tu dobrzy byli, jako i we Francji, gdzie ani jeden się nalazł, któryby królewską albo Rzpltej stronę był trzymał, jako miedzy inszemi klerykami się najdowali. To także znaczny i świeży przykład tego mamy, jakimi są przyjacielmi prawom i wolnościom rzeczypospolitych krześcjańskich i jako są przychylni stanom świeckim Jezuitowie, zwłaszcza tam, kędy munsztuki jakie na nie kładą.
Dalej się tedy już z tym nie rozwodząc, do ciebie, cne rycerstwo, któreś się na rokosz zjechało, rzecz obracam.
O wolności, o prawa twoje gra idzie, o nie się teraz ujmujesz. Wiesz to na Jezuity dowodnie, że jako indziej nieprzyjaciele się im stawiali, tak i
tu dobrzy byli, jako i we Francyi, gdzie ani jeden się nalazł, któryby królewską albo Rzpltej stronę był trzymał, jako miedzy inszemi klerykami się najdowali. To także znaczny i świeży przykład tego mamy, jakiemi są przyjacielmi prawom i wolnościom rzeczypospolitych krześcijańskich i jako są przychylni stanom świeckim Jezuitowie, zwłaszcza tam, kędy munsztuki jakie na nie kładą.
Dalej się tedy już z tym nie rozwodząc, do ciebie, cne rycerstwo, któreś się na rokosz zjechało, rzecz obracam.
O wolności, o prawa twoje gra idzie, o nie się teraz ujmujesz. Wiesz to na Jezuity dowodnie, że jako indziej nieprzyjaciele się im stawiali, tak i
Skrót tekstu: VotKatCz_II
Strona: 458
Tytuł:
Votum katolika jednego o Jezuitach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
z oliwek/ z kołek/ z kasztanów/ z gruszek/ z dzwonków/ z flaszek/ z prętów/ z tłuczków/ z których to abo z samych jednych/ abo z pomieszanych/ abo tak i owak obróconych według istności gęby końskiej wewnętrznej i potrzeby przynależnej/ działane bywają. Acz też i oprócz tych niektóre są Munsztuki inne/ własne swe pojedynkowe nazwania mające/ jako Munsztuk nazwany Imperiał/ to jest Cesarski/ jako Skacja/ której nieumiem zaiste po Polsku właśnie przezwać (oprócz żeby rzec/ płaski dęty Munsztuk/ aleć i to nie właśnie) jako munsztuki Arabskie z kołem całym pojedynkowym/ miasto wędzidła i podbrodka służącym/ i niektóre
z oliwek/ z kołek/ z kásztánow/ z gruszek/ z dzwonkow/ z flászek/ z prętow/ z tłuczkow/ z ktorych to ábo z sámych iednych/ ábo z pomieszánych/ ábo ták y owák obroconych według istnośći gęby końskiey wewnętrzney y potrzeby przynależney/ dźiáłáne bywáią. Acz też y oprocz tych niektore są Munsztuki inne/ własne swe poiedynkowe názwánia máiące/ iáko Munsztuk názwány Imperiał/ to iest Cesárski/ iáko Skácya/ ktorey nieumiem záiste po Polsku własnie przezwáć (oprocz żeby rzec/ płáski dęty Munsztuk/ áleć y to nie własnie) iáko munsztuki Arábskie z kołem cáłym poiedynkowym/ miásto wędźidłá y podbrodká służącym/ y niektore
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Aij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
i potrzeby przynależnej/ działane bywają. Acz też i oprócz tych niektóre są Munsztuki inne/ własne swe pojedynkowe nazwania mające/ jako Munsztuk nazwany Imperiał/ to jest Cesarski/ jako Skacja/ której nieumiem zaiste po Polsku właśnie przezwać (oprócz żeby rzec/ płaski dęty Munsztuk/ aleć i to nie właśnie) jako munsztuki Arabskie z kołem całym pojedynkowym/ miasto wędzidła i podbrodka służącym/ i niektóre insze/ których już miedzy one pierwsze nie mieszamy/ gdyż same przez się nieodmienne zwykły być zażywane. Ale iż i te przezwiska wszytkie trudne barzo w piśmie są do zrozumienia/ przeto i przy Czankach niżej obmalowane w swej różności położone znajdziesz.
y potrzeby przynależney/ dźiáłáne bywáią. Acz też y oprocz tych niektore są Munsztuki inne/ własne swe poiedynkowe názwánia máiące/ iáko Munsztuk názwány Imperiał/ to iest Cesárski/ iáko Skácya/ ktorey nieumiem záiste po Polsku własnie przezwáć (oprocz żeby rzec/ płáski dęty Munsztuk/ áleć y to nie własnie) iáko munsztuki Arábskie z kołem cáłym poiedynkowym/ miásto wędźidłá y podbrodká służącym/ y niektore insze/ ktorych iuż miedzy one pierwsze nie mieszamy/ gdyż sáme przez się nieodmienne zwykły być záżywáne. Ale iż y te przezwiská wszytkie trudne bárzo w pismie są do zrozumienia/ przeto y przy Czánkách niżey obmálowáne w swey rożnośći położone znaydźiesz.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Aij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
karze/ wolność daje językowi/ załamuje kark/ i lekkie dzierżenie czyni.
Wędzidło otworzyste z kotczą nogą/ ze dwiema dzwonkami okrągłemi dzurkowatemi/ dla nasypania soli miasto gałek/ wolność daje językowi/ otwiera wargi/ i lekkie dzierżenie sposabia/ należy koniowi suchej i twardej gęby. Zamknienie tych Ksiąg. Rozd: 8.
TE Munsztuki i Wędzidła w zwysz obmalowane/ nie tylko z przebranej liczby wszelakich Munsztuków które teraz zwyczajne/ są prawie wyszczypnione/ ale i jako najpilniej i naostróżniej ku naśladowaniu w robocie biegłemu ślosarzowi według cyrkla wyrysowane. Jednak jeśliby kto dla jazdy i ćwiczenia koni/ dłuższych abo krótszych Czanek potrzebował/ łacno za rozkazaniem każdy rzemieśnik onemu
karze/ wolność dáie ięzykowi/ záłámuie kárk/ y lekkie dzierżenie czyni.
Wędzidło otworzyste z kotczą nogą/ ze dwiemá dzwonkámi okrągłemi dzurkowátemi/ dla násypánia soli miásto gałek/ wolność dáie ięzykowi/ otwiera wárgi/ y lekkie dzierżenie sposabia/ należy koniowi suchey y twárdey gęby. Zámknienie tych Kśiąg. Rozd: 8.
TE Munsztuki y Wędzidłá w zwysz obmálowáne/ nie tylko z przebráney liczby wszelákich Munsztukow ktore teraz zwyczáyne/ są práwie wyszczypnione/ ále y iáko naypilniey y naostrożniey ku náśladowániu w roboćie biegłemu ślosárzowi według cyrklá wyrysowáne. Iednák iesliby kto dla iázdy y ćwiczenia koni/ dłuższych ábo krotszych Czánek potrzebował/ łácno zá roskazániem káżdy rzemięśnik onemu
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Liijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zwierzchu będzie. W bok jednak stajni po obydwóch końcach komór potrzeba rządnych/ dla zawieszenia siodeł/ munsztuków/ grzebeł/ chowania rzeczy i pościeli masztalerskich/ mioteł/ wideł/ taczek/ łopat/ cebrów/ wiader i inszych potrzeb. Boć zaiste szpetna rzecz barzo/ gdy nierząd i nieochędostwo w stajni/ abo gdy munsztuki/ kaweczany/ siodła za końmi właśnie jako w jakim kramie wiszą/ a po kąciech i na widoku/ widła/ miotły/ płaty/ gębki różno rozrzucane leżą/ tam gdzie oko i pańskie i ludzi obcych ustawnie się przemija/ a pospolicie dla zabawki i goście gospodarze do stajen swych radzi wodzą konie pokazując. Potrzeba tedy
zwierzchu będźie. W bok iednák stáyni po obudwuch końcách komor potrzebá rządnych/ dla záwieszenia śiodeł/ munsztukow/ grzebeł/ chowánia rzeczy y pośćieli másztálerskich/ mioteł/ wideł/ taczek/ łopat/ cebrow/ wiáder y inszych potrzeb. Boć záiste szpetna rzecz bárzo/ gdy nierząd y nieochędostwo w stáyni/ ábo gdy munsztuki/ káweczany/ śiodłá zá końmi własnie iáko w iákim kramie wiszą/ á po kąćiech y ná widoku/ widłá/ miotły/ płáty/ gębki rożno rozrzucáne leżą/ tám gdźie oko y páńskie y ludźi obcych vstáwnie się przemiia/ á pospolićie dla zabáwki y gośćie gospodarze do stáien swych rádźi wodzą konie pokázuiąc. Potrzebá tedy
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fiij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
samego Kawalkatora i zdrowia jego a niż dla dogodzenia koniowi. bo dawne przysłowie: Benè equitant qui benè cingunt. Dobrze jezdżą którzy dobrze podpinają. Księgi
Jakoż u możniejszych i tobym rad widział/ aby według urody i grzbieta każdego konia/ w miarę siodła robić dawano: na czym jako wiele należy sama rzecz pokazuje. Munsztuki (których zawsze różnych gotowych mieć nie mało przy rządnych stajniach/ według własnej miary uczynionych potrzeba) duże/ według konia każdego gęby z podbrodkiem okrągłym abo kwadratowym pobielanym nie ostrym być mają/ nad kłem końskim na palec wyższej równo z obu stron do nagłowków przypinane/ także i wodze obiedwie aby równe zawsze były dla wprawowania konia
sámego Káwálkatorá y zdrowia iego á niż dla dogodzenia koniowi. bo dawne przysłowie: Benè equitant qui benè cingunt. Dobrze iezdżą ktorzy dobrze podpináią. Kśięgi
Iákoż v możnieyszych y tobym rad widźiał/ áby według vrody y grzbietá káżdego koniá/ w miárę śiodłá robić dawano: ná czym iáko wiele należy sámá rzecz pokázuie. Munsztuki (ktorych záwsze rożnych gotowych mieć nie máło przy rządnych stáyniách/ według własney miáry vczynionych potrzebá) duże/ według koniá káżdego gęby z podbrodkiem okrągłym ábo kwádratowym pobielánym nie ostrym być máią/ nád kłem końskim ná pálec wyższey rowno z obu stron do nagłowkow przypináne/ tákże y wodze obiedwie áby rowne záwsze były dla wpráwowánia koniá
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Gv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
