Ten tedy Kniaź Paweł Kurcewicz barzo (jako mało nie wszyscy oczywiści jesteśmy świadkowie) prawie nic a nic/ nie tylko widzieć nie mógł na jedno oko/ ale i dla bólu zaledwie prowadzony od czeladzi mógł postępować. Którego widząc Wielebni Ojcowie i Bracia Pieczarscy/ tak barzo wielki ból cierpiącego/ społlitowali onemu/ a nawięcej natenczas Namieśnik Pieczarski/ Wielebny Ociec Cyprian Labuński/ który i rzekł mu: Cudotworna i święta ta jest Ławra Kniaże Pawle /wiele z wiarą tu przychodzących za modłami świętych Patriarchów naszych Antoniego i Teodozego Pieczarskich/ i Uczniów ich świętobliwych/ zdrowie zonwu otrzymywają. Ty zaś lubo inaczej niż Święta Apostołska Wschodnia Cerkiew wierzasz/ atoli jednak ufaj Panu
Ten tedy Kniáź Páweł Kurcewicz bárzo (iáko máło nie wszyscy oczywiśći iesteśmy świádkowie) práwie nic á nic/ nie tylko widźieć nie mogł ná iedno oko/ ále y dla bolu záledwie prowádzony od czeládźi mogł postępowáć. Ktorego widząc Wielebni Oycowie y Bráćia Pieczárscy/ ták bárzo wielki bol ćierpiącego/ społlitowáli onemu/ á nawięcey nátenczás Namieśnik Pieczárski/ Wielebny Oćiec Cyprian Lábuński/ ktory y rzekł mu: Cudotworna y święta tá iest Łáwrá Kniáże Páwle /wiele z wiárą tu przychodzących zá modłámi świętych Pátriárchow nászych Antoniego y Theodozego Pieczárskich/ y Vczniow ich świętobliwych/ zdrowie zonwu otrzymywáią. Ty záś lubo ináczey niż Swięta Apostolska Wschodnia Cerkiew wierzasz/ átoli iednák vfay Pánu
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 153
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
swoich we dworze na zimnie bez drew i stróża w zęby jak w cymbały dzwoni, głód cierpi, śpiżarkę wyszafowała, piwniczkę wyszynkowała na niepewną żołnierza ludzkość i dyskrecyją, nastawując ucha, rychłoli jeden ze wsi, drugi do wsi, kotły albo bębny odezwą się nieszczęsnej. Już mój miły nad babami Herkules, jako bela opity namieśnik, zębami zgrzyta, na wąsy dmucha, jako papuć gębę odyma, władzą swoją bryka, ludziom przystępu, krzywdzie ucha, mizerii serca, zbytkowi wstrętu, skargom sprawiedliwości nie pozwala, depcząc rudera chudob mizernych ludzi tak pyszno i tryjumfalnie, jakby te były przez siłę i cnotę męstwa zburzenia Troi albo Rzymu pogańskiego. I na
swoich we dworze na zimnie bez drew i stróża w zęby jak w cymbały dzwoni, głód cierpi, śpiżarkę wyszafowała, piwniczkę wyszynkowała na niepewną żołnierza ludzkość i dyskrecyją, nastawując ucha, rychłoli jeden ze wsi, drugi do wsi, kotły albo bębny odezwą się nieszczęsnej. Już mój miły nad babami Herkules, jako bela opity namieśnik, zębami zgrzyta, na wąsy dmucha, jako papuć gębę odyma, władzą swoją bryka, ludziom przystępu, krzywdzie ucha, mizeryi serca, zbytkowi wstrętu, skargom sprawiedliwości nie pozwala, depcząc rudera chudob mizernych ludzi tak pyszno i tryjumfalnie, jakby te były przez siłę i cnotę męstwa zburzenia Troi albo Rzymu pogańskiego. I na
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 282
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
rysują, malując, wyrzynając. W Ewangelii zaś Świętej Mat: 12. Żydzi przez tego Belzebuba rozumieją Principem Daemoniorum; chyba z tej racyj, że jak Jowisz według niektórych jest Jupiter Muscarius, i jest Princeps Bożków, tak Czart Książęciem Diabelskim. Staro wolski zaś Ozdoba Kapituły, i Ambony Krakowskiej, twierdzii że Lucypera jest namieśnik Belzebub, powietrznych Czartów mający Komendę którzy do grzechu prowadżą ludzi.
BEEL SEFON albo Baal-safon, zda się być Bałwan Egipcjanów, którego Egipscy Czarnoksiężnicy po granicach Państwa swego lokowali arte Magica nastrojonego, aby sługi i niewolniki zbiegłe przytrzymał, i był przytym wolnego prżejazdu Superyntendentem, a granic od Nieprzyjaciół czujnym Strażnikiem, według Abenezry i
rysuią, maluiąc, wyrzynaiąc. W Ewangelii zaś Swiętey Matth: 12. Zydzi przez tego Beelzebuba rozumieią Principem Daemoniorum; chybá z tey racyi, że iak Iowisz według niektorych iest Iupiter Muscarius, y iest Princeps Bożkow, tak Czárt Xiążęciem Dyabelskim. Staro wolski zaś Ozdoba Kapituły, y Ambony Krakowskiey, twierdzii że Lucypera iest namieśnik Beelzebub, powietrznych Czartow maiący Komendę ktorzy do grzechu prowadżą ludzi.
BEEL SEPHON albo Baal-saphon, zda się bydź Bałwan Egypcyanow, ktorego Egypscy Czarnoxiężnicy po granicach Państwa swego lokowali arte Magicà nastroionego, áby sługi y niewolniki zbiegłe przytrzymał, y był przytym wolnego prżeiazdu Superintendentem, à granic od Nieprzyiacioł czuynym Strażnikiem, według Abenezry y
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 38
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
swojej, jeżeliby tam quo casu była Koronacja.
5. KsIĄZE BAWARSKI, ELEKTÓR. ARCY STOLNIK, albo Najwyższy STOLNIK IMPERYJ na Solennych Aktach przed Cesarzem Jabłko złote piastujący, WIKARIUSZ Państwa Rzymskiego w krajach Bawarskich.
6. KsIĄZE SASKI ELEKTÓR, Najwyższy MIECZNIK i MARSZAŁEK Z. Państwa Rzymskiego, noszący goły Miecz Cesarski, Namieśnik Imperyj w Saskim Państwie, który na Koronacyj Miecz podaje Cesarzowi mówiąc: Accipe Sceptrum Regium ut robelles potenter affligas, Benevolos in tranquilla pace gubernes, Teste Kwiatkiewicz. o Imperium Rzymsko Niemieckim i Elektorach
7. Król PRUSKI MARGRABIA, vulgo MARGRAF Brandenburski, Najwyższy PODKOMORZY Państwa Rzymskiego, noszący Berło złote przed Cesarzem, który olim
swoiey, ieżeliby tam quo casu była Koronacya.
5. XIĄZE BAWARSKI, ELEKTOR. ARCY STOLNIK, albo Naywyższy STOLNIK IMPERII na Solennych Aktach przed Cesarzem Iabłko złote piastuiący, WIKARYUSZ Państwa Rzymskiego w kraiach Bawarskich.
6. XIĄZE SASKI ELEKTOR, Naywyższy MIECZNIK y MARSZAŁEK S. Państwa Rzymskiego, noszący goły Miecz Cesarski, Namieśnik Imperii w Saskim Państwie, ktory na Koronacyi Miecz podaie Cesarzowi mowiąc: Accipe Sceptrum Regium ut robelles potenter affligas, Benevolos in tranquilla pace gubernes, Teste Kwiatkiewicz. o Imperium Rzymsko Niemieckim y Elektorach
7. KROL PRUSKI MARGRABIA, vulgo MARGRAFF Brandeburski, Naywyższy PODKOMORZY Państwa Rzymskiego, noszący Berło złote przed Cesarzem, ktory olim
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 502
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Cesarz Jan Paleolog inkaustem purpurowym, Namiestnicy potym Patriarchów, Arcy Biskup Kijowski Izydor Metropolita całej Rusi, więcej niżeli 40. Metropolitów. Każda Nacja wzieła sobie Formularz. Patriarchom trzem osobno napisano. Pracowali na tym Konsylium Kardynał Julian gloriosissime. Drugi Jan Dominikański Prowincjał, Trzeci Besarion Niceński Metropolita, trzy Kolumny Synodu: a Marek Efeski Namieśnik Patriarchy Antiocheńskiego krzykiem tylko nie racjami Celebris, dlatego wyklęty od Józefa Patriarchy Carogrodzkiego lat 80 Unii wygłądającego; gdzie też uczyniwszy przez Testament piękne Wiary Katolickiej wyznanie, Sacramentis munitus, życie zakończył Pogrzeb mając od tak wielkich uszanowany Gości. Tenże Marek Efeski Biskup, potym z pasyj i krzyku na Dyspucie z Bartłomiejem Dominikanem z Teologi
Cesarz Ian Paleolog inkaustem purpurowym, Namiestnicy potym Patryarchow, Arcy Biskup Kiiowski Izydor Metropolita całey Rusi, więcey niżeli 40. Metropolitow. Każda Nacya wzieła sobie Formularz. Patryarchom trzem osobno napisano. Pracowali na tym Koncilium Kardynał Iulián gloriosissimé. Drugi Ian Dominikański Prowincyał, Trzeci Besarion Niceński Metropolita, trzy Kolumny Synodu: á Marek Efeski Namieśnik Patryarchy Antiocheńskiego krzykiem tylko nie racyami Celebris, dlatego wyklęty od Iozefa Patryarchy Carogrodzkiego lat 80 Unii wygłądaiącego; gdzie też uczyniwszy przez Testament piękne Wiary Katolickiey wyznanie, Sacramentis munitus, życie zakończył Pogrzeb maiąc od tak wielkich uszanowany Gości. Tenże Marek Efeski Biskup, potym z pasyi y krzyku na Dyspucie z Bartłomieiem Dominikanem z Teologi
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1144
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
głów pomocą, Przedziwne ich męstwa po świecie się toczą; Bo gdziekolwiek jeno przeciwnika zoczą, Bieżą dniem, nocą. Położywszy wrogów jako grad konopie, Wołgę pomąciwszy, bieżą o swej kopie Przez Niestr, Ren i Dunaj po całej Europie. Nikt się nie osiedział w największym okopie, Padli jak snopie. Owo zgoła każdy namieśnik obrany Cnego Lisowskiego, pułkownik nazwany, Słusznie się zdać może od Boga podany, Bronić wiary świętej, a mniemane pany, Gromić pogany. Bo żaden nie zaspał cnej przymnażać sławy, I zdobić zwycięstwy pułkowniczej ławy; Przeto niebu jawno iż wojennik prawy Z tych to bohaterów każdy, a ich sprawy Świadczy świat krwawy. Stąd
głów pomocą, Przedziwne ich męstwa po świecie się toczą; Bo gdziekolwiek jeno przeciwnika zoczą, Bieżą dniem, nocą. Położywszy wrogów jako grad konopie, Wołgę pomąciwszy, bieżą o swej kopie Przez Niestr, Ren i Dunaj po całej Europie. Nikt się nie osiedział w największym okopie, Padli jak snopie. Owo zgoła każdy namieśnik obrany Cnego Lisowskiego, pułkownik nazwany, Słusznie się zdać może od Boga podany, Bronić wiary świętej, a mniemane pany, Gromić pogany. Bo żaden nie zaspał cnej przymnażać sławy, I zdobić zwycięstwy pułkowniczej ławy; Przeto niebu jawno iż wojennik prawy Z tych to bohaterów każdy, a ich sprawy Świadczy świat krwawy. Ztąd
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 4
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
mu się dobrowolnie/ oprócz wszelkiej by najmniejszej resistencji; Zaczym Garnizon tam będący do Zamku się retirować musiał/ a Namiestnik Królewski I. M. P. Graf Mafej/ znieco przy sobie zostawającego Wojska/ ustąpieł do Melazzo/ a stamtąd do Mesyny. Widząc że Hiszpani/ Miasto bez najmniejszego sobie dawanego odporu wzięli. Namieśnik nasz Królewski/ po odebraniu takich wiadomosji/ trzymał Wielką Radę Wojenną/ po której zaraz rozmaitych w różne strony wyprawowano Kursorów osobliwie do Wiednia/ do Rżymu/ do I. M. P. Gallas i do Mediovolanu etc. Tu do Miasta/ dla tym więtszego bezpieczeństwa jeszcze 500. Kawalerii i Tysiąc Infanteriej wprowadzono. Cesarscy
mu śię dobrowolńie/ oprocz wszelkiey by naymńieyszey resistentiey; Záćzym Gárnizon tám będący do Zamku śię retirowáć musiał/ á Namiestnik Krolewski I. M. P. Graff Maffey/ znieco przy sobie zostawáiącego Woyská/ ustąpieł do Melazzo/ á ztamtąd do Messyny. Widząc że Hiszpáni/ Miásto bez naymnieyszego sobie dawánego odporu wzięli. Namieśńik nász Krolewski/ po odebráńiu tákich wiádomośii/ trzymał Wielką Rádę Woienną/ po ktorey záraz rozmáitych w rożne strony wypráwowano Kursorow osobliwié do Wiedńia/ do Rżymu/ do I. M. P. Gallas y do Mediovolanu etc. Tu do Miástá/ dla tym więtszego bespieczeństwa ieszćze 500. Káwáleriey y Tysiąc Infánteriey wprowádzono. Cesárscy
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 22
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
samego więcej razy nie powtarzając/ do tąd pozostały/ Komunikujemy Regestr/ z Imienia pobranych/ od Angelskięj Floty Okrętów/ Dział/ Ludzi/ i na Okrętach będących Komendantów. Z Okrętów zatym był najwiętszy: 1. St. Filip/ mający na sobie Dział/ 74. Ludzi/ 650. który miał pod swoją Komendą Namieśnik Adm. Castagnetta. 2. Książę Asturyiski/ noszący na sobie Dział/ 70. Ludzi/ 550. Na którym miał Najw. Komendę/ Kontr. Admir. Chacon. 3. Okręt nazwany Królewski/ miał Dział/ 60. Ludzi/ 400. Na tym był/ Kontre-Admirał/ Marquis de Mary. 4.
sámego więcey rázy nie powtarzáiąc/ do tąd pozostały/ Communikuięmy Regestr/ z Imięnia pobranych/ od Angelskięy Floty Okrętow/ Dział/ Ludźi/ y ná Okrętách będących Commendántow. Z Okrętow zátym był naywiętszy: 1. St. Philipp/ máiący ná sobie Dźiał/ 74. Ludźi/ 650. ktory miał pod swoią Commendą Namieśńik Adm. Castágnetta. 2. Kśiążę Asturiiski/ noszący ná sobie Dźiał/ 70. Ludźi/ 550. Ná ktorym miał Nayw. Commendę/ Contr. Admir. Chácon. 3. Okręt názwány Krolewski/ miał Dźiał/ 60. Ludźi/ 400. Ná tym był/ Contre-Admirał/ Marquis de Mari. 4.
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 58
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
/ na miejscu sądowym osądzono. Nie sądzą ale okrutnie panują Bo sędzia sprawiedliwy i Boga się bojący/ mając przed oczyma przysięgę swoję/ na sądy sprawiedliwe/ krokiem od sprawiedliwości nie ustąpi/ także i od prawa/ wiedząc iż oprócz tego co mu w nim opisano dalej nic niemoże/ ma związane przysięgą ręce/ jako namieśnik Boga sędziego sprawiedliwego/ na którego miejscu siedzi. Na tych Dawid Z. woła Erudimini qui iudicatis terram. Aniemasz z sto nauki/ radzże się dokładaj się mędrszego/ nie żony/ by źmije jadowietej vbi multa consilia ibi salus, niech będzie compositum iudicium, a sam nie wyjezdzaj przed swaty zmniemana mądrością twoją/ bo
/ ná mieyscu sądowym osądzono. Nie sądzą ale okrutnie panuią Bo sędzia spráwiedliwy y Bogá sie boiący/ máiąc przed oczymá przyśięgę swoię/ ná sądy spráwiedliwe/ krokiem od spráwiedliwośći nie vstąpi/ tákże y od práwá/ wiedząc iż oprocz tego co mu w nim opisano daley nic niemoże/ ma związáne przyśięgą ręce/ iako namieśnik Bogá sędziego spráwiedliwego/ na ktorego mieyscu śiedzi. Ná tych Dawid S. woła Erudimini qui iudicatis terram. Aniemasz z sto náuki/ radzże się dokładay się mędrszego/ nie żony/ by źmiie iádowietey vbi multa consilia ibi salus, niech będzie compositum iudicium, á sam nie wyiezdzay przed swáty zmniemána mądrośćią twoią/ bo
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 74
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
21. Pasce Oves meas. Mataei cap. 16. Tibi dabo Claves Regni Caelorum.
A tak BISKUP RZYMSKI siedzi na Katedrze Z. PIOTRA w Rzymie,iako jego Sukcesor,a Uniwersalny CHRYSTUSÓW na Ziemi Wikariusz, gdzie jako Pan doczesny rządzi Rzymem i Państwami własnemi lub Iure Feudi, do siebie należącemi, lub jako Namieśnik CHRYSTUSÓW, Princeps Apostolorum,rządzi cyłym Kościołem Prawowiernych; którą moc bierze Papież według jednych à die Electionis suae, według drugich à die Coronationis i pozwolonej sobie Posesyj. Ten omnes iudicat, à nemine iudicatur; exceptâ (chowaj BOŻE) causâ Haeresis. Pięknie Eugeniusza Papieża, a w nim wszystkich adoruje Namiestników CHRYSTUSOWYCH Z.
21. Pasce Oves meas. Matthaei cap. 16. Tibi dabo Claves Regni Caelorum.
A ták BISKUP RZYMSKI siedźi ná Katedrze S. PIOTRA w Rzymie,iáko iego Sukcesor,á Uniwersalny CHRYSTUSOW ná Ziemi Wikaryusz, gdźie iako Pan doczesny rządźi Rzymem y Państwámi własnemi lub Iure Feudi, do siebie náleźącemi, lub iako Namieśnik CHRYSTUSOW, Princeps Apostolorum,rządźi cyłym Kościołem Práwowiernych; ktorą moc bierze Papież według iednych à die Electionis suae, według drugich à die Coronationis y pozwoloney sobie Posesyi. Ten omnes iudicat, à nemine iudicatur; exceptâ (choway BOŻE) causâ Haeresis. Pięknie Eugeniusza Papieża, á w nim wszystkich adoruie Namiestnikow CHRYSTUSOWYCH S.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 118
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
