: Ls przy DC; Rrzekę przy C: Bożą-Mękę przy D i Kościół pobliski. Płoty od D, do E, i od E aż do F: Most i Bożą-Mękę przy G: Młyn przy M. Role, Łąki, etc. 2.Przydaj Linią południową, zaraz na gruncie, na tej stacyj którą nabliższą będziesz rozumiał. Nie na inszej długiej. Gdyż igiełka dwucalowa jeżelić na włosek linii południowej uchybi, drugi koniec odłegłości włokci 1000, oddali od linii południowej więcej niż na 3 łokcie: Jako się doczytasz w Nauce następującej. To zrysowanie linii południowej uczynisz przy boku kompasa kościanego w ten sposób, który widzisz na figurze
: Ls przy DC; Rrzekę przy C: Bożą-Mękę przy D y Kośćioł pobliski. Płoty od D, do E, y od E áż do F: Most y Bożą-Mękę przy G: Młyn przy M. Role, Łąki, etc. 2.Przyday Liniią południową, záraz ná grunćie, ná tey stácyi ktorą nabliższą będźiesz rozumiał. Nie ná inszey długiey. Gdyż igiełká dwucalowa ieżelić ná włosek linii południowey vchybi, drugi koniec odłegłośći włokći 1000, oddali od linii południowey więcey niż na 3 łokćie: Iáko się doczytasz w Nauce nástępuiącey. To zrysowánie linii południowey vczynisz przy boku kompása kośćiánego w ten sposob, ktory ẃidźisz na figurze
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: N
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
. Nie wątpie J. K. M., że wm. jako baczni ludzie wszytko to uważyć będziecie chcieli i tak w tym postąpić, jakobyście śmiechowiska i wzgardy sobie i potomstwu swemu u wszech narodów nie zostawili i o co dalszego, czego zachowaj Boże, R. P. nie przyszła.
Inflanckich rzeczy jako nabliższą jest Moskwa, tak i najbarziej podobno na nią patrzyć i w nich, acz i z inąd, ale nie mniej podobno stamtąd pilnie się na wszytko oglądać potrzeba, bo i w przymierzu niedawno uczynionym strony ziemie inflanckiej niejaką wątpliwość zostawili. Postanowiono też było w przymierzu, aby komisarze byli wysłani do uznania różnic od Wieliża i
. Nie wątpie J. K. M., że wm. jako baczni ludzie wszytko to uważyć będziecie chcieli i tak w tym postąpić, jakobyście śmiechowiska i wzgardy sobie i potomstwu swemu u wszech narodów nie zostawili i o co dalszego, czego zachowaj Boże, R. P. nie przyszła.
Inflanckich rzeczy jako nabliższą jest Moskwa, tak i najbarziej podobno na nią patrzyć i w nich, acz i z inąd, ale nie mniej podobno stamtąd pilnie się na wszytko oglądać potrzeba, bo i w przymierzu niedawno uczynionym strony ziemie inflanckiej niejaką wątpliwość zostawili. Postanowiono też było w przymierzu, aby komisarze byli wysłani do uznania różnic od Wieliża i
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 248
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
/ abo przyjacielskie. Ale jeśli nawet mowiemy o przyczynie bliskiej/ własnej/ stanowiącej/ czyniącej nałóg/ mowiemy: takowa przyczyna cnot/ jest zwyczaj/ częste dobrzeczynienie/ o której Arystoteles uczy tu w tych Księgach wtórych. Kierowanie w obyczajach z nauk pochodzi. Przyczyna czyniąca cnoty bliska/ zwyczaj jest.
Właśnie tedy/ i nabliższą przyczyną cnoty nabywamy/ przez zwyczaj/ przez dobre częste czynienie/ przez przyzwyczajanie się: skąd cnotę zowiemy obyczajem dobrym: złość i niecnotę/ obyczajem złym: iż cnoty i niecnoty/ przyczyna nabliższa/ zwyczaj jest/ od którego przemianek ma. Przez jednę cnotę drugiej nabywać.
Wtórym sposobem możemy dostawać cnot/ przez złączenia spraw
/ abo przyiaćielskie. Ale iesli náwet mowiemy o przyczynie bliskiey/ własney/ stánowiącey/ czyniącey nałog/ mowiemy: takowa przyczyná cnot/ iest zwyczay/ częste dobrzeczynienie/ o ktorey Aristoteles vczy tu w tych Kśięgách wtorych. Kierowánie w obyczáiách z náuk pochodźi. Przyczyná czyniąca cnoty bliska/ zwyczay iest.
Własnie tedy/ y nabliższą przyczyną cnoty nabywamy/ przez zwyczay/ przez dobre częste czynienie/ przez przyzwyczáiánie się: skąd cnotę zowiemy obyczáiem dobrym: złość y niecnotę/ obyczáiem złym: iż cnoty y niecnoty/ przyczyná nabliższa/ zwyczay iest/ od ktorego przemiánek ma. Przez iednę cnotę drugiey nábywáć.
Wtorym sposobem możemy dostáwáć cnot/ przez złączenia spraw
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 121
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
promień TP włokci 5. wyjmi EP wiadomą łokci 2, z promienia TP, łokci 5; zostanie ET, łokci 3. Toż uczyń: jako ET, 3. do EB 4. Tak TP Promień cały części 100 000. do F Tangensy 133333, której że niemasz w Tablicy Tangensów, weżmiesz jej nabliższą 133349. A przeciwko niej na kolumnie minut przyległych minut 8, (krom grausów 53. zostających pod minutami na spodzie.) pokażąć miarę lunety PB gradusów 53, minut 8. Do której, druga równa przydana DP, wyda miarę całej lunety DPB, gradusów 106, minut 16. którejeś potrzebował. Przez te
promień TP włokći 5. wyimi EP wiádomą łokći 2, z promięnia TP, łokći 5; zostánie ET, łokći 3. Toż vczyń: iáko ET, 3. do EB 4. Ták TP Promień cáły częśći 100 000. do PH Tángensy 133333, ktorey że niemász w Tablicy Tángensow, weżmiesz iey nabliższą 133349. A przećiwko niey ná kolumnie minut przyległych minut 8, (krom grausow 53. zostáiących pod minutámi ná spodżie.) pokáżąć miárę lunety PB gradusow 53, minut 8. Do ktorey, druga rowna przydána DP, wyda miárę cáłey lunety DPB, gradusow 106, minut 16. ktoreyeś potrzebował. Przez te
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 127
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
wyrachowane trzy części CT, TP, PD, długości CD, 36. 24. 16. Nieprzerwanie proporcjonalne. PRZESTROGA. JEżeli po przemultyplikowaniu HD, przez CT, wynidzie produkt, który nie ma zupełnej Ściany w kolumnie ścian, ale blisko mniejszą, albo większą, na tablicy kwadratów: weźmiesz liczbę mniejszą albo większą nabliższą produktowi, i jego ściany użyjesz, bez znacznej omełki, za ścianę LP. Naprzykład. Niech długości CD łokci 302, będą części CT, łokci 52: a TD, łokci 250. i niech będzie trzeba część TD, 250, tak rozdzielić, żeby jej części dwie były nierozerwanie proporcynalne z częścią CT
wyráchowáne trzy częśći CT, TP, PD, długośći CD, 36. 24. 16. Nieprzerwánie proporcyonálne. PRZESTROGA. IEżeli po przemultyplikoẃániu HD, przez CT, wynidźie produkt, ktory nie ma zupełney Sćiány w kolumnie śćian, ále blisko mnieyszą, álbo większą, ná tablicy kwádratow: weźmiesz liczbę mnieyszą álbo ẃiększą nabliższą produktoẃi, y iego śćiány vżyiesz, bez znáczney omełki, zá śćiánę LP. Náprzykład. Niech długośći CD łokći 302, będą częśći CT, łokći 52: á TD, łokći 250. y niech będźie trzebá część TD, 250, ták rozdźielić, żeby iey częśći dwie były nierozerwánie proporcynálne z częśćią CT
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 223
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683