grzechami i niecnotami/ którym się przyuczą/ zostają heretykami: i synowie też drudzy Greków/ za przykładem towarzyszów tak poszanowanych i uczczonych/ skłaniają się tak barzo do tego złego/ iż za namniejszą okazją przegrażają rodzicom zostać Turkami. A nad to jeszcze/ zakazał Mahomet swym wracać miejsca wziętego raz wojną/ gdzieby postawili tylo Moschę. Zażywają na koniec w każdej rzeczy takich sztuk/ przez któreby mogli rozszerzyć państwo swe i sektę. Księgi wtóre. Czwartej Części, Księgi wtóre. O CHRZEŚCIANACH AzjatYCKICH.
Chrześcijanie którzy mieszkają w Asiej/ częścią posłuszni są kościoła Rzymskiego/ częścią żyją po swemu. Na ten czas dawszy pokoj pierwszym/ damy
grzechámi y niecnotámi/ ktorym się przyuczą/ zostáią haeretykámi: y synowie też drudzy Grekow/ zá przykłádem towárzyszow ták poszánowánych y vczczonych/ skłániáią się ták bárzo do tego złego/ iż zá namnieyszą occásią przegrażáią rodźicom zostác Turkámi. A nád to iescze/ zákazał Máhomet swym wrácáć mieyscá wźiętego raz woyną/ gdźieby postáwili tylo Moschę. Záżywáią ná koniec w káżdey rzeczy tákich sztuk/ przez ktoreby mogli rozszerzyć páństwo swe y sektę. Kśięgi wtore. Czwartey Częśći, Kśięgi wtore. O CHRZESCIANACH ASIATYCKICH.
CHrześćiánie ktorzy mieszkáią w Asiey/ częśćią posłuszni są kośćiołá Rzymskiego/ częśćią żyią po swemu. Ná ten czás dawszy pokoy pierwszym/ damy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 155
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
. Miedzy inszemi Pogany/ którzy mieszkali w tymże mieście/ znajdowali się i tacy (o którycheśmy indziej mówili) którzy na pewnych miejscach mieszkając/ a zwano ich Logi/ ubiorem grubym/ i żywotem ostrym/ starali się zdobywać sławy o cnocie i świątobliwości swej. Ci mieli za Ormuzem jednę jaskinią podziemną/ i Moschę tamże/ dokąd się schadzali w nocy na godziny pewne. Zbierali się naprzód na medytacją/ a potym na modlitwę ku jednemu bałwanowi. Ów który był głową inszych (a ten prowadził żywot barzo ostry/ zapuszczając brodę i włosy na głowie długo/ a nigdy ich nie czesząc/ ciało wszytko popiołem posypując/ szaty podrapane nosząc
. Miedzy inszemi Pogány/ ktorzy mieszkáli w tymże mieśćie/ znáydowáli się y tácy (o ktorychesmy indźiey mowili) ktorzy ná pewnych mieyscách mieszkáiąc/ á zwano ich Logi/ vbiorem grubym/ y żywotem ostrym/ stáráli się zdobywáć sławy o cnoćie y świątobliwośći swey. Ci mieli zá Ormuzem iednę iáskinią podźiemną/ y Moschę támże/ dokąd się schadzáli w nocy ná godźiny pewne. Zbieráli się naprzod ná meditátią/ á potym ná modlitwę ku iednemu báłwanowi. Ow ktory był głową inszych (á ten prowádźił żywot bárzo ostry/ zápusczáiąc brodę y włosy ná głowie długo/ á nigdy ich nie czesząc/ ćiáło wszytko popiołem posypuiąc/ száty podrápáne nosząc
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 194
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
