wyrażało umysł mój, że niczego swego w tych rzeczach nie szukałem, ale samego i IKMci i Rzpltej dobrego, gdyż jako tak rok, łaska IKMci, którąm znał, nie mogła mię zahamować, abym był tego, com baczył szkodliwego, przestrzec i libere wymówić IKMci nie miał, tak zaś teraz ta niełaska IKMci przeciw mnie przełomie mnie nie mogła, abym był nad to, jako pierwej, więcej co IKMci podać miał; jednak tenże, co i pierwej, skutek to uczyniło, że mi na to podanie IKM. odkażać nie raczył, ale mię w onym rozumieniu tym barziej utwierdził, jako i w zatwardziałości w
wyrażało umysł mój, że niczego swego w tych rzeczach nie szukałem, ale samego i JKMci i Rzpltej dobrego, gdyż jako tak rok, łaska JKMci, którąm znał, nie mogła mię zahamować, abym był tego, com baczył szkodliwego, przestrzec i libere wymówić JKMci nie miał, tak zaś teraz ta niełaska JKMci przeciw mnie przełomie mnie nie mogła, abym był nad to, jako pierwej, więcej co JKMci podać miał; jednak tenże, co i pierwej, skutek to uczyniło, że mi na to podanie JKM. odkażać nie raczył, ale mię w onym rozumieniu tym barziej utwierdził, jako i w zatwardziałości w
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 288
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Już człowiecze raduj się. Już się wypełniło: Już się twoje stracone wesele wróciło. Już przywilej/ czujna śmierć i szatan utracił: Jużeś się z Aniołami/ nawet/ zemną zbracił. Skasuj Cyrograf srogi/ Ojcze zagniewany; Złoż zapalczywość i swój gniew nieubłagany. Otomci już uczynił dosyć za człowieka/ Już go niełaska twoja niech mija zdaleka. Rozkaż na Lucypera i jego książęta/ Wbić ogniwa/ i stalne zanitować pęta. Rozkaż zawalić odchłań piekielnego zdroju: A pootwierać bramy wiecznego pokoju. Niech ja naprzód z gromadą wnidę plonu swego/ Ciebie spokłonem Ojca przeprosić miłego. A po mnie/ którzykolwiek będą przychodniami/ Niech bez bojaźni wchodzą
Iuż człowiecze ráduy się. Iuż się wypełniło: Iuż się twoie strácone wesele wroćiło. Iuż przywiley/ czuyna śmierć y szátan vtrácił: Iużeś się z Anyołámi/ náwet/ zemną zbráćił. Skásuy Cyrograf srogi/ Oycze zágniewány; Złoż zápálczywość y swoy gniew nieubłagány. Otomći iuż vczynił dosyć zá człowieká/ Iuż go niełáská twoiá niech miia zdáleká. Roskaż ná Lucyperá y iego kśiążętá/ Wbić ogniwá/ y stálne zánitowáć pętá. Roskaż záwálić odchłań piekielnego zdroiu: A pootwieráć bramy wiecznego pokoiu. Niech ia naprzod z gromádą wnidę plonu swego/ Ciebie zpokłonem Oycá przeprośić miłego. A po mnie/ ktorzykolwiek będą przychodniámi/ Niech bez boiáźni wchodzą
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 92.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Nestor miał naczytać stary. A przy tym miał też i list od swej niby żony (W pakiet zmyślonych baśni zamorskich włożony Z datą już na okręcie), — która się w te kraje Zapuściwszy, mężowi znać o sobie daje.
Więc napisawszy bajek wszelkich takiem kształtem Włocha do swej gospody prawie ciągnie gwałtem Mówiąc: »Niełaska twoja na mnie, że tak wiele Czasu nie byłeś u mnie przez dwoj trzy niedziele! I to zgoła nie można wiedzieć, czemu gwoli, Iż nakonwersować się nie mogę do woli Z tobą nigdy. Zawsze się zdzierasz jakoś z wędy! Gdy podpić jak w najlepszą, ty nie wiem którędy Sianem się mi wykrącasz
Nestor miał naczytać stary. A przy tym miał też i list od swej niby żony (W pakiet zmyślonych baśni zamorskich włożony Z datą już na okręcie), — ktora się w te kraje Zapuściwszy, mężowi znać o sobie daje.
Więc napisawszy bajek wszelkich takiem kształtem Włocha do swej gospody prawie ciągnie gwałtem Mowiąc: »Niełaska twoja na mnie, że tak wiele Czasu nie byłeś u mnie przez dwoj trzy niedziele! I to zgoła nie można wiedzieć, czemu gwoli, Iż nakonwersować się nie mogę do woli Z tobą nigdy. Zawsze sie zdzierasz jakoś z wędy! Gdy podpić jak w najlepszą, ty nie wiem ktorędy Sianem sie mi wykrącasz
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 75
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
z was i siły słuszne pomście rosną, I z waszej zrzędy mam stracić Ksymenę. Ach! lepiej umrzeć sto razy, Tylem ja mojej Pannie, jak Ojcu powinien. Kto się mścić chce, ten będzie niełaski Jej winien. A ja się śmięrci boję mniej, niż Jej urazy; Więc tę śmierć; którą gdyby niełaska sprawiła, Nieznojsniejszaby była, Poprzedźmy chętnie; a kiedy tak Nieba, I niechętne przejrzenie, Każą; umrzemy, kiedy umrzeć trzeba, Ale nie dajmy przyczyny Ksymenie. Umrzeć, a nieznioższy sromu? Szukać śmierci? skryć się w grób sławie mej śmiertelnej Wytrwać, że Hiszpania za dowód rzetelny Będzie miała, żem nie
z was y siły słuszne pomście rosną, Y z wászey zrzędy mam strácić Xymenę. Ach! lepiey umrzeć sto rázy, Tylem ia moiey Pánnie, iák Oycu powinien. Kto się mścić chce, ten będzie niełáski Iey winien. A ia się smięrci boię mniey, niż Iey urázy; Więc tę smierć; ktorą gdyby niełáska spráwiłá, Nieznoysnieyszaby byłá, Poprzedźmy chętnie; á kiedy ták Niebá, Y niechętne przeyrzenie, Każą; umrzemy, kiedy umrzeć trzebá, Ale nie dáymy przyczyny Xymenie. Umrzeć, á nieznioższy sromu? Szukáć śmierci? skryć się w grob sławie mey śmiertelney Wytrwać, że Hiszpánia zá dowod rzetelny Będzie miałá, żem nie
Skrót tekstu: CorMorszACyd
Strona: 121
Tytuł:
Cyd
Autor:
Pierre Corneille
Tłumacz:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
Supraśl
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
się Boga boisz/ i z-iakich przyczyn/ od grzechów się wystrzegasz/ jeśli dla jakiego karania/ czy dla samej utraty łaski/ i przyjaźni Bożej? jeśli wolisz prawdziwie wszytkie szkody/ karania/ nieszczęścia/ piekła raczej popaść/ niżli na obrażę/ i niełaskę Bożą zarobić/ i stoić sama uraza/ i zniewaga/ i niełaska Boża/ za wszytkie szkody/ i piekła/ na ten czas prawdziwie i doskonale się Boga boisz. 3. Tak pragnę/ tak bać się ciebie/ o najgodniejszy/ o najświętszy/ o najlepszy/ o najmiłośniejszy Boże/ i ojcze/ i dobrodzieju mój. Wiem iż surowo/ i niepojęcie/ ciężko grzechy karzesz.
się Bogá boisz/ i z-iákich przyczyn/ od grzechow się wystrzegasz/ ieśli dla iákiego karánia/ czy dlá sámey vtráty łáski/ i przyiáźni Bożey? ieśli wolisz prawdźiwie wszytkie szkody/ karániá/ nieszczęśćia/ piekłá raczey popáść/ niżli ná obráżę/ i niełáskę Bożą zárobić/ i stoić sámá vrázá/ i zniewagá/ i niełáská Boża/ zá wszytkie szkody/ i piekłá/ na ten czás prawdźiwie i doskonále się Bogá boisz. 3. Ták prágnę/ ták bać się ćiebie/ o naygodnieyszy/ o nayswiętszy/ o naylepszy/ o naymiłośnieyszy Boże/ i oycze/ i dobrodźieiu moy. Wiem iż surowo/ i niepoięćie/ ćięszko grzechy karzesz.
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 79
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
