rzecz chorego nawiedzić braciszka, Tylko patrząc na tropy lwie, niedźwiedzie, zdebie, Żaden nazad nie wrócił, wszedszy raz do ciebie. Słychałam, że żołądek naprawują postem” — I skoczy, przeżegnawszy pacjenta chwostem. Śmielszy lis Sapieżyński w Lubomirskich kniei, Nie patrzy lwów przed sobą idących kolei, Choć nie znać do Potoka i do Pisar toru, Idzie do lipowego z swej Dąbrowy boru, I tam powtórnie z Mzurą swą Śreniawę łączy, Kędy pod Sącz z Krępaku Dunajec się sączy. Zwyczajna zwierza z zwierzem, rzeki z rzeką liga, Czego panną doświadczy, wdową się nie wzdryga, Bo wie, że nie ten lew płci niewinnej krew
rzecz chorego nawiedzić braciszka, Tylko patrząc na tropy lwie, niedźwiedzie, zdebie, Żaden nazad nie wrócił, wszedszy raz do ciebie. Słychałam, że żołądek naprawują postem” — I skoczy, przeżegnawszy pacyjenta chwostem. Śmielszy lis Sapieżyński w Lubomirskich kniei, Nie patrzy lwów przed sobą idących kolei, Choć nie znać do Potoka i do Pisar toru, Idzie do lipowego z swej Dąbrowy boru, I tam powtórnie z Mzurą swą Śreniawę łączy, Kędy pod Sącz z Krępaku Dunajec się sączy. Zwyczajna zwierza z zwierzem, rzeki z rzeką liga, Czego panną doświadczy, wdową się nie wzdryga, Bo wie, że nie ten lew płci niewinnej krew
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 195
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
PIEŚNI NABOŻNE
z różnych miejsc ewangeliej świętych ku chwale bożej a zbudowaniu człowieka chrześcijańskiego złożone i przez Wacława z Potoka Potockiego podczaszego krakowskiego ojczystym napisane wierszem Roku Pańskiego MDCLXXVII 1. PIEŚŃ VIII O ŚMIERCI
Głowa mię poboliwa I puls trochę spieszy; Nie barzo mię to cieszy: Podobno, jako bywa, Do mej siwej sierci Zbliża się kosa śmierci.
Choć duży, zdrów i młody, Taka dola człecza, Niech się nie ubezpiecza: Tak
PIEŚNI NABOŻNE
z różnych miejsc ewangeliej świętych ku chwale bożej a zbudowaniu człowieka chrześcijańskiego złożone i przez Wacława z Potoka Potockiego podczaszego krakowskiego ojczystym napisane wierszem Roku Pańskiego MDCLXXVII 1. PIEŚŃ VIII O ŚMIERCI
Głowa mię poboliwa I puls trochę spieszy; Nie barzo mię to cieszy: Podobno, jako bywa, Do mej siwej sierci Zbliża się kosa śmierci.
Choć duży, zdrów i młody, Taka dola człecza, Niech się nie ubezpiecza: Tak
Skrót tekstu: PotNabKuk_I
Strona: 513
Tytuł:
Pieśni nabożne ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
SMUTNE ZABAWY
żałosnego po utraconych dziatkach rodzica Wacława z Potoka Potockiego
syna Stefana w lat dwu i dwudziestu wieku młodości jego roku od Narodzenia Pańskiego 1673, dnia 20 Decembris
córki Zofiej Lipskiej starościnej sądeckiej w lat także dwu i dwudziestu wieku młodości jej Roku Pańskiego 1677, Mai 11
tamtego we Lwowie tej w Łapanowie zmarłych
tamtego w kościele bieckim farnym tej u bernardynów na Stradomiu w nadzieję powstania
SMUTNE ZABAWY
żałosnego po utraconych dziatkach rodzica Wacława z Potoka Potockiego
syna Stefana w lat dwu i dwudziestu wieku młodości jego roku od Narodzenia Pańskiego 1673, dnia 20 Decembris
córki Zofiej Lipskiej starościnej sądeckiej w lat także dwu i dwudziestu wieku młodości jej Roku Pańskiego 1677, Mai 11
tamtego we Lwowie tej w Łapanowie zmarłych
tamtego w kościele bieckim farnym tej u bernardynów na Stradomiu w nadzieję powstania
Skrót tekstu: PotZabKuk_I
Strona: 533
Tytuł:
Smutne zabawy ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
zdrowiem. Lecz cię już nie chcę więcej swoim trenem żalić, Nie chcę, lejąc oleju miasto wody, palić Pańskiego serca; dosyć ma obrotów z siebie, Gdy po Apolinarze Zofiją dziś grzebie. Więc, wielmożny starosta, kiedy dłużej tu żyć Nie mogła, każ jej ten wiersz na marmurze drużyć: Zofija tu z Potoka, którą śmierć usypia, Leży: Jana, starostę sądeckiego z Lipia, Owdowiwszy; nie pierwej jednak w trumnie lęże, Aż wszytkie żeniące się w tym upomni męże, Że cnota (bo uroda barzo lekkiej wagi) Przenosi wojewodze na świecie posagi. W piętnastym na kobierzec, a w drugim dwudziestem Roku idzie na całun
zdrowiem. Lecz cię już nie chcę więcej swoim trenem żalić, Nie chcę, lejąc oleju miasto wody, palić Pańskiego serca; dosyć ma obrotów z siebie, Gdy po Apolinarze Zofiją dziś grzebie. Więc, wielmożny starosta, kiedy dłużej tu żyć Nie mogła, każ jej ten wiersz na marmurze drużyć: Zofija tu z Potoka, którą śmierć usypia, Leży: Jana, starostę sądeckiego z Lipia, Owdowiwszy; nie pierwej jednak w trumnie lęże, Aż wszytkie żeniące się w tym upomni męże, Że cnota (bo uroda barzo lekkiej wagi) Przenosi wojewodze na świecie posagi. W piętnastym na kobierzec, a w drugim dwudziestem Roku idzie na całun
Skrót tekstu: PotZabKuk_I
Strona: 540
Tytuł:
Smutne zabawy ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Gdzie pomnożenie chwały bożej, całość i nieśmiertelna sława ojczyzny, swoboda tych narodów obu, prześwietna jasność pańskiego przez lat dwanaście set aż dotąd szczęśliwie kwitnęła majestatu
Tudzież starożytność domów i rodowitość familii, teologiczne, polityczne nauki, przestrogi, argucje, żarty i co się z okazji którego podało herbu krótko zwięzłym opisuje wierszem
Przez Wacława z Potoka Potockiego podczaszego krakowskiego
1. Dzieł wiekopomnych, niezwyciężonego serca, nieprzełomionej siły, niezrównanej odwagi miłośnikom ojczyzny, żwawym wiary świętej obrońcom pod znakiem Krzyża Chrystusowego zostającym w wojsku. Jego Królewskiej Mości Pana Miłościwego Żołnierzom, Mnie Wielce Miłościwym Panom
Wam, wam, mężne rycerstwo, sauromacka młodzi, Prace mej owoc, który w obozach się
Gdzie pomnożenie chwały bożej, całość i nieśmiertelna sława ojczyzny, swoboda tych narodów obu, prześwietna jasność pańskiego przez lat dwanaście set aż dotąd szczęśliwie kwitnęła majestatu
Tudzież starożytność domów i rodowitość familiej, teologiczne, polityczne nauki, przestrogi, argucje, żarty i co się z okazjej którego podało herbu krótko zwięzłym opisuje wierszem
Przez Wacława z Potoka Potockiego podczaszego krakowskiego
1. Dzieł wiekopomnych, niezwyciężonego serca, nieprzełomionej siły, niezrównanej odwagi miłośnikom ojczyzny, żwawym wiary świętej obrońcom pod znakiem Krzyża Chrystusowego zostającym w wojsku. Jego Królewskiej Mości Pana Miłościwego Żołnierzom, Mnie Wielce Miłościwym Panom
Wam, wam, mężne rycerstwo, sauromacka młodzi, Prace mej owoc, który w obozach się
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 381
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, aby żadna strona, tak bielańska, jako i leszczyńska, krzywdy nie miała, przyznali i przysądzili granice leszczynianom: Po zawierzchu góry, począwszy od siarski drogi, od narożnice Karpiakówki idą kopce dołem do studzienek, nazwane Wodołęcze. Dali kopce są na Czerkoniówce. Stamtąd prosto po podlesiu są kopce na Grabaniówce. Stamtąd wyży potoka granica idzie na Chomówke. I tak już po zawierszu prosto kopce wysypano aż do granice łoskiej ponad studniami, przez sołtystwo Feczka Wańciszaka i przez sołtystwo łka Dzwon- czyka, powyży czarnego źródliska. Dali idzie granica Iwana Wojtowicza leszczyńskiego przez wirzch aż do łoskich kopców. Które to granice uznane sprawiedliwie powagą swoją stwirdza wiecznymi czasy wielmożna
, aby żadna strona, tak bielańska, jako i leszczyńska, krzywdy nie miała, przyznali i przysądzili granice leszczynianom: Po zawierzchu góry, począwszy od siarski drogi, od narożnice Karpiakówki idą kopce dołem do studzienek, nazwane Wodołęcze. Dali kopce są na Czerkoniówce. Stamtąd prosto po podlesiu są kopce na Grabaniówce. Stamtąd wyży potoka granica idzie na Chomówke. I tak już po zawierszu prosto kopce wysypano aż do granice łoskiej ponad studniami, przez sołtystwo Feczka Wańciszaka i przez sołtystwo łka Dzwon- czyka, powyży czarnego źródliska. Dali idzie granica Iwana Wojtowicza leszczyńskiego przez wirzch aż do łoskich kopców. Które to granice uznane sprawiedliwie powagą swoją stwirdza wiecznymi czasy wielmożna
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 354
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Pochnik przysiężnik, Andrzej Pochnik, Hryc Lewczak. Nie umiejąc pisać krzyżyk kładzie. I pięczęć prawa przykładam. 1187. s. 217
. In nomine Domini amen. Roku 1720 dnia 8 miesiąca listopada, daj Boże szczęśliwie, sąd wielki zagajony stał się w Klimkówce, przy obecności wielmożnych ichmościów Kaspra na Rzeplinie i Maryjanny z Potoka Wojakowskich stolników przemyskich, małżonków, wsiów Unowicy, Leszczyn, Kunkowy, Klimkówki, Bielanki dziedziców, przez uczciwego Franciszka Klimkowskiego wójta i innych sołtysów do tego aktu wziętych, to jest Jacentego Szklarskiego, Waśka Jarosza unowickiego, Tymka Leszczyńskiego, Barniaka, Iwana Duhanicza, Danka Hujka, Leszka Leszczyńskiego, Andrzeja Karlaka, Wasila Kostyszaka,
Pochnik przysiężnik, Andrzej Pochnik, Hryc Lewczak. Nie umiejąc pisać krzyżyk kładzie. I pięczęć prawa przykładam. 1187. s. 217
. In nomine Domini amen. Roku 1720 dnia 8 miesiąca listopada, daj Boże szczęśliwie, sąd wielki zagajony stał się w Klimkówce, przy obecności wielmożnych ichmościów Kaspra na Rzeplinie i Maryjanny z Potoka Wojakowskich stolników przemyskich, małżonków, wsiów Unowicy, Leszczyn, Kunkowy, Klimkówki, Bielanki dziedziców, przez ućciwego Franciszka Klimkowskiego wójta i innych sołtysów do tego aktu wziętych, to jest Jacentego Szklarskiego, Waśka Jarosza unowickiego, Tymka Leszczyńskiego, Barniaka, Iwana Duhanicza, Danka Hujka, Leszka Leszczyńskiego, Andrzeja Karlaka, Wasila Kostyszaka,
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 360
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Nad. Koron. kazano odesłać. I. W. Im. P. Bruhlowi Podskarbiemu i Ministrowi status Saxonici w przeszłej Poniedziałek Theses Philosophicas nancyj Kapeli plausibiliter dedykowali. J. W. Im. P. Mostowska Kasztelanowa Sierpska tu fatis cessit, której śmierć dzwony po Kościołach ogłaszają. Copiae Ordynansow tu inserntur. Józef z Potoka na Stanisławowie Brodach Księstwie Zbarazkim i Niemirowie Potocki Wojewoda i Generał Ziem Kijewskich Hetamam Wielki Koronny Warszawski Lezajski Śniatyński etc. etc .etc . Starosta. A Żeby Żołnierz i prawem nie jednym, i zwyczajem dawnym ad striclissi nam discipliae Militaris observantiam obligowany nie był extra plenam et perfectam Artykułów Wojskowych Notitiam, oraz a żeby per ignorantiam
Nad. Koron. kazano odesłać. I. W. Jm. P. Bruhlowi Podskarbiemu y Ministrowi status Saxonici w przeszłey Poniedziałek Theses Philosophicas nancyi Kapeli plausibiliter dedykowali. J. W. Im. P. Mostowska Kasztellanowa Sierpska tu fatis cessit, ktorey śmierć dzwony po Kośćiołach ogłaszaią. Copiae Ordynansow tu inserntur. Iozef z Potoka na Stanisławowie Brodach Xięstwie Zbarazkim y Niemirowie Potocki Woiewoda y Generał Ziem Kiiewskich Hetamam Wielki Koronny Warszawski Lezayski Sniatynski etc. etc .etc . Starosta. A Zeby Zołnierz y prawem nie iednym, y zwyczaiem dawnym ad striclissi nam discipliae Militaris observantiam obligowany nie był extra plenam et perfectam Artykułow Woyskowych Notitiam, oraz á żeby per ignorantiam
Skrót tekstu: GazPol_1736_82
Strona: 4
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
jako Artykuły Wojskowe komunikowane i rozdane powinien się na nim w przód Imć P. Regimentarz Partyj N. potym Oficjer Lub Namieśnik każdej Chorągwi podpisać. a tenże sam Ordynans z podpisami ma być odesłany i oddany do Kancelaryj Wojskowej Serio zalecam. Do Partyj Wielkopolskiej i Podlaskiej z Warszawy i do Partyj Ruskiej i Krakowskiej Josef z Potoka etc. etc. Hetman W. Kor: Wydawane za przeszłej władzy mojej et in particulari et universali do Całego Wojska odryńanse, a Imć Panu N. N. Regimentarzów Partyj N. ad exequendum rekomendowane renowując i aprobując de integro: daję ten mój Ordynand wszystkim Generaliter Chorągwiom u pomienonej Partyj będącym i do Komendy Imć P
iako Artykuły Woyskowe kommunikowane y rozdane powinien się na nim w przod Jmć P. Regimentarz Parthyi N. potym Officyer Lub Námieśnik każdey Chorągwi podpisać. á tenże sam Ordynans z podpisami ma bydź odesłany y oddany do Kancellaryi Woyskowey Serio zalecam. Do Partyi Wielkopolskiey y Podlaskiey z Warszawy y do Partyi Ruskiey y Krakowskiey Josef z Potoka etc. etc. Hetman W. Kor: Wydawane za przeszłey władzy moiey et in particulari et universali do Całego Woyska odryńanse, á Jmć Panu N. N. Regimentarzow Partyi N. ad exequendum rekommendowane renowuiąc y ápprobuiąc de integro: daię ten moy Ordynand wszystkim Generaliter Chorągwiom u pomienoney Parthyi będącym y do Komendy Jmć P
Skrót tekstu: GazPol_1736_82
Strona: 5
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
straż ich pierwszą z nie nagła pod Buczaczem, wielką w nich wprawdzie klęskę uczynił, ale potym od mnóstwa napędzony w rzekę błotnistą Seret, niemało swoich utracił i nie z wielką pociechą do obozu pod Gliniany wróciwszy się, o silnym nieprzyjacielskim wojsku oznajmił i ku Lwowu perswadował zbliżać się.
Chmielnicki tymczasem do Buczacza zbliżał się, Potoka, Jagielnice, Jazłowca i inszych fortec na Podolu szturmując. One, częścią przez akord, częścią przez zdradę Rusi w fortecach będącej, odbierał, palił i pustoszył. Między inszymi wziąwszy poniewolnie przez decyzyją chłopską Pawła Potockiego, wojewodzica bracławskiego z żoną i z dziećmi w czortkowskim zamku dziedzicznym jego. Dostało się tego i wielu inszym
straż ich pierwszą z nie nagła pod Buczaczem, wielką w nich wprawdzie klęskę uczynił, ale potym od mnóstwa napędzony w rzekę błotnistą Seret, niemało swoich utracił i nie z wielką pociechą do obozu pod Gliniany wróciwszy się, o silnym nieprzyjacielskim wojsku oznajmił i ku Lwowu perswadował zbliżać się.
Chmielnicki tymczasem do Buczacza zbliżał się, Potoka, Jagielnice, Jazłowca i inszych fortec na Podolu szturmując. One, częścią przez akord, częścią przez zdradę Rusi w fortecach będącej, odbierał, palił i pustoszył. Między inszymi wziąwszy poniewolnie przez decyzyją chłopską Pawła Potockiego, wojewodzica bracławskiego z żoną i z dziećmi w czortkowskim zamku dziedzicznym jego. Dostało się tego i wielu inszym
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 141
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
