co kochać, ale nie było o co się wadzić, bo każde stadło w parze i używaniu powinności swoich nie miało interwenijentem trzeciego, oprócz przytomności Boskiej, za świadectwo poprzysiężonej wiary i miłości przyjętej, a do grobowej deski przez cnoty i zasługi małżeństwu nienaruszenie dotrzymanej. Tak i w ten styl czytać się dają nie dogryzione wiekami nadgrobki, głęboko przez żal poorane mauzolea, łzami pisane dzieje i przykłady starych antecesorów naszych, których małżeństwa święte w ozdobach i klejnotach sakramentu swojego, jakoby ołtarze Najświętszym napełnione, wszelkim potocznym chuciom i najmniejszym profanacjom ogromnym i straszliwym wstrętem stały, nie pozwalając akcesu do siebie, chyba poświęconym stanowi i dożywociu swojemu osobom. Ale teraźniejsze któż
co kochać, ale nie było o co się wadzić, bo każde stadło w parze i używaniu powinności swoich nie miało interwenijentem trzeciego, oprócz przytomności Boskiej, za świadectwo poprzysiężonej wiary i miłości przyjętej, a do grobowej deski przez cnoty i zasługi małżeństwu nienaruszenie dotrzymanej. Tak i w ten styl czytać się dają nie dogryzione wiekami nadgrobki, głęboko przez żal poorane mauzolea, łzami pisane dzieje i przykłady starych antecessorów naszych, których małżeństwa święte w ozdobach i klejnotach sakramentu swojego, jakoby ołtarze Najświętszym napełnione, wszelkim potocznym chuciom i najmniejszym profanacyjom ogromnym i straszliwym wstrętem stały, nie pozwalając akcesu do siebie, chyba poświęconym stanowi i dożywociu swojemu osobom. Ale teraźniejsze któż
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 267
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Timory, Somno, Invidie, Morti, Fame, Ludzi też za Bogów i Boginię szanowano, Są po dziś dzień tam rudera Kościołów Herkulesa, Heleny, Wenery, Priama, Parysa, Kasandry, Agamemnona, Menelausa, Klitemnestry: Oresta. etc. Wszystko z Marmuru, którego tam jest abundancja. Są też nie które Nadgrobki Wodzów Spartańskich, jakoto Pauzaniusza, Leonidesa etc. Spartańczykowie czyli Lacedemończykowie rosłych tylko respektowali: Króla nawet detronizując, że małą pojął Zonę. Piaństwo miano za wielki eksces: Na Wojnie z tyłu ranionego nie grzebli, że plecy nie piersi nadstawiał, aliás uciekał. Teraz na miejscu Starożytnej SPARTY, jest Miasto MIZITRA z Kasztelem
Timori, Somno, Invidiae, Morti, Famae, Ludzi też za Bogow y Boginię szanowano, Są po dziś dzień tam rudera Kościołow Herkulesa, Heleny, Wenery, Pryama, Parysa, Kasandry, Agamemnona, Menelausa, Klitemnestry: Oresta. etc. Wszystko z Marmuru, ktorego tam iest abundancya. Są też nie ktore Nadgrobki Wodzow Spartańskich, iakoto Pauzaniusza, Leonidesa etc. Spartańczykowie czyli Lacedemończykowie rosłych tylko respektowali: Krola nawet detronizuiąc, że małą poiął Zonę. Piaństwo miano za wielki exces: Na Woynie z tyłu ranionego nie grzebli, że plecy nie piersi nadstawiał, aliás uciekał. Teraz na mieyscu Starożytney SPARTY, iest Miasto MIZITRA z Kasztelem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 423
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
i ręka łaskawa, Za co ich imię słynie póki Świata stawa. A chcesz ich wiedzieć jakie urzędy? Imiona? Opowie ta tablica umyślnie zrobiona, Czytaj: a życz im dobrze na ziemi i w Niebie, A starajsię by wpisać w ten Regestr i ciebie.
Po ścianach pobocznych w Kościele w wielkim Chórze, idą nadgrobki piękne Mozaiczne:
Pierwszy dany z: p: Janowi Michałowskiemu Łowczemu Bracławskiemu imieniem żony.
Mirare mox precare Viator, Vox clámantis obmutuit, Venator in casłes incidit, Idest G. D. Ioannes Michałowski Venator Braclaviensis Alto genere magnus, Praeclarîs Virtutibûs maior, Charitate in Deum et proximum máximus. ictu mortis cecidit 1737. Annô
y ręka łaskawá, Za co ich imie słynie poki Swiata stawá. A chcesz ich wiedzieć iakie urzędy? Imiona? Opowie ta tablica umyślnie zrobiona, Czytay: a życz im dobrze na ziemi y w Niebie, A staraysię by wpisać w ten Regestr y ciebie.
Po scianach pobocznych w Kościele w wielkim Chorze, idą nadgrobki piękne Mozaiczne:
Pierwszy dány s: p: Ianowi Michałowskiemu Łowczemu Bracławskiemu imieniem żony.
Mirare mox precare Viator, Vox clámantis obmutuit, Venator in casłes incidit, Idest G. D. Ioannes Michałowski Venator Braclaviensis Alto genere magnus, Praeclarîs Virtutibûs maior, Charitate in Deum et proximum máximus. ictu mortis cecidit 1737. Annô
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 558
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Od Konimbryki Miasta o mil 4. jest zrzodło Cedyma w które co wrzucisz, choć letkiego pożera: a drugie jest tamże w Luzytanii, które choć ciężkie rzeczy, na wierzch wyrzuca.
W Prowincyj Trans Tagana vulgo Alintejo, jest Miasto pierwsze po Lizbonie Evara alias Ebora, z Akademią nad rzeką Eurara; gdzie na rynku Nadgrobki, epinicia, to jest zwycięszkie piosnki, Listy przedają. Tuż jest Miasto Ouryque, alias Ulricum, albo Ager Orychiensis, gdzie Roku 1139. Alfons 1. Król Luzytański 5. Królów Maurów pokonał, i Tarczę 5. Ranami Chrystusowemi naznaczoną dał za Herb Luzytanii.
Port Luzytański sławny i bogaty Setuval. Cetobrica u Łacinników
Od Konimbryki Miasta o mil 4. iest zrzodło Cedyma w ktore co wrzucisz, choć letkiego pożera: a drugie iest tamże w Luzytanii, ktore choć cięszkie rzeczy, na wierzch wyrzuca.
W Prowincyi Trans Tagána vulgo Alinteio, iest Miasto pierwsze po Lizbonie Evara alias Ebora, z Akademią nad rzeką Eurara; gdzie na rynku Nadgrobki, epinicia, to iest zwycięszkie piosnki, Listy przedaią. Tuż iest Miasto Ourique, alias Ulricum, albo Ager Orichiensis, gdzie Roku 1139. Alfons 1. Krol Luzytański 5. Krolow Maurow pokonał, y Tarczę 5. Ranami Chrystusowemi naznaczoną dał za Herb Luzytanii.
Port Luzytański sławny y bogaty Setuval. Cetobrica u Łácinnikow
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 179
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
jest tam wgłębokiej Zakrystyj za kilka kluczami Obywatelów Asyzkich Z tym Velum co rok na Fest Zwiastowania Najświętszęj Panny, i w Poniedziałek Świąteczny czynią Ojcowie po Miećcie publiczną z kazaniami, kapelą, Benedykcją na 4 części Świata, przy aklamacyj Ludu: Misericordia, misericordia: Inne drobniejsze cum reverentia mijam Relikwie. W tym tu Kościele są Nadgrobki wspaniałe Biskupów Krakowskich, dawniejszych, i Ritratty albo Portrety, któremi od Kanonizacyj tu uczynionej Z. Stanisława wzięli na się Oblig, po śmierci swej odsyłać i sto Szkudów. Co tandem dla wielkiej dystancyj ustało; ale taka stała się konwencja, że te Portrety Biskupów Krakowskich, i sto Szkudów, biorą do swego Kościoła OO
iest tam wgłębokiey Zakrystyi za kilka kluczami Obywatelow Assyzkich Z tym Velum co rok na Fest Zwiastowaniá Nayswiętszęy Panny, y w Poniedziałek Swiąteczny czynią Oycowie po Miećcie publiczną z kazaniami, kapelą, Benedykcyą na 4 części Swiatá, przy akklamacyi Ludu: Misericordia, misericordia: Inne drobnieysze cum reverentia miiám Relikwie. W tym tu Kościele są Nadgrobki wspaniałe Biskupow Krakowskich, dawnieyszych, y Ritratty albo Portrety, ktoremi od Kanonizacyi tu uczynioney S. Stanisławá wzieli na się Oblig, po smierci swey odsyłáć y sto Szkudow. Co tandem dla wielkiey dystancyi ustało; ale taká stała się konwencya, że te Portrety Biskupow Krakowskich, y sto Szkudow, biorą do swego Kościoła OO
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
do Nieba, PANA BOGA i Aniołów, co samo Wiersz wyraża tam lokowany tenoris sequentis. EUROPA. o Angielskim Królestwie.
Si quid habet veri vel Chronica cana, Fidesque Clauditur hac Cathedrâ Nobilis ecce lapis, Ad caput eximius Iacob, quondam Patriarcha Quem posuit, cernens Numina mira poli .
Widać w tymże Kościele wspaniałe Nadgrobki Królów, Biskupów, i innych maioris notae Ludzi, to mosiądzowe, to miedziane pozłociste, kratami obstawione, to z marmuru przedniego. Królowi Edwardowi: takowe pogrzebowe tam położone elogium: Edvardus Rex meritorum plenus, magnarum Virtutum Sanctus Confesor.
Trzeciemu Edwardowi Królowi takie dano Epitafium:
Tertius Edvardus famâ super aethera notus.
Miecz tego
do Nieba, PANA BOGA y Aniołow, co samo Wiersz wyráża tam lokowány tenoris sequentis. EUROPA. o Angielskim Krolestwie.
Si quid habet veri vel Chronica cana, Fidesque Clauditur hac Cathedrâ Nobilis ecce lapis, Ad caput eximius Iacob, quondam Patriarcha Quem posuit, cernens Numina mira poli .
Widać w tymże Kościele wspaniałe Nadgrobki Krolow, Biskupow, y innych maioris notae Ludźi, to mosiądzowe, to miedźiane pozłociste, krátami obstawione, to z marmuru przedniego. Krolowi Edwárdowi: tákowe pogrzebowe tam położone elogium: Edvardus Rex meritorum plenus, magnarum Virtutum Sanctus Confesor.
Trzeciemu Edwárdowi Krolowi takie dano Epitaphium:
Tertius Edvardus famâ super aethera notus.
Miecz tego
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 275
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
1575. fol. 234,
Dąbrowski herbu Kuszaba. Od dóbr Dąbrowa nazwanych tego imienia nabyli. Marcin Dąbrowski Kuszaba Sędzia Ziemski Czerski, brat jego rodzony Adam mąż rycerski: stryjeczni tych bracia byli, Jędrzej Kanonik Poznański Pleban Sobikowski i Chynowski, drugi Gabriel, którego syn Stanisław właśnie do wojny urodzony: co o nich wspominają nadgrobki w Sobikowie. Marcina z Zgorzelskij córka była za Omiecińskim; Synów zaś dwóch było, z tych Kasper od Walentyna Części w Dąbrowce nabył, i Paweł tak męstwem jako i ludzkością zalecony, z Brzeskii zostawił córki trzy, Zofią Staniszewską, Katarzynę Jezierzyńską i Świadską: synów piąciu. 1. Jan w Szwecyj chwalebnie poległ.
1575. fol. 234,
Dąbrowski herbu Kuszaba. Od dobr Dąbrowa názwanych tego imieniá nabyli. Marćin Dąbrowski Kuszaba Sędzia Ziemski Czerski, brat iego rodzony Adam mąż rycerski: stryieczni tych bráćia byli, Jędrzey Kánonik Poznański Pleban Sobikowski y Chynowski, drugi Gabryel, ktorego syn Stanisław własnie do woyny urodzony: co o nich wspominaią nadgrobki w Sobikowie. Marćina z Zgorzelskiy corká była za Omiecinskim; Synow záś dwoch było, z tych Kásper od Walentyna Części w Dąbrowce nabył, y Paweł ták męstwem iáko y ludzkością zálecony, z Brzeskii zostáwił corki trzy, Zophią Staniszewską, Kátárzynę Jezierzynską y Swiadską: synow piąciu. 1. Ian w Szwecyi chwalebnie poległ.
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 7
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
