wystrzelane obijały się od murów, i raziły znacznie Szwedów, o czym wolno czytać obszerniej Histroją Cudu tego miejsca. Województwa Szwedami zaprzątnione pod strasznemi kontrybucjami jęczały. Karol złączywszy się z wojskami swemi w Prusy poszedł, Torunia dobył, Elbląg odebrał, i wiele innych Miast, Malborka zaś mocno bronił Wejcher Wojewoda Malborski, Gdańsk także najwierniejszym się Kazimierzowi pokazał, bo nieprzełomany ani dobyty. Elektor Książę Pruski wiarołomca skonfederował się z Królem Szwedzkim przeciwko Rzeczypospolitej, odebrawszy deklaracją Warmii od Karóla. POLSKA. HISTORIA
Roku 1656. kiedy Karol Król Szwedzki ledwie nie całą Polskę pod jarzmo swoje już przywłaszczył, Jan Kazimierz wokował do Głogowa niektórych Senatorów, gdzie i Posłowie od Karola
wystrzelane obijały śię od murów, i raźiły znacznie Szwedów, o czym wolno czytać obszerniey Histroyą Cudu tego mieysca. Województwa Szwedami zaprzątnione pod strasznemi kontrybucyami jęczały. Karol złączywszy śię z woyskami swemi w Prusy poszedł, Torunia dobył, Elbląg odebrał, i wiele innych Miast, Malborga zaś mocno bronił Weycher Wojewoda Malborski, Gdańsk także naywiernieyszym śię Kaźimierzowi pokazał, bo nieprzełomany ani dobyty. Elektor Xiąże Pruski wiarołomca zkonfederował śię z Królem Szwedzkim przećiwko Rzeczypospolitey, odebrawszy deklaracyą Warmii od Karóla. POLSKA. HISTORYA
Roku 1656. kiedy Karol Król Szwedzki ledwie nie całą Polskę pod jarzmo swoje już przywłaszczył, Jan Kaźimierz wokował do Głogowa niektórych Senatorów, gdźie i Posłowie od Karola
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 93
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
spodziewając się, że Ariamen miał panować, a widząc Amestrys bliską Tronu gotowała się porzucić dwór, i jechać do tej Prowincyj, kędy się urodziła, żeby nie patrzyła na szczęście tej osoby, którą nienawidziała. Kserkses także barzo żałował Ojca swego, a kochając szczyrze Książęcia Ariamena Brata swego, rezolwował się być mu najwierniejszym z jego poddanych, i zażyć jego władzy, aby obligował Palmisę, żeby mu Zoną była. Ale Artafern mając zleconą ostatnią wolą Królewską, zgromadził największych Panów, którzy się znajdowali u dworu, i powiedział onym, że trzeba oddać ostatnią powinność Dariuszowi przez wspaniały pogrzeb, i że po skończonej tej smutnej ceremonij, opowie ostatnią
spodźiewáiąc się, że Aryamen miał pánować, á widząc Amestrys bliską Thronu gotowała się porzućić dwor, y iechać do tey Prowincyi, kędy się urodźiłá, żeby nie pátrzyła ná szczęśćie tey osoby, ktorą nienawidźiała. Xerxes tákże bárzo żałował Oyca swego, á kochaiąc szczyrze Xiążęćia Aryámena Brata swego, rezolwował się bydź mu naywiernieyszym z iego poddánych, y zażyć iego władzy, áby obligowáł Palmisę, żeby mu Zoną byłá. Ale Artafern máiąc zleconą ostatnią wolą Krolewską, zgromadźił naywiększych Pánow, ktorzy się znáydowali u dworu, y powiedźiał onym, że trzebá oddać ostatnią powinność Daryuszowi przez wspaniały pogrzeb, y że po skończoney tey smutney ceremonij, opowie ostatnią
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: F2v
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
byś kontent że mnie. Ariamen odpowiedział: chcę sądzić o twoim sercu przez sentyment mojego serca, upewniając cię, że jakiekolwiek będzie zdanie Artaferna, zawsze jednostajnym będę dla ciebie; to jest: jeżeli ja będę panował, będziesz najpierwszym, i najszczęśliwszym w moim Państwie. A jeżeli ty: otrzymasz tę Koronę, będę najwierniejszym, ale najnieszczęśliwszym z twoich pod- danych, bo mi nic nie będzie tak okrutnego, jako stracić osobę, którą adoruję. I która barziej będzie mieszać twoje szczęście, niżeli go przynosić. Ale żeby ci otworzyć moje serce, jako przyjacielowi, przyznam ci się, że gdybym nie kochał Amestrys, nie jechałbym
byś kontent że mnie. Aryámen odpowiedźiał: chcę sądźic o twoim sercu przez sentyment moiego sercá, upewniaiąc ćię, że iákiekolwiek będźie zdánie Artáferná, záwsze iednostaynym będę dlá ćiebie; to iest: ieżeli iá będę pánował, będźiesz naypierwszym, y nayszczęśliwszym w moim Pánstwie. A ieżeli ty: otrzymasz tę Koronę, będę naywiernieyszym, ále naynieszczęśliwszym z twoich pod- dánych, bo mi nic nie będźie ták okrutnego, iáko stráćić osobę, ktorą ádoruię. I ktorá bárźiey będźie mieszáć twoie szczęśćie, niżeli go przynośić. Ale żeby ći otworzyć moie serce, iáko przyiáćielowi, przyznam ći się, że gdybym nie kochał Amestrys, nie iechałbym
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: G4v
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
się Audiencja Posła odprawiła, A w tym uczta gotowa do stołu prosiła. Jawne się, legacyj tej, przyczyny zdały, Z mowy tego Turczyna; lecz co skryte miały W sercu jego imprezy, tego trudno było Dociec, i aż w Stambule samym się odkryło; Ze poto od Cesarza umyślnie posłany (Jako był najwierniejszym fidelisem miany) By na oko obaczył, niesłuchając wieści, Jeśli się jeszcze który Moskal w Polsce mieści, Bo w głęboką uwagę Turcy sobie wzięli, By się na nich Połacy z Moskwą nie spiknęli; Co potym za fasołów ten narobił zdrajca, Dokazując jak wiele może złota szwajca, Doznali, sami Turcy, i
się Audyencya Posłá odpráwiłá, A w tym uczta gotowa do stołu prosiłá. Jáwne się, legácyi tey, przyczyny zdáły, Z mowy tego Turczyna; lecz co skryte miały W sercu iego imprezy, tego trudno było Dociec, y aż w Stambule sámym się odkryło; Ze poto od Cesárza umyślnie posłány (Jáko był naywiernieyszym fidelisem miány) By ná oko obáczył, niesłucháiąc wieści, Jeśli się ieszcze ktory Moskal w Polszcze mieści, Bo w głęboką uwagę Turcy sobie wzięli, By się ná nich Połácy z Moskwą nie zpiknęli; Co potym za fasołow ten nárobił zdráycá, Dokázuiąc iák wiele może złota szwaycá, Doználi, sámi Turcy, y
Skrót tekstu: GośPos
Strona: 35
Tytuł:
Poselstwo wielkie [...] Stanisława Chomentowskiego [...] od Augusta II [...] do Achmeta IV
Autor:
Franciszek Gościecki
Drukarnia:
Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
dobrodziejki mojej, od nóżeczki aż do najśliczniejszej gębusieńki. Przyjedź, moja duszo, moje jedyne serce, skoro dam znać, a jeśli żyw będę, bo już dłużej bez ciebie żyć niepodobna. Proszę, wierz tak temu, moja najśliczniejsza królewno, jako temu, żem był, jest i będę, póko żyw, najwierniejszym twoim sługą. Lubo słaba pociecha, i z tego wielką ma strapione serce, żeśmy już z sobą po jednej stronie Wisły i że już nas tak wielka nie dzieli przeprawa. Aupres de Wieluń, 11 VIII l665 . Z serca i duszy najukochańsza Marysieńku!
Odebrałem ośmnaste pisanie od Wci duszy mojej tu pod
dobrodziejki mojej, od nóżeczki aż do najśliczniejszej gębusieńki. Przyjedź, moja duszo, moje jedyne serce, skoro dam znać, a jeśli żyw będę, bo już dłużej bez ciebie żyć niepodobna. Proszę, wierz tak temu, moja najśliczniejsza królewno, jako temu, żem był, jest i będę, póko żyw, najwierniejszym twoim sługą. Lubo słaba pociecha, i z tego wielką ma strapione serce, żeśmy już z sobą po jednej stronie Wisły i że już nas tak wielka nie dzieli przeprawa. Aupres de Wieluń, 11 VIII l665 . Z serca i duszy najukochańsza Marysieńku!
Odebrałem ośmnaste pisanie od Wci duszy mojej tu pod
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 55
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
zetrzeć, zdjąć powierzchowną Maszkarę, a obaczyć wewnątrz okrucieństwo nieporownane, bezdenne łakomstwo, nienasyconą niewstydliwość, i jednym słowem, niewymowną przewrotność obłudnego tego Narodu, który wszytkiemi siłami, i niepojętemi sposobami na imię Chrześcijańskie następuje, czego się tu każdy doskonalej doczyta. Ja to tylko o tłumaczeniu swoim przydam, żem chciał być jako najwierniejszym, nie tylko sens, ale ile być mogło i słowa wyrażając, przez co się też poniekąd czasem Polszczyzna zakręcić musiała do obcego języka własności. Łaskawy CZYTELNIK przebaczy, uważywszy, że tu nie wymowie, ale rzeczy samej wygarzać należało. W tym też przestrzegam naostatek, aby się nikt języka Tureckiego wiadomy niegorszył,
zetrzeć, zdiąć powierzchowną Mászkárę, á obáczyć wewnątrz okrućieństwo nieporownáne, bezdenne łákomstwo, nienásyconą niewstydliwość, y iednym słowem, niewymowną przewrotność obłudnego tego Narodu, ktory wszytkiemi śiłámi, y niepoiętemi sposobámi ná imię Chrześćiáńskie nástępuie, czego się tu kożdy doskonáley doczytá. Ia to tylko ô tłumáczeniu swoim przydam, żem chćiał bydź iáko naywiernieyszym, nie tylko sens, ále ile bydź mogło y słowá wyrażáiąc, przez co się też poniekąd czásem Polszczyzna zákręćić muśiałá do obcego ięzyka własnośći. Łáskáwy CZYTELNIK przebaczy, vważywszy, że tu nie wymowie, ále rzeczy sámey wygarzać náleżało. W tym też przestrzegam náostátek, áby się nikt ięzyká Tureckiego wiádomy niegorszył,
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 10nlb
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
