Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 500 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 umysł sam zdrowy dostatecznie nas uczyć i oświecać powinien. Natura [natura:subst:sg:nom:f] dusz naszych duchowna, tym samym niezkażytelna, konieczność nieśmiertelności Monitor 1772
1 umysł sam zdrowy dostatecznie nas uczyć y oświecać powinien. Natura [natura:subst:sg:nom:f] dusz naszych duchowna, tym samym niezkażytelna, konieczność nieśmiertelności Monitor 1772
2 / przeciwko ślakowi jest pewnym lekarstwem/ jako o nim Natura [natura:subst:sg:nom:f] listowie pisze. Nadto jest prośba szczęścia i nieszczęścia ludźkiego SpiżAkt 1638
2 / przećiwko ślakowi iest pewnym lekárstwem/ iáko o nim Náturá [natura:subst:sg:nom:f] listowie pisze. Nádto iest prośbá szcżęśćia y nieszcżęśćia ludźkiego SpiżAkt 1638
3 masz czego zajźrzeć powniewasz szczęście igra z nami/ uwodzi natura [natura:subst:sg:nom:f] człowieka/ a czasem płonna nadzieja. To doskonałość szczęścia SpiżAkt 1638
3 mász cżego záyźrzeć powniewasz szcżęśćie igra z námi/ vwodźi náturá [natura:subst:sg:nom:f] cżłowieká/ á cżásem płonna nádźieiá. To doskonáłość szczęśćia SpiżAkt 1638
4 M. PP. wiele nam rzeczy pociesznych i świętych Natura [natura:subst:sg:nom:f] użyczyła/ i jakoby w jaki wianek zgromadziła. Frymarkiem SpiżAkt 1638
4 M. PP. wiele nam rzecży poćiesznych y świętych Naturá [natura:subst:sg:nom:f] vżycżyłá/ y iákoby w iáki wianek zgromádźiłá. Frymárkiem SpiżAkt 1638
5 w jedzeniu i piciu znamienita cnota/ którą nam sama Natura [natura:subst:sg:nom:f] zaleca/ gdyż człowiekowi małe usta/ ciasne i wąskie GdacKon 1681
5 w jedzeniu y pićiu známienita cnotá/ ktorą nam sámá Náturá [natura:subst:sg:nom:f] záleca/ gdyż człowiekowi máłe usta/ ćiásne y wąskie GdacKon 1681
6 ryte w Alabastrze. Z którego kształt wszytek ciała/ Natura [natura:subst:sg:nom:f] uformowała. Jakby przed wszytkim ludem/ Chciała mieć KochProżnLir 1674
6 ryte w Alábástrze. Z ktorego kształt wszytek ćiáłá/ Náturá [natura:subst:sg:nom:f] vformowáłá. Iákby przed wszytkim ludem/ Chćiáłá mieć KochProżnLir 1674
7 Osła. Dam. Prawdać to widzę/ bo sama natura [natura:subst:sg:nom:f] Jak mądrzy mówią że ciągnie do Jura; Na co KochProżnLir 1674
7 Osłá. Dam. Prawdáć to widzę/ bo sámá náturá [natura:subst:sg:nom:f] Iák mądrzy mowią że ćiągnie do Iurá; co KochProżnLir 1674
8 Nie ona jego/ ale on goni. Widzę natura [natura:subst:sg:nom:f] w tym idzie obłudnie; Choć natura w tym idzie KochProżnLir 1674
8 Nie ona iego/ ále on goni. Widzę náturá [natura:subst:sg:nom:f] w tym idźie obłudnie; Choć náturá w tym idźie KochProżnLir 1674
9 goni. Widzę natura w tym idzie obłudnie; Choć natura [natura:subst:sg:nom:f] w tym idzie obłudnie; Choć powierzchownie stworzy człeka cudnie KochProżnLir 1674
9 goni. Widzę náturá w tym idźie obłudnie; Choć náturá [natura:subst:sg:nom:f] w tym idźie obłudnie; Choć powierzchownie stworzy człeká cudnie KochProżnLir 1674
10 / Ty chocieś w głuchym rodził się borze. Przecię natura [natura:subst:sg:nom:f] tymcię uczciła/ Zeć dała głosu pieknego siła. Pzy KochProżnLir 1674
10 / Ty choćieś w głuchym rodźił się borze. Przećię náturá [natura:subst:sg:nom:f] tymćię vczćiłá/ Zeć dáłá głosu pieknego śiłá. Pzy KochProżnLir 1674