abowiem ciemności światłu tak przeciwne/ jako ta troista liczba Czartu przeklętemu jest przeciwna i straszna dla tego że wyraża Trójcę Przenaświętszą w sobie/ i odejmuje jakąś skrytą mocą w sobie siły czartowi że niemoże szkodzić nikomu kto się jeno Nierozdzielnej Trójcy Świętej kłania/ i onę usty swojemi z nabożeństwem wyznawa. Cudowna rzecz upatrujemy w postępku Mojżeszowym i Aaronowym kiedy przed faraonem Królem cuda rozmaite czynili. Naprzód obrócili wodę w krew. . Alić Czarnoksiężnicy Faraonowi powiadają ze to nie wielka sztuka uczyniemy też to i my/ mówi pismo święte: Fecerunt similiter malefici AEgyptiorum incantationibus suis. Potym Aaron brat Mojżeszów uczyni z wody żaby/ że nieznać było/ ani ziemie ani
ábowiem ćiemnośći świátłu ták przećiwne/ iáko tá troista liczbá Czártu przeklętemu iest przećiwna y strászna dla tego że wyraza Troycę Przenaświętszą w sobie/ y odeymuie iákąś skrytą mocą w sobie śiły czártowi że niemoże szkodźić nikomu kto się ieno Nierozdźielney Troycy Swiętey kłánia/ y onę vsty swoiemi z nabożeństwem wyznawa. Cudowna rzecz vpátruiemy w postępku Moyżeszowym y Aáronowym kiedy przed fáráonem Krolem cudá rozmáite czynili. Naprzod obroćili wodę w krew. . Alić Czárnokśiężnicy Pháráonowi powiádáią ze to nie wielka sztuká vczyniemy też to y my/ mowi pismo święte: Fecerunt similiter malefici AEgyptiorum incantationibus suis. Potym Aáron brát Moyżeszow vczyni z wody żáby/ że nieznáć było/ áni źiemie áni
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 13
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
u wszystkich w konsideracyj i estymacyj; zbiegali się Ludzie do niego, nawet Żydzi mający go za Mesjasza, których mu dziesięciu asystowało z racyj, że obrzezanie przyjmuje, co u nich prawie primum signum Proroka prawdziwego: ale wkrótce postrzegłszy, że tylko Circumcisionem carnis, ale non cordis obserwuje: i je mięso Wielbłądzie w Zakonie Mojżeszowym zakazane, odstąpili go, według Baroniusza. MahomET ten jest Autorem, że Familia Ismaelitów od Ismaela pochodząca potym nazwana Agarenami, od Agar Matki Ismaelowy, a służebnicy Abrahamowej rzeczona, tandem nowym Imieniem, rojest Saracenów, nazwana od Sary prawdziwej Zony Abrahamowy, co niesłusznie uczynił, i nie mógł: ambicja go do tego przywiodła
u wszystkich w konsideracyi y estymacyi; zbiegali się Ludzie do niego, náwet Zydzi maiący go za Messiasza, ktorych mu dziesięciu assistowało z racyi, że obrzezanie przyimuie, co u nich prawie primum signum Proroka prawdziwego: ale wkrotce postrzegłszy, że tylko Circumcisionem carnis, ale non cordis obserwuie: y ie mięso Wielbłądzie w Zákonie Moyżeszowym zakazane, odstąpili go, według Bároniusza. MACHOMET ten iest Autorem, że Familia Ismaelitow od Ismaelá pochodząca potym nazwana Agarenami, od Agar Matki Ismaelowy, a służebnicy Abrahamowey rzeczona, tandem nowym Imieniem, roiest Saracenow, nazwana od Sary prawdziwey Zony Abrahamowy, co niesłusżnie uczynił, y nie mogł: ambicya go do tego przywiodła
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1096
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nie mamy wolności/ abyśmy nie pracowali? 7. Któż kiedy służy żołnierską swoim kosztem? Któż sadzi winnicę/ a owocu jej nie pożywa? Albo któż trzodę pasie/ a mleka trzody nie pożywa? 8. Izali to obyczajem ludzkim mówię? Izali i zakon tegoż nie mówi? 9. Abowiem w Zakonie Mojżeszowym napisano; Nie zawiążesz gęby wołowi młocącemu: Izali się Bóg o woły stara? 10. Czyli zgoła dla nas to mówi? Abowiem dla nas to napisano; Gdyż w nadziejej ma orać ten co orze: a kto młoci w nadziejej/ nadzieje swojej ma być uczestnikiem. 11. Ponieważesmy my wam duchowne dobra siali/
nie mamy wolnośći/ ábysmy nie prácowali? 7. Ktoż kiedy służy żołnierską swojim kosztem? Ktoż sádźi winnicę/ á owocu jey nie pożywa? Albo ktoż trzodę páśie/ á mleká trzody nie pożywá? 8. Izali to obycżájem ludzkim mowię? Izali y zakon tegoż nie mowi? 9. Abowiem w Zakonie Mojzeszowym nápisáno; Nie záwiążesz gęby wołowi młocącemu: Izali śię Bog o woły stárá? 10. Cżyli zgołá dla nas to mowi? Abowiem dla nas to nápisano; Gdyż w nádźiejey ma oráć ten co orze: á kto młoći w nádźiejey/ nádźieje swojey ma być ucżestnikiem. 11. Ponieważesmy my wam duchowne dobrá śiali/
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 182
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i na trosze przestający prowadzili, a do niebieskiego wzdychali: wyznawając się pielgrzymami na ziemi, a wiarą się i nadzieją przyszłego Chystusa strzymawając. I tak go, to jest żywot ich opisuje Mojżesz w księgach swoich, i Apostoł do Żydów 11. Na tym tak poważnem świadectwie Pawłem Z. potwierdzonem/ o tak jasnem sensie Mojżeszowym/ dość podomno każdemu będzie nie przywodząc inszych miejsc o tem pisma świętego. A co strony Chamczyków/ iż tam mówi Pismo Boże. Hi sunt filii Cham in cognationib et linguis et generationibus terrisq; et gentibus suis, to jest. Ci są synowie Chamowi w powinnowactwach, i językach i rodzajach i ziemiach i Narodach swoich
y na trosze przestaiący prowadzili, a do niebieskiego wzdychali: wyznawaiąc się pielgrzymami na ziemi, a wiarą się y nadzieią przyszłego Chystusa ztrzymawáiąc. Y ták go, to iest żywot ich opisuie Moyzesz w kśięgach swoich, y Apostoł do Zydow 11. Ná tym ták poważnem świádectwie Páwłem S. potwierdzonem/ o ták iásnem senśie Moyzeszowym/ dosć podomno káżdemu będźie nie przywodząc inszych mieysc o tem pismá świętego. A co strony Chámczykow/ iż tám mowi Pismo Boże. Hi sunt filii Cham in cognationib et linguis et generationibus terrisq; et gentibus suis, to iest. Ci są synowie Chamowi w powinnowactwach, y ięzykach y rodzaiach y ziemiach y Narodach swoich
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 66
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Błogosławią wszelakiem sposobem, Żeś zgwałcił śmierć, piekło z grobem! EPILOGUS
Tak ci z martwych powstawszy nasz Pan tej, cośmy ją Odprawili, podobną sprawił komedią Z czarta, z piekła i z śmierci, a niewierne Żydy Na obelgę i wieczne przyprowadził wstydy. O szkarada ślepoto! Tak li mogło wiele Łakomstwo w mojżeszowym duchownym kościele, Że się bojąc o swoje doroczne prowenty, Nie śmieli mesyjasza przyjąć (choć był święty W uczynkach, mocny w sprawach, chociaż czynił cuda), Żeby od nich nie odwiódł żydowskiego luda? Wielekroć go kusili obłudnymi słówki, Wielekroć nań stawiali chytre samołówki, Nawet nań i kamienie — godną swego
Błogosławią wszelakiem sposobem, Żeś zgwałcił śmierć, piekło z grobem! EPILOGUS
Tak ci z martwych powstawszy nasz Pan tej, cośmy ją Odprawili, podobną sprawił komedyją Z czarta, z piekła i z śmierci, a niewierne Żydy Na obelgę i wieczne przyprowadził wstydy. O szkarada ślepoto! Tak li mogło wiele Łakomstwo w mojżeszowym duchownym kościele, Że się bojąc o swoje doroczne prowenty, Nie śmieli mesyjasza przyjąć (choć był święty W uczynkach, mocny w sprawach, chociaż czynił cuda), Żeby od nich nie odwiódł żydowskiego luda? Wielekroć go kusili obłudnymi słówki, Wielekroć nań stawiali chytre samołówki, Nawet nań i kamienie — godną swego
Skrót tekstu: PotZmartKuk_I
Strona: 639
Tytuł:
Dialog o zmartwychwstaniu pańskim.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
: lib. 10
ALKORAN Mówi: Abraham miał żonę Sarrę i podłożnicę Agar/ Jakub miał dwie żońy rodzone siostry Lie i Rachel/ Dawid miał żon i podłożnic wiele/ jednak oni są Patriarchami SS: dla tego i teraz wolno żon i podłożnic mieć wiele. genes: 16.
KOHELET Jako w przyrodzonym tak i w Mojżeszowym zakonie wiele Bóg rzeczy przykazał i dopuszczał czynić/ z których rzeczy jedne należą do zakonu ceremonialnego/ kuczki czynić/ baranka rzezać/ chleba przaśnego zażywać/ krwią bydlęćą ludziej pokrapiać/ szaty jednej ze lnu i z welny nieczynić/ zwierząt albo ptaków i ryb jakich nie jeść/ obrzezować się/ bydło zabiać i Bogu
: lib. 10
ALKORAN Mowi: Abráham miał żonę Sárrę y podłożnicę Agar/ Iákob miał dwie żońy rodzone śiostry Lie y Ráchel/ Dawid miał żon y podłożnic wiele/ iednak oni są Pátriarchámi SS: dla tego y teraz wolno żon y podłożnic mieć wiele. genes: 16.
KOHELETH Iáko w przyrodzonym ták y w Moyzeszowym zakonie wiele Bog rzeczy przykázał y dopuszczał czynić/ z ktorych rzeczy iedne należą do zakonu ceremonialnego/ kuczki czynić/ báranka rzezać/ chlebá przásnego záżywać/ krwią bydlęćą ludziey pokrápiáć/ száty iedney ze lnu y z welny nieczynić/ zwierząt álbo ptákow y ryb iákich nie ieść/ obrzezowáć śię/ bydło zábiać y Bogu
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 12
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Boży przez Proroka Dawida mówi: Na grzbiecie moim budowali grzesznicy/ przedłużyli nieprawości swoje. Hebrejski zaś tekst brzmi: na grzbiecie moim orali oracze/ przeciągali brozdy swoje. Deut: 34 3 Reg: 3. 3 Reg: 3. Psal: 127
ALKORAN, Według chrześcijańskiej wiary waszej od początku świata w przyrodzonym i w Mojżeszowym zakonie byli chrześcijanie/ bo Adam/ Noje/ Abraham/ Izaak/ Jakub/ etc: Izajasz/ i Jeremiasz/ Ezechiel/ Daniel/ i Prorocy drudzy aż do przyścia Chrystusowego byli chrześcijanie/ ponieważ wierzyli w Chrystusa/ który miał przyść na świat/ i oczekiwali ochotnie przyścia jego/ jako Apostoł Paweł do żydów napisał:
Boży przez Proroka Dawida mowi: Ná grzbiećie moim budowáli grzesznicy/ przedłużyli niepráwośći swoie. Hebreysky záś text brzmi: na grzbiećie moim oráli orácze/ przećiągali brozdy swoie. Deut: 34 3 Reg: 3. 3 Reg: 3. Psal: 127
ALKORAN, Według chrześćiáńskiey wiáry wászey od początku świáta w przyrodzonym y w Moyzeszowym zakonie byli chrześćiáńie/ bo Adam/ Noie/ Abráham/ Izáak/ Iákub/ etc: Izáiasz/ y Ieremiasz/ Ezechiel/ Dániel/ y Prorocy drudzy áż do przyśćia Chrystusowego byli chrześćiánie/ ponieważ wierzyli w Chrystusa/ ktory miáł przyść na świát/ y oczekiwáli ochotnie przyśćia iego/ iáko Apostoł Páweł do żydow napisáł:
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 67
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
