zgniłej nici wieszają/ i snadno łakoma śmierć zebrać róz nas może/ ale cnota ruszyć się jej nie da bo do zmarłego dusze nierozdzielnie przystaja/ i z niej nie przerwanej wieczności nabywa. Jeśli kto cnotliwie i pobożnie żyjąc na sławę nie robił próżno mu słupy rzeżą/ próżno marmurowe Groby kują/ porżno obrazy/ by namisterniejsze malują: Bo wszytka pamiątka jego/ i z nim pospołu w ziemi się zagrzebie Sunt quorum non est memoria, pererunt tanquàm non fuerint. Powiedział Mędrzec. Są których pamiątki nie masz/ zginęli jakoby ich nie było/ Robił na sławę dobrze i cnotliwie nieboszczyk zacny przed oczyma naszymi położony: co mu każdy by największy jego
zgniłey nići wieszáią/ y snádno łákoma śmierć zebráć roz nas może/ ále cnotá ruszyć sie iey nie dá bo do zmárłego dusze nierozdzielnie przystaiá/ y z niey nie przerwáney wiecżnośći nábywa. Iesli kto cnotliwie y pobożnie żyiąc ná sławę nie robił prożno mu słupy rzeżą/ prozno mármurowe Groby kuią/ porżno obrazy/ by namisternieysze maluią: Bo wszytká pámiątká iego/ y z nim pospołu w ziemi sie zagrzebie Sunt quorum non est memoria, pererunt tanquàm non fuerint. Powiedźiał Mędrzec. Są ktorych pamiątki nie masz/ zginęli iákoby ich nie było/ Robił ná sławę dobrze y cnotliwie nieboszcżyk zacny przed oczymá nászymi położony: co mu káżdy by naywiekszy iego
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: F3v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
pagórkami/ które nad nim stoją. Acz temu złemu zabieżano umocnieniem niektórych miejsc. Ma też tam zamek jedeniak miasteczko/ fundowany od książęcia Aleksandra/ i potym rozszerzony od Cośmasa. Ma drogi proste i szerokie/ a nade wszytko ozdobne i piękne. Italia. Pierwsze księgi. Pierwszej części, Europa.
Tam nakoniec obaczysz namisterniejsze budowania/ tak pospolite/ jako i osobne/ nad wszytkie insze w Europie. Przetoż Karzeł Arcyksiążę Rakuskie mawiał o tym mieście/ iż takie jest/ żeby się nie miało pokazować/ tylko na dni uroczyste. Leży w równinie/ którą góry otoczyły/ a pagórki ją przedzielają: i niemasz krainy z więtszą pilnością
págorkámi/ ktore nád nim stoią. Acz temu złemu zábieżano vmocnieniem niektorych mieysc. Ma też tám zamek iedeniák miásteczko/ fundowány od kśiążęćiá Alexándrá/ y potym rozszerzony od Cosmásá. Ma drogi proste y szerokie/ á náde wszytko ozdobne y piękne. Italiá. Pierwsze kśięgi. Pierwszey częśći, Europá.
Tám nákoniec obaczysz namisternieysze budowánia/ ták pospolite/ iáko y osobne/ nád wszytkie insze w Europie. Przetoż Kárzeł Arcykśiążę Rákuskie mawiał o tym mieśćie/ iż tákie iest/ żeby się nie miáło pokázowáć/ tylko ná dni vroczyste. Leży w rowninie/ ktorą gory otoczyły/ á págorki ią przedźieláią: y niemász kráiny z więtszą pilnośćią
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 56
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
