Alberoni. Potem rozrzucono dyskurs Morfori cum Paxicino, którego Morforiusz pytał kto będzie papieżem. Respondet Paskwilius: Jeżeli według Boga, to kardynał Seripanti; jeżeli zaś według cesarza, to Imperiali; jeżeli według diabła, to Alberoni jezuita. Ale gdy z tego responsu nie był kontent Morforiusz, wiec powtórnie respondit Paskwilin: jeżeli z natchnienia Ducha Świętego, to[...] jeżeli instinctu cesaris to kardynał Piriatelli, jeżeli instinctu diaboli, to kardynał Alberoni jezuita. Divulgatum także te distichon:
Petre! Claves cave sociis permittere Jesu, Quod semel arripient, non tibi restituent.
KONIEC.
Alberoni. Potém rozrzucono dyskurs Morfori cum Paxicino, którego Morforiusz pytał kto będzie papieżem. Respondet Paskwilius: Jeżeli według Boga, to kardynał Seripanti; jeżeli zaś według cesarza, to Imperiali; jeżeli według djabła, to Alberoni jezuita. Ale gdy z tego responsu nie był kontent Morforiusz, wiec powtórnie respondit Paskwilin: jeżeli z natchnienia Ducha Świętego, to[...] jeżeli instinctu cesaris to kardynał Piryatelli, jeżeli instinctu diaboli, to kardynał Alberoni jezuita. Divulgatum także te distichon:
Petre! Claves cave sociis permittere Jesu, Quod semel arripient, non tibi restituent.
KONIEC.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 438
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
JEZUSA ukrzyżowanego, nie masz boleści nad boleść jego, tam to ofiaruj. Też utrapienia wołają abyś w-sobie w-zbudził afekt widzenia Pana Boga twojego, i z-serca powtarzał prostą piosnkę Polską, Aby nas po tym mizernym świecie, zaiste mizernym, do chwały swej przyjąć raczył. 5. Czwarty głos jest głos natchnienia do poprawy życia, ten głos częstokroć Bóg sprawuje przez Kaznodziejów, sprawuje przez Spo- wiedników, nie przyszedłeś na kazanie, nie przyszedłeś do spowiedzi, bez szczegolnego natchnienia Pańskiego, ten Pan Bóg, któryć tu kazał, ten Pan Bóg, który serce twoje tu skierował, otoć mówi: Czas się poprawić,
IEZUSA vkrzyżowánego, nie mász boleśći nád boleść iego, tám to ofiáruy. Też vtrapienia wołáią ábyś w-sobie w-zbudźił áfekt widzenia Páná Bogá twoiego, i z-sercá powtarzał prostą piosnkę Polską, Aby nas po tym mizernym świećie, záiste mizernym, do chwały swey przyiąć raczył. 5. Czwarty głos iest głos nátchnienia do popráwy żyćia, ten głos częstokroć Bog spráwuie przez Káznodźieiow, spráwuie przez Spo- wiednikow, nie przyszedłeś ná kazánie, nie przyszedłeś do zpowiedźi, bez szczegolnego nátchnienia Pańskiego, ten Pan Bog, ktoryć tu kazał, tęn Pan Bog, ktory serce twoie tu zkierował, otoć mowi: Czás się popráwić,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 49
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
serca powtarzał prostą piosnkę Polską, Aby nas po tym mizernym świecie, zaiste mizernym, do chwały swej przyjąć raczył. 5. Czwarty głos jest głos natchnienia do poprawy życia, ten głos częstokroć Bóg sprawuje przez Kaznodziejów, sprawuje przez Spo- wiedników, nie przyszedłeś na kazanie, nie przyszedłeś do spowiedzi, bez szczegolnego natchnienia Pańskiego, ten Pan Bóg, któryć tu kazał, ten Pan Bóg, który serce twoje tu skierował, otoć mówi: Czas się poprawić, duszęś twoję na potępienie zaprzedał, Krewęś moję podeptał, czas by o duszy myślić, czas myślić o zbawieniu! 6. Ale okrom tego powierzchownego Kaznodziejskiego głosu,
sercá powtarzał prostą piosnkę Polską, Aby nas po tym mizernym świećie, záiste mizernym, do chwały swey przyiąć raczył. 5. Czwarty głos iest głos nátchnienia do popráwy żyćia, ten głos częstokroć Bog spráwuie przez Káznodźieiow, spráwuie przez Spo- wiednikow, nie przyszedłeś ná kazánie, nie przyszedłeś do zpowiedźi, bez szczegolnego nátchnienia Pańskiego, ten Pan Bog, ktoryć tu kazał, tęn Pan Bog, ktory serce twoie tu zkierował, otoć mowi: Czás się popráwić, duszęś twoię ná potępienie záprzedał, Krewęś moię podeptał, czás by o duszy myślić, czás myślić o zbáwieniu! 6. Ale okrom tego powierzchownego Káznodźieyskiego głosu,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 50
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Jego Mci P. Sladkowskiego Chorążego Rawskiego dobrowolnie, sumnieniem i Teologów obowiązkiem poruszony będąc powiedział) niech Rzeczposp: go spyta, z jegoż Relacji, niech naprzód sądzi, jeżelim co abo robił około Konfederacji, abo onę aprobował. Ale, kto pod Koresteszowem rzucał kartki między Wojsko, abo od kogo i z czyjego natchnienia, niech się porachuje. Z tych jedna oddana mi kartka, jeszcze przed Konfederacją, na Czwerć roku. Tej kartki formalia. Potym na rok przedtym kartki pod Koresteszowem w Wojsku rzucano, Wojsko na Elekcją nowego Pana podniecając.
Czemuż też z kwiatu Młodziej Szlacheckiej złożone Wojsko milczysz Ojcowie i Bracia waszy doma opressij, a i
Iego Mći P. Sladkowskiego Chorążego Ráwskiego dobrowolnie, sumnieniem y Theologow obowiąskiem poruszony będąc powiedźiał) niech Rzeczposp: go spyta, z iegoż Relácyey, niech naprzod sądźi, ieżelim co ábo robił około Confoederácyey, ábo onę approbował. Ale, kto pod Koresteszowem rzucał kártki między Woysko, ábo od kogo y z czyiego nátchnienia, niech się poráchuie. Z tych iedná oddana mi kártká, ieszcze przed Confoederácyą, ná Czwerć roku. Tey kártki formalia. Potym ná rok przedtym kártki pod Koresteszowem w Woysku rzucano, Woysko ná Elekcyą nowego Paná podniecáiąc.
Czemuż też z kwiátu Młodźiey Szlácheckiey złożone Woysko milczysz Oycowie y Bráćia wászy domá oppressiy, á y
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 57
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
przerzeczonym Synodalnym waszej świątobliwości liście, jak dobre jest wyznanie wasze, i jak prawa Wiara wasza, yzachowanie śś. powszechnych sześciu synodów, i czci godnych a świętych obrazów obrona, w czym wszystkim, dziwna jest zaiste wiara wasza i pochwały godna. W tymże Liście jaśnie jest wyrażono. Ze w szóstego Synodu z Boskiego natchnienia i według zakonu ogłoszonych Kanonach przyjęte jest malowanie ono poczciwe na którym Baranek palcem praecursorowym pokazany bywał malowany: Który na znak laski przyjętej, prawdziwego nam przez zakon Baranka, to jest, Chrysta Boga pokazuje, Dawne tedy Obrazy, figury i cienie jako znaki prawdy Cerkwi podane przyjmując, łaskę i prawdę poznawamy, jakoby zakonu wypełnieniem
przerzecżonym Synodálnym wászey świątobliwośći liśćie, iák dobre iest wyznánie wásze, y iák práwa Wiára wászá, yzáchowanie śś. powszechnych sześćiu synodow, y ćżći godnych á świętych obrázow obroná, w cżym wszystkim, dziwna iest záiste wiárá waszá y pochwały godna. W tymże Lisćie iáśnie iest wyráżono. Ze w szostego Synodu z Boskiego nátchnienia y według zakonu ogłoszonych Canonach przyięte iest málowánie ono pocżciwe ná ktorym Báránek pálcem praecursorowym pokazány bywał málowány: Ktory ná znák láski przyiętey, prawdziwego nam przez zakon Báránká, to iest, Chrystá Bogá pokázuie, Dawne tedy Obrazy, figury y ćienie iáko znáki prawdy Cerkwi podáne przyimuiąc, łáskę y prawdę poznawamy, iákoby zakonu wypełnieniem
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 44v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Tacy byli Hetruscy albo Tuscy we Włoszech. Ptactwo, też olim mieli Poganie pro Ministris Deorum.
Aruspices ci byli, i zwali się u Pogan, którzy podczas ofiat palenia, patrzyli na Serce, Pluca, Wątroby, i z nich o przyszłych rzeczach wróżkę formowali.
Vates, Starożytność zwała tych, którzy z natchnienia, albo instynktu jaką rzecz przepowiadali: Tacy byli
w Delfach w Kościele Apollina wydając Proroctwa na prośby.
Aflati Numine, byli ci, którzy z inspiracyj Bożka co radzili.
Obsessi, albo Opętani, mający wsobie czarta, co prawili.
Druides, byli Czarnoksiężnicy, oraz kapłani Pogańscy u Francuzów o których w Peregrynańcie moim
Tacy byli Hetruscy albo Tuscy we Włoszech. Ptactwo, też olim mieli Poganie pro Ministris Deorum.
Aruspices ci byli, y zwali się u Pogan, ktorzy podczas ofiat palenia, patrzyli na Serce, Pluca, Wątroby, y z nich o przyszłych rzeczach wrożkę formowali.
Vates, Starożytność zwała tych, ktorzy z natchnienia, albo instynktu iaką rzecz przepowiadali: Tacy byli
w Delfach w Kościele Apollina wydaiąc Proroctwa na proźby.
Afflati Numine, byli ci, ktorzy z inspiracyi Bożka co radzili.
Obsessi, albo Opętani, maiący wsobie czárta, co prawili.
Druides, byli Czarnoxiężnicy, oraz kápłani Pogańscy u Francuzow o ktorych w Peregrynańcie moim
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 59
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
: milej słuchać rzucane sentencje, Fragmemta, symbola, lemmata Łacińskie, niż mieć wodę bez rybek, suknie bez potrzeb. Jedyny X. Piotr Skarga wprzód Świecki Ksiądz, potym Jezuita i zawołany onych czasów Kaznodzieja, samą kazywał Polszczyzną; ale to Polakom wtedy rudibus i gdy było wiele Lutrów i Luterek, i to z natchnienia Ducha Z. Ale inni celebres Kaznodzieje, ciż dotąd, jako to X. Starowolski Kanonik Krakowski, X. Birkowski, X. Sarbiewski, X. Młodżyanowski, X. Kałuski X. Kowalicki, X. Bielicki, X. Kiersnicki, X. Murczyński i inni wielcy Kaznodzieje; na Koronacjach Obrazów wielu,
: miley słuchać rzucane sentencye, Fragmemta, symbola, lemmata Łacińskie, niż miec wodę bez rybek, suknie bez potrzeb. Iedyny X. Piotr Skarga wprzod Swiecki Xiądz, potym Iezuita y zawołany onych czasow Kaznodzieia, samą kazywał Polszczyzną; ale to Polakom wtedy rudibus y gdy było wiele Lutrow y Luterek, y to z natchnienia Ducha S. Ale inni celebres Kaznodzieie, ciż dotąd, iako to X. Starowolski Kanonik Krakowski, X. Birkowski, X. Sarbiewski, X. Młodżianowski, X. Kałuski X. Kowalicki, X. Bielicki, X. Kiersnicki, X. Murczynski y inni wielcy Kaznodzieie; na Koronacyach Obrazow wielu,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 373
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Mszy Z. 3. Chciał BÓG temi Ofiarami odwieść Żydów od Ofiar Pogańskich, do których byli Żydzi skłonni. Z. Klemens, Tertulian, Z. Hieronim, Z. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, i to przez Kapłanów; oprócz Samuela Proroka, który z natchnienia Bożego Ofiarę BOGU czynił w Masfat, 1. Regum cap: 7. Eliasz na górze Karmelu 2. Regum 18. 27. Ale te Żydowskie ustały Ofiary, jak się Chrystus narodził. Z. Hieronim, Patres Graeci et Latini. Ktoby tedy Ofiarę Starozakonną BOGU oddawał, właśnie jakby człeka zabił, tak mówi
Mszy S. 3. Chciał BOG temi Ofiarami odwieść Zydow od Ofiar Pogańskich, do ktorych byli Zydzi skłonni. S. Klemens, Tertulian, S. Hieronym, S. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, y to przez Kapłanow; oprócz Samuela Proroka, ktory z natchnienia Bożego Ofiarę BOGU czynił w Masphat, 1. Regum cap: 7. Eliasz na górze Karmelu 2. Regum 18. 27. Ale te Zydowskie ustały Ofiary, iak się Chrystus narodził. S. Hieronym, Patres Graeci et Latini. Ktoby tedy Ofiarę Starozakonną BOGU oddawał, właśnie iakby człeka zabił, tak mówi
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 484
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Czemuż proszę Pismo o Enochu/ o którym Judasz Apostoł w swoim Liście wspomina/ nie jest położone w Kanonie/ i wiele inszych/ o których wzmianka jest w Księgach Królewskich? dla tego abyśmy wiedzieli/ że tylko tamte pisma w Kanonie położone są/ których Autorowie nie są ludzie/ ale jako Prorocy z Boskiego natchnienia pisali. Ponieważ tedy Kościół Boży ma takową pilność i ostróżność w przyjęciu pisma/ które są in Canone, wątpić nie trzeba/ aby tam nie była prawdziwa Wiara. Lib: 2. de Ciuit. c. 2. Epist: ad Hieron. Rabina z Teologiem.
Piątą Kondycją tak wywodzę. Nie masz nic na
Czemuż proszę Pismo o Enochu/ o ktorym Iudás Apostoł w swoim Lisćie wspomina/ nie iest położone w Kánonie/ y wiele inszych/ o ktorych wzmianka iest w Kśięgách Krolewskich? dla tego ábysmy wiedźieli/ że tylko támte pismá w Kánonie położone są/ ktorych Authorowie nie są ludźie/ ále iáko Prorocy z Boskiego nátchnienia pisáli. Ponieważ tedy Kośćioł Boży ma tákową pilnosć y ostrożność w przyięćiu pismá/ ktore są in Canone, wątpić nie trzebá/ áby tám nie byłá prawdźiwa Wiárá. Lib: 2. de Ciuit. c. 2. Epist: ad Hieron. Rábiná z Theologiem.
Piątą Kondycyą ták wywodzę. Nie mász nic ná
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 7
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
zbawienia posiłku szerzej mówiło wejrzy w modlitwy twoje. Jakieli są? co za usilność? jakie serca i myśli ku Bogu podniesienie? jakie od roztarg i zabaw nienależących uwolnienie? jaki w niej smak? jak częste ugęszczenie? jakie w niej ułożenie? jaka prośb materia? jaka Duchowi Z. powolność? jaka na Boskie jego natchnienia sposobność/ etc. etc. A uznawszy gdzie źle/ gdzie błąd/ według poznanej prawdy i nauki podanej na czas przyszły skutecznie obmyślaj. Szukaj we wszytkim jako najprzedniejszego końca łaski Boskiej/ Boga kładź na czele prośb twoich/ a on cię wysłucha. Psal:, Luc: 12. Invocabit me et ego exaudiam eum
zbáwieniá pośiłku szerzey mowiło weyrzy w modlitwy twoie. Iákieli są? co zá uśilność? iákie sercá y myśli ku Bogu podnieśienie? iákie od rostarg y zábaw nienáleżących uwolnienie? iáki w niey smák? iák częste ugęszczenie? iákie w niey ułożenie? iáka proźb máteria? iáka Duchowi S. powolność? iáka ná Boskie iego nátchnieniá sposobność/ etc. etc. A uznawszy gdźie źle/ gdźie błąd/ według poznaney prawdy y náuki podáney ná czás przyszły skutecznie obmyślay. Szukay we wszytkim iáko náyprzednieyszego końcá łáski Boskiey/ Boga kłádź ná czele proźb twoich/ á on ćię wysłucha. Psal:, Luc: 12. Invocabit me et ego exaudiam eum
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 221
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
