tysiąc strzał, mieczów, grotów zbroja miała, Tyle drugie także tarcz na sobie trzymała. Ci nań z prawej, ci z lewej strony nacierają, Ci go z przodku, a tamci z tyłu go sięgają; Ale on niestrwożony i broni tak wiele I obrócone na się wraz nieprzyjaciele Tak waży, jako owiec by najwiętsze stada Wilk, szukając głodnemu brzuchowi obiada.
LXXIX.
Trzymał w potężnej ręce straszliwy miecz goły, Którem na głowę wszytkie bił nieprzyjacioły, Że ktoby porachować i liczbę chciał wiedzieć Pobitych, długo nad tem musiałby posiedzieć. Krew ciecze strumieniami po drodze pełnemi, Pola się okrywają trupami gęstemi; Bo żadne zbroje, tarcze
tysiąc strzał, mieczów, grotów zbroja miała, Tyle drugie także tarcz na sobie trzymała. Ci nań z prawej, ci z lewej strony nacierają, Ci go z przodku, a tamci z tyłu go sięgają; Ale on niestrwożony i broni tak wiele I obrócone na się wraz nieprzyjaciele Tak waży, jako owiec by najwiętsze stada Wilk, szukając głodnemu brzuchowi obiada.
LXXIX.
Trzymał w potężnej ręce straszliwy miecz goły, Którem na głowę wszytkie bił nieprzyjacioły, Że ktoby porachować i liczbę chciał wiedzieć Pobitych, długo nad tem musiałby posiedzieć. Krew ciecze strumieniami po drodze pełnemi, Pola się okrywają trupami gęstemi; Bo żadne zbroje, tarcze
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 268
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
przemijało tędy/ do Hampton Court/ bieżąc/ dwóch umyślnie wyprawionych; jeden od I. M. Pana Grafa Stairs/ a drugi/ od I. M. Pana Admirała Bingi/ ztą nader wesolą Wiadomością/ Ze Flota Hiszpańska/ przez nasze cale zbita/ i zrujnowana; Ze zniej 4. co najwiętsze Okręty/ na dno Morskie od naszych wyprawione poszły/ 5. Ogniem spalone/ a 42. już tak były obarczone/ i zewsząd obegnane/ że już dalej wyniść żadną miarą nie mogły. z Kopenhagi/ 6. Septembra.
Listy któreśmy Dnia Wczorajszego z Norwegiej mieli/ to w sobie zamykały: Ze blisko przeszłej
przemiiało tędy/ do Hampton Court/ bieząc/ dwoch umyslnie wypráwionych; ieden od I. M. Páná Graffá Stáirs/ á drugi/ od I. M. Páná Admiráłá Bingi/ ztą náder wesolą Wiádomośćią/ Ze Flotá Hiszpáńska/ przez nasze cále zbita/ y zruinowána; Ze zniey 4. co naywiętsze Okręty/ ná dno Morskie od nászych wypráwione poszły/ 5. Ogńiem zpalone/ á 42. iusz tak były obárcżone/ y zewsząd obegnáne/ że iusz dáley wyniść zadną miárą nie mogły. z Koppenhagi/ 6. Septembrá.
Listy ktoresmy Dńiá Wcżoráyszego z Norwegiey mieli/ to w sobie zámykáły: Ze blisko przeszłey
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 62
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
piaszczyste/ i suche te krainy od wszystkich Kosmografów bywają opisowane. Ale i to niepomału popiera tego mniemania/ iż gdy się trafi suche barzo lato/ tedy rzeki i inne wody wysychają/ albo też w niektórych daleko mniej się wody najduje/ aniżeli kiedy dżdże częste przepadają. Przydają i to do umocnienia swojej sentencji/ iż najwiętsze wody i najczęstsze wynikają ze spodku gór. skąd znać/ jako oni powiadają/ iź ta woda niskąd inąd się nie zbiera/ jeno ze dżdżów/ które z wysokich gór przy samym spodzie onych do kupy i jedności się schodżą/ i potym źrzodła i krynice czynią/ i rzeki. Ta sentencja częścią może być prawdżywa/
piaszcżyste/ y suche te kráiny od wszystkich Kosmográphow bywáią opisowáne. Ale y to niepomáłu popiera tego mniemánia/ iż gdy się tráfi suche bárzo láto/ tedy rzeki y inne wody wysycháią/ álbo też w niektorych dáleko mniey się wody nayduie/ ániżeli kiedy dżdże cżęste przepadáią. Przydáią y to do vmocnienia swoiey sentencyey/ iż naywiętsze wody y naycżęstsze wynikáią ze spodku gor. zkąd znáć/ iáko oni powiádáią/ iź tá wodá nizkąd inąd się nie zbiera/ ieno ze dżdżow/ ktore z wysokich gor przy sámym spodźie onych do kupy y iednośći się zchodźą/ y potym źrzodłá y krynice cżynią/ y rzeki. Tá sentencya cżęśćią może bydź prawdżiwa/
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 7.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
prędko ranę gojąca.
Weźmi słoniny starej/ łoju kozłowego/ żywice twardej/ oliwy starej/ miodu jarzęcego/ zanklowego ziela i przymiotowego/ wszytkiego zarówno/ stłuczże ziela co najlepiej/ a smaż z inszemi wespół/ a przecadziwszy abo przecisnąwszy przez chustę/ schowaj za rzecz kosztowną. Koń żeby dużo bieżał.
Wilcze zęby co najwiętsze przywiązane do konia/ żeby skory dotykały/ przydawają długiego biegu. Na konia krzykliwego nazbyt.
Przywiąż do głowy jego kamień polny/ któryby się sam przez się z przyrodzenia nalazł dziurawy/ a nie będzie rżał: drudzy takowysz kamień kładą w ceber wody gdy koń pije/ w zadzierżeniu moczu/ a ma być pomocny.
prędko ránę goiąca.
Weźmi słoniny stárey/ łoiu kozłowego/ żywice twárdey/ oliwy stárey/ miodu iárzęcego/ zánklowego źiela y przymiotowego/ wszytkiego zárowno/ stłuczże źiela co naylepiey/ á smaż z inszemi wespoł/ á przecádźiwszy ábo przećisnąwszy przez chustę/ schoway zá rzecz kosztowną. Koń żeby dużo bieżał.
Wilcze zęby co naywiętsze przywiązáne do koniá/ żeby skory dotykáły/ przydawáią długiego biegu. Ná koniá krzykliwego názbyt.
Przywiąż do głowy iego kámień polny/ ktoryby się sam przez się z przyrodzenia nálazł dźiuráwy/ á nie będźie rżał: drudzy tákowysz kámień kłádą w ceber wody gdy koń piie/ w zádźierżeniu moczu/ á ma być pomocny.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Rv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ludziom od Boga za skarb nieprzepłacony dany/ i tego naczyć może: którym kto się jedno rządzi/ nie jedno mądrym/ ale i szczęśliwym zostanie/ umiejącz niego i uchodzić przypadkom/ i fałszywe i prawdziwe dobra poznawać/ pilnując nad wszytkie rzeczy Cnoty/ która jest zdrowiem człowieczym/ i jego szczęśliwością. Jako bez zdrowia i najwiętsze dost’atki/ pieniądze/ wsi/ potrawy/ nie są smaczne ani pożyteczne: tak też bez Cnoty nie może być żadnym obyczajem żywot miły i wdzięczny/ ani rozkoszny. Do Cnoty tedy to jest/ i do zdrowia/ i do szczęśliwości naszej wiele nam nieprzyjaciel pomodz może. Bo on ustawicznie pyta się o sprawach
ludźiom od Bogá zá skarb nieprzepłácony dány/ y tego náczyć może: ktorym kto się iedno rządźi/ nie iedno mądrym/ ále y sczęśliwym zostánie/ vmieiącz niego y vchodźić przypadkom/ y fałszywe y prawdźiwe dobrá poznáwáć/ pilnuiąc nád wszytkie rzeczy Cnoty/ ktora iest zdrowiem człowieczym/ y iego sczęśliwośćią. Iáko bez zdrowia y naywiętsze dost’atki/ pieniądze/ wśi/ potráwy/ nie są smáczne áni pożyteczne: ták też bez Cnoty nie może być żadnym obyczáiem żywot miły y wdźięczny/ áni roskoszny. Do Cnoty tedy to iest/ y do zdrowia/ y do sczęśliwośći nászey wiele nam nieprzyiáćiel pomodz może. Bo on vstáwicznie pyta sie o spráwách
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 46
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
