wszyscy/ którzyście się zebrali na święta: Wiedzcie o tym/ że dzisia Żydowskie Książęta/ I wszytka Synagoga/ w nocy pojmali Niejakiego Jezusa/ i na ratusz dali. Tam przekonawszy prawem dekret nań odnoszą: Przeto o posłuchanie/ ja i oni proszą. My Piłat w Jeruzalem starosta sądowy: Iż Jezus, Nazareński z Mariej/ król nowy Tytuł królewski sobie przywłaszczał; do tego Targnął się na Magestat Cesarza wielkiego: Męki Pańskiej.
Nakoniec/ Chrystusem się i Bogiem zwał prawie/ Której my statecznie się przysłuchawszy sprawie. Instygatorom przewód prawny przyznawamy: I jak śmierci godnego na gardło zdawamy. Niechaj go miedzy łotry na krzyżu rozbiją;
wszyscy/ ktorzyśćie się zebráli ná świętá: Wiedzćie o tym/ że dźiśiá Zydowskie Kśiążętá/ I wszytká Synágogá/ w nocy poimáli Nieiákiego Iezusá/ y ná ratusz dáli. Tám przekonawszy práwem dekret nań odnoszą: Przeto o posłuchánie/ ia y oni proszą. My Piłat w Hieruzálem stárostá sądowy: Iż IESVS, Názáreński z Máryey/ krol nowy Tytuł krolewski sobie przywłaszczał; do tego Tárgnął się ná Mágestat Cesárzá wielkiego: Męki Páńśkiey.
Nákoniec/ Chrystusem się y Bogiem zwał práwie/ Ktorey my státecznie się przysłuchawszy spráwie. Instygatorom przewod práwny przyznawamy: I iák śmierći godnego ná gárdło zdawamy. Niechay go miedzy łotry ná krzyżu rozbiią;
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 60.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
12. A tak wzruszyli lud i Starsze/ i Nauczone w piśmie: a powstawszy/ porwali go/ i przywiedli do Rady. 13. I stawili fałszywe świadki/ którzy rzekli; Ten człowiek nie przestawa mówić słów bluźnierskich/ przeciwko temu świętemu miejscu i Zakonowi. 14. Abowiemesmy go słyszeli mówiącego: Iż ten JEzus Nazareński zburzy to miejsce/ i odmieni ustawy które nam podał Mojżesz. 15. A patrząc nań pilnie oni wszyscy którzy siedzieli w Radzie/ widzieli oblicze jego jako oblicze Anielskie. Rozdział VII. Szczepan w obronie swojej pokazuje, iż Ojcowie od Boga są wybrani, 20. Przed tym niż się Mojżesz narodził, 47.
12. A ták wzruszyli lud y Stársze/ y Náucżone w piśmie: á powstawszy/ porwáli go/ y przywiedli do Rády. 13. Y stáwili fałszywe świadki/ ktorzy rzekli; Ten cżłowiek nie przestawa mowić słow bluźnierskich/ przećiwko temu świętemu miejscu y Zakonowi. 14. Abowiemesmy go słyszeli mowiącego: Iż ten IEzus Názáreński zburzy to miejsce/ y odmieni ustáwy ktore nam podał Mojzesz. 15. A pátrząc náń pilnie oni wszyscy ktorzy śiedźieli w Rádźie/ widźieli oblicże jego jáko oblicże Anjelskie. ROZDZIAL VII. Szcżepan w obronie swoiey pokázuje, iż Ojcowie od Bogá są wybráni, 20. Przed tym niż śię Mojzesz národźił, 47.
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 130
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ jako tu o lekarstwach ochraniających rzecz się odprawuje. A te słowa święte nietilko do uwarowania się czarów ale też do leczenia uczarownych ludzi należą. Barzo też pożyteczne są do obwarowania od cza- rów/ miejsc/ ludzi/ bydła/ słowa tytułu zwycięstwa naszego Zbawiciela: gdy na czterech miejscach wsposób krzyża bywają napisane: Jezus Nazareński Król Żydowski abo też przyłączywszy imię naświętszej Panny/ abo Ewangelistów/ abo słowa Jana Świętego/ ślowi ciałem stało się jest. Trzeci zaś poczet ludzi czarom nie podlegającym/ jest najosobliwszy/ to jest/ pilną straża Anielską obwarowany/ wewnątrz i zwierzchu: wewnątrz przez wlanie łaski/ zewnątrz przez mocy niebieskich/ to jest:
/ iáko tu o lekarstwách ochrániáiących rzecz sie odpráwuie. A te słowa święte nietilko do vwárowánia sie czárow ále też do leczenia vczárownych ludźi należą. Bárzo też pożyteczne są do obwárowánia od czá- row/ mieysc/ ludzi/ bydłá/ słowá tytułu zwyćięstwá nászego Zbáwicielá: gdy ná czterech mieyscách wsposob krzyżá bywáią nápisáne: Iezus Názáreński Krol Zydowski ábo też przyłączywszy imię naświętszey Pánny/ ábo Ewángelistow/ ábo słowá Ianá Swiętego/ ślowi ćiáłem stáło się iest. Trzeći záś poczet ludzi czárom nie podlegáiącym/ iest nayosobliwszy/ to iest/ pilną strażá Anielską obwárowány/ wewnątrz y zwierzchu: wewnątrz przez wlanie łáski/ zewnątrz przez mocy niebieskich/ to iest:
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 10.
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
/ iż wtych rzeczhach/ w których sam szatan przez się bez czarownice ludziom szkodzić i z czarownicą. I owszem snadniej dla więtszej obrazy Boskiego majętności jako szatan człowiekowi szkodzić może/ pokazuje się z ksiąg Jobowych. Wsławie jakoby szkodził pokazuje się z listu Cyryla do Augustyna ś, który tak powieda: Błogosławiony Sylwan Arcybiskup Nazareński/ tak wielką miłośść/ i nabożeństwo przeciw Hienonymowi błogosławionemu miał/ iż cokolwiek czynił/ Pana Boga i Hieronima z. wzy- wał. Stąd niemal wszyscy Hieronimem go zwali. Szatan tedy zajrząc wielkiej świątobliwości Sylwanowi świętemu/ umyślił go w sławi obrazić/ żeby których przykładem dobrym zbudował/ zła sławą jego od niego oderwał. Nocy
/ iż wtych rzeczhách/ w ktorych sam szátan przez się bez czárownice ludźiom szkodźić y z cżárownicą. Y owszem snádniey dla więtszey obrázy Boskie^o^ máiętnośći iáko szátan cżłowiekowi szkodźić może/ pokázuie sie z kśiąg Iobowych. Wsławie iákoby szkodźił pokázuie sie z listu Cyryllá do Augustyná ś, ktory ták powieda: Błogosłáwiony Sylwan Arcybiskup Názáreński/ ták wielką miłośść/ y nabożeństwo przećiw Hienonymowi błogosłáwionemu miał/ iż cokolwiek czynił/ Páná Bogá y Hieronymá s. wzy- wał. Stąd niemal wszyscy Hieronymem go zwáli. Szátan tedy zayrząc wielkiey świątobliwośći Sylwanowi świętemu/ vmyślił go w sławi obráźić/ żeby ktorych przykłádem dobrym zbudował/ złá sławą iego od niego oderwáł. Nocy
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 121
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
. Żywot B. Siostry Osanny Katarańskiej. Żywot B. Siostry Osanny Katarańskiej. Żywot B. Siostry Osanny Katarańskiej. Żywot B. Siostry Osanny Katarańskiej. Żywot B. Siostry Osanny Katarańskiej.
Wyznali też to/ iż nic barziej ich nie psuje/ jako te słowa które Piłat napisał: Jezus Nazareński, Król Żydowski. których ona pod czas grzmotów/ piorunów niebezpieczeństw/ zażywała z wielkim nabożeństwem. Częstokroć też na uweselenie Ducha swojego widywała Pana Jezusa/ jakoby teraz narodzonego/ i w onym żłobie leżącego. Poglądając raz na Kościół ś. Pawła widziała iż wiele Panien wchodziło do Kościoła/ które na głowie wieńce różne miały/
. Zywot B. Siostry Osánny Kátáráńskiey. Zywot B. Siostry Osánny Kátáráńskiey. Zywot B. Siostry Osánny Kátáráńskiey. Zywot B. Siostry Osánny Kátáráńskiey. Zywot B. Siostry Osánny Kátáráńskiey.
Wyználi też to/ iż nic bárźiey ich nie psuie/ iáko te słowá ktore Piłat nápisał: IESVS Názáreński, Krol Zydowski. ktorych oná pod czás grzmotow/ piorunow niebespieczeństw/ záżywáłá z wielkim nabożeństwem. Częstokroć też ná vweselenie Duchá swoiego widywáłá Páná Iezusá/ iákoby teraz národzonego/ y w onym żłobie leżącego. Poglądáiąc raz ná Kośćioł ś. Páwłá widźiáłá iż wiele Pánien wchodźiło do Kośćiołá/ ktore ná głowie wieńce rożne miáły/
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 95
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
