lub zmyka. Aż osi skrzypią a psy zajuszone Wynoszą z kniei trąby ukrwawione A chłopi stadem dobrą Fantazją Do domu myją. Wspomóż Diano, psi głosem znać dają O zwierzu, a mnie do kniei wzywają, Więc gdzie prościejsządrogę sobie oczę Na przełaj skoczę. Hippolit. Opisanie kraju i kniej koło Aten. Hippolit. Psy myśliwe. Hippolit. Hippolit. Scena II. Faedra Mamka albo Ochmistrzyni. Faedra się zwierza Mamce swojej ku Hippolitowi miłości, od której ją Mamka odwodzi.
O Kreto która rządząc wielkie morza spławy, A nieźliczne po brzegach twych rachując nawy, Na wszystkie wody spychasz, od Asyrskiej ziemi Wziąwszy się, porżeż wody okrętami swemi.
lub zmyká. Aż osi skrzypią á psy záiuszone Wynoszą z kniei trąby ukrwáwione A chłopi stadęm dobrą Fántázyą Do domu myią. Wspomoż Diáno, psi głosęm znáć dáią O zwierzu, á mnie do kniei wzywáią, Więc gdźie prośćieysządrogę sobie oczę Ná przełay skoczę. Hippolit. Opisanie kraiu y kńiey koło Athen. Hippolit. Psy myśliwe. Hippolit. Hippolit. Scená II. Phaedrá Mámká albo Ochmistrzyni. Phaedrá się zwierza Mámce swoiey ku Hippolitowi miłośći, od ktorey ią Mámká odwodźi.
O Kreto ktora rządząc wielkie morzá spłáwy, A nieźliczne po brzegách twych ráchuiąc náwy, Ná wszystkie wody spychasz, od Assyrskiey źiemi Wźiąwszy się, porżeż wody okrętámi swęmi.
Skrót tekstu: SenBardzTrag
Strona: 124
Tytuł:
Smutne Starożytności Teatrum, to jest Tragediae Seneki rzymskiego
Autor:
Seneka
Tłumacz:
Jan Alan Bardziński
Drukarnia:
Jan Christian Laurer
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
, żona jego pierwsza Księżna Radziwiłowna, wdowa po Grudzińskim Golubskim Staroście, druga Kossakowska siostra Kasztelana Podlaskiego.
¤DOPSZEWICZ w Zmndzi, z którą 1648 Ambroży Dopszewicz podpisał elekcją Jana Kazimierza Króla. Piotr, ale go Dowcewicz piszą, tamże w roku 1621.
DORAŃSKI herbu Jastrzębiec w Sieradzkim Województwie. Doręgowski Herb. Dor
SĄ dwie trąby myśliwe, w czerwonem polu, tym kształtem jako widzisz, nad hełmem i korona, trąba myśliwa, ale już taką formą, jak się tu kładzie; tak go opisuje Ms. Żałusc: de Famil: Pruss: Tym się herbem pieczętują Doręgowscy a Gleisen, czyli Glejstowie. Z tych jedni, jeszeze podziśdzień pod dawnym nazwiskiem
, żona iego pierwsza Xiężna Radziwiłowna, wdowa po Grudzińskim Golubskim Stároście, druga Kossakowska siostrá Kásztelana Podláskiego.
¤DOPSZEWICZ w Zmndzi, z ktorą 1648 Ambroży Dopszewicz podpisał elekcyą Janá Kázimierzá Krolá. Piotr, ale go Dowcewicz piszą, támże w roku 1621.
DORANSKI herbu Jastrzębiec w Sieradzkim Woiewodztwie. Doręgowski Herb. Dor
SĄ dwie trąby myśliwe, w czerwonem polu, tym kształtem iáko widzisz, nád hełmem y korona, trąba myśliwa, ale iuż táką formą, iák się tu kłádźie; ták go opisuie Ms. Załusc: de Famil: Pruss: Tym się herbem pieczętuią Doręgowscy á Gleisen, czyli Gleystowie. Z tych iedni, ieszeze podźiśdzień pod dawnym nazwiskiem
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 73
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
alboli/ Sparcie tej/ Ojczyźnie gwoli: Jeślić Mars w niniejszych chwilach/ Na Lechowych Termopilach/ Uprzykrzył się; żeś ku sławie Zawsze czyn miał w jego wrzawie: Jeślić o swym Ceres żniwie Mózg zemdliła, myśląc ckliwie/ Abyć przyszła z nieubogiem W twój dom Amaltei rogiem: Jeślić i Myśliwe dziło Dianny się nadprzykrzyło/ I domowym mącąc mirem Jakim cię Lar napasł tyrem; Tu się zabaw. I w Minerwie Najdziesz tej/ coć troski przerwie. Lub duch sprawi w tobie świeży/ Do tych/ coś miał wprzód lubieży. Jeślić nakoniec i która Mnemosyny mądra Cora/ Lub co wyszła z
álboli/ Spárcie tey/ Oyczyźnie gwoli: Ieślić Márs w ninieyszych chwilách/ Ná Lechowych Thermopilach/ Vprzykrzył się; żeś ku sławie Záwsze czyn miał w iego wrzáwie: Ieślić o swym Ceres żniwie Mozg zemdliłá, myśląc ckliwie/ Abyć przyszłá z nieubogiem W twoy dom Amalthei rogiem: Ieślić y Mysliwe dźiło Dyánny się nádprzykrzyło/ I domowym mącąc mirem Iákiem ćię Lar nápasł tyrem; Tu śie zabaw. I w Minerwie Naydźiesz tey/ coć troski przerwie. Lub duch spráwi w tobie świeży/ Do tych/ coś miał wprzod lubieży. Ieślić nákoniec y ktora Mnemosyny mądra Corá/ Lub co wyszłá z
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 3
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
