walczyć albo czynić mieli, ani in armis nigdy nie byli, ani o wojnie słychali. A WM. zasłużeni azaście za zasługi swe odnieśli kiedy nagrodę? Azaż nie lada kto chleb rycerski pobrał? Zawżdy pochlebcy ludzi zasłużonych uprzedzali w pobraniu dostojeństw, i nagród żadnemu mądremu i zasłużonemu nie dano, a szewczykowi, muzykowi, Szwedzikowi dano, Bolkowi dano; w czym wszytkim przysięgę swą złamał. Patrzcie na pomieszanie spraw Rzpltej publicznych, jako naprzykład, macie Kamie-
niec, Sochaczów: to res publicae te miejsca okrutnie krwią oblały, o których przysięga była królewska, że w pokoju miały być odprawowane? Aliści on sam starosty, urzędniki,
walczyć albo czynić mieli, ani in armis nigdy nie byli, ani o wojnie słychali. A WM. zasłużeni azaście za zasługi swe odnieśli kiedy nagrodę? Azaż nie lada kto chleb rycerski pobrał? Zawżdy pochlebcy ludzi zasłużonych uprzedzali w pobraniu dostojeństw, i nagród żadnemu mądremu i zasłużonemu nie dano, a szewczykowi, muzykowi, Szwedzikowi dano, Bolkowi dano; w czym wszytkim przysięgę swą złamał. Patrzcie na pomieszanie spraw Rzpltej publicznych, jako naprzykład, macie Kamie-
niec, Sochaczów: to res publicae te miejsca okrutnie krwią oblały, o których przysięga była królewska, że w pokoju miały być odprawowane? Aliści on sam starosty, urzędniki,
Skrót tekstu: HerburtPrzyczynyCz_III
Strona: 352
Tytuł:
Przyczyny wypowiedzenia posłuszeństwa Zygmuntowi
Autor:
Jan Szczęsny Herburt
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
choć gdzie Córki proszą/ Matka idzie za nią.
Muzyka. Po inszej snadź Muzyce weseli bywają/ Lecz po serbach/ Cymbałach/ widzę/ że pijają. 2. Mniemają/ że muzyka wesela dodaje/ Takim czyni Muzyka/ jak kogo zastaje. Smętna Aleta vitá Melancholikowi/ Nie każdy taniec wesoł/ ba i Muzykowi. Mądrzesz tę Krajczy Wojna wiadomość podaje/ Takie czyni muzyka jakimi zastaje.
Miara w piciu i jedzeniu. Co wczas/ a wedle czasu je/ ten czas pożyje/ I mniej chorzeje/ który mniejszą miarką pije. Męstwo niewieście. Męstwa i cierpliwości Panią Pop nauczał/ I wiele o tym z Pisma powieści nahuczał.
choć gdźie Corki proszą/ Mátká idźie zá nią.
Muzyká. Po inszey snadź Muzyce weseli bywáią/ Lecz po serbách/ Cymbáłách/ widzę/ że piiáią. 2. Mniemáią/ że muzyka wesela dodáie/ Tákim czyni Muzyká/ iák kogo zastáie. Smętna Aletá vitá Melánkolikowi/ Nie każdy taniec wesoł/ bá y Muzykowi. Mądrzesz tę Kráyczy Woyná wiádomość podáie/ Tákie czyni muzyká iákiemi zástáie.
Miárá w pićiu y iedzeniu. Co wczás/ á wedle czásu ie/ ten czás pożyie/ Y mniey chorzeye/ ktory mnieyszą miárką piie. Męstwo niewieśćie. Męstwá y ćierpliwośći Pánią Pop náuczał/ Y wiele o tym z Pismá powieśći náhuczał.
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: C
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
