bojącym się Boga/ na wykonanie waszego zakonu posłalismy. A tak wszelki sługa Ewangeliej/ przykazania jej z rozsądkiem zachowa/ inaczej/ złym będzie. Tamże też przydaje/ iż nie masz doskonalszej nauki/ jako stary zakon/ Ewangelia i Alkoran. Azoara 2. tak pisze: Ty wiarę w stworzyciela opowiadaj/ radząc aby zakonowi Mojżeszowemu/ i Chrystusowemu mocną wiarę dali. Takci Mahomet Ewangelią zaleca/ i każe jej wierzyć: wszakże z tym dokładem/ aby nie inaczej Ewangeliej wierzyli/ jedno jako ją sam Mahomet w Alkoranie wyłożył. A żeby się i z tego wywiódł/ czemu się z drugiemi Chrześcijany w rozumieniu Ewangeliej nie zgadza/ wynalazł tę wymówkę
boiącym się Bogá/ ná wykonánie wászego zakonu posłálismy. A ták wszelki sługá Ewángeliey/ przykazánia iey z rozsądkiem záchowa/ ináczey/ złym będźie. Támże też przydaie/ iż nie mász doskonálszey náuki/ iáko stáry zakon/ Ewangelia y Alkoran. Azoara 2. ták pisze: Ty wiárę w stworzyćielá opowiáday/ rádząc áby zakonowi Moyzeszowemu/ y Chrystusowemu mocną wiárę dáli. Tákći Máhomet Ewángelią záleca/ y każe iey wierzyć: wszákże z tym dokłádem/ áby nie ináczey Ewángeliey wierzyli/ iedno iáko ią sam Máhomet w Alkoranie wyłożył. A żeby się y z tego wywiodł/ czemu się z drugiemi Chrześćiány w rozumieniu Ewángeliey nie zgadza/ wynálazł tę wymowkę
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 1
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
chrześcijaninem, Zginą nasze Talmudy i my wsi pohiniem. Nauczy nas świni ssać, wieprzowinę jadać, Nauczy nas po grecku, jako i sam, gadać. Juny, śliże i świerszcze, mientusy i raki, Będą u nas na stole za zacne przysmaki, Choć tego zakazano. Raczej radź onemu, Żeby przystał zakonu ku mojżeszowemu. Nie wielka rzecz, powiesz mu, tego po nim chcemy, Iż go jawnie w bożnicy w Wilnie obrzeżemy.
LATINUM
Ilotis manibus traktas metra Greca minister, Quorum nempe notas dinumerare nequis.
GERMANICUS FINIS
Schlaf grafunds pusz den chundt aus pundt.
chrześcijaninem, Zginą nasze Talmudy i my wsi pohiniem. Nauczy nas świni ssać, wieprzowinę jadać, Nauczy nas po grecku, jako i sam, gadać. Juny, śliże i świerszcze, mientusy i raki, Będą u nas na stole za zacne przysmaki, Choć tego zakazano. Raczej radź onemu, Żeby przystał zakonu ku mojżeszowemu. Nie wielka rzecz, powiesz mu, tego po nim chcemy, Iż go jawnie w bożnicy w Wilnie obrzeżemy.
LATINUM
Illotis manibus tractas metra Graeca minister, Quorum nempe notas dinumerare nequis.
GERMANICUS FINIS
Schlaff grafunds pusz den chundt aus pundt.
Skrót tekstu: WitPierKontr
Strona: 330
Tytuł:
Witanie na pierwszy wjazd
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bazylianów
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
