Francuskiej. Zwycięstwo. Cezar Nowiodon obległ I dobył. Na Belowaki jedzie. Proszą o pokoj. G. Juliusza Cezara Dywiciak za nimi prosił/ i uprosił. Zastawy kazał dać. Dano i broń. Naród prawie mężny. Życie ich. Kosz Nerwian. Księgi II. o wojnie Francuskiej. Zdrajcy i zbiegowie. Nerwianie tylko pieszo się biją. Mury ich. Położenie miejsca obozu Cezarowego. Nerwianie chytrze. G. Juliusza Cezara Cezar ostróżnie ciągnie Nowy sposób bitwy. Początek okrutnej bitwy. Konny Rzymski pierzcha. Gwałt na Cezara. Żołnierz dawny patrz jako ratunek dawa. Księgi II. o wojnie Francuskiej. Sam się szykuje. Bitwa walna.
Fráncuskiey. Zwyćięstwo. Cezár Nowiodon obległ Y dobył. Ná Belowaki iedźie. Proszą o pokoy. G. Iuliuszá Cezárá Dywiciak zá nimi prośił/ y vprośił. Zastáwy kazał dáć. Dano y broń. Narod práwie mężny. Żyćie ich. Kosz Nerwian. Kśięgi II. o woynie Fráncuskiey. Zdraycy y zbiegowie. Nerwiánie tylko pieszo sie biią. Mury ich. Położenie mieyscá obozu Cezárowego. Nerwiánie chytrze. G. Iuliuszá Cezárá Cezár ostrożnie ćiągnie Nowy sposob bitwy. Początek okrutney bitwy. Konny Rzymski pierzcha. Gwałt ná Cezárá. Zołnierz dawny patrz iáko rátunek dawa. Kśięgi II. o woynie Fráncuskiey. Sam sie szykuie. Bitwá wálna.
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 47.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Francjej przednia jest sława) od swego miasta Cezarowi na pomoc posłany/ będąc przestraszony/ wielkość i gęstwę nieprzyjaciela w obozie naszym widząc/ jako zastępy Rzymskie wątlono/ i niemal pogromiono/ jako pacholikowie żolnierscy/ konni/ procownicy/ Numidowie/ różni różnie uciekali patrząc/ zwątpiwszy z zwycięstwie naszym/ ku domowi się obrócił/ że Nerwianie Rzymiany zwyciężyli/ obóz i wszytko im pobrali/ miastu swemu powiedział. Cezar dziesiąty zastęp napomniawszy/ do prawego skrzydła bieżał/ kędy jako żołnierza jego nieprzyjaciel wątlił/ jako chorągwie w miejsce jedno zniesione/ dwunasty zastęp prawie się skupił/ i sam sobie w boju przeszkodą był: czwartego ufu Rotmistrze wszystkie pobito/ Chorąży legł/
Fráncyey przednia iest sławá) od swego miástá Cezárowi ná pomoc posłány/ będąc przestrászony/ wielkość y gęstwę nieprzyiaćielá w oboźie nászym widząc/ iáko zastępy Rzymskie wątlono/ y niemal pogromiono/ iáko pácholikowie żolnierscy/ konni/ procownicy/ Numidowie/ rożni rożnie vćiekáli pátrząc/ zwątpiwszy z zwyćięstwie nászym/ ku domowi sie obroćił/ że Nerwiánie Rzymiány zwyćiężyli/ oboz y wszytko im pobráli/ miástu swemu powiedźiał. Cezár dźieśiąty zastęp nápomniawszy/ do práwego skrzydłá bieżał/ kędy iáko żołnierzá iego nieprzyiaćiel wątlił/ iáko chorągwie w mieysce iedno znieśione/ dwanasty zastęp práwie sie skupił/ y sam sobie w boiu przeszkodą był: czwartego vfu Rotmistrze wszystkie pobito/ Chorąży legł/
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 50.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
/ że i ci/ którzy byli dla okrutnych ran przyklęknęli/ i na tarczach się wsparli/ powstali/ i bitwę wznowili. Tedyż i zgraja oboźna/ strwożonego nieprzyjaciela widząc/ na uzbrojonego sami bez broni szli/ i konni męstwem sromotę pokryć/ i nad pieszego czego dalej dokazać chcąc/ wszędy się uganiali. Ale Nerwianie i w ostatnej zdrowia i szczęścia swego nadziei/ takie pokazali męstwo/ że/ gdy przed nimi towarzysze padli/ na ich trupy wstąpiwszy/ przecię ochotnie się bili/ a ci także kiedy legli/ drudzy na kupę trupów wlazszy/ mężnie sobie poczynali/ rohatyny ciśnione chwytali/ i zaś na nasze rzucali/ że słusznie mieli
/ że y ći/ ktorzy byli dla okrutnych ran przyklęknęli/ y ná tarczách sie wspárli/ powstáli/ y bitwę wznowili. Tedyż y zgráiá oboźna/ strwożonego nieprzyiaćielá widząc/ ná vzbroionego sámi bez broni szli/ y konni męstwem sromotę pokryć/ y nád pieszego czego dáley dokázáć chcąc/ wszędy sie vganiáli. Ale Nerwiánie y w ostátney zdrowia y sczęśćia swego nádźiei/ tákie pokazáli męstwo/ że/ gdy przed nimi towárzysze pádli/ ná ich trupy wstąpiwszy/ przećię ochotnie sie bili/ á ći tákże kiedy legli/ drudzy ná kupę trupow wlazszy/ mężnie sobie poczynáli/ rohátyny ćiśnione chwytáli/ y záś ná násze rzucáli/ że słusznie mieli
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 51.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
u bliższych nic wyprosić nie mogli/ dalszych kusili/ a niektóre znalazszy łacne/ miasta przysięgą między sobą wiązali/ i utwierdzali zastawy dawszy/ zapłatę warowali/ Ambioryksa towarzystwem i przymierzem ku sobie przyłączyli. Cezar wojska przyczynia. Trewirzanie jeszcze broją.
Tego wszytkiego Cezar dowiedziawszy się/ i jako zewsząd gotuje się wojna bacząc/ jako Nerwianie/ Aduatykowie/ i Menapi mając wszytkie Zareniany Niemce z sobą/ w polu leżą słysząc/ gdy Senones nieposłuszni z Karnutami i pogranicznymi miasty namowy spolne czynili/ Trewirowie też częstymi legacjami Niemce do siebie ciągnęli/ rychlej zacząć myślił. A tak jeszcze przed końcem zimy/ bliższe cztery zastępy wziąwszy/ niespodziewanie do Nerwian wtargnął/ i
v bliższych nic wyprośić nie mogli/ dálszych kuśili/ á niektore znalazszy łácne/ miástá przyśięgą między sobą wiązáli/ y vtwierdzáli zastáwy dawszy/ zapłátę wárowáli/ Ambioryxa towárzystwem y przymierzem ku sobie przyłączyli. Cezár woyská przyczynia. Trewirzánie iescze broią.
Tego wszytkiego Cezár dowiedźiawszy sie/ y iáko zewsząd gotuie sie woyná bacząc/ iáko Nerwiánie/ Aduátykowie/ y Menapi máiąc wszytkie Záreniany Niemce z sobą/ w polu leżą słysząc/ gdy Senones nieposłuszni z Kárnutámi y pogránicznymi miásty namowy spolne czynili/ Trewirowie też częstymi legácyámi Niemce do śiebie ćiągnęli/ rychley zácząć myślił. A ták iescze przed końcem źimy/ bliższe cztery zastępy wźiąwszy/ niespodźiewánie do Nerwian wtárgnął/ y
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 129.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
