i moralizując nad tą Ewangelią w której czytamy: ze Faryzeuszowie przyprowadzili do Chrystusa w kościele Salomonowym nauczającego, Niewiastę na Codzołostwie pojmaną, i oraz pytali Chrystusa co z nią czynić, złośliwie w sercach swych tając i pokrywając na podchwycenie Chrystusa Dylemma. Myśleli bowiem oni, albo tę białogłowę uwolni, to krzykniemy; ze przeciwko prawu Mojżeszowemu uczy; które takich obojga płci grzeszników kamienować surowie przykazuje. Albo też ją nieuwolni, to go w nienawiscy dyskredyt u Pospulstwa podamy, i wprowadziemy Przedwieczna zaś Mądrość przejrzawszy ich zdradę, nic im zaraz nie odpowiedział, tylko Kto jest z was bez grzechu niech rzuci kaminiem nanię. A to rzekłszy nachylił się az
y moralizuiąc nad tą Ewangelią w ktorey czytamy: ze Faryzeuszowie przyprowádzili do Chrystusa w kościele Salomonowym náuczaiącego, Niewiastę na Codzołostwie poymaną, y oraz pytali Chrystusa co z nią czynic, złośliwie w sercach swych taiąc y pokrywaiąc na podchwycenie Chrystusa Dilemma. Myśleli bowiem oni, albo tę białogłowę uwolni, to krzykniemy; ze przeciwko prawu Moyżeszowemu uczy; ktore tákich oboyga płci grzesznikow kámienować surowie przykazuie. Albo też ią nieuwolni, to go w nienawisćy dyskredyt u Pospulstwa podamy, y wprowadźiemy Przedwieczná zaś Mądrość przeyrzawszy ich zdradę, nic im zaraz nie odpowiedział, tylko Kto iest z was bez grzechu niech rzuci kaminiem nanię. A to rzekłszy nachylił się az
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 1
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
, Gdyż wszystko cokolwiek jest, od wolej jego trwa. Inszy: Co komu Bóg obiecał, minąć go nie może, Nic doktor, nic apteka, nic złoto pomoże. POWIEŚĆ XVII.
Bogacz zły i grzeszny jest jako prosty kamień pozłocony; a pobożny żebrak jest jako diament w błocie. Ten jest podobny odzieniu Mojżeszowemu, które łatane było, ale prorok w niem chodził; on zaś podobien brodzie Faraonowej, u której na każdym włosku perły kosztowne i drogie kamienie były, lecz sam był złośnik i przeciwnik boży.
Nieszczęśliwy łowiec w najgęstszym ptaku szkody nie uczyni; a choć drugi ptaszek w sidło wpada, gdy mu nie czas, i
, Gdyż wszystko cokolwiek jest, od wolej jego trwa. Inszy: Co komu Bóg obiecał, minąć go nie może, Nic doktor, nic apteka, nic złoto pomoże. POWIEŚĆ XVII.
Bogacz zły i grzeszny jest jako prosty kamień pozłocony; a pobożny żebrak jest jako dyament w błocie. Ten jest podobny odzieniu Mojżeszowemu, które łatane było, ale prorok w niém chodził; on zaś podobien brodzie Faraonowej, u któréj na kożdym włosku perły kosztowne i drogie kamienie były, lecz sam był złośnik i przeciwnik boży.
Nieszczęśliwy łowiec w najgęstszym ptaku szkody nie uczyni; a choć drugi ptaszek w sidło wpada, gdy mu nie czas, i
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 248
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
