. 3. Przetoż wszystkiego/ czegoby wam kolwiek rozkazali przestrzegać/ przestrzegajcie i czyńcie: ale według uczynków ich nie czyńcie. Abowiem oni mówią/ ale nie czynią. 4. Bo wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne/ i kładą je na ramiona ludzkie: lecz palcem swoim nie chcą
ich. 8. Przestrzega ucżnie od niektorych rzecży. 9. Nárzeka ná grzechy Fáryzeuszow. 35. Y pomstą im groźi. 37. Dobrodźiejstwá swoje teraz alemowi dáne y niewdźięcżność ich pokazawszy. 38. Karánie srogie opowiáda. 1
. TEdy IEzus rzekł do ludu y do ucżniow swojich/ Mowiąc: 2. Ná stolicy Mojzeszowej uśiedli Náucżeni w piśmie y Fáryzeuszowie. 3. Przetoż wszystkiego/ cżegoby wam kolwiek rozkazáli przestrzegáć/ przestrzegajćie y cżyńćie: ále według ucżynkow ich nie cżyńćie. Abowiem oni mowią/ ále nie cżynią. 4. Bo wiążą brzemioná ćiężkie y nieznośne/ y kłádą je ná rámioná ludzkie: lecż pálcem swojim nie chcą
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 27
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
