/ Wielkich i zacnych Narodów dopiero Król/ ogromnego sławą/ szerokością/ potęgą/ Królestwa Monarcha/ triste dictu dnia dzisiejszego/ tej godziny/ tego już momentu: Regnavit. Już barzo steskiony końca swego wyglądając woła i uprasza/ od Rzeczypospolitej missionem i nią się kontentuje/ a schodząc z-tego świata Polskiego/ dziedziczne od Najaśniejszych Przodków i swoje Ozdoby/ Zwycięstwa/ Triumfy/ nabliższy po Bogu tej Ojczyźnie i Synom jej leguje pamiętnymi słowami: Sine me, per me tamen fruantur. Położył IKM: z głowy swojej Koronę barzo ciężką i twardą/ którą przedtym w-różnych odmiennych przygodach zawsze erecta cervive ponosił. Oddalił powierzone rękom swoim berło Królewskie/ którym burze
/ Wielkich i zacnych Narodow dopiero Krol/ ogromnego sławą/ szerokośćią/ potęgą/ Krolestwa Monárchá/ triste dictu dniá dźisieyszego/ tey godźiny/ tego iuż momentu: Regnavit. Iuż bárzo zteskiony konca swego wyglądaiąc woła i uprasza/ od Rzeczypospolitey missionem i nią się kontentuie/ a zchodząc z-tego świátá Polskiego/ dźiedźiczne od Náiaśnieyszych Przodkow i swoie Ozdoby/ Zwyćięstwá/ Tryumfy/ nabliszszy po Bogu tey Oyczyźnie i Synom iey leguie pámiętnymi słowami: Sine me, per me tamen fruantur. Położył IKM: z głowy swoiey Koronę bárzo ćiężką i twárdą/ ktorą przedtym w-rożnych odmiennych przygodách záwsze erecta cervive ponośił. Oddalił powierzone rękom swoim berło Krolewskie/ ktorym burze
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 17
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Królowi I. Mości.
JAkom przez wszystek czas służył W. Królewskiej Mości, żem nietylko uczynkiem, ale ani myślą nie zgrzeszył przeciwko W. K. Mości, tak mi Boże dopomóż! Znałem się bowiem do tego, żem jest Creaturą W. K. Mości, że Domek mój od najaśniejszych Królów, Ojca i Brata W. K. Mości w Honorach, i fortunach pomnożony tak znamienicie, że nigdy winna wygasnąć wemnie niemoże, tak wielkich Dobrodziejstw wdzięczność. Przyjmowałeś W. K. Mość łaskawie moje ku sobie wierne usługi, i godne rozumiał konfidencji, i tak wielkiej dobroczynności. Jako w tak
Krolowi I. Mośći.
IAkom przez wszystek czás służył W. Krolewskiey Mośći, żem nietylko vczynkiem, ále áni myślą nie zgrzeszył przećiwko W. K. Mośći, ták mi Boże dopomoż! Znałem się bowiem do tego, żem iest Creaturą W. K. Mośći, że Domek moy od náiáśnieyszych Krolow, Oycá y Brátá W. K. Mośći w Honorách, y fortunách pomnożony ták známienićie, że nigdy winna wygásnąć wemnie niemoże, ták wielkich Dobrodzieystw wdźięczność. Prziymowałeś W. K. Mość łáskáwie moie ku sobie wierne vsługi, y godne rozumiał confidentiey, y ták wielkiey dobroczynnośći. Iáko w ták
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 141
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
w Niewinności jego, w której abyś i Wm. MM. Pan tym doskonalsze brał dowody, dla informaciej, tu ich kładę. do swego Konfidenta. Najaśniejszy Miłościwy KrólV, Panie Panie Mój Miłościwy.
DRugi raz z Ojczyzny wygnany, upadam do nóg W. K. Mości z uniżoną Supliką. Abyś zwykłą Najaśniejszych Przodków swoich dobrotliwością, uniżonego i łaski żebrać nieprzestającego sługi, na koniec miłościwie użalić się raczył. Króla nad Królmi i Zastępów Pana, pokornym ale bezpiecznym sumnieniem biorę za Świadka, żemci nigdy nic nie przewinył przeciwko W. K. Mości, nie tylko uczynkiem, ale ani myślą. Jeślim w czym jako człowiek zbłądził
w Niewinnośći iego, w ktorey ábys y Wm. MM. Pan tym doskonálsze brał dowody, dla informáciey, tu ich kłádę. do swego Confidentá. Náiáśnieyszy Miłośćiwy KROLV, Pánie Pánie Moy Miłośćiwy.
DRugi raz z Oyczyzny wygnány, vpadam do nog W. K. Mośći z vniżoną Suppliką. Abyś zwykłą Náiáśnieyszych Przodkow swoich dobrotliwością, vniżonego y łáski żebráć nieprzestáiącego sługi, ná koniec miłośćiwie vżalić się raczył. Krolá nád Krolmi y Zastępow Páná, pokornym ále bespiecznym sumnieniem biorę zá Swiádká, żemci nigdy nic nie przewinył przeciwko W. K. Mośći, nie tylko vczynkiem, ále áni myślą. Ieślim w czym iáko człowiek zbłądźił
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 43
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
ku zachodowi, Obaczyłem galeryją I wszelką galanterią. Kuchenka Pokoje na 2 piętrze Galeria
Dosyć długa w obu stronach, Obrazów pełno po stronach; Nad stołem nagie osoby, Zmalowane dla ozdoby. Nuż królewski obraz jaśnie Z Królową, na czoło właśnie, Ad vivum wymalowany Zacnie konterfetowany. Inszych więcej ujrzysz w stronach, Przy najaśniejszych patronach. W pojśrzodku sfery na stole Z planetami, w swoim kole, Statua przy nich kamienna, Jak żywa, w kunszt nieodmienna; Wpół trzy damy, jedna z miotłą, Znaczy tę izbę umiotłą. Wiele tego, są zwijane Kunszty, nieporozbijane. Na stole ich podostatku Leży: wypisać dostatku Trudno, wielka
ku zachodowi, Obaczyłem galeryją I wszelką galanteryą. Kuchenka Pokoje na 2 piętrze Galerya
Dosyć długa w obu stronach, Obrazów pełno po stronach; Nad stołem nagie osoby, Zmalowane dla ozdoby. Nuż królewski obraz jaśnie Z Królową, na czoło właśnie, Ad vivum wymalowany Zacnie konterfetowany. Inszych więcej ujrzysz w stronach, Przy najaśniejszych patronach. W pojśrzodku sfery na stole Z planetami, w swoim kole, Statua przy nich kamienna, Jak żywa, w kunszt nieodmienna; Wpół trzy damy, jedna z miotłą, Znaczy tę izbę umiotłą. Wiele tego, są zwijane Kunszty, nieporozbijane. Na stole ich podostatku Leży: wypisać dostatku Trudno, wielka
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 41
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
Koronie Polskiej rozmnożyli się: i potomstwo także Tytuł Książęcy otrzymało: przecie jednak nie byłoby stąd żadnej Konfuzji; ponieważ ratione stipitis seu originis natalium, dignosceretur titularis Ducatus diuersitas. Bo ci teraźniejszy od Książąt Litewskich/ albo Ruskich: a tam ci od Królów Polskich początek by brali. XV.
TE Tytuły Książęce derogują Majestatowi Najaśniejszych Królów Polskich; którzy się różnych Prowincy Książęty piszą ponieważ przez te Tytuły ci Tytułaci jakoby równać się chcą Królom Panowm swoim.
Odpowiadam. Bardżo różnie Królom Polskim/ a tym Tytułatom Tytuły Książęce przynależą. Bo Królowie sunt Duces supremi, i Księstwa a udzielne mają (nullum Superiorem, in Regimine suo agnoscentes) a ci tylko
Koronie Polskiey rozmnożyli się: y potomstwo tákże Tytuł Xiążęcy otrzymáło: przećie iednak nie byłoby ztąd żadney Confusiey; poniewasz ratione stipitis seu originis natalium, dignosceretur titularis Ducatus diuersitas. Bo ći teraźńieyszy od Xiążąt Litewskich/ álbo Ruskich: á tam ći od Krolow Polskich początek by bráli. XV.
TE Tytuły Xiążęce deroguią Maiestatowi Naiaśnieyszych Krolow Polskich; ktorzy się roźnych Prowincy Xiążęty piszą poniewasz przez te Tytuły ći Tytułaći iákoby rownáć się chcą Krolom Panowm swoim.
Odpowiadam. Bárdźo rożnie Krolom Polskim/ á tym Tytulatom Tytuły Xiążęce przynależą. Bo Krolowie sunt Duces supremi, y Xięstwá á vdźielne maią (nullum Superiorem, in Regimine suo agnoscentes) a ći tylko
Skrót tekstu: BielejObrona
Strona: C2
Tytuł:
Obrona tytułów książęcych od Rzeczypospolitej uchwałą sejmową pozwolonych
Autor:
Jeremiasz Bielejowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
jako o nim powiadają/ dosyć jest mieć nie jakie choć nie wielkiej wagi świadectwa i znaki/ do przyzwania/ większych do osadzenia w wolnym więzieniu/ byle tylko nie szedł/ jeszcze większych znaków i probacyj do sądu i sprawy samej; daleko większych do męczenia. A według mojego zdania mówi tenże Doktor/ największych i najaśniejszych wywodów; abo jako mówi D. Clarus, jeśli które mogą być naważniejsze. D. Farynacius przydaje q. 36. n .3. takby miały być te znaki dowodne i zniewalające oświecające rozum pewnością swoją/ jako słońce południowe/ aby już był jakoby pewien sędzia/ że to szczera prawda/ co owięzieniu
iako o nim powiadáią/ dosyć iest mieć nie iákie choć nie wielkiey wagi świádectwá y znaki/ do przyzwánia/ większych do osadzenia w wolnym więzieniu/ byle tylko nie szedł/ iescze większych znákow y probácyi do sądu y spráwy samey; daleko większych do męczenia. A według moiego zdania mowi tenże Doktor/ náywiększych y naiáśnieyszych wywodow; abo iako mowi D. Clarus, iesli ktore mogą bydz naważnieysze. D. Farinacius przydaie q. 36. n .3. takby miały bydz te znáki dowodne y zniewalaiące oświecáiące rozum pewnośćią swoią/ iako słonce południowe/ aby iuż był iakoby pewien sędzia/ że to sczera prawda/ co owięzieniu
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 67
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
INWENTARZ GENERALNY kleynotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów,które się tak w Pałacu WilIanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich Je K. Mci znajdowały podzielonych Na trzech Najaśniejszych Królewiczów Ich Mciów JAKUBA, ALEKsANDRA I KONSTANTEGO przez jaśnie Oświeconego Książęcia je Mci Kardynała Michała Radziejowskiego, Prymasa Koronego jako do tego działu za superarbitra uproszonego, tudzież przez jaśnie Wielmożnych Ich Mciów: Je Mci Księdza Biskupa InfIanskiego Je Mci Pana Wojewodę InfIanskiego Je Mci Pana Marszałka Nadwornego W. X. L. do tego działu naznaczonych
INWENTARZ GENERALNY kleynotów, sreber, galanterij y ruchomości różnych tudzież obrazów,które się tak w Pałacu WilIanowskim jako tesz w Skarbcach Warszawskich Je K. Mci znajdowały podzielonych Na trzech Najaśnieyszych Królewiczów Ich Mciów JAKUBA, ALEXANDRA Y KONSTANTEGO przez jaśnie Oświeconego Xiążęcia je Mci Kardynała Michała Radziejowskiego, Prymasa Koronego iako do tego działu za superarbitra uproszonego, tudziesz przez jaśnie Wielmożnych Ich Mciów: Je Mci Xiędza Biskupa InfIanskiego Je Mci Pana Wojewodę InfIanskiego Je Mci Pana Marszałka Nadwornego W. X. L. do tego działu naznaczonych
Skrót tekstu: InwWilan
Strona:
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
Recognitionis mieli Audiencją. Po której u Najaśn. Królowy Jejmci podobnąż złożyli Audiencją: Expost asytowali Najjaś. Królestwu Ichmciom do Kaplicy na obiad przybyli do Pokojów Zainkowych, gdzie rozsławione stoły po Aparytementach coraz innemi zostawiano potrawami, Cukry piękną nader inwencją do Festynu tego akomodowane na stołach widziane były. Zaczęto potym plenis poculis spełniać zdrowie Najaśniejszych; Monarchini Jejmci Rosyjskiej, Królewstwa Ichmciów i familij, tudzież żostperytatis publice, które się przy kotłach i Trąbach także przy niesustannym Artyleryj tutejszej Aplauzie czas niemały kontynuowały. O godzinie circiter szóstej po południu J. W. Imć X. Nuncjunsz przybył i IJ. OO. IJ. WW. Damy, Senatorowie, Ministrowei Pacis
Recognitionis mieli Audyencyą. Po ktorey u Nayaśn. Krolowy Jeymći podobnąż złożyli Audyencyą: Expost assytowali Nayiaś. Krolestwu Ichmćiom do Kaplicy ná obiad przybyli do Pokoiow Zainkowych, gdzie rozsławione stoły po Apparytementach coraz innemi zostawiano potrawami, Cukry piękną nader inwencyą do Festynu tego akkomodowane na stołach widziane były. Zaczęto potym plenis poculis spełniać zdrowie Nayaśnieyszych; Monarchini Ieymći Rossyiskiey, Krolewstwa Ichmćiow y familij, tudzież źostperitatis publicae, ktore się przy kotłach y Trąbach takzę przy niesustannym Artyleryi tutheyszey Applauzie czas niemały kontynuowały. O godzinie circiter szostey po południu J. W. Imć X. Nuncyũsz przybył y JJ. OO. JJ. WW. Damy, Senatorowie, Ministrowei Pacis
Skrót tekstu: GazPol_1736_83
Strona: 1
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
i Nobilitacje. XVII. Pogranicznych Siedmigródskiej Ziemi Zamków opatrzenie XVIII. Suplementa z umniejszonym Regimentom. XIX. Ukontentowanie Obywatelów Inflanckich za stracone dobra. XX. Rada de Successore eligendo, podana w Addytamencie do Instrukcji na ten seńs: Merkuriusz Polski, Merkuriusz Polski,
POmniąc zawsze na to K I. M. ze żtej krwi Najaśniejszych Przodków swoich Liniej Jagielońskiej idzie/ od których największy cznemu temu Królestwu wyświadczone zostają Dobrodziejstwa/ a o raz ostatnim się widząc Świątobliwych Monarchów tych potomkiem: nie życzy sobie/ ani chce bez osobliwego przydatku in publicum dobroczynności swojej tej Ojczyźnie z tego Świata schodzić/ w której po Królewsku urodzonym i wychowanym/ a nadewszystko wolnemi głosami
y Nobilitácye. XVII. Pogránicżnych Siedmigrodskiey Ziemi Zamkow opátrzenie XVIII. Supṕlementá z vmnieyszonym Regimentom. XIX. Vkontentowánie Obywátelow Inflantskich zá stracone dobrá. XX. Rádá de Successore eligendo, podana w Addytámenćie do Instrukcyey ná ten seńs: Merkuryusz Polski, Merkuryusz Polski,
POmniąc záwsze ná to K I. M. ze żtey krwi Naiáśnieyszych Przodkow swoich Liniey Iágielonskiey idźie/ od ktorych naywiększy cżnemu temu Krolestwu wyświádcżone zostáią Dobrodźieystwá/ á o raz ostátnim się widząc Swiątobliwych Monárchow tych ṕotomkiem: nie zycży sobie/ áni chce bez osobliwego ṕrzydatku in publicum dobrocżynnośći swoiey tey Oycżyźnie z tego Swiátá zchodźić/ w ktorey po Krolewsku vrodzonym y wychowánym/ á nádewszystko wolnemi głosámi
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 167.
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
/ od których największy cznemu temu Królestwu wyświadczone zostają Dobrodziejstwa/ a o raz ostatnim się widząc Świątobliwych Monarchów tych potomkiem: nie życzy sobie/ ani chce bez osobliwego przydatku in publicum dobroczynności swojej tej Ojczyźnie z tego Świata schodzić/ w której po Królewsku urodzonym i wychowanym/ a nadewszystko wolnemi głosami po Ojcu i Bracie swych Najaśniejszych na Tronie onej uznawa się być osadżonym.
Wiedżąc dobrze przytym i mając tego dowody z przeszłych czasów widome/ jako te Państwo podległe zawsze bywało przypadkom Interregni, mianowicie na ten czas gdy schodziło na krwi i Potomkach Królewskich/ a szukać po obcych Krajach Panów tym Narodom potrzeba każała/ nie bez domowych mieszania/ a podczas
/ od ktorych naywiększy cżnemu temu Krolestwu wyświádcżone zostáią Dobrodźieystwá/ á o raz ostátnim się widząc Swiątobliwych Monárchow tych ṕotomkiem: nie zycży sobie/ áni chce bez osobliwego ṕrzydatku in publicum dobrocżynnośći swoiey tey Oycżyźnie z tego Swiátá zchodźić/ w ktorey po Krolewsku vrodzonym y wychowánym/ á nádewszystko wolnemi głosámi ṕo Oycu y Brácie swych Náiáśnieyszych na Thronie oney vznawa się bydź osádżonym.
Wiedżąc dobrze ṕrzytym y máiąc tego dowody z ṕrzeszłych cżásow widome/ iáko te Panstwo podległe záwsze bywało ṕrzyṕádkom Interregni, miánowićie ńá ten cżas gdy schodźiło ná krwi y Potomkách Krolewskich/ á szukáć ṕo obcych Kraiách Pánow tym Narodom ṕotrzebá każałá/ nie bez domowych mieszaniá/ á ṕodcżás
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 167.
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
