). FIZYK
Między kołaczyckimi najstarszy studenty Takie w szynkownym domu zadaje komenty: Wesz jest zwierzę rozumne; i tego dowodzi: Jeśli każda rzecz sobie podobną rzecz rodzi, Człek jest zwierzę rozumne; gdy się z jego ciała
Wesz lągnie, przecz by z ojca rozumu nie miała? Aż chłop, dobywszy kędyś wszy od spodniej nerki: „Bądźcież mędrszy” — do wódki sadząc mu kwaterki. 129 (F). ŻONA SIĘ PRZEKLINA
Sprzeczna żona, w swoich się przeklinając swarach: „Bodajem — prawi — męża widziała na marach, Jeżeli to nieprawda” — choć widomie kłama. Czemuż tej prawdy sobą nie potwierdzisz sama? — Cicho
). FIZYK
Między kołaczyckimi najstarszy studenty Takie w szynkownym domu zadaje komenty: Wesz jest zwierzę rozumne; i tego dowodzi: Jeśli każda rzecz sobie podobną rzecz rodzi, Człek jest zwierzę rozumne; gdy się z jego ciała
Wesz lągnie, przecz by z ojca rozumu nie miała? Aż chłop, dobywszy kędyś wszy od spodniej nerki: „Bądźcież mędrszy” — do wódki sadząc mu kwaterki. 129 (F). ŻONA SIĘ PRZEKLINA
Sprzeczna żona, w swoich się przeklinając swarach: „Bodajem — prawi — męża widziała na marach, Jeżeli to nieprawda” — choć widomie kłama. Czemuż tej prawdy sobą nie potwierdzisz sama? — Cicho
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 64
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
schyleniem, należą i regulują się. Per Caput iurare była to solenna u Pogan starożytnych ceremonia, tak religiosè obserwowana, jako u Chrześcijan na Ewangelią, lub Krucyfiks; z racyj, iż głowa najwyższewu ze wszystkich Bogów lowiszowi od zabobonnej starożytności poswięcona była; oczy zaś Minerwie, Junonie ramiona, piersi Neptunowi, opasanie Marsowi, nerki Wenerze, nogi Merkuriuszowi. Herodotus Autor pisze w Ksiedze 3. iż Egipcjanie głowę w tedy tylko nakrywali, gdy im smutku jakiego zdarzyła się okazja. Żydzi także w poście i utrapieniu nakrycia głowy zażywali. Trafiało się i to u starożytnych, że na przypadki smutku niespodziane, włosów sobie na głowie przycinali, albo też
schyleniem, należą y reguluią się. Per Caput iurare była to solenna u Pogan starożytnych ceremonia, tak religiosè obserwowana, iako u Chrześcian na Ewangelią, lub Krucyfix; z racyi, iż głowa naywyższewu ze wszystkich Bogow lowiszowi od zabobonney starożytności poswięcona była; ocży zaś Minerwie, Iunonie ramiona, piersi Neptunowi, opasanie Marsowi, nerki Wenerze, nogi Merkuriuszowi. Herodotus Autor pisze w Ksiedze 3. iż Egypcyanie głowe w tedy tylko nakrywali, gdy im smutku iakiego zdarzyła sie okazya. Zydzi także w poście y utrapieniu nakrycia głowy zażywali. Trafiało sie y to u starożytnych, że na przypadki smutku niespodziane, włosow sobie na głowie przycinali, albo też
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 67
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. 7. Rosół z Makaronami różnemi Włoskimi i Polskimi 8. Rosół z Grochem tretowanym. 9. Rosół z Ryżem albo różnemi Krupkami. 10. Rosół z Szczawiem. 11. Rosół z Winem zielonym albo Agrestem. 12. Rosół z Menestrą. 13. Rosół z Ciastem Chlebowym Tasakowym. 14. Rosół z Pierożkami Nerki Cielęcej. 15. Rosół z Słoniną. 16. Rosół ze wszytkiemi ogródnemi rzeczami. INSTRUKCJA ROZDZIAŁ I, W którym się zamyka Sto Sposobów gotowania Potraw mięsnych, i z swoim Addytamentem. I. Rosół Polski.
SPosób Polskiego Rosolu gotowania taki: weźmij Materią mięśną/ wolową albo Cielęcą/ Jarząbka/ albo Kuropatwe/ Gołembie
. 7. Rosoł z Makáronami rożnemi Włoskimi y Polskimi 8. Rosoł z Grochem tretowánym. 9. Rosoł z Ryżem albo roznemi Krupkámi. 10. Rosoł z Szczawiem. 11. Rosoł z Winem źielonym álbo Agrestem. 12. Rosoł z Menestrą. 13. Rosoł z Ciástem Chlebowym Tásakowym. 14. Rosoł z Pierożkami Nerki Cielęcey. 15. Rosoł z Słoniną. 16. Rosoł ze wszytkiemi ogrodnemi rzeczámi. INSTRVKCYA ROZDZIAŁ I, W ktorym się zamyka Sto Sposobow gotowania Potraw mięsnych, y z swoim Additamentem. I. Rosoł Polski.
SPosob Polskiego Rosolu gotowánia táki: weźmiy Máteryą mięśną/ wolową álbo Cielęcą/ Iárząbká/ álbo Kuropátwe/ Gołęmbie
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 12
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
. de ptisana cap. 2. Et 1. de sinit. tuend. cap. 11. Renodęus lib. 1. de Materia Medyca sect. 1. cap. 1. Palladius de re Rustic. Rozdział Czternasty.
wiem garła mają zdrowe/ głowę/ piersi: jeśliż brzuch/ jelita/ boki/ nerki żadnego bólu ani nadęcia nie miewają. Znajdują się częstokroć takowe wody które garła obrażają/ jako w Styriej i w Karyncji: niektóre głowę/ jakowe są w Kampaniej/ i innych rozmaitych wiele jest/ które rozmaite choroby rodzą. O czym Plinius i Vitruujus barzo wicle i szeroko pisali. To tylko przydawszy/ zakończę to już
. de ptisana cap. 2. Et 1. de sinit. tuend. cap. 11. Renodęus lib. 1. de Materia Medica sect. 1. cap. 1. Palladius de re Rustic. Rozdźiał Cźternasty.
wiem gárłá maią zdrowe/ głowę/ piersi: iesliż brzuch/ ielita/ boki/ nerki żadnego bolu áni nadęćia nie miewáią. Znayduią się cżestokroć takowe wody ktore gárłá obrażaią/ iako w Styriey y w Karintiey: niektore głowę/ iákowe są w Kampániey/ y innych rozmáitych wiele iest/ ktore rozmaite choroby rodzą. O cżym Plinius y Vitruuius bárzo wicle y szeroko pisáli. To tylko przydawszy/ zakońcżę to iuż
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 35.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
przydaj Mastiksu, Kadzidła, Boliarum po trosze, Sacchiris saturni gr. 5. Laud. Opiati gr. 1. daj na raz. Dla Dzieci pewne. Weś Persicariae seu Piperitis M. 2. contunde cum Vino Styptico rubro, (in quo Chalybs aliquot sit extinct.) przywarz, obłoż jedną częścią nerki, niech tak będzie przez trzy godziny, odjąwszy zakopaj w gnój, a inszym znowu obłoż jako i pierwej, i także zakop w gnój. Esencja Smaragdy jest doświadczona, także Luqvor Stypticus sicretus cum opio. Na okładanie żywota, służą różne Kataplasmy, Materace, Fomenta, Plastry, o czym masz naukę in Dyarrhaea
przyday Mástixu, Kádzidłá, Boliarum po trosze, Sacchiris saturni gr. 5. Laud. Opiati gr. 1. day ná raz. Dla Dzieći pewne. Weś Persicariae seu Piperitis M. 2. contunde cum Vino Styptico rubro, (in quo Chalybs aliquot sit extinct.) przywarz, obłoż iedną częśćią nerki, niech tak będzie przez trzy godziny, odiąwszy zákopay w gnoy, á inszym znowu obłoż iáko y pierwey, y tákże zákop w gnoy. Essencya Smárágdy iest doświadczona, tákże Luqvor Stypticus sicretus cum opio. Ná okładánie żywotá, służą rożne Kátháplásmy, Máterace, Fomentá, Plastry, o czym masz náukę in Dyarrhaea
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 238
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
mrozy, Przyszły trzy albo cztery pełne mięsa wozy. Żydzi do ciepłej izby, odbiegszy na dworze; Nim nóż znajdzie, naostrzy, nim żyły wyporze, Dorwawszy się ogarów i mych chartów kupa, Uprzedzili do owej posługi biskupa. Bieżą Żydzi, porwawszy kije i powerki, A już nie tylko żyły, u kata i nerki. 7. BIAŁOGŁOWSKIE PEREGRYNACJE
Ba, wej, czegoć się jęły nasze białegłowy! Włóczyć po cudzych krajach — jeszcze młode wdowy, Którym Pismo po domach zakazuje w mieście, Dobrzeż mówiąc: w swym kącie kądziel prząść niewieście. Aż ony dzisia do Włoch, pod pretekstem skruchy, Żeby wytrząść ładowne, z odpuszczeniem
mrozy, Przyszły trzy albo cztery pełne mięsa wozy. Żydzi do ciepłej izby, odbiegszy na dworze; Nim nóż znajdzie, naostrzy, nim żyły wyporze, Dorwawszy się ogarów i mych chartów kupa, Uprzedzili do owej posługi biskupa. Bieżą Żydzi, porwawszy kije i powerki, A już nie tylko żyły, u kata i nerki. 7. BIAŁOGŁOWSKIE PEREGRYNACJE
Ba, wej, czegoć się jęły nasze białegłowy! Włóczyć po cudzych krajach — jeszcze młode wdowy, Którym Pismo po domach zakazuje w mieście, Dobrzeż mówiąc: w swym kącie kądziel prząść niewieście. Aż ony dzisia do Włoch, pod pretekstem skruchy, Żeby wytrząść ładowne, z odpuszczeniem
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 525
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
w flegmę której takie robactwo pełne, wszytko obraca. 138. Czemu słoń ma nos długi? Bo mając szyję krótką do ziemieby nie dosiągł, kły też wielkie przeszkadzają mu aby z ziemi jeść nie mógł, a zatym dany mu nos miasto ręki. 139. Czemu ptastwo nerek nie ma? Wilgotność wodną ode krwie nerki dzielą, która potym na stronę idzie, a to u ptastwa nie odchodzi, ale idzie ze krwią do skory i tam się w pierze obraca. 140. Czemu rak ślimak kości nie ma? Bo co miało iść w kości obróciło się w skorupę. 141. Czemu pies jeden od drugiego barzo różnego dowcipu, a
w flegmę ktorey tákie robáctwo pełne, wszytko obraca. 138. Czemu słoń ma nos długi? Bo máiąc szyię krotką do źiemieby nie dośiągł, kły też wielkie przeszkadzáią mu áby z ziemi ieść nie mogł, á zátym dány mu nos miásto ręki. 139. Czemu ptástwo nerek nie ma? Wilgotność wodną ode krwie nerki dzielą, ktora potym ná stronę idźie, á to v ptastwá nie odchodźi, ále idźie ze krwią do skory y tám się w pierze obraca. 140. Czemu rák ślimak kośći nie ma? Bo co miało iść w kośći obroćiło się w skorupę. 141. Czemu pies ieden od drugiego bárzo rożnego dowcipu, á
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 143
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
w lewa się do tego ostatku potraw który w kiszkach odrzucony został, aby do odejścia pomagała. jako też melancholia do żołądka aby wzbudziła apetyt. Z wątroby część krwie idzie do serca i w nim swej doskonałości nabywa, a druga część w wielką żyłę która się na małe żyłki dzieląc wszytko ciało opatruje, z tej żyły nerki wysyszają co jest wodnistego we krwi, i potym przez żyłki wylewają. Serce prawie ledwie nie wśrzodku piersi między płucami siedzi, mając w sobie dwie komórki w których krew w duchy obraca, a gdy się rozpościera krew do siebie ciągnie z wątroby, gdy się ściska krew z duchami na wszytkie ciało rozsyła, krew zaś
w lewa się do tego ostátku potraw ktory w kiszkách odrzucony został, áby do odeyśćia pomagáłá. iáko też meláncholia do żołądká áby wzbudziłá áppetyt. Z wątroby część krwie idzie do sercá y w nim swey doskonáłośći nábywa, á druga część w wielką żyłę ktora się ná máłe żyłki dzieląc wszytko ćiáło opátruie, z tey żyły nerki wysyszáią co iest wodnistego we krwi, y potym przez żyłki wylewáią. Serce práwie ledwie nie wśrzodku pierśi między płucami śiedźi, máiąc w sobie dwie komorki w ktorych krew w duchy obraca, á gdy się rozpośćiera krew do śiebie ćiągnie z wątroby, gdy się śćiska krew z duchámi ná wszytkie ćiáło rozsyła, krew záś
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 145
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
członki łaknęły/ i onę rady sały: Aby była nieco gruba/ i w ciało się zsiadająca: Naostatek aby była klarowna i czysta/ nieprzeszkadzająca nijakimi[...] młami/ kontemplacjej i wesołości/ naktórą jest stworzony człowiek. Dla pierwszej potrzeby przy wątrobie pęcherzyk uczyniła/ który gorzkość i żółć z niej powinien czyścić: Dla wtórej nerki i pęcherz/ aby ją z cienkich wilgotności i wody obsuszały: Dla trzeciej Śledzionę/ aby czernidło we krwi/ melancholie i sadze chędożyła. Śledziona tedy/ kiedy abo wzbyt zaszpeconej z pokarmów złych krwiej zdoleć nie może/ abo z swej powinności wykroczyć jej przyjdzie/ tym kałem i mułem ze krwi siebie sama odyma/
członki łáknęły/ y onę rády sáły: Aby byłá nieco gruba/ y w ćiáło się zśiádáiąca: Naostátek áby byłá klarowna y czysta/ nieprzeszkadzáiąca niiákimi[...] młámi/ kontęmplácyey y wesołośći/ náktorą iest stworzony człowiek. Dla pierwszey potrzeby przy wątrobie pęcherzyk uczyniłá/ ktory gorzkość y żołć z niey powinien czyśćić: Dla wtorey nerki y pęcherz/ áby ią z ćienkich wilgotnośći y wody obsuszáły: Dla trzećiey Sledźionę/ aby czernidło we krwi/ melánkolie y sadze chędożyłá. Sledźioná tedy/ kiedy ábo wzbyt zászpeconey z pokármow złych krwiey zdoleć nie może/ ábo z swey powinnośći wykroczyć iey prziydźie/ tym kałem y mułem ze krwi śiebie sámá odyma/
Skrót tekstu: PetrJWod
Strona: 25
Tytuł:
O wodach w Drużbaku i Łęckowej
Autor:
Jan Innocenty Petrycy
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1635
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1635
