Engelgravè. A zaś Ateńczykowie na monecie cechować kazali skrzynkę, czyli szkatułę, zowiąc ją Cistophoros według Rodygina Autora 1. 2. c. 10. Philippaei zaś moneta, miała na sobie figurę woła, przez coby ludzie byli od oręża do pługa zachęceni. A zaś Aleksandraei pieniądze złote, na których wozki były z mulicami zaprzężonemi wystemplowane, według Aleksandra ab Alexandro. Utych Ateńczyków sowy figura była na monecie, a z drugiej strony Minerwy, bogini mądrości: stąd owo urosło na złodziejów przysłowie: Multas subtectis cubare noctuas. Persów dawnych Moneta strzałą cechowana była; stąd triginta millia sagittariorum , nie żołnierzów znaczy, ale trzydzieści tysięcy monety Perskiej,
Engelgravè. A zaś Ateńczykowie na monecie cechować kazali skrzynkę, cżyli szkatułę, zowiąc ią Cistophoros według Rodigina Autora 1. 2. c. 10. Philippaei zaś moneta, miała na sobie figurę woła, przez coby ludzie byli od oręża do pługa zachęceni. A zaś Alexandraei pieniądze złote, na ktorych wòzki były z mulicami zaprzężonemi wystemplowane, według Alexandra ab Alexandro. Utych Ateńczykow sowy figura była na monecie, á z drugiey strony Minerwy, bogini mądrości: ztąd owo urosło na złodzieiow przysłowie: Multas subtectis cubare noctuas. Persow dawnych Moneta strzałą cechowana była; ztąd triginta millia sagittariorum , nie żołnierzow znaczy, ale trzydzieści tysięcy monety Perskiey,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 64
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Tamondoa jest wielkie jako wieprz/ ale z kopytami wielkiemi; pasie się na mrówkach: a namacawszy kopytem ich gniazdo/ abo dziurę/ wpuszcza tam we śrzodek język i potym go wyciąga nabrawszy ich nań: ma ogon tak długi i kosmaty/ iż go nie zakryje pod wszytko ciało. Anty zwierzęta mają coś podobnego z mulicami/ ale nie są tak wielkie: na spodku u wargi niższej mają coś podobnego do trąby/ uszy okrągłe/ ogon krótki: sypiają we dnie/ a w nocy na paszą chodzą. Haute abo Gaj/ nazywają jednę bestią podobną kotowi/ której do tego czasu nie widziano/ żeby jadła abo piła. O rozmaitości ptastwa
Támondoá iest wielkie iáko wieprz/ ále z kopytámi wielkiemi; páśie się ná mrowkách: á námácawszy kopytem ich gniazdo/ ábo dźiurę/ wpuscza tám we śrzodek ięzyk y potym go wyćiąga nábrawszy ich nań: ma ogon ták długi y kosmáty/ iż go nie zákryie pod wszytko ćiáło. Anty źwierzętá máią coś podobnego z mulicámi/ ále nie są ták wielkie: ná spodku v wárgi niższey máią coś podobne^o^ do trąby/ vszy okrągłe/ ogon krotki: sypiáią we dnie/ á w nocy ná paszą chodzą. Haute ábo Gay/ názywáią iednę bestyą podobną kotowi/ ktorey do tego czásu nie widźiano/ żeby iádłá abo piłá. O rozmáitośći ptástwá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 299
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
