, Afryka.
W stronie skłaniającej się ku zachodowi/ wydaje się jedna góra sama osobna/ która zaczynając się na dole dosyć szeroko/ idzie im dalej tym wężej: a potym się znowu rozwodzi/ na podobieństwo grzyba/ i jest wokrąg na milę: a są na niej i budowania królewskie/ i kościół/ i Monasterz/ i dwie cisterny szerokie/ i tak wiele gruntu/ iż tam mogą się przystojnie zachować i wyżywić 500 ludzi. Nie może tam wstąpić na nią tylko jednym miejscem/ i to do jednego tylo pewnego znaku/ od którego nie może już dalej iść/ aż się linami w koszach ciągną. Nakoniec/ jest to
, Africa.
W stronie skłániáiącey się ku zachodowi/ wydáie się iedná gorá sámá osobna/ ktora záczynáiąc się ná dole dosyć szeroko/ idźie im dáley tym wężey: á potym się znowu rozwodźi/ ná podobieństwo grzybá/ y iest wokrąg ná milę: á są ná niey y budowánia krolewskie/ y kośćioł/ y Monásterz/ y dwie cisterny szerokie/ y ták wiele gruntu/ iż tám mogą się przystoynie záchowáć y wyżywić 500 ludźi. Nie może tám wstąpić ná nię tylko iednym mieyscem/ y to do iednego tylo pewnego znáku/ od ktorego nie może iuż dáley iść/ áż się linámi w koszách ćiągną. Nákoniec/ iest to
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 230
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Przybyło też tam potym Książę Parmeńskie/ i odzyskał Nuis. Pod Arcybiskupstwem Kolońskim są Kościoły/ Liegeński/ Monasterski/ Osnaburski/ i Minde. W Liege poważność duchowieństwa/ liczba wielka zakonników/ i obrona Króla Katolika/ do tego czasu trzymali osobliwie wiarę Katolicką: także i we wszytkiej Diecesiej tego Biskupstwa/ które jest wielkie. Monasterz miał kłopotów niemało (jakośmy wyżej dotknęli) od Nowochrzczeńców/ którzy byli wygnali precz duchowieństwo: lecz gdy ich stamtąd wypłoszono/ miasto przyszło do pierwszego stanu: i teraz więcej o nim możem tuszyć/ niż kiedy inedy: bo tam Kolegium założył Hotfred de Rasfelt Dziekan tameczny w roku 1588. a obywatele tez tego miasta
Przybyło też tám potym Kśiążę Pármeńskie/ y odiskał Nuis. Pod Arcybiskupstwem Kolońskim są Kośćioły/ Liegeński/ Monásterski/ Osnáburski/ y Mindae. W Liege poważność duchowieństwá/ liczbá wielka zakonnikow/ y obroná Krolá Kátholiká/ do tego czásu trzymáli osobliwie wiárę Kátholicką: tákże y we wszytkiey Dioecesiey tego Biskupstwá/ ktore iest wielkie. Monásterz miał kłopotow niemáło (iákosmy wyżey dotknęli) od Nowochrzczeńcow/ ktorzy byli wygnáli precz duchowieństwo: lecz gdy ich stámtąd wypłoszono/ miásto przyszło do pierwszego stanu: y teraz więcey o nim możem tuszyć/ niż kiedy inedy: bo tám Collegium záłożył Hotfred de Rásfelt Dźiekan támeczny w roku 1588. á obywátele tez tego miástá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 14
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Bogi je prawie chwalą: jakoż i insze obrazy wszytkie/ Bogami swymi prostszy zowią. Mają wiele świętych swych osobnych/ bo ich sobie stanowią lada z przyczynku: Miedzy inszymi świętego mają Włodymierza/ który naprzód miedzy Moskwą przyjął wiarę Chrześcijańską. Księgi pierwsze.
Mają też Nikifora Czernca/ i drugiego także Czernca Sergia/ którego Monasterz jest 12. mil od Moskwy/ i ma Intraty nawiętsze nad insze: powiadają że ma czwartą część Intraty Hosudarskiej. Żył ten Sergius przed 200 lat. O tym powiadają/ iż gdy z nim jadł Dymitr Wielki Kniaź/ wygnał szatana precz z Celle tymi słowy: Kleb da sól: to jest/ Chleb i sól
Bogi ie práwie chwalą: iákoż y insze obrázy wszytkie/ Bogámi swymi prostszy zowią. Máią wiele świętych swych osobnych/ bo ich sobie stánowią ledá z przyczynku: Miedzy inszymi świętego máią Włodimierzá/ ktory naprzod miedzy Moskwą przyiął wiárę Chrześćiáńską. Kśięgi pierwsze.
Máią też Nikiforá Czerncá/ y drugiego tákże Czerncá Sergiá/ ktorego Monásterz iest 12. mil od Moskwy/ y ma Intraty nawiętsze nád insze: powiádáią że ma czwartą część Intraty Hosudárskiey. Zył ten Sergius przed 200 lat. O tym powiádáią/ iż gdy z nim iadł Dimitr Wielki Kniáź/ wygnał szátáná precz z Celle tymi słowy: Kleb dá sol: to iest/ Chleb y sol
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 129
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
