której św. Marek uczył i przepowiadał wiarę, jako krzesło jakie. Prophetiae na kamieniach przed św. Dominikiem i Franciszkiem, ośmdziesiąt lat o nich czynione. Skały szmat, gładkiej jak kamień wygładzony, tej skały, która z siebie wodę dała na uderzenie laski Mojżeszowej; znać i dziureczki albo meaty, i ta opoka w murze wprawiona. Innych raritates siła.
Kościół i klasztor benedyktynów na wyspie, bardzo wspaniały i piękny, z perspektywami na morze. Refektarz dziwnie piękny i wielki, w miniaturach wszystek. Ołtarz marmurowy, słup u niego marmurowy, na którym naturalnych żył kilka figury różne pokazujących, jako to: na krzyżu Pana Jezusa jakby umyślnie robionego
któréj św. Marek uczył i przepowiadał wiarę, jako krzesło jakie. Prophetiae na kamieniach przed św. Dominikiem i Franciszkiem, ośmdziesiąt lat o nich czynione. Skały szmat, gładkiéj jak kamień wygładzony, téj skały, która z siebie wodę dała na uderzenie laski Mojżeszowej; znać i dziureczki albo meaty, i ta opoka w murze wprawiona. Innych raritates siła.
Kościół i klasztor benedyktynów na wyspie, bardzo wspaniały i piękny, z perspektywami na morze. Refektarz dziwnie piękny i wielki, w miniaturach wszystek. Ołtarz marmurowy, słup u niego marmurowy, na którym naturalnych żył kilka figury różne pokazujących, jako to: na krzyżu Pana Jezusa jakby umyślnie robionego
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 81
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
. Skarby tego kościoła nadzwyczajnie wielkie i nieporównane i t. d.; na wierzchu kościoła cegielnie i t. d.
Kościół Al Jesu jezuitów, któremu równy być może, ale nie piękniejszy: sklepienie miniaturami malowane między gipsami białemi i pozłacanemi, od których nierozeznać malowania, bo malowanie tak kunsztowne, że na gładkim murze osoby malowane i obłoki i t. d., zdają się jakby sztuki snycerskie pomalowane albo gipsy złocone: żywszych farb niepodobna. Kaplica św. Ignacego, gdzie ciało leży, już też aż do podziwienia piękna i bogata, ołtarz z ciosanych kamieni albo marmuru przybierany kolorami: złotym, turkusowym, niebieskim, białym, czarnym
. Skarby tego kościoła nadzwyczajnie wielkie i nieporównane i t. d.; na wierzchu kościoła cegielnie i t. d.
Kościół Al Jesu jezuitów, któremu równy być może, ale nie piękniejszy: sklepienie miniaturami malowane między gipsami białemi i pozłacanemi, od których nierozeznać malowania, bo malowanie tak kunsztowne, że na gładkim murze osoby malowane i obłoki i t. d., zdają się jakby sztuki snycerskie pomalowane albo gipsy złocone: żywszych farb niepodobna. Kaplica św. Ignacego, gdzie ciało leży, już téż aż do podziwienia piękna i bogata, ołtarz z ciosanych kamieni albo marmuru przybierany kolorami: złotym, turkusowym, niebieskim, białym, czarnym
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 89
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ludzie tłuką: Nie darmo, odmieniając naonczas gospodę, Z człeka się w wieprze naparł, z wieprzami na wodę; Jeśli w Genezarejskim głębokim jezierze Topił świnie, niech człowiek na się miarę bierze, Żeby za wszeteczeństwa srogie, na frymarki, W jezierze go Gehenny nie roztopił siarki. Bojaźni bożej trzeba, żeby jak przy murze Rozum przeciwko żądzy cielesnej naturze Przy niej stał, bo inaczej za szatańskim szumem Pójdzie ciało z swą żądzą, natura z rozumem. 163 (F). NA JEDNEGO MONOKUŁA
Jechał ze mną towarzysz, co miał bielmo w oku. Aż wrona, tuż przy drodze, pleszcze się w potoku. Wyrwie z olstra pistolet,
ludzie tłuką: Nie darmo, odmieniając naonczas gospodę, Z człeka się w wieprze naparł, z wieprzami na wodę; Jeśli w Genezarejskim głębokim jezierze Topił świnie, niech człowiek na się miarę bierze, Żeby za wszeteczeństwa srogie, na frymarki, W jezierze go Gehenny nie roztopił siarki. Bojaźni bożej trzeba, żeby jak przy murze Rozum przeciwko żądzy cielesnej naturze Przy niej stał, bo inaczej za szatańskim szumem Pójdzie ciało z swą żądzą, natura z rozumem. 163 (F). NA JEDNEGO MONOKUŁA
Jechał ze mną towarzysz, co miał bielmo w oku. Aż wrona, tuż przy drodze, pleszcze się w potoku. Wyrwie z olstra pistolet,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 77
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, przysiągszy wierność swoję Wacławowi Królowi Czeskiemu, o co nikt się nie upomniał. Władysław Łokietek zaś jako Brat po Leszku zebrawszy wojsko poszedl ku Krakowu, wojsko Henryka zniósł, Miasto Kraków odebrał, którego zowu Henryk, posławszy wojsko pod komendą Książęcia Lignickiego, zniósł, Kraków odebrał, i jego ledwie nie wziął, salwowanego po murze od Franciszkanów. Tym czasem Henryk bezpotomnie umarł, uczyniwszy Sukcesorem Księstwa Wrocławskiego,[...] Konrada Stryja Książęcia Głogowskiego, a Księstwa Krakowskiego i Sandomierskiego Przemysłwa Książęcia Wielkopolskiego. Przemysław Kraków odebrał, według dyspozycyj Henryka, a Łokietek Sandomierz, z kąd ustawicznie infestował Przemysława. Gryfina zaś Zona Leszka Czarnego uzurpując sobie zapis od Księstwa Krakowskiego, Cessyą
, przyśiągszy wierność swoję Wácławowi Królowi Czeskiemu, o co nikt śie nie upomniał. Władysław Łokietek zaś jako Brat po Leszku zebrawszy woysko poszedl ku Krakowu, woysko Henryka zniósł, Miasto Kraków odebrał, którego zowu Henryk, posławszy woysko pod kommendą Xiążęćia Lignickiego, zniósł, Kraków odebrał, i jego ledwie nie wźiął, salwowanego po murze od Franćiszkanów. Tym czasem Henryk bezpotomnie umarł, uczyniwszy Sukcessorem Xięstwa Wrocławskiego,[...] Konrada Stryja Xiążęćia Głogowskiego, á Xięstwa Krakowskiego i Sendomirskiego Przemysłwa Xiążęćia Wielkopolskiego. Przemysław Kraków odebrał, według dyspozycyi Henryka, á Łokietek Sendomierz, z kąd ustawicznie infestował Przemysława. Gryfina zaś Zona Leszka Czarnego uzurpując sobie zapis od Xięstwa Krakowskiego, Cessyą
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 36
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Dał Baranka, w którym masz ukochanie swoje, Żebym krwią Jego serca mojego podwoje Znaczył, gdy będzie anioł złych ludzi zabijał, Żeby lepianki mojej nie tykając mijał. Pomóż! Pomóż z niewoli i z tej robocizny, Którą-m się koło gliny bawił do siwizny. A potem daj, żeby ta ciała mego cegła W murze miasta świętego swe miejsce zaległa. NA „OGRÓD FRASZEK” WACŁAWA POTOCKIEGO PARAENESIS
Fraszki tytułem, ale pewnie staną Za rzecz z rozmysłem wielkim napisaną. Mózg w zadumaniu, usta mają w śmiechu, Czytać i chwalić możesz je bez grzechu.
Nie zawsze przecie wierz wesołej karcie, Bo czasem ostrze w miękkim kryje żarcie; Choć
Dał Baranka, w którym masz ukochanie swoje, Żebym krwią Jego serca mojego podwoje Znaczył, gdy będzie anioł złych ludzi zabijał, Żeby lepianki mojej nie tykając mijał. Pomóż! Pomóż z niewoli i z tej robocizny, Którą-m się koło gliny bawił do siwizny. A potem daj, żeby ta ciała mego cegła W murze miasta świętego swe miejsce zaległa. NA „OGRÓD FRASZEK” WACŁAWA POTOCKIEGO PARAENESIS
Fraszki tytułem, ale pewnie staną Za rzecz z rozmysłem wielkim napisaną. Mózg w zadumaniu, usta mają w śmiechu, Czytać i chwalić możesz je bez grzechu.
Nie zawsze przecie wierz wesołej karcie, Bo czasem ostrze w miękkim kryje żarcie; Choć
Skrót tekstu: MorszSŻaleBar_II
Strona: 115
Tytuł:
Smutne żale...
Autor:
Stanisław Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
hakach żelaznych, z antabką i klamką żelazną. Odrzwi z kamienia ciosanego. W tym Kredensie piec kaflowy, zielony, reparacji potrzebujący. Stołów sosnowych dwa. Szaf dwie, z drzwiczkami podwójnemi na zawiaskach żelaznych, z wrzeciądzem jednym i skoblami dwiema żelaznemi; szuflad w jednej szafie dwie, z antabkami żelaznemi, Item szafka w murze, do której drzwiczki na zawiaskach żelaznych, z wrzeciądzem i skoblami żelaznemi. Okno jedno, w ołów oprawne, o dwu kwaterach na zawiaskach i haczkach żelaznych, z zaszczypką żelazną; krata w tym oknie żelazna.
Cukiernia. — Z tego Kredensu drzwi do Cukierni, z antabą, klamką, wrzeciądzem i skoblami żelaznemi.
hakach żelaznych, z antabką i klamką żelazną. Odrzwi z kamienia ciosanego. W tym Kredensie piec kaflowy, zielony, reparacji potrzebujący. Stołów sosnowych dwa. Szaf dwie, z drzwiczkami podwójnemi na zawiaskach żelaznych, z wrzeciądzem jednym i skoblami dwiema żelaznemi; szuflad w jednej szafie dwie, z antabkami żelaznemi, Item szafka w murze, do której drzwiczki na zawiaskach żelaznych, z wrzeciądzem i skoblami żelaznemi. Okno jedno, w ołów oprawne, o dwu kwaterach na zawiaskach i haczkach żelaznych, z zaszczypką żelazną; krata w tym oknie żelazna.
Cukiernia. — Z tego Kredensu drzwi do Cukierni, z antabą, klamką, wrzeciądzem i skoblami żelaznemi.
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 30
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
tej Garderobki No 2, w ołów oprawnych.
Gabinet. — Z tegoż pokoju Gabinet Okrągły. Do którego drzwi dębowe, podwójne, na zawiasach ślusarskiej roboty, z zamkiem, klamką i zasuwkami że- laznemi. W tym Gabinecie komin murowany. — Krzesło stare, prostej roboty, kobiercową robotą obite. — Szaf w murze sosnowych No 5; drzwi do nich na zawiasach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. — Okien czworo, w ołów oprawnych. — Sufit sklepiony. — Posadzka z kamienia ciosanego. — Genealogia Sapiehów, papirowa, w blejtramie drewnianym. — Konkluzji No 5.
Idąc dalej, drzwi do schodów na Górne Pokoje idące, dębowe
tej Garderobki No 2, w ołów oprawnych.
Gabinet. — Z tegoż pokoju Gabinet Okrągły. Do którego drzwi dębowe, podwójne, na zawiasach ślusarskiej roboty, z zamkiem, klamką i zasuwkami że- laznemi. W tym Gabinecie komin murowany. — Krzesło stare, prostej roboty, kobiercową robotą obite. — Szaff w murze sosnowych No 5; drzwi do nich na zawiasach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. — Okien czworo, w ołów oprawnych. — Sufit sklepiony. — Posadzka z kamienia ciosanego. — Genealogia Sapiehów, papirowa, w blejtramie drewnianym. — Konkluzji No 5.
Idąc dalej, drzwi do schodów na Górne Pokoje idące, dębowe
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 34
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
do okien, kitajkowych, zielonych, starych, na prętach, No 3. — Ittem firanki podwójne, duże, u jednego okna z półmorza zielonego, bardzo złe, także na pręcie żelaznym.
Stolików pod oknami, z szufladkami, No 3, w orzech malowane; u każdej szufladki antabka żelazna. — Szafek w murze No 4, w orzech malowane, u których drzwiczki na zawiaskach żelaznych, z zamkami żelaznemi. — Stolik kamienny, na gipsie osadzony, na nogach czterech drewnianych. — Ittem stolik okrągły, mozaikowy, na postumencie drewnianym. — Krzeseł z poręczami, jedno pisią granatową wybite, rozkładane; drugie suknem zielonym, na walcu
do okien, kitajkowych, zielonych, starych, na prętach, No 3. — Ittem firanki podwójne, duże, u jednego okna z półmorza zielonego, bardzo złe, także na pręcie żelaznym.
Stolików pod oknami, z szufladkami, No 3, w orzech malowane; u każdej szufladki antabka żelazna. — Szafek w murze No 4, w orzech malowane, u których drzwiczki na zawiaskach żelaznych, z zamkami żelaznemi. — Stolik kamienny, na gipsie osadzony, na nogach czterech drewnianych. — Ittem stolik okrągły, mozaikowy, na postumencie drewnianym. — Krzeseł z poręczami, jedno pisią granatową wybite, rozkładane; drugie suknem zielonym, na walcu
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 44
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
tym Przedpokoju przeforsztowanie z tarcic sosnowych do Garderoby. W którym okien, w ołów oprawnych, No 3. Dwa większe, z kwaterami na zawiaskach żelaznych, trzecie nade drzwiami małe. Drzwi sosno¬ we, na zawiasach żelaznych, z antabami żelaznemi dwiema. W tej Garderobie piec biały, kaflowy.
Szaf dwie, jedna w murze wielka ad instar kredensu, u której spodem drzwiczki dwoje, na zawiaskach żelaznych, z zameczkiem żelaznym, w szufladach antabkami dwiema żelaznemi. — Druga szafa, narożnia, stara, w orzech malowana. — Ittem szafeczka mała, narożnia, dębowa, drzwiczki do niej na zawiaskach żelaznych. — Krzesło stare, krzyżową robotą wybite
tym Przedpokoju przeforsztowanie z tarcic sosnowych do Garderoby. W którym okien, w ołów oprawnych, No 3. Dwa większe, z kwaterami na zawiaskach żelaznych, trzecie nade drzwiami małe. Drzwi sosno¬ we, na zawiasach żelaznych, z antabami żelaznemi dwiema. W tej Garderobie piec biały, kaflowy.
Szaff dwie, jedna w murze wielka ad instar kredensu, u której spodem drzwiczki dwoje, na zawiaskach żelaznych, z zameczkiem żelaznym, w szufladach antabkami dwiema żelaznemi. — Druga szaffa, narożnia, stara, w orzech malowana. — Ittem szafeczka mała, narożnia, dębowa, drzwiczki do niej na zawiaskach żelaznych. — Krzesło stare, krzyżową robotą wybite
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 48
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące, o ośmiu essach. — Na ścianach luster gipsowych, posrybrzanych, z essami żelaznemi. No 6. — Stołków zielono malowanych No 24. — Krzesło czarną skórą wybite, do noszenia, No 1. — Szafa kredensowa, w murze, w orzech malowana; drzwi u wierzchu podwójne, na zawiaskach żelaznych, z zamkiem żelaznym, u dołu drzwiczek dwoje na zawiaskach żelaznych, z zamkiem żelaznym; szuflad z antabkami żelaznemi dwie. — Druga szafka pod oknem, w której drzwi dwoje na zawiaskach żelaznych, z zamkiem i antabą żelaznemi.
Obrazy i portrety:
u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące, o ośmiu essach. — Na ścianach luster gipsowych, posrybrzanych, z essami żelaznemi. No 6. — Stołków zielono malowanych No 24. — Krzesło czarną skórą wybite, do noszenia, No 1. — Szafa kredensowa, w murze, w orzech malowana; drzwi u wierzchu podwójne, na zawiaskach żelaznych, z zamkiem żelaznym, u dołu drzwiczek dwoje na zawiaskach żelaznych, z zamkiem żelaznym; szuflad z antabkami żelaznemi dwie. — Druga szafka pod oknem, w której drzwi dwoje na zawiaskach żelaznych, z zamkiem i antabą żelaznemi.
Obrazy i portrety:
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 49
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
