, Aże go stróż na pańskie wyprawuje z pługiem. Nieszczęsny odpoczynek, wolałbym ci młócić, Orać niźli całą noc po pijanu kłócić; Nigdy się tak za pługiem nie poci, jako tu: Co godzina koszulę musi kręcić z potu. 222 (D). DO DUCHOWNYCH
Sprawcie się, księża: w księgach Mojżeszowych czytam, Że Pan Bóg, dawszy żony, nie dał wsi lewitom, Sobie, nie gospodarstwu, i lecie, i zimie Służyć im rozkazawszy o samej decymie; Wy zaś opak, bo wioski wolicie niż żony. Czemuż zakon przez swoje znosicie kanony? Więc już snopków nie bierzcie, żony też nikt nie da
, Aże go stróż na pańskie wyprawuje z pługiem. Nieszczęsny odpoczynek, wolałbym ci młócić, Orać niźli całą noc po pijanu kłócić; Nigdy się tak za pługiem nie poci, jako tu: Co godzina koszulę musi kręcić z potu. 222 (D). DO DUCHOWNYCH
Sprawcie się, księża: w księgach Mojżeszowych czytam, Że Pan Bóg, dawszy żony, nie dał wsi lewitom, Sobie, nie gospodarstwu, i lecie, i zimie Służyć im rozkazawszy o samej decymie; Wy zaś opak, bo wioski wolicie niż żony. Czemuż zakon przez swoje znosicie kanony? Więc już snopków nie bierzcie, żony też nikt nie da
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 292
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Iudam, a na końcu de qua natus est IEsus, gdy to nie tylko jest Pan, ale Pan z Panów: Dziad jego te włości trzymał, wujowie tak Królikowali, a kiedy jeszcze narodzi się Chrystus Król, którego Królowaniu nie będzie końca, to to familia Abrahama. 1. Czyta Teolog na tychże Księgach Mojżeszowych Po Księgach rodzaju świata i plemienia ludzkiego, że najpoważniejsza rzecz była wyście cudowne Izraelczyków z-Egiptu, i przeprowadzenie przez morze, przeto zarazem wtóra Księga, od wyścia tego, nazywa się Exodus i Exitus wyściem: Terminus nazywa się, i dokończeniem niewoli Egipskij. DO MEGO PRZEDŚIĘWŹIĘĆIA biorę tę Księgę, pokornie podawam ją,
Iudam, á ná końcu de qua natus est IEsus, gdy to nie tylko iest Pan, ále Pan z Pánow: Dźiad iego te włośći trzymał, wuiowie ták Krolikowáli, á kiedy ieszcze národzi się Christus Krol, ktorego Krolowániu nie będźie końcá, to to fámilyia Abráháma. 1. Czyta Teolog ná tychże Kśięgách Moyzeszowych Po Kśięgách rodzáiu świátá i plemienia ludzkiego, że naypoważnieysza rzecz byłá wyśćie cudowne Izráelczykow z-Egiptu, i przeprowádzenie przez morze, przeto zárázem wtora Księgá, od wyśćia tego, názywa się Exodus i Exitus wyśćiem: Terminus názywa się, i dokończeniem niewoli Egipskiy. DO MEGO PRZEDŚIĘWŹIĘĆIA biorę tę Księgę, pokornie podawam ią,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 85
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
bez faworu/ który Metamorphosim Nasona/ po Polsku uczy mówić. Ale to więtsza: myliłby się ten barzo/ któryby te przemiany/ w tych Księgach wystawione/ baśniami płonnymi być rozumiał/ i w nich nic do prawdy podobnego/ nie najdował; owszemby się wydał/ że mało jest wiadomy w Księgach Mojżeszowych/ z których wiele rzeczy Ouidius, (takie jest ludzi mądrych zdanie) lubo to pod cieniem/ w Księgi swoje przełożył; i zda się tak/ jakoby mu/ i Historyjej jego/ akomodować się chciał. Ale zostawmy to głębszym rozumom: to pewna/ i nieomylna/ że więtsza część jest takowych gadek/ pod
bez faworu/ ktory Metamorphosim Násoná/ po Polsku vczy mowić. Ale to więtsza: myliłby się ten bárzo/ ktoryby te przemiány/ w tych Kśięgách wystáwione/ báśniámi płonnymi bydź rozumiał/ y w nich nic do prawdy podobnego/ nie náydował; owszemby się wydał/ że máło iest wiádomy w Kśięgách Moyzeszowych/ z ktorych wiele rzeczy Ouidius, (tákie iest ludźi mądrych zdánie) lubo to pod ćieniem/ w Kśięgi swoie przełożył; y zda się ták/ iákoby mu/ y Historyey iego/ ákkommodowáć się chćiał. Ale zostawmy to głębszym rozumom: to pewna/ y nieomylna/ że więtsza część iest tákowych gadek/ pod
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 6
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
KAZANIE TRZECIE, O godnym przygotowaniu się do przyjęcia Naświętszego Sakramentu.
Probet autem seipsum homo, et sic de pane illo edat. 1. Cor. 2.
SPodobawszy sobie Pan Bóg lud Izraelski/ Chrześcijanie w Panu Bogu mili/ chciał między nimi obecnie mieszkać w Świątnicy na to zrobionej/ jako o tym czytamy w księgach Mojżeszowych. Gdzie sobie Pan rozkazał dać upominki rozmaite/ srebro/ złoto/ jedwab/ purpurę/ i kamienie drogie/ a z tych powiada rzeczy zbudujecie mi przybytek/ według orynacyjej mojej/ którą dam przez Mojżesza. Do którego tak mówi: Facientque mihi Sanctuarium, et habitabo in medio eorum. iuxta omnem similitundinem tabernaculi, quod
KAZANIE TRZECIE, O godnym przygotowániu się do przyięćia Naświętszego Sákrámentu.
Probet autem seipsum homo, et sic de pane illo edat. 1. Cor. 2.
SPodobawszy sobie Pan Bog lud Izráelski/ Chrześćiánie w Pánu Bogu mili/ chćiał między nimi obecznie mieszkáć w Swiątnicy ná to zrobioney/ iáko o tym czytamy w kśięgách Moyzeszowych. Gdźie sobie Pan rozkazał dáć vpominki rozmáite/ srebro/ złoto/ iedwab/ purpurę/ y kámienie drogie/ á z tych powiáda rzeczy zbuduiećie mi przybytek/ według orynácyiey moiey/ ktorą dam przez Moyzesza. Do ktorego tak mowi: Facientque mihi Sanctuarium, et habitabo in medio eorum. iuxta omnem similitundinem tabernaculi, quod
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 49
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
sensie tymże, iż Żydzi nawrócą się na końcu świata. Dawid Z. w Psalmie 58. w wierszu 7. też nawrócenie Judejczykom obiecuje w słowach tych: convertentur ad vesperam, to jest przy Zachodzie świata, jak wykłada Z. Augustyn. Rachują exactissimè, ale nie obserwują ci Żydzi w Pentateuchu, w Księgach Mojżeszowych Przykazań wszystkich 613. OFIARĘ BOGU czynili Żydzi zacząwszy od Abla Syna Adamowego, który bydlęta palone ofiarował. W Zakonie zaś przez Mojżesza napisanym, przykazał sobie BÓG czynić IUGE SACRIFICIUM, to jest ofiarę codzienną nieustającą. Materia tej ofiary była dwa Baranki, jeden pod Wschód, drugi pod Zachód Słońca ofiarowany, i spalony, na
sensie tymże, iż Zydzi nawrocą się na końcu świata. Dawid S. w Psalmie 58. w wierszu 7. też nawrocenie Iudeyczykom obiecuie w słowach tych: convertentur ad vesperam, to iest przy Zachodzie świata, iak wykłada S. Augustyn. Rachuią exactissimè, ale nie obserwuią ci Zydzi w Pentateuchu, w Księgach Moyżeszowych Przykazań wszystkich 613. OFIARĘ BOGU czynili Zydzi zacząwszy od Abla Syna Adamowego, który bydlęta palone ofiarował. W Zakonie zaś przez Moyżesza napisanym, przykazał sobie BOG czynić IUGE SACRIFICIUM, to iest ofiarę codzienną nieustaiącą. Materya tey ofiary była dwa Baranki, ieden pod Wschod, drugi pod Zachod Słońca ofiarowany, y spalony, na
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 483
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
WTÓRE KsięgI Mojżeszowe KtórE ZOVIA PO GRECKV EXODUS/ A PO POLSKV WYŚCIE. W Księgach wtórych Mojżeszowych/ które po Grecku Exodus/ to jest/ wyście zowią: opisuje się ciężka niewola Israelczyków w Egipcie: wyswobodzenie ich cudowne przez Mojżesza: I wydanie Zakonu na gorze Synaj/ i inszych praw podanie i objaszienie. A zamyka w sobie ta księga to co się działo przez lat sto czterdzieści/ i dwie/ według
WTORE KSIEGI Mojzeszowe KTORE ZOVIA PO GRECKV EXODUS/ A PO POLSKV WYSCIE. W Kśięgách wtorych Mojzeszowych/ ktore po Grecku Exodus/ to iest/ wyśćie zowią: opisuie śię ćięszká niewolá Isráelcżykow w Egipćie: wyswobodzenie jich cudowne przez Mojzeszá: Y wydánie Zákonu ná gorze Synáj/ y inszych práw podánie y objáśźienie. A zámyká w sobie tá kśięgá to co śię dźiáło przez lat sto czterdźieśći/ y dwie/ według
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 55
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
pogrzebion. Zstąpił do piekła/ trzeciego dnia zmartwychwstał. W stąpił naNiebiosa/ siedzi na prawicy Boga Ojca wszechmogącego Stamtąd przydzie sądzić żywe i martwe. Wierże w Ducha Świetego Święte Zebranie Chrześcijańskie. Świetych pospolitowanie. Grzechów odpuszczenie. Ciała z martwychwstanie. I żywot wieczny/ Amen. Dziesięcioro Przykazanie Boże.
We 2. księgach Mojżeszowych/ w 20. Rozdziale. Jam jest Pan Bóg twój/ którym wywiódł ciebie z ziemie Egytskiej z domu niewolej. Niebędziesz miał Bogów innych przedemną. II. Nieczyn sobie obrazu rytego/ ani żadnego podobieństwa które są w wodach pod ziemią. NIe będziesz się im kłaniał/ ani im będziesz służył: Bo
pogrzebion. Zstąpił do piekłá/ trzeciego dniá zmartwychwstał. W stąpił náNiebiosa/ śiedźi ná prawicy Bogá Oycá wszechmogącego Ztámtąd przydźie sądźić zywe y martwe. Wierże w Duchá Swietego Swięte Zebranie Chrześćiańskie. Swietych pospolitowanie. Grzechow odpuszczenie. Ciała z martwychwstanie. I żywot wieczny/ Amen. Dziesięcioro Przykazánie Boże.
We 2. kśiegach Moyżeszowych/ w 20. Rozdziale. Iam iest Pan Bog twoy/ ktorym wywiodł ciebie z ziemie Egytskiey z domu niewoley. Niebędźiesz miał Bogow innych przedemną. II. Nieczyn sobie obrázu rytego/ ani zádnego podobienstwa ktore są w wodach pod źiemią. NIe będźiesz śie im kłaniał/ ani im będziesz służył: Bo
Skrót tekstu: PolPar
Strona: 241
Tytuł:
Französische und Polnische Parlament
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Gdańsk
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1653
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1653
, Posłowie o co inszego by się domawiać nie mogli, tylko to co Instrukcja podała, był by za wsze Podskarbi sub faerula, a okupić by się nie mógł. Ale to jest extra meam materiam tylko asseveranter trzymam, że cokolwiek jakimkolwiek pretekstem, cudzego sobie kto przywłaszczy, ten pewnie grzeszy. Kiedy Bóg na tablicach Mojżeszowych palcem swym wyrysował raz: Nie będziesz kradł: a drugi raz ze specyfikacją Osła nawet mizernego, i poządać zakazał każdej rzeczy cudzej. Tu dopiero przychodzi termin rzeczy cudzej, a termin do egzaminowania głębszego: bo unas w Polsce (jako ja[...] iz sexagenarius nasłuchałem się) niemają za rzecz cudzą wszystkie publiczne
, Posłowie o co inszego by się domawiać nie mogli, tylko to co Instrukcya podała, był by za wsze Podskarbi sub faerula, a okupić by się nie mogł. Ale to iest extra meam materiam tylko asseveranter trzymam, że cokolwiek iakimkolwiek pretextem, cudzego sobie kto przywłaszczy, ten pewnie grzeszy. Kiedy Bog na tablicach Moyżeszowych palcem swym wyrysował raz: Nie będziesz kradł: a drugi raz ze specyfikacyą Osła nawet mizernego, y poządać zakazał każdey rzeczy cudzey. Tu dopiero przychodzi termin rzeczy cudzey, a termin do examinowania głębszego: bo unas w Polszczę (iako ia[...] iz sexagenarius nasłuchałem się) niemaią za rzecz cudzą wszystkie publiczne
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 31
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
Cant. jako lilia między cierniem, takeś Oblubięńcowi niebieskiemu rozkwi- tnęła. Żadne pieszczoty Książęcego Domu, żadne cacka wyniosłości Królewskiego tronu, żadne skłonności ciała, żadne zmyślności, przyrodzenia; żadne insze bogactw, honorów, wolności, przeciwne stanowi Panieńskiemu ciernia, liliej twojej Bogu poświęconej nie zepsowały, nienaruszeły. Jako krzak w oczach Mojżeszowych ogniem gorzał, a nie zgorzał: jako troje Pacholąt w Babilońskim piecu niedotknieni, nienaruszeni, Benedicte Bogu obrońcy śpiewali: jako Daniel między Lwami bezpieczny zostawał: takeś ty złoto, w ogniu tym jaśniejsze; lilia, roża między cierniem tym wonniejsza; diament pod młotem, tym stateczniejszy; koral między burzliwemi swawolnego morza nawałnościami
Cant. iáko lilia między ćierniem, tákeś Oblubięńcowi niebieskiemu rozkwi- tnęłá. Zadne pieszczoty Xiążęcego Domu, żadne cácká wyniosłośći Krolewskiego tronu, żadne skłonnośći ćiáłá, żadne zmyślnośći, przyrodzęnia; żadne insze bogactw, honorow, wolnośći, przećiwne stanowi Páńienskiemu ćiernia, liliey twoiey Bogu poświęconey nie zepsowáły, nienáruszeły. Iáko krzak w oczách Moyzeszowych ogniem gorzał, á nie zgorzał: iáko troie Pácholąt w Bábilonskim piecu niedotknieni, nienáruszeni, Benedicte Bogu obrońcy spiewáli: iáko Dániel między Lwámi bespieczny zostawał: tákeś ty złoto, w ogniu tym iáśnieysze; lilia, roża między ćierniem tym wonnieysza; diáment pod młotem, tym státecznieyszy; koral między burzliwemi swawolnego morzá náwáłnośćiámi
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 908
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
na Soborze Niceńskim postanowili/ w prawiony jest. Tamże nakazano/ aby każdy Rok Czwattosetny bywał Biseztus, to jest Przestępny. W którymby Miesiąc Luty miał dni 29. Oczym szyrzej znajdziesz w Bibliej Wujkowej Polskiej Soc: Jezu, w PRzedmowie do Czytelnika w znaku szóstym. Także w tejże Bibliej w Drugich Księgach Mojżeszowych cap: 12. obszernie znajdziesz otej Materyj/ W Tlumaczeniu na wiersz 5. i 11. i 18. i że nie na jednym Konsylium Niceńskim/ ale i na Antiocheńskim/ i Chalcedońskim/ a pierwej Apostołskim/ Can: 8. O Pasce traktowano/ jako o tej rzeczy/ która jest Mobilis, Mobile enim
ná Soborze Niceńskim postánowili/ w práwiony iest. Támże nákazáno/ áby káżdy Rok Czwáttosetny bywał Biseztus, to iest Przestępny. W ktorymby Mieśiąc Luty miał dni 29. Oczym szyrzey znáydźiesz w Bibliey Wuykowey Polskiey Soc: IESV, w PRzedmowie do Czytelniká w znáku szostym. Tákże w teyże Bibliey w Drugich Kśięgách Moyzeszowych cap: 12. obszernie znáydźiesz otey Máteryi/ W Tlumaczeniu ná wiersz 5. y 11. y 18. y że nie ná iednym Concilium Niceńskim/ ále y ná Antiocheńskim/ y Chalcedońskim/ á pierwey Apostolskim/ Can: 8. O Pásce tráktowáno/ iáko o tey rzeczy/ ktora iest Mobilis, Mobile enim
Skrót tekstu: SakKal
Strona: D4
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
