najpierwszego autora wszechmocność nad podobieństwo pojęcia wyrobiła doskonale. Ale że tak wyśmienite naczynie dokończywszy i wypuściwszy spod ręki swojej oddał na dyspozycyją woli własnej naszej Stworzyciel, tedy jako się ta w okolicznościach i pasyjach natury swojej ma i szacuje na kształt ludzi szalonych i hipokondrycznych, tak też do proporcji zażywanie onego z podziwienia wychodzić musi. Najdoskonalszej bowiem rzeczy nigdy doskonale zażyć nie potrafi niedoskonałość człowieka, jako się to w potocznej wydaje zawsze eksperyjencji. Gdy tedy nie jest cudem circa activitatem własnej woli dobremu człowiekowi przerobić się lada jakim względem wewnętrznej dyspozycji, a jakoż dziwować się należy, że się podobnym sposobem ma w pozorach i aparencjach ciała nieprzystojnie i nieprzyzwoicie. Jako
najpierwszego autora wszechmocność nad podobieństwo pojęcia wyrobiła doskonale. Ale że tak wyśmienite naczynie dokończywszy i wypuściwszy spod ręki swojej oddał na dyspozycyją woli własnej naszej Stworzyciel, tedy jako się ta w okolicznościach i pasyjach natury swojej ma i szacuje na kształt ludzi szalonych i hipokondrycznych, tak też do proporcyi zażywanie onego z podziwienia wychodzić musi. Najdoskonalszej bowiem rzeczy nigdy doskonale zażyć nie potrafi niedoskonałość człowieka, jako się to w potocznej wydaje zawsze eksperyjencyi. Gdy tedy nie jest cudem circa activitatem własnej woli dobremu człowiekowi przerobić się lada jakim względem wewnętrznej dyspozycyi, a jakoż dziwować się należy, że się podobnym sposobem ma w pozorach i aparencyjach ciała nieprzystojnie i nieprzyzwoicie. Jako
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 287
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
tyczących się z któremikolwiek osobami, osobliwie z W. IM. X. Generałem i jego konwentem Krakowskim S. Ducha, Przewielebnych IM. XX. Kanoników regularnych de Saksia, względem pretensji i krzywd rożnych mianych, w którymkolwiek sądzie wszcząć się i agitować się mających, tj. według prawnej formy plenipotencji zupełnej, najlepszej i najdoskonalszej. Praesente me Johanne Onuphrio Rafałowicz apostolico et actorum officii advocatialis et scabinalis dicti fundi Krowodrza ad Cracoviam notario. (IV. 41)
4393. (73) Działo się w urzędzie ławniczym Krowoderskim przy Krakowie we Czwartek po Swięcie S. Marcina Biskupa, tj. d. 13 Listopada R P. 1760, przy bytności
tyczących się z ktoremikolwiek osobami, osobliwie z W. IM. X. Generałem y iego konwentem Krakowskim S. Ducha, Przewielebnych IM. XX. Kanoników regularnych de Saxia, względem pretensyi y krzywd rożnych mianych, w ktorymkolwiek sądzie wszcząć się y agitować się maiących, tj. według prawney formy plenipotencyi zupełney, naylepszey y naydoskonalszey. Praesente me Iohanne Onuphrio Rafałowicz apostolico et actorum officii advocatialis et scabinalis dicti fundi Krowodrza ad Cracoviam notario. (IV. 41)
4393. (73) Działo się w urzędzie ławniczym Krowoderskim przy Krakowie we Czwartek po Swięcie S. Marcina Biskupa, tj. d. 13 Listopada R P. 1760, przy bytności
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 653
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Skoczą żartko do siebie i oba ostremi Trafią w mocne puklerze broniami swojemi; Gęste i ciężkie razy precz się rozlegają, A płomienie sierdzistych jadów gniew wzbudzają.
LXXVII.
Rynald to stąd, to z owąd wielkie czyni koła, W bok uskakuje, głowy strzeże, chroni czoła; Wie, jako najduższy blach nie może hamować Najdoskonalszej szable, woli ustępować. Gradas, ledwie dościgły subtelnemu oku, Za niem leci i swego w skok pomyka kroku, Ciskając na wiatr lekki najgęściejsze razy, Aby go gdzie dosięgnąć mógł miedzy żelazy.
LXXVIII.
Ten zaś umiejętnością zraża Duryndanę, W niezasłoniony jego bok zadawszy ranę; Stalonej coraz sztukę chce urwać odzieże, Która
Skoczą żartko do siebie i oba ostremi Trafią w mocne puklerze broniami swojemi; Gęste i ciężkie razy precz się rozlegają, A płomienie sierdzistych jadów gniew wzbudzają.
LXXVII.
Rynald to stąd, to z owąd wielkie czyni koła, W bok uskakuje, głowy strzeże, chroni czoła; Wie, jako najduższy blach nie może hamować Najdoskonalszej szable, woli ustępować. Gradas, ledwie dościgły subtelnemu oku, Za niem leci i swego w skok pomyka kroku, Ciskając na wiatr lekki najgęściejsze razy, Aby go gdzie dosięgnąć mógł miedzy żelazy.
LXXVIII.
Ten zaś umiejętnością zraża Duryndanę, W niezasłoniony jego bok zadawszy ranę; Stalonej coraz sztukę chce urwać odzieże, Która
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 48
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
wyż namienionych kryminalistów) karać, i jednego z nich na śmierć skazać ważyli się. Odpowiedź od Hermistrza podług naturalnej słuszności dana, rozjątrzyła barziej W. Kniazia, i do zawisnych go na Inflanty zaostrzyła zamysłów.
Walter de Plettenberk cywilnemi, i Rycerskiemi przymiotami zaszczycony kawaler Hermistrzem stanął; za którego męstwem, i rozumem Inflanty do najdoskonalszej szczęścia i powodzenia przyszły pory. Drażniła go Moskwa zaraz na początku wynalezionemi umyślnie przykrościami, przyszło do tej niesfory, że z fortecy Iwanogroda garniazon Ruski niby przez igrzysko, i dla rozrywki z armat bijąc w śrzód miasta Narwy, kilku mieszczan mianowicie samego Burmistrza Burynga, na samym rynku ubili, gdy się satysfakcyj dopraszało miasto
wyż namienionych kryminalistow) karać, y jednego z nich na śmierć skazać ważyli śię. Odpowiedź od Hermistrza podług naturalney słusznośći dana, rozjątrzyła barźiey W. Kniaźia, y do zawisnych go na Inflanty zaostrzyła zamysłow.
Walter de Plettenberk cywilnemi, y Rycerskiemi przymiotami zaszczycony kawaler Hermistrzem stanął; za którego męstwem, y rozumem Inflanty do naydoskonalszey szczęśćia y powodzenia przyszły pory. Drażniła go Moskwa zaraz na początku wynaleźionemi umyślnie przykrośćiami, przyszło do tey niesfory, że z fortecy Iwanogroda garniazon Ruski niby przez igrzysko, y dla rozrywki z armat bijąc w śrzod miasta Narwy, kilku mieszczan mianowićie samego Burmistrza Burynga, na samym rynku ubili, gdy śię satysfakcyi dopraszało miasto
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 71
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
tak się i w-sercu ważyć/ i w-słowach nażywać/ tak przed ludźmi szacować/ takiegoż od nich szacowania szukać/ tak się zawsze najniżej przed ludźkimi/ i Boskimi i moimi oczyma kłaść zawsze ustawicznie szczerze chcę i pragnę. Część wtóra/ Ćwicze: 5.
13. Ty zaś Panie mój/ najdoskonalszej pokory Mistrzu/ błogosław pracy/ i żądzy mojej: boć bez ciebie nic w-tym nie przemogę. Osłodź sercu memu wzgardy/ krzyże/ hańby/ lekki rozumienia/ ludzkie zapomnienia/ najniższe miejsca/ gorzkie naśmiewiska/ oczywiste uszczypki: osłodź/ mówię/ to wszytko i co tylko jest temu podobnego/ a mnie
ták się i w-sercu ważyć/ i w-słowách náżywáć/ ták przed ludźmi szácowáć/ tákiegoż od nich szácowánia szukáć/ ták się záwsze nayniżey przed ludźkimi/ i Boskimi i moimi oczymá kłáść záwsze vstáwicznie sczerze chcę i prágnę. Część wtora/ Cwicze: 5.
13. Ty záś Pánie moy/ naydoskonálszey pokory Mistrzu/ błogosław pracy/ i żądzy moiey: boć bez ćiebie nic w-tym nie przemogę. Osłodź sercu memu wzgárdy/ krzyze/ háńby/ lekki rozumienia/ ludzkie zápomnienia/ nayniższe mieyscá/ gorzkie naśmiewiská/ oczywiste vsczypki: osłodź/ mowię/ to wszytko i co tylko iest temu podobnego/ á mnie
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 125
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
/ oto ogłaszam o sobie Boże nikczemność/ i słabość/ i złość moję. Oto ciebie wyznawam Boga/ dawcę/ rządcę/ Pana wszytkiego/ nie ufam w-sobie/ ani sobie/ ani stworzeniu żadnemu/ ale w-tobie/ i tobie/ jako rozumności/ jako prawdzie/ jako mądrości/ jako wszechmocności/ jako godności najdoskonalszej. Nie polegam na rozumku moim/ ani też na tego świata ludzi mądrości/ abowiem mądrość tego świata głupstwem/ i szczyrym nierozumem jest przed tobą; ziemią/ i cielskiem/ i marnością/ i fałszem/ pachnie. Twoja zaś mądrość prawdziwa jest/ wierna/ niebieska/stała/ wieczna/ czysta/ i złości wszytkiej
/ oto ogłaszam o sobie Boże nikczemność/ i słábość/ i złość moię. Oto ćiebie wyznawam Bogá/ dawcę/ rządcę/ Pána wszytkiego/ nie vfam w-sobie/ áni sobie/ áni stworzeniu żadnemu/ ále w-tobie/ i tobie/ iáko rozumnośći/ iáko prawdźie/ iáko mądrośći/ iáko wszechmocnośći/ iáko godnośći naydoskonálszey. Nie polegam ná rozumku moim/ áni też ná tego świátá ludźi mądrośći/ ábowiem mądrość tego świátá głupstwem/ i sczyrym nierozumem iest przed tobą; źiemią/ i ćielskiem/ i márnośćią/ i fałszem/ pachnie. Twoiá záś mądrość prawdźiwa iest/ wierna/ niebieska/stáła/ wieczna/ czysta/ i złośći wszytkiey
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 149
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
