Gehenna? CVD XXXIV. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1626.
W Monastyru Pieczarskim, też i dzisia dzieje Które przedtym Bóg Cuda, kto w nim ma nadzieje. ZYściło się tu/ co Błogosławiony Patriarcha nas Teodozius zwlekając śmiertelnego: a w wiecznego odziewając się przez śmierć swoję Człowieka przyrzekł/ że nigdy ninaczym Świętemu Monasterowi temu zbywać nie miało; ato tym z tysiąca innych sposobem: Za Archimandrystwa w Bogu świętobliwie zeszłego Wieleb: Ojca ZACHARIASZA KOPYSTEŃSKIEGO, Jeden i dziś pobożnie żyjący nabożny Staruszek/ imieniem Filoteus Bakszej/ miał Urząd na sobie Piwniczny; dotego lud/ który się był zebrał wielki na Fest Uspienia Królowej Niebieskiej; wypiwszy z
Gehenna? CVD XXXIV. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1626.
W Monástyru Pieczárskim, też y dźiśia dźieie Ktore przedtym Bog Cudá, kto w nim ma nádźieie. ZYściło się tu/ co Błogosłáwiony Pátryárchá nás Theodozius zwlekáiąc śmiertelnego: á w wieczne^o^ odźiewáiąc się przez śmierc swoię Człowieká przyrzekł/ że nigdy nináczym Swiętemu Monásterowi temu zbywáć nie miáło; áto tym z tyśiącá innych sposobem: Zá Archimándrystwá w Bogu świętobliwie zeszłego Wieleb: Oycá ZACHARIASZA KOPYSTENSKIEGO, Ieden y dźis pobożnie żyiący nabożny Stáruszek/ imieniem Filotheus Bákszey/ miał Vrząd ná sobie Piwniczny; dote^o^ lud/ ktory się był zebrał wielki ná Fest Vspienia Krolowey Niebieskiey; wypiwszy z
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 202
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, staranie pobożne i pracy jego w tym kątętując, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie, za potwierdzeniem Imci Księdza Episkopa tej Diecezjej przy nim dożywotnie, i po nim następującym Przełożonym, zostawuję. Dworzysko w Podhorcach Buhajowskie nazwane z jego wszytkiemi przynależytościami do tegoż Monasteru przyłączam, Sianożęć wielką ku Hucie Podhoreckiej antiquitus należącą temuż także Monasterowi przydaję. Prazników dwa, jeden na Święto Przemienienia Pańskiego, a drugi na Zwiastowanie Najświętszej Panny: na które lud schadzać się z rożnych miejsc dla Chwały Bożej zwykł, te obadway mają się odprawować bez żadnego najmniejszego tak od Namiestników moich, jako i Arendarza uciężenia, najmniejszego sobie grosza z tych przychodzących ludzi, Towarów, i
, staranie pobożne y pracy iego w tym kątętuiąc, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie, za potwierdzeniem Jmci Xiędza Episkopa tey Dioecezyey przy nim dożywotnie, y po nim następującym Przełożonym, zostawuję. Dworzysko w Podhorcach Buhaiowskie nazwane z iego wszytkiemi przynależytościami do tegoż Monasteru przyłączam, Sianożęć wielką ku Hucie Podhoreckiey antiquitus należącą temuż także Monasterowi przydaię. Praznikow dwa, ieden na Swięto Przemienienia Pańskiego, a drugi na Zwiastowanie Nayświętszey Panny: na które lud schadzać się z rożnych mieysc dla Chwały Bożey zwykł, te obadway maią się odprawować bez żadnego naymnieyszego tak od Namiestnikow moich, iako y Arendarza uciężenia, naymnieyszego sobie grosza z tych przychodzących ludzi, Towarow, y
Skrót tekstu: KoniecSMon
Strona: 364
Tytuł:
Prawo monasterowi
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1663
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1663
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
miejsc dla Chwały Bożej zwykł, te obadway mają się odprawować bez żadnego najmniejszego tak od Namiestników moich, jako i Arendarza uciężenia, najmniejszego sobie grosza z tych przychodzących ludzi, Towarów, i wszelkich handlów na ten czas, i na tych Praznikach obydwóch odprawujących się nieusurpując, ani przywłaszczając. Browar i Winnicę wolno będzie temuż Monasterowi dla pożytku swego mieć; wrąb w Lesie Podhoreckim na opał, na Celle, i na budynki wszelkie, więc i na samy Browar Monasterowi tylko samemu należący, a nie na żadną przedaż pozwalam; na Krynicy Młynek stawić także pozwalam, do mlewa na samą tylko potrzebę Monastyra, a Poddany mój jeśliby tam który chciał
mieysc dla Chwały Bożey zwykł, te obadway maią się odprawować bez żadnego naymnieyszego tak od Namiestnikow moich, iako y Arendarza uciężenia, naymnieyszego sobie grosza z tych przychodzących ludzi, Towarow, y wszelkich handlow na ten czas, y na tych Praznikach obudwuch odprawuiących się nieusurpuiąc, ani przywłaszczaiąc. Browar y Winnicę wolno będzie temuż Monasterowi dla pożytku swego mieć; wrąb w Lesie Podhoreckim na opał, na Celle, y na budynki wszelkie, więc y na samy Browar Monasterowi tylko samemu należący, a nie na żadną przedaż pozwalam; na Krynicy Młynek stawić także pozwalam, do mlewa na samą tylko potrzebę Monastyra, a Poddany moy ieśliby tam który chciał
Skrót tekstu: KoniecSMon
Strona: 364
Tytuł:
Prawo monasterowi
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1663
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1663
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
grosza z tych przychodzących ludzi, Towarów, i wszelkich handlów na ten czas, i na tych Praznikach obydwóch odprawujących się nieusurpując, ani przywłaszczając. Browar i Winnicę wolno będzie temuż Monasterowi dla pożytku swego mieć; wrąb w Lesie Podhoreckim na opał, na Celle, i na budynki wszelkie, więc i na samy Browar Monasterowi tylko samemu należący, a nie na żadną przedaż pozwalam; na Krynicy Młynek stawić także pozwalam, do mlewa na samą tylko potrzebę Monastyra, a Poddany mój jeśliby tam który chciał mleć zboża, to mu chyba za wiadomością Arędarza Mego i oddaniem miary zwyczaynej wolno być ma. Miej-
scem tedy należytym i ukazanym sobie z
grosza z tych przychodzących ludzi, Towarow, y wszelkich handlow na ten czas, y na tych Praznikach obudwuch odprawuiących się nieusurpuiąc, ani przywłaszczaiąc. Browar y Winnicę wolno będzie temuż Monasterowi dla pożytku swego mieć; wrąb w Lesie Podhoreckim na opał, na Celle, y na budynki wszelkie, więc y na samy Browar Monasterowi tylko samemu należący, a nie na żadną przedaż pozwalam; na Krynicy Młynek stawić także pozwalam, do mlewa na samą tylko potrzebę Monastyra, a Poddany moy ieśliby tam który chciał mleć zboża, to mu chiba za wiadomością Arędarza Mego y oddaniem miary zwyczayney wolno bydź ma. Miey-
scem tedy należytym y ukazanym sobie z
Skrót tekstu: KoniecSMon
Strona: 364
Tytuł:
Prawo monasterowi
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1663
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1663
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
moskwicina rannego pojmali/ i oddali go hajdukowi krołewskiemu/ który powiedał że się niemyslą poddać. i co też powiadał/ że za namową pana Srzedzińskiego chciał był Wojewoda zamek poddać/ mało go moskwa nieukamionowała za to: a pana Srzedżyńskiego więtszą strażą opatrzono. 26. Szańce poczęłi kopać nowe na gorze za szańcami pana Marszołkowemi przeciwko Monasterowi zamkowemu. 27. Cerkiew w nocy przed samym zamkiem spałiłi/ bo była barzo na przeszkodzie naszym której niebronili. Tego dnia dżyała 4. polne wielkie z Połocka przywieźli. 28 Przedał się Moskwicin z zamku który powiada/ że z dział pana Marszałkowych wielką szkodę w zamku czynią ludziom/ aż się w ziemię kopają.
moskwićiná ránnego poimałi/ y oddáłi go háydukowi krołewskiemu/ ktory powiedał że sie niemyslą poddáć. y co też powiádał/ że zá namową páná Srzedźinskiego chćiał był Woiewodá zamek poddáć/ máło go moskwá nieukámionowáłá zá to: á páná Srzedżinskiego więtszą strażą opátrzono. 26. Szance poczęłi kopáć nowe ná gorze zá szancámi páná Márszołkowemi przećiwko Monásterowi zamkowemu. 27. Cerkiew w nocy przed sámym zamkiem spałiłi/ bo byłá bárzo ná przeszkodźie nászym ktorey niebronili. Tego dniá dżiáłá 4. polne wielkie z Połocká przywieźli. 28 Przedał sie Moskwićin z zamku ktory powiáda/ że z dźiał páná Márszałkowych wielką szkodę w zamku czynią ludźiom/ áż sie w źiemię kopáią.
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B4v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
