. Posłałem był i Butlerów regiment zaraz w posiłku, ale nieprzyjaciel jak prędko wysiadł, za ucieczeniem wszystkich, gdyż ledwie się hajduków ze dwadzieścia przy Pilchowskim zostało, bramę bez resistencji wysadził i miasto opanował. Snadnieby zaraz, nim się ufortifikuje, ruszyć tego nieprzyjaciela z tamtąd; ale uważając, że za podstąpieniem tam naszem Grudziądz, Toruń i tak wiele zamków inszych, które żadnego praesidium niemają, odsłoniłoby się, jest się na co rozmyślić. Smiała się Rzeczpospolita z tego, kiedy się wojska dwojga potrzeba ukazowała, a to teraz suo malo, żal się Boże, potrzebę go być obaczy: gdyż jako łatwie nieprzyjacielowi mając fortelem swoim
. Posłałem był i Butlerów regiment zaraz w posiłku, ale nieprzyjaciel jak prętko wysiadł, za ucieczeniem wszystkich, gdyż ledwie się hajduków ze dwadzieścia przy Pilchowskim zostało, bramę bez resistentiej wysadził i miasto opanował. Snadnieby zaraz, nim się ufortifikuje, ruszyć tego nieprzyjaciela z tamtąd; ale uważając, że za podstąpieniem tam naszém Grudziądz, Toruń i tak wiele zamków inszych, które żadnego praesidium niemają, odsłoniłoby się, jest się na co rozmyślić. Smiała się Rzeczpospolita z tego, kiedy się wojska dwojga potrzeba ukazowała, a to teraz suo malo, żal się Boże, potrzebę go być obaczy: gdyż jako łatwie nieprzyjacielowi mając fortelem swoim
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 126
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Raz się przechodzę do bliskiego gaju I żebrzę łaski zielonego maju; Tam mię wspomaga dąb chaoński cieniem I grab twardością zrównany z kamieniem, I piękny jawor fladrowanej więzi, I szkolna brzoza drobniuchnej gałęzi,
I żerne buki, i klon niewysoki, I lipa, matka pachniącej patoki, Jasion wojenny, i brzost, który naszem Krajom intraty przyczynia potaszem. Drugi raz w gęste zapuszczam się bory, Kędy świerk czarny roście w górę spory I modrzewina czerni nie znająca, I terpentyną jedlina płacząca, I sośnia wielkiej w budynkach wygody, I kadzidłowej jałowiec jagody. Trzeci raz różnie próbując ochłody, Chodzę po brzegach przezroczystej wody: Tam mam dostatnie chłody topolowe
. Raz się przechodzę do bliskiego gaju I żebrzę łaski zielonego maju; Tam mię wspomaga dąb chaoński cieniem I grab twardością zrównany z kamieniem, I piękny jawor fladrowanej więzi, I szkolna brzoza drobniuchnej gałęzi,
I żerne buki, i klon niewysoki, I lipa, matka pachniącej patoki, Jasion wojenny, i brzost, który naszem Krajom intraty przyczynia potaszem. Drugi raz w gęste zapuszczam się bory, Kędy świerk czarny roście w górę spory I modrzewina czerni nie znająca, I terpentyną jedlina płacząca, I sośnia wielkiej w budynkach wygody, I kadzidłowej jałowiec jagody. Trzeci raz różnie próbując ochłody, Chodzę po brzegach przezroczystej wody: Tam mam dostatnie chłody topolowe
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 159
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
/ Kapitanowie i z Obersterami/ Zony w Stolicy: a w Obozie sami.
Jeszcze tu niemasz jako przywitali? Jego Królewską Mść i dziękowali? Za odsiecz tam tych stron obywatele. Coza odpowiedz tu po tym niewiele.
Przestań. niechaj też i owi gadają Co lada fraszki za nowiuj mają Ty jako potym powiedzie się naszem (Daj Boże dobrze) powiesz drugim czasem.
Goworysiowi
Dosyć co prawda: tobie jeśli mało: Nie zajrze/ mów/ być gardło się spukało.
/ Kapitánowie y z Obersterámi/ Zony w Stolicy: á w Oboźie sámi.
Ieszcze tu niemasz iáko przywitáli? Iego Krolewską Mść y dźiękowáli? Zá odsiecz tam tych stron obywatele. Coza odpowiedz tu po tym niewiele.
Prźestań. niechay też y owi gadáią Co láda fraszki zá nowiuy máią Ty iáko potym powiedźie śię nászem (Day Boże dobrze) powiesz drugim czásem.
Goworyśiowi
Dosyć co prawda: tobie iesli málo: Nie zayrze/ mow/ byc gardło sie spukáło.
Skrót tekstu: ChełHWieść
Strona: E2v
Tytuł:
Wieść z Moskwy
Autor:
Henryk Chełchowski
Drukarnia:
Franciszek Schnellboltz
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
poematy epickie, relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
interesowali się do halle pomienianim Sporom, k. 61r a zas pracowiti Szimon Pawlus uczynił publiczną protestacją, ze on jest bliszi do halle aniżeli dłuzniczi za oddaniem pieniędzy ich, ponieważ majączą czorkę Marka Spora także i ojca swojego zgodnie do uziwanią, mieszanią owczarni jego mieszać i zaziwac. Co wisluhawszi i wirozumiawszi z inąuisicji sządem naszem walaskym, bitności jegomości pana administratora Jana Pyszkowskiego, także Tomasza wojewodi Jaska, utwierdząmi, a do a dwóch niedziel zwis pomienianim dłuznikom pieniądze oddać.
142. Actum est anno Domini 1708 die 30 january 30 I. — Zapis Jana Janoska z Koszaraw. — Sprawa pracowitego Jana Janoska, uskarżajączi się
interesowali sie do halle pomieniąnim Sporom, k. 61r a zas praczowiti Szimon Pawlus uczinił publiczną protestatią, ze on iest bliszi do halle anizeli dluzniczi za oddaniem pieniędzi ich, poniewas maiączą czorkę Marka Spora tagze y oycza swoiego zgodnie do uziwanią, mieszanią owczarni iego mieszac y zaziwac. Czo wisluhawszi y wirozumiawszi z inąuisityey sządem naszem walaskym, bitnosci jegomosci pana administratora Jąna Pyszkowskiego, tagze Tomasza woiewodi Jaska, utwierdząmi, a do a dwuch niedziel zwis pomieniąnim dłuznikom pieniądze oddac.
142. Actum est anno Domini 1708 die 30 january 30 I. — Zapis Jąna Janoska z Koszaraw. — Sprawa praczowitego Jąna Janoska, uskarzaiączi sie
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 80
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
bliszi jest trzimac i zaziwac jako prawdziwi sukcesor jako dobra ojczystego. Któris to pomienioni Marek Sporek i swagrem exnunc wiliczyli złotych trzysta, to jest polskąm monitam do złotego po grosze 30.
150. k. 64rSub eodem acto, ut supra scriptum est. — Zapis Jana Płoskonki na hallą z Dzergaszami. — Przed szadem naszem niniejszem Walaskiem zdrowy na czele i umisle oblicne stanąwszi pracowiti Urban Probosc alias z ojca swego Dziergas jako aktor ze wszy Cisca, przy obecności jegomości pana administratora żywieckiego Jana a Pyszkowskiego a, i pracowiti Mihał Dziergas ze wszy Rycerki jako pozwany, i przelozili skargę na siebie, to jest pracowity Urban Probosc alias
bliszi iest trzimac y zaziwac iako prawdziwi successor iako dobra oyczystego. Ktoris to pomienioni Marek Sporek y swagrem exnunc wiliczyli złotych trzysta, to iest polskąm monitam do złotego po grosze 30.
150. k. 64rSub eodem acto, ut supra scriptum est. — Zapis Jana Płoskonki na hallą z Dzergaszami. — Przed szadem naszem ninieyszem Walaskiem zdrowy na czele y umisle oblicne stanąwszi praczowiti Urban Probosc alias z oycza swego Dziergas iako actor ze wszi Cisca, przy obecnosci jegomosci pana administratora zywieckiego Jana a Pyszkowskiego a, y praczowiti Mihał Dziergas ze wszi Rycerki iako pozwany, y przelozili skargę na siebie, to iest praczowity Urbąn Probosc alias
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 83
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
czasz, jegomości xjędza Waksamana, jegomości xjędzaMartynskiego, jegomości xjędza Raczkowicza, radzyc się, jeżeli to mogę uczynię z tej racji, ze tamczi wikupic ni mogli. I nakazała c komisia, abych wikupił i już na siebie otrzimał. Jakoż przed sządem naszem produkował kartę komisjej ręką jegomości pana Gabriela Drozdowskiego na ten czasz administratora żywieckiego z podpiszem jego. Sząd tedy nasz walasky wisluhawszi obudwu stron kontrouersy, z jednej stroni uwazając, ze to Dzergaszów to pul halle z Cisca biło, a nie tych z Ryczyrki, z drugiej zas stroni konsyderując, ze Dziergasz
czasz, jegomosci xiędza Waxamana, jegomosci xiędzaMartynskiego, jegomosci xiędza Raczkowicza, radzyc sie, jezeli to mogę uczynię z tey ratyey, ze tamczi wikupic ni mogli. Y nakazała c kommissia, abych wikupił y juz na siebie otrzimał. Jakosz przed sządem naszem produkował kartę commissyey ręką jegomosci pana Gabriela Drozdowskiego na ten czasz administratora zywieckiego z podpiszem iego. Sząd tedi nasz walasky wisluhawszi obudwu stron controuersy, z iedney stroni uwazaiąc, ze to Dzergaszow to pul halle z Cisca biło, a nie tych z Ryczyrki, z drugiey zas stroni consyderuiąc, ze Dziergasz
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 84
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
te hallą, nie miałby czynie tego komu inszemu tiłko Probosczom alias Dziergaszom z Cysce. To jednak obaczywsi się stroni obiedwie, do siebie się sklonywszi, abi za dziedzictwo sobie zaplaczyli. Jakoż przy obecności sządu naszego Mihał Dziergas Probosczowi wiliczył ininstanti złotych szesedziesząt curenta moniti, do złotego po groszi 30. To jednak sządem naszem stwierdząmi, abi na przysle czasy kłotnie miedzi nimy nie biło, zakładąmi wini ząmkowej, także i koscelnej, talarów dobrej moniti 20. Co tak sządem naszem walaskym zapiszujemy.
151. Roku Pańskiego 1711, 18 may 18 V, przy zupełności prawa naszego zupełnego, także bitnpsci jegomości pana administratora Jana Piszkowskiego
te hallą, nie miałby czynie tego komu inszemu tiłko Probosczom alias Dziergaszom z Cyscae. To iednak obaczywsi sie stroni obiedwie, do siebie sie sklonywszi, abi za dziedzictwo szobie zaplaczyli. Jakosz przi obecnosci sządu naszego Mihał Dziergas Probosczowi wiliczył ininstanti złotich szesedziesząt curenta moniti, do złotego po groszi 30. To iednak sządem naszem stwierdząmi, abi na przisle czaszi kłotnie miedzi nimy nie biło, zakładąmi wini ząmkowey, tagze y koscelney, talarow dobrey moniti 20. Czo tak sządem naszem walaskym zapiszuięmy.
151. Roku Pańskiego 1711, 18 may 18 V, przy zupełnosci prawa naszego zupełnego, tagze bitnpsci jegomosci pana administratora Jąna Piszkowskiego
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 84
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
za dziedzictwo sobie zaplaczyli. Jakoż przy obecności sządu naszego Mihał Dziergas Probosczowi wiliczył ininstanti złotych szesedziesząt curenta moniti, do złotego po groszi 30. To jednak sządem naszem stwierdząmi, abi na przysle czasy kłotnie miedzi nimy nie biło, zakładąmi wini ząmkowej, także i koscelnej, talarów dobrej moniti 20. Co tak sządem naszem walaskym zapiszujemy.
151. Roku Pańskiego 1711, 18 may 18 V, przy zupełności prawa naszego zupełnego, także bitnpsci jegomości pana administratora Jana Piszkowskiego, także utcziwego Tomasza Jaska wojewodi walaskiego. — Sprawa pracowitego Łukasza Łobaza a brata rodząnego Pietra Łobaza ze wszy Jeleśni. Wnoszil instancją na Piotra a brata swojego rodząnego
za dziedzictwo szobie zaplaczyli. Jakosz przi obecnosci sządu naszego Mihał Dziergas Probosczowi wiliczył ininstanti złotich szesedziesząt curenta moniti, do złotego po groszi 30. To iednak sządem naszem stwierdząmi, abi na przisle czaszi kłotnie miedzi nimy nie biło, zakładąmi wini ząmkowey, tagze y koscelney, talarow dobrey moniti 20. Czo tak sządem naszem walaskym zapiszuięmy.
151. Roku Pańskiego 1711, 18 may 18 V, przy zupełnosci prawa naszego zupełnego, tagze bitnpsci jegomosci pana administratora Jąna Piszkowskiego, tagze utcziwego Tomasza Jaska woiewodi walaskiego. — Sprawa praczowitego Łukasza Łobaza a brata rodząnego Pietra Łobaza ze wszi Jelesnie. Wnoszil instantią na Piotra a brata swoiego rodząnego
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 84
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
216. Eodem acto. — Maczej Pitel ze Szarego uskarżał się na owczarzy Mateusza Kurowskiego o jarky dwie bez znaku zginiąte. Co uznaje szat jarki zaplacyc, jako kupci płaczyli, abi lepiej pilnował.
217. Zapis Mihala Gori ze wszy Krzyżowej. — Sprawa zaniesiona Mihała Gori przed wielmożną wierchnoscą ząmkowąm, także przed zupełnim sządem naszem wałaskym, o stanowisko odrazalne, abi każdi mial przy swy halli jednoralne stanowysko. Na którą sprawę shila się wszitko prawo nasze wałaskie k. 76v i przyległosc winayduje. Naprzod Czudzihowi utwierdziąmi stanowisko na Czeluscie, od tej halle miejsce starodawne. Co zas tedy Mihała Gori stanowisko mającze znajdujemi i utwierdząmi na Bieskydzie s tim dokładem
216. Eodem acto. — Maczey Pitel ze Szarego uskarzał sie na owczarzy Mateusza Kurowskiego o jarky dwie bes znaku zginiąte. Czo uznaie szat jarki zaplacyc, iako kupci placzyli, abi lepiey pilnował.
217. Zapis Mihala Gori ze wszi Krzyzowey. — Sprawa zaniesiona Mihała Gori przed wielmozną wierchnoscą ząmkowąm, tagze przed zupelnim sządem naszem wałaskym, o stanowisko odrazalne, abi kazdi mial przy swy halli iednoralne stanowysko. Na ktorą sprawę shila sie wszitko prawo nasze wałaskie k. 76v y przyległosc winayduie. Naprzod Czudzihowi utwierdziąmi stanowisko na Czeluscie, od tey halle mieysce starodawne. Czo zas tedi Mihała Gori stanowisko maiącze znayduięmi y utwierdząmi na Bieskydzie s tim dokładęm
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 95
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Które oddał temu pomienionemu, to jest Błażejowi. Przy których i sam sluzyl, a żadnego pożytku ten Zawada jemu nie cenił. Co przerozumiewszy sprawę prawo walaskie uznaje tak, aby Blazej Zawada Marcina Bieguna ugodził i oddal wszytko, co mu należy, podług prawa uznania.
251. Anno Domini 1723. — Przieda sadem naszem ninieisim zupełniem Walaskiem żywieczkiem stanąwszy pracowici Jakub Martos i Michał Martos z Jeleśni, uskazali się na pomienionich, to jest Mikołaja Postora s Korbielowa, także i na Jakuba Cudzicha s Krzyżowej, iż ich do miesania z owcami do chali nie chcą przimowac; do której oni bliskosc nie mają. Stała się tedy
Ktore oddał temu pomienionemu, to iest Blazeiowi. Przi ktorich y sąm sluzyl, a zadnego pozytku ten Zawada jemu nie cenił. Co przerozumiewszy sprawę prawo walaskie uznaie tak, aby Blazey Zawada Marcina Bieguna ugodził y oddal wszytko, co mu nalezy, podług prawa uznania.
251. Anno Domini 1723. — Przieda sadem naszem ninieisim zupelniem Walaskiem zywieczkiem stanąwszy pracowici Jakub Martos y Michał Martos z Jelesnie, uskazali sie na pomienionich, to iest Mikolaia Postora s Korbielowa, takze y na Jakuba Cudzicha s Krzizowey, yz ich do miesania z owcami do chali nie chcą przimowac; do ktorey oni bliskosc nie maią. Stała sie tedy
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 100
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
