choć miejscem więdnie list, przeschną konary; Póki ma korzeń zdrowy, oboje odmładza, A co większa, i żołądź na każdy rok radża, Ptacy gnieżdżą po wierzchu, leży bydło w cieniu. Niechże go wicher zegnie ku ziemi w korzeniu, Kozy po nim tańcują; niechże z gruntu lęże, Świnia jeszcze nieźrałej żołędzi dosięże. Jeśliż to wicher z dębem, cóż piorun nie robi? Mało mu to obalić, na trzaski go drobi. Taż jest człeka, co drzewa upadłego, biera: Z tego nie rąbiąc, kto chce, trzaski na pal zbiera, A nad starym sirotą, skoro go obnaży Śmierć z mężnych
choć miejscem więdnie list, przeschną konary; Póki ma korzeń zdrowy, oboje odmładza, A co większa, i żołądź na każdy rok radża, Ptacy gnieżdżą po wierzchu, leży bydło w cieniu. Niechże go wicher zegnie ku ziemi w korzeniu, Kozy po nim tańcują; niechże z gruntu lęże, Świnia jeszcze nieźrałej żołędzi dosięże. Jeśliż to wicher z dębem, cóż piorun nie robi? Mało mu to obalić, na trzaski go drobi. Taż jest człeka, co drzewa upadłego, biera: Z tego nie rąbiąc, kto chce, trzaski na pal zbiera, A nad starym sirotą, skoro go obnaży Śmierć z mężnych
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 219
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
