Jeśli też co piję więcej/ Poskakuje gruchajęcy/ I skrzydłami nad kochanem Chwiejąc cienie czynie Panem. A gdy Słońce wpada w morze/ A Zachodnie świecą zorze/ Na Lutniej jego spoczywam Skąd swój pokoj i wczas miwam. To masz wszytko/ a w ostatku Bądź łaskaw dajęć w przydatku: Tyś mię nad Wronę mowniejszą I uczynił bezpieczniejszą. Dworzanek I. Gawińskiego/
Niepewnym niepewne ufanie. BAłwan ten Medei jest. Ptaszyno troskliwa/ Dziatek swych na nim niemnoż będziesz sobie krzywa: Ta która Dzieci swoje własne potyrała/ Mniemasz/ twoim podobno by przepuścić miała?
In Orbem vertitur Orbis. NIetrwa świat wmierze/ kołem się obraca/
Ieśli tesz co piję więcey/ Poskákuie grucháięcy/ I skrzydłámi nad kochánem Chwieiąc ćienie czynie Pánem. A gdy Słonce wpada w morze/ A Zachodnie swiecą zorze/ Ná Lutniey iego spoczywam Skąd swoy pokoy y wczás miwam. To masz wszytko/ á w ostátku Bądź łáskaw dáięć w przydátku: Tyś mię nád Wronę mownieyszą I vczynił bespiecznieyszą. Dworzánek I. Gáwinskiego/
Niepewnym niepewne vfanie. BAłwan ten Medei iest. Ptászyno troskliwa/ Dziatek swych ná nim niemnoż będźiesz sobie krzywa: Tá ktora Dźieći swoie własne potyráłá/ Mniemasz/ twoim podobno by przepuśćić miáłá?
In Orbem vertitur Orbis. NIetrwa świát wmierze/ kołem się obraca/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 112
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
