; Minima, której własność że properat; Semiminima, a tej własność że Currit.
TACTUS, albo Mensura, jest to Miara, od Boecjusza PLAUSUS nazwana, przestrzegająca śpiewaka, albo Muzyka, aby nie jednym czasu przeciągiem śpiewał, lecz raz leniwiej i wolniej, drug raz spieszniej. PAUSAE, są pewne znaki na kartkach Muzycznych położone, które śpiewającego, lub grającego przestrzegają, gdzie stanąć ma, i uczynić Pauzę.
TONUS, jest pewny sposób, forma, modelusz śpiewania, lub grania na początku, w środku, i na końcu. Takich Tonów jest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonów sa Pius
; Minima, ktorey własność że properat; Semiminima, a tey własnosć że Currit.
TACTUS, albo Mensura, iest to Miara, od Boecyusza PLAUSUS nazwana, przestrzegaiąca spiewaka, albo Muzyka, aby nie iednym czasu przeciągiem spiewał, lecz raz leniwiey y wolniey, drug raz spieszniey. PAUSAE, są pewne znaki na kartkach Muzycznych położone, ktore spiewaiącego, lub graiącego przestrzegaią, gdzie stanąć ma, y uczynic Pauzę.
TONUS, iest pewny sposob, forma, modelusz spiewania, lub grania na początku, w srodku, y na końcu. Takich Tonow iest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonow sa Pius
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
20. Lamią ich z młodu do klękania, pić nie dają po dni kilka, przyszłym sposobiąc niewygodom: Dziwnie z natury delektują się koncentem Muzycznym; Na wielu miejscach przyuczone bywają do tańcu tym sekretem. Rozpalą pawiment w miejscu obszernym, tam prowadzą WIELBŁĄDÓW, które gorącem przypieczone mając nogi, je podnoszą, interim na jakich Muzycznych instrumentach, Kotłach, Tułumbasach, lub Trąbach, pewny już i jeden grają kurant, poty to czyniąc, póki się WIELBŁĄD będąc Animal docile nie przyzwyczai pląsać;że potym na każdym miejscu słysząc Muzykę, obawiając się, żeby mu nóg znowu pawiment nie parzył, podnosi je, ad musicos sonos et tonos. Kiedy też
20. Lamią ich z młodu do klękania, pić nie daią po dni kilka, przyszłym sposobiąc niewygodom: Dziwnie z natury delektuią się koncentem Muzycznym; Na wielu mieyscach przyuczone bywaią do tańcu tym sekretem. Rospalą pawiment w mieyscu obszernym, tam prowadzą WIELBŁĄDOW, ktore gorącem przypieczone maiąc nogi, ie podnoszą, interim na iakich Muzycznych instrumentach, Kotłach, Tułumbasach, lub Trąbach, pewny iuż y ieden graią kurant, poty to czyniąc, poki się WIELBŁĄD będąc Animal docile nie przyzwyczai pląsać;że potym na każdym mieyscu słysząc Muzykę, obawiaiąc się, żeby mu nog znowu pawiment nie parzył, podnosi ie, ad musicos sonos et tonos. Kiedy też
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 588
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Boję się mój Rabinie iż Bóg powiedział przez usta Jeremiasza w Róz: 9. n. 20. Docete filios vestros et filias vestras fletum et planctum, quoniam mors ingressa est per portas. Uczcie synów waszych i corek waszych płaczu i lamentu, ponieważ śmierć weszła przez bramy. Iż Bóg powiedział o tych synach muzycznych przez usta Dawida Psal: 148. Reges terrae, et omnes populi, Principes, et omnes Iudices terrae, juvenes, et Virgines, senes cum junioribus laudent Nomen Domini. Królowie ziemie, i wszyscy ludzie, Książęta, i wszyscy Sędziowie ziemie, Młodzieńcy, i Panny, starzy i młodzi niech chwalą Imię Pańskie.
. Boię się moy Rabinie iż Bog powiedźiał przez usta Ieremiasza w Roz: 9. n. 20. Docete filios vestros et filias vestras fletum et planctum, quoniam mors ingressa est per portas. Uczćie synow waszych y corek waszych płaczu y lamentu, ponieważ śmierć weszła przez bramy. Iż Bog powiedźiał o tych synach muzycznych przez usta Dawida Psal: 148. Reges terrae, et omnes populi, Principes, et omnes Iudices terrae, juvenes, et Virgines, senes cum junioribus laudent Nomen Domini. Krolowie źiemie, y wszyscy ludźie, Xiążęta, y wszyscy Sędźiowie źiemie, Młodźieńcy, y Panny, starzy y młodźi niech chwalą Imię Pańskie.
Skrót tekstu: SamTrakt
Strona: G4
Tytuł:
Traktat Samuela rabina błąd żydowski pokazujący
Autor:
Samuel Rabi Marokański
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
młodym iż mają mózg wilgotny a ku temu zimny, dla tego nie łacno łysieją, i włosy wielkie mają. Za tą mózgu wilgotnością to idzie, iż do nauk głębokich nie są sposobnemi pospolicie, ale tylo do rzeczy mniejszych pojęcia, albo tych co barziej należą do pamięci a niż do rozumu, jako grać na instrumentach Muzycznych, po łacinie nieco mówić. 57. Czemu dusza to poznawa czego zmysł nie dochodzi? Rzecz materialna nie może się dotknąć nie materialnej, dla tego Anioła oczami widzieć nie możem, bo oko materialne, a Anioł Duch szczery. Dusza zaś nasza, tyka Boga, Aniołów, tyka się rzeczy których zmysł nie dogoni,
młodym iż máią mozg wilgotny á ku temu źimny, dla tego nie łácno łyśieią, y włosy wielkie máią. Zá tą mozgu wilgotnośćią to idzie, iż do náuk głębokich nie są sposobnemi pospolićie, ále tylo do rzeczy mnieyszych poięćia, álbo tych co bárziey należą do pámięći á niż do rozumu, iáko gráć ná instrumentách Muzycznych, po łáćinie nieco mowić. 57. Czemu duszá to poznawa czego zmysł nie dochodźi? Rzecz máteryálná nie może się dotknąć nie máteryálney, dla tego Aniołá oczámi widzieć nie możem, bo oko máteryálne, á Anioł Duch szczery. Duszá záś nászá, tyka Bogá, Aniołow, tyka się rzeczy ktorych zmysł nie dogoni,
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 312
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
zaiste rzeczy wielkie: Boże któż jest podobien tobie? 20. Który acześ przepuścił na mię wielkie i ciężkie uciski/ wszakże zasię do żywota przywracasz mię: a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię. 21. Rozmnożysz dostojność moję/ a zasię ucieszysz mię. 22. A ja też wysławiać cię będę na instrumenciech muzycznych/ i prawdę twoję Boże mój będęć śpiewał przy harfie/ o Święty Izraelski. 23. Rozradują się wargi moje/ gdyć będę śpiewał: i dusza moja którąś wykupił. 24. Nad to i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję: bo się zawstydzić/ i hańbę odnieść musieli ci/ którzy szukali
zájiste rzecży wielkie: Boże ktoż jest podobien tobie? 20. Ktory ácżeś przepuśćił ná mię wielkie y ćięszkie ućiski/ wszákże zaśię do żywotá przywracasz mię: á z przepáśći źiemskich zaśię wywodźisz mię. 21. Rozmnożysz dostojność moję/ á záśię ućieszysz mię. 22. A ja też wysławiáć ćię będę ná instrumenćiech muzycżnych/ y prawdę twoję Boże moj będęć śpiewał przy hárfie/ o Swięty Izráelski. 23. Rozrádują śię wárgi moje/ gdyć będę śpiewał: y duszá mojá ktorąś wykupił. 24. Nád to y język moj będźie opowiádał przez cáły dźień spráwiedliwość twoję: bo śię záwstydźić/ y háńbę odnieść muśieli ći/ ktorzy szukáli
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 586
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
