w piątym swym Kanonie o 12. 13. 14. i 15. Apostołskim Cannonie tak mówi. O[...] Biskupach i Klerykach którzy z miasta do miasta przechodzą, aby śś. Apostołów Kanony przy mocy[...] zostali święci Ojcowie przykazują.[...] A szóstego Konsylium Kanon i liczbę Apostołskich Kanonów pokazuje mówiąc. I to też temu ś. Synodowi nadobnie[...] i uczciwie się podobało, aby[...] już od tego czasu dla lekarstwa asznego, i dla trwóg uskromienia w mocy i w stałości swej zosta które od śś. Ojców praedecessorów naszych przyjęte i stwierdzone są, i nam podane. śś. i sławnych Apostołów imieniem Kanony ośmdziesiat pięć. Siódmy też w pierwszym swoim Kanonie Cerkiewne Zakony wyliczając
w piątym swym Canonie o 12. 13. 14. y 15. Apostolskim Cannonie ták mowi. O[...] Biskupach y Klerikach ktorzy z miástá do miástá przechodzą, áby śś. Apostołow Canony przy mocy[...] zostáli święći Oycowie przykázuią.[...] A szostego Concilium Canon y licżbę Apostolskich Canonow pokázuie mowiąc. Y to też temu ś. Synodowi nadobnie[...] y vcżćiwie się podobáło, áby[...] iuż od tego czásu dla lekárstwá asznego, y dla trwog vskromienia w mocy y w stałośći swey zostá ktore od śś. Oycow praedecessorow nászych przyięte y stwierdzone są, y nam podáne. śś. y sławnych Apostołow imieniem Canony ośmdzieśiat pięć. Siodmy też w pierwszym swoim Canonie Cerkiewne Zakony wylicżáiąc
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 48
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
obróci, zechce pewnie na dobre nasze / bo dla nas/ i dla zbawienia naszego umierał na krzyżu. Ale cóż ja widzę więtszego przy tym staniu pod krzyżem Bogarodzice? Widzę wielkie męstwo/ abowiem nie upadła na ziemię/ jako Malarze głupi malują; nie mdlała/ ale stała/ patrząc na Pasją jedynego Syna swojego. Nadobnie Augustyn ś. wspomina ten statek błogosławionej Panny. Stała (mowi) przed krzyżem matka/ i gdy mężowie pouciekali/ stała nie lękliwa. Patrzaj jeśli wstyd odmienić mogła/ która animuszu nie zmieniła. Stała nie wyrodkiem matka/ mógł każdy obaczyć/ iż się tyrana nie lękała. Wisiał na krzyżu Syn/ a Matka się
obroći, zechce pewnie ná dobre násze / bo dla nas/ y dla zbáwienia nászego vmierał ná krzyżu. Ale coż iá widzę więtszego przy tym staniu pod krzyżem Bogárodźice? Widzę wielkie męstwo/ ábowiem nie vpádłá ná źiemię/ iáko Málárze głupi máluią; nie mdláłá/ ále stałá/ pátrząc ná Pássyą iedynego Syná swoiego. Nadobnie Augustyn ś. wspomina ten státek błogosłáwioney Pánny. Stáła (mowi) przed krzyżem mátká/ y gdy mężowie poućiekáli/ stałá nie lękliwa. Pátrzay iesli wstyd odmienić mogłá/ ktora ánimuszu nie zmieniłá. Stałá nie wyrodkiem mátká/ mogł káżdy obaczyć/ iż się tyráná nie lękáłá. Wiśiał ná krzyżu Syn/ á Mátká się
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 25
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
zowiemy/ gdy stanęła pod krzyżem/ to jest/ pod Wagą oną duchowną/ jako w domu swoim Planeta była/ i tam pokazała władzą swoję wszytkę i męstwo; dopieroż królowała na ten czas i panowała/ i rządziła. Rządziła mowie/ animuszu swego obrotami/ ab i nic po białogłowsku sobie nie poczynała. Nadobnie Ildefonsus, o Pannie przy krzyżu stojącej/ który wszystko jako na wadze zawiesił/ sam był na wadze krzyżowej zawieszony. Patrzyła na to Panna/ i wielmi bolała/ wielmi cierpiała/ i mieczem bólu jego zraniona naduszy była. Otoż masz Bogarodzicę jutrzenną gwiazdę/ w znaku Wagi będącą/ i tam/ jeśli kędy/
zowiemy/ gdy stánęłá pod krzyżem/ to iest/ pod Wagą oną duchowną/ iáko w domu swoim Plánetá byłá/ y tám pokazáłá władzą swoię wszytkę y męstwo; dopieroż krolowáłá ná ten czás y pánowáłá/ y rządźiłá. Rządźiłá mowie/ ánimuszu swego obrotámi/ áb y nic po białogłowsku sobie nie poczynáłá. Nadobnie Ildefonsus, o Pánnie przy krzyżu stoïącey/ ktory wszystko iáko ná wadze zawieśił/ sam był ná wadze krzyżowey záwieszony. Pátrzyłá ná to Pánná/ y wielmi boláłá/ wielmi ćierpiáłá/ y mieczem bolu iego zrániona náduszy byłá. Otoż masz Bogárodźicę iutrzenną gwiazdę/ w znáku Wagi będącą/ y tám/ iesli kędy/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 26
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
to wielmożniejszy znak/ cnotą cierpliwości ruchy okrutne gniewu uskromić/ aniż wielmożnym Księstwom rozkazować. Więtsza to jest/ wypędzić obżarte z ciała własnego choroby smutku; aniż cudze chorzenia/ i febry cielesne wygnać. Nakoniec z wielkich miar/ zacniejsza jest cnota/ i wyższy postępek/ dusze własnej uleczyć bole/ aniż ciała cudzego. Nadobnie o tymże mówi i drugi Opat/ imieniem Chaeremon/ tamże. I któż się nie zadziwuje cudom Bożym/ i nie zawoła z wielkim sercem: Poznałem ja Panie/ iż wielki jest Pan? gdy abo siebie samego/ abo kogo drugiego/ z drapieżnego szczodrym; z utratnego wstrzymięźliwym; z hardego pokornym; z
to wielmożnieyszy znák/ cnotą ćierpliwośći ruchy okrutne gniewu vskromić/ ániż wielmożnym Kśięstwom roskázowáć. Więtsza to iest/ wypędźić obżárte z ćiáłá własnego choroby smutku; ániż cudze chorzenia/ y febry ćielesne wygnáć. Nákoniec z wielkich miar/ zacnieysza iest cnotá/ y wyzszy postępek/ dusze własney vleczyć bole/ ániż ćiáłá cudzego. Nadobnie o tymże mowi y drugi Opát/ imieniem Chaeremon/ támże. I ktoż się nie zádźiwuie cudom Bożym/ y nie záwoła z wielkim sercem: Poznałem ia Pánie/ iż wielki iest Pan? gdy ábo śiebie sámego/ ábo kogo drugiego/ z drapieżnego szczodrym; z vtrátnego wstrzymięźliwym; z hárdego pokornym; z
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 59
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
/ ale z ksiąg nie wynidzie dziesięcią par wołów/ byś zaprzągł i założył; tak się mocno opiera. Możesz toż mówić o młodym człowieku/ który prędko porwie z młodu grzech/ słowo jakie diabelskie/ namowę jego do złego; przyjdzie jej potym zbywać/ nie tak latwie to przyjdzie. O myśli wszetecznej/ nadobnie Seneka wasz napisał: Labitur sensim furor in medullas, Igne furtiuo populante venas. Non habet latam data plaga frontem, Sed vorat tectas penitus medullas. to jest z lekka w kości ogień wpada/ rana z przodku zda się mała; ale żrze skrytości serca/ etc. Oduczał hardych o sobie myśli: wiele takich miedzy
/ ále z kśiąg nie wynidźie dźieśięćią par wołow/ byś záprzągł y záłożył; ták się mocno opiera. Możesz toż mowić o młodym człowieku/ ktory prędko porwie z młodu grzech/ słowo iákie dyabelskie/ namowę iego do złego; przyidźie iey potym zbywáć/ nie ták latwie to przyidźie. O myśli wszeteczney/ nadobnie Seneká wász nápisał: Labitur sensim furor in medullas, Igne furtiuo populante venas. Non habet latam data plaga frontem, Sed vorat tectas penitus medullas. to iest z lekká w kośći ogień wpada/ ráná z przodku zda się máła; ále żrze skrytośći sercá/ etc. Oduczał hárdych o sobie myśli: wiele tákich miedzy
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 78
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
sądu (sentencjey) śmierci, tak do bojaźliwego przyjdzie, jako i do śmiałego: czemuż się strachasz? Napisał twój ukochany Poeta: Mors et fugacem persequitur virum, Nec parcit imbellis iuuentae poplitibus Timidoq́; tergo. Goni śmierć i uciekającego/ i podcina golenie nie wojennego mołojca/ i grzbiet jego tłucze bojaźliwy. Mówił nadobnie jeden Ociec święty/ gdy śmierć do wrot jego kołatała/ a drudzy przyjaciele jego namawiali go/ aby jej przez modlitwę nie puszczał do siebie: Jeśli kiedy mam umrzeć/ czemuż nie teraz? a jeśli nigdy/ to dobra/ będę prosić o żywot; co nie podobna/ przecie umrzeć. Jabłko wprawdzie nie
sądu (sentencyey) śmierći, ták do boiázliwego przyiidzie, iáko y do śmiáłego: czemuż się stráchasz? Nápisał twoy vkochány Poetá: Mors et fugacem persequitur virum, Nec parcit imbellis iuuentae poplitibus Timidoq́; tergo. Goni śmierć y vćiekáiącego/ y podćina golenie nie woiennego mołoycá/ y grzbiet iego tłucze boiáźliwy. Mowił nadobnie ieden Oćiec święty/ gdy śmierć do wrot iego kołátáłá/ á drudzy przyiaćiele iego námawiáli go/ áby iey przez modlitwę nie puszczał do śiebie: Iesli kiedy mam vmrzeć/ czemuż nie teraz? á iesli nigdy/ to dobra/ będę prośić o żywot; co nie podobna/ przećie vmrzeć. Iábłko wprawdźie nie
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 81
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
; a jako po lesiech raźno skaczą? Hetmany Rzymskie nad rzepą/ którą sami przy oboźnym ogniu piekli/ zastawano/ a było dobrze: nie o tymby myślić aby więcej przybywało/ ale o tym/ aby nam tak wiele nie było potrzeba: w ten czas delicij zażyjesz prawdziwych/ jako do tej doskonałości przyjdziesz. Nadobnie mawiał Konsul jeden Rzymski: Beatus est, non qui ea habet quae cupit; sed qui ea non cupit, quae nõ habet. Więc i do dworu nie barzo radzę/ Panowie młodzi. Dymy te dworskie prędko wam głowę zarażą; subtelne z tabaku bywają dymy/ ale skwirk pewny w oczach/ napłaczesz się po nich
; á iáko po leśiech ráźno skaczą? Hetmány Rzymskie nád rzepą/ ktorą sámi przy oboźnym ogniu piekli/ zástáwano/ á było dobrze: nie o tymby myślić áby więcey przybywáło/ ále o tym/ áby nam ták wiele nie było potrzebá: w ten czás deliciy záżyiesz prawdźiwych/ iáko do tey doskonáłośći przyidźiesz. Nadobnie mawiał Consul ieden Rzymski: Beatus est, non qui ea habet quae cupit; sed qui ea non cupit, quae nõ habet. Więc y do dworu nie bárzo rádzę/ Pánowie młodźi. Dymy te dworskie prędko wam głowę záráżą; subtelne z tábáku bywáią dymy/ ále skwirk pewny w oczách/ nápłáczesz się po nich
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 83
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
będziesz ty słoneczkiem na niebie! Ni panienka, ni wdowa nie pójdzie za ciebie! Wszędzie cię, bo nas bijasz, wszędzie osławiemy, Babę, boś tego godzien, babę-ć narajemy, Babę o czterech zębach. Miło będzie na cię Patrzyć, gdy przy niej siędziesz jako w majestacie, A ona cię nadobnie będzie całowała, Jakoby cię też żaba chropawa lizała. Oluchna Szczęście twoje, że odszedł starosta na stronę, Wzięłabyś była pewnie na boty czerwone Abo na grzbiet upstrzony za to winszowanie. Słyszysz, jakie Maruszce tam daje śniadanie? A słaba jest nieboga: dziś trzeci dzień wstała Z choroby, a przedsię ją
będziesz ty słoneczkiem na niebie! Ni panienka, ni wdowa nie pójdzie za ciebie! Wszędzie cię, bo nas bijasz, wszędzie osławiemy, Babę, boś tego godzien, babę-ć narajemy, Babę o czterech zębach. Miło będzie na cię Patrzyć, gdy przy niej siędziesz jako w majestacie, A ona cię nadobnie będzie całowała, Jakoby cię też żaba chropawa lizała. Oluchna Szczęście twoje, że odszedł starosta na stronę, Wzięłabyś była pewnie na boty czerwone Abo na grzbiet upstrzony za to winszowanie. Słyszysz, jakie Maruszce tam daje śniadanie? A słaba jest nieboga: dziś trzeci dzień wstała Z choroby, a przedsię ją
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 158
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
zstają się czerstwiejszemi i wilgotniejszemi. Także którzy od mrozu wielkiego i zimna zmarzną/ przychodzą prędko ksobie i rozgrzewają się/ gdy do wanny ciepłej wody prostej wchodzą. Ale iż ta nauka Galenowa jest nie doskonała/ przywiedziemy co inszego na to pierwej z inszego Medyka/ potym i z niego samego. Cassius tedy Medycus barzo nadobnie i wedle rozumu/ i biegu[...] przyrodzonego/ to pytanie tak wyprawuje. Pragnienie (powiada) nie bywa jedno z wielkiej suchości ciała wższystkiego/ gdyż tak Arystoteles opisał pragnienie. Gdyż tedy człowiek spragniony do wanny wstąpi/ natychmiast zeschłe one zwierzchnie cząstki w się wsiąkają wszystkę wodę/ nie inaczej jako od owego gorąca/ ziemia zeschła
zstaią się cżerstwieyszemi y wilgotnieyszemi. Tákże ktorzy od mrozu wielkiego y źimná zmárzną/ przychodzą prędko ksobie y rozgrzewáią się/ gdy do wánny ćiepłey wody prostey wchodzą. Ale iż tá náuká Gálenowa iest nie doskonałá/ przywiedźiemy co inszego ná to pierwey z inszego Mediká/ potym y z niego sáme^o^. Cassius tedy Medicus barzo nadobnie y wedle rozumu/ y biegu[...] przyrodzonego/ to pytánie tak wypráwuie. Pragnienie (powiada) nie bywa iedno z wielkiey suchośći ćiała wszszystkiego/ gdyż tak Aristoteles opisał pragnienie. Gdyż tedy cżłowiek zprágniony do wanny wstąpi/ nátychmiast zeschłe one zwierzchnie cżąstki w się wśiąkáią wszystkę wodę/ nie inacżey iáko od owego gorąca/ źiemiá zeschła
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 47.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Upominał młodzieńce/ aby/ oglądając się we zwierciedle/ jeśliby obaczyli/ że są pięknemi/ nie dopuszczali się tego/ co nieprzystoi piękności: a gdzieby też nie gładyszami siebie być widzieli/ tedy czegoby do gładkości niedostawało/ żeby tego dowcipem i uczciwemi obyczajmi nadstawiali/ i tak swego wetowali. Jako nadobnie mówi Poeta Ouidius, Heriód. Ep. 21 31. Si mihi difficilis formam natura negauit: Ingenio formae damna rependo meae. t. i. Iż mię gładkim niechciała mieć moja natura: Więc dowcipem nagradzam gdzie w gładkości dziura.
Gdy niektóry człowiek bogaty posłał syna swego do Sokrata/ aby spatrzał/ coby
Vpominał młodźieńce/ áby/ oglądáiąc się we zwierćiedle/ ieśliby obacżyli/ że są pięknemi/ nie dopuszcżáli się tego/ co nieprzystoi pięknośći: á gdźieby też nie głádyszámi śiebie być widźieli/ tedy cżegoby do głádkośći niedostawáło/ żeby tego dowćipem y vcżćiwemi obycżáymi nádstáwiáli/ y ták swego wetowáli. Iáko nadobnie mowi Poetá Ouidius, Heriod. Ep. 21 31. Si mihi difficilis formam natura negauit: Ingenio formae damna rependo meae. t. i. Iż mię głádkim niechćiáłá mieć moiá náturá: Więc dowćipem nágradzam gdźie w głádkośći dźiurá.
Gdy niektory cżłowiek bogáty posłał syná swego do Sokrátá/ áby spátrzáł/ coby
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 5
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
