tam blechu zwieść przyjdzie a na stanowiska rozpuścić, których regestr Wm. M. M. Panu posyłam. Aże niekażdy podobno
wie przyczyny tej reformy, którą K. J. M. chciał mieć, dobrze że Wm. M. M. Pan im objawisz: iż ustawiczny płacz, skwierk, lamenta ubogich ludzi, niebiosa krwawemi łzami przebijające, przywiodły do tego K. J. M., że w wojsku swem Ukrainnem chorągwi umniejszyć kazał, aby się głęboko na stanowiskach nieroskładały: bo tak się rozbiegły koła żołnierskie, tak wykiełznęły z karności wojskowej, że nic na bojaźń bożą, nic na sumnienie swoje, na powagę artykułów, ani na
tam blechu zwieść przyidzie a na stanowiska rospuścić, których regestr Wm. M. M. Panu posyłam. Aże niekażdy podobno
wie przyczyny tey reformy, którą K. J. M. chciał mieć, dobrze że Wm. M. M. Pan im obiawisz: iż ustawiczny płacz, skwierk, lamenta ubogich ludzi, niebiosa krwawemi łzami przebijające, przywiodły do tego K. J. M., że w woisku swém Ukrainném chorągwi umnieyszyć kazał, aby się głęboko na stanowiskach nieroskładały: bo tak się rozbiegły koła żołnierskie, tak wykiełznęły z karności woiskowey, że nic na bojaźń bożą, nic na sumnienie swoie, na powagę artykułow, ani na
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 283
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
dzieje na naszym Okręgu ziemskim: jako to aby nas nauczyła jak się odmieniają cztery części roku, czyli czworakie chwile odmienne przez bieg roczny słońca stające się, tudzieżaby nam wyeksplikowała rozmaitość temeperamentu powietrza po różnych miejscach, czyli Klimata etc. P. Jaki jest pierwszy obrót Niebios najgeneralniejszy? O. Dzienny, przezeń bowiem niebiosa i wszystkie na nich konstelacje od wschodu do zachodu we dwadzieścia cztery godziny obracają się: i ten jest bieg najgeneralniejszy całej Sfery. P. Co się ma rozumieć przez Wschód i Zachód? O. Przez Wschód, ma się rozumieć ten punkt i miejsce, gdzie Słońce na nasz Horyzont wschodzi; przez Zachód ten punkt,
dzieie na naszym Okręgu ziemskim: iako to aby nas nauczyła iak się odmieniaią cztery częsci roku, czyli czworakie chwile odmienne przez bieg roczny słońca staiące się, tudzieżaby nam wyexplikowała rozmaitość temeperamentu powietrza po rożnych miejscach, czyli Klimata etc. P. Jaki iest pierwszy obrot Niebios najgeneralnieyszy? O. Dzienny, przezeń bowiem niebiosa y wszystkie na nich konstellacye od wschodu do zachodu we dwadzieścia cztery godziny obracaią się: i ten iest bieg naygeneralnieyszy całey Sfery. P. Co się ma rozumieć przez Wschod y Zachod? O. Przez Wschod, ma się rozumieć ten punkt y mieysce, gdzie Słońce na nasz Horyzont wschodzi; przez Zachod ten punkt,
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 252
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
. Odmiana z-wieczną zgubą! Człowiek od Aniołów jednym stopniem mniejszy gloria et honore coronatus. Z-kąd Aniołowie spadli tej garści marnej gliny w Niebie miejsce było naznaczono. Erat in tanto honore sed non intellexit, jumentis insipientibus comparatus est et similis illis factus, ex immortali mortalis, ex libero cive caeli et domestico DEI servus peccati. Niebiosa tak ślicznie światłością i gwiazdami uhaftowane/ mocne/ wielkie Fecit caelos aere fusos a długoż trwać będą? pismo Święte powiada Caeli mutabuntur. Quid autem de sublunaribus sentiendum.? Woda wkrew/ ziemia w-popioł/ powietrze w-wodę/ tak wiele potraw w-substancją tak wielu zwierząt a za się nie codziennie odmieniają
. Odmiáná z-wieczną zgubą! Człowiek od Aniołow iednym stopniem mnieyszy gloria et honore coronatus. Z-kąd Aniołowie spádli tey garśći márney gliny w Niebie miesce było naznáczono. Erat in tanto honore sed non intellexit, jumentis insipientibus comparatus est et similis illis factus, ex immortali mortalis, ex libero cive caeli et domestico DEI servus peccati. Niebiosá ták ślicznie świátłośćią i gwiazdámi uhaftowáne/ mocne/ wielkie Fecit caelos aere fusos á długoż trwáć będą? pismo Swięte powiáda Caeli mutabuntur. Quid autem de sublunaribus sentiendum.? Wodá wkrew/ źięmiá w-popioł/ powietrze w-wodę/ tak wiele potraw w-substáncyą ták wielu źwierząt á za się nie codźiennie odmieniáią
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 53
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
; aby wszytkie inne cząstki świata/ i wprzód i wzad/ które był postanowił stworzyć/ Bogarodzicy służyły/ i onę barziej wydatniejszą i okazalszą/ wszytkim ukazały; aby to było/ co prorokuje sama: Oto będą mię zwać błogosławioną narody wszelakie. Inne tedy kreatury/ ziemia/ morze/ gaje/ zwierzęta/ i niebiosa/ i z drugimi; przykładkiem są do Obrazu Panny naświętszej. Nadobne są słowa Bonawentury ś. na Psalmy: Za rządem twoim, o naświętsza Panno/ trwa świat, któryś ty z Bogiem od początku ugruntowała. Tymi słowy uczy Doktor ś. iż Panna zbudowała świat/ wespół z Bogiem; to jest/ takim sposobem
; áby wszytkie inne cząstki świátá/ y wprzod y wzad/ które był postánowił stworzyć/ Bogárodźicy służyły/ y onę bárźiey wydátnieyszą y okazálszą/ wszytkim vkazáły; áby to było/ co prorokuie sáma: Oto będą mię zwáć błogosłáwioną narody wszelákie. Inne tedy kreátury/ źiemiá/ morze/ gáie/ źwierzętá/ y niebiosá/ y z drugimi; przykładkiem są do Obrázu Pánny naświętszey. Nadobne są słowá Bonáwentury ś. ná Psálmy: Zá rządem twoim, o naświętsza Pánno/ trwa świat, ktoryś ty z Bogiem od początku vgruntowáłá. Tymi słowy vczy Doktor ś. iż Pánná zbudowáłá świát/ wespoł z Bogiem; to iest/ tákim sposobem
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 13
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
dobroć Boża/ iż jesteśmy z niczego stworzeni/ na podobieństwo/ na wyobrażenie Boże/ i na Stan Pański podniesieni; ale w tej dobroczynności żadnego trudu Bóg nie ucierpiał/ uczynił to jednym słówem/ jednym Fiat. Z skarbnice onejbogactw wiecznych/ jedna tylo iskierka na ten czas wypadła/ ledwie się błysnęła/ stanął świat/ niebiosa/ ziemia/ morze/ zwierzęta. Ale zgubionych odkupić/ od wiecznej zguby wrócić/ nie tak łatwia robota była/ zapocić przyszło czoła namilszemu temu Jelonkowi/ gdy góry Oliwne przepadał/ na którychpot krwawy/ jako krople nawiętsze/ przepadał przezeń; gdy Kalwaryine/ na których strumienie krwie puściły się z ran świętych jego.
dobroć Boża/ iż iestesmy z niczego stworzeni/ ná podobieństwo/ ná wyobráżenie Boże/ y ná Stan Páński podniesieni; ále w tey dobroczynnośći żadnego trudu Bog nie vćierpiał/ vczynił to iednym słówem/ iednym Fiat. Z skárbnice oneybogactw wiecznych/ iedná tylo iskierká ná ten czás wypádłá/ ledwie się błysnęłá/ stánął świát/ niebiosá/ źiemiá/ morze/ źwierzętá. Ale zgubionych odkupić/ od wieczney zguby wroćić/ nie ták łatwia robotá byłá/ zápoćić przyszło czołá namilszemu temu Ielonkowi/ gdy gory Oliwne przepádał/ ná którychpot krwáwy/ iáko krople nawiętsze/ przepádał przezeń; gdy Kálwáryine/ ná ktorych strumienie krwie puśćiły się z ran świętych iego.
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 20
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
peiora, owo zgoła controversio Reipublicae będzie in deterius. Ato wszyscy podjęliśmy dlatego jakie prace, jakie koszty, trudy, niewczasy, siebie i drugich cośmy popsowali, ponędzieli, ubogich ludzi na głowę zniszczyli, a darmo, żadnej stąd pociechy publicznej nie odniosszy; samo tylko przeklęctwo, płacz, krzyk, aż niebiosa przerażający — toby nam w zysku zostać miało, gdybyśmy do efektu rzeczy zaczętych nie sprowadzieli. Rzeką: »Sejm temu wszytkiemu zabieży«. — A ja mówię: Nie zabieży. Bo jako zawżdy, i teraz i na posły i na materią sejmu i potrzeb zgody nie będzie. Artykuły nasze in disquisitionem pójdą
peiora, owo zgoła controversio Reipublicae będzie in deterius. Ato wszyscy podjęliśmy dlatego jakie prace, jakie koszty, trudy, niewczasy, siebie i drugich cośmy popsowali, ponędzieli, ubogich ludzi na głowę zniszczyli, a darmo, żadnej stąd pociechy publicznej nie odniosszy; samo tylko przeklęctwo, płacz, krzyk, aż niebiosa przerażający — toby nam w zysku zostać miało, gdybyśmy do efektu rzeczy zaczętych nie sprowadzieli. Rzeką: »Sejm temu wszytkiemu zabieży«. — A ja mówię: Nie zabieży. Bo jako zawżdy, i teraz i na posły i na materyą sejmu i potrzeb zgody nie będzie. Artykuły nasze in disquisitionem pójdą
Skrót tekstu: PękosSkryptCz_III
Strona: 291
Tytuł:
Skrypt na tych, którzy rokoszu nie pragną a sejmu się napierają.
Autor:
Prokop Pękosławski
Miejsce wydania:
Jędrzejów
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
ustami Bożemi, toć tych ust tchnieniem jest Duch Święty, a zatym jest Początkiem jego Syn Boży. Takie jest zdanie Świętych Ojców Greckich, Grzegorza Cudotworcy, Anastazego, Bazylego, Nazjanzena, (miejsc Pisma ich nie cytuję dla krótkości) i Ojca Łacińskiego Z: Hilarego, zasadzonych na słowach Psalmu 32: Słowem Pańskim Niebiosa stwierdzone są, a Duchem ust jego, wszelka moc ich.
Ze Początkiem Ducha Z. jest Syn Boży, wyraża to i objawia światu, w swoim postępku sam Chrystus, kiedy u Jana Z: w Rozdziale 10 mówi do Apostołów tchnąwszy na nich: Accipite Spiritum Sanctum etc. Co wyprorokował Joel w Proroctwie swoim w
ustami Bozemi, toć tych ust tchnieniem iest Duch Swięty, á zatym iest Początkiem iego Syn Boży. Takie iest zdanie Swiętych Oycow Greckich, Grzegorza Cudotworcy, Anastazego, Bazylego, Nazyanzena, (mieysc Pisma ich nie cytuię dla krotkości) y Oyca Łacińskiego S: Hilarego, zasadzonych na słowach Psalmu 32: Słowem Pańskim Niebiosa stwierdzone są, á Duchem ust iego, wszelka moc ich.
Ze Początkiem Ducha S. iest Syn Boży, wyraża to y obiawia światu, w swoim postępku sam Chrystus, kiedy u Iana S: w Rozdziale 10 mowi do Apostołow tchnąwszy na nich: Accipite Spiritum Sanctum etc. Co wyprorokował Ioel w Proroctwie swoim w
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 24a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
stwarzać; tym sposobem musiałbyś pozwolić/ że Bóg Ociec niedoskonale i niedostatecznie wszytko stworzył/ co jest przeciwko Pismu świętemu: Igitur perfecti sunt caeli et terra, et omnis ornatus eorum, compleuitq; Deus die Septimo opus suum quod fecerat. Vidit Deus cuncta quae fecerat, et erant valde bona. Przeto dokończone są Niebiosa i Ziemia/ i wszytka ozdoba ich: a tak skończył Bóg dnia siódmego uczynek swój/ który uczynił/ i odpoczął od wszytkiej sprawy którą czynił: i widział Bóg wszytko co sprawił/ i było barzo dobre. Jeślibyś rzekł/ że i teraz Bóg stwarza dusze ludzkie i stwarzać będzie: Dobrze/ ale nie na
stwarzáć; tym sposobem muśiałbyś pozwolić/ że Bog Oćiec niedoskonále y niedostatecznie wszytko stworzył/ co iest przećiwko Pismu świętemu: Igitur perfecti sunt caeli et terra, et omnis ornatus eorum, compleuitq; Deus die Septimo opus suum quod fecerat. Vidit Deus cuncta quae fecerat, et erant valde bona. Przeto dokończone są Niebiosá y Ziemiá/ y wszytká ozdobá ich: á ták skończył Bog dniá śiodmego vczynek swoy/ ktory vczynił/ y odpoczął od wszytkiey spráwy ktorą czynił: y widźiał Bog wszytko co spráwił/ y było bárzo dobre. Ieslibyś rzekł/ że y teraz Bog stwarza dusze ludzkie y stwarzáć będźie: Dobrze/ ále nie ná
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 23
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Jak mię ogień ogrzewa? jak nieba obroty Nie zniszczęją/ patrzając na moje niecnoty? Lamentu dzień pierwszy Anioł za grzech z nieba zrzucon.
Anioł w piękną ozdobę/ i w zacność ubrany Od Boga/ i w jasność/ bo Lucyfer nazwany Jak prędko przeciw swemu stwórcy/ myśli harde Zawziął tak/ jako twardą miedź/ niebiosa twarde/ I twardsze nie strzymały Anioła hardego Z jego adherentami: dla grzechu jednego. Przepadł bowiem przez sfery niebieskie do piekła Na wieczność/ a z nim zgraja Aniołów złych wściekła. A ja tak obciążony grzechami ciężkiemi Dotąd żyw jeszcze miedzy ludźmi śmiertelnemi? Jako mię ziemia dźwiga; jak nosi me stopy? Jak mię gdzie
Iák mię ogień ogrzewa? iak niebá obroty Nie zniszcżęią/ patrzaiąc ná moie niecnoty? Lámentu dźień pierwszy Anioł za grzech z niebá zrzucon.
Anioł w piękną ozdobę/ y w zácność ubrany Od Bogá/ y w iásność/ bo Lucyfer názwány Iák prędko ṕrzeciw swemu stworcy/ myśli hárde Záwźiął ták/ iáko twardą miedź/ niebiosa twárde/ Y twárdsze nie strzymały Anioła hardego Z iego adherentami: dla grzechu iednego. Przepadł bowiem przeż sphery niebieskie do piekłá Ná wiecżność/ á z nim zgraia Aniołow złych wśćiekłá. A iá ták obćiążony grzechámi ćiężkiemi Dotąd żyw ieszcże miedzy ludzmi smiertelnemi? Iako mię żiemia dzwiga; iak nośi me stopy? Iak mię gdźie
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 15
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
stał się zaranek/ dzień szósty. Rozdział II. Bóg wdzień siódmy odpoczywał, i on poświęcił. 4 rzeczam z ziemie wychodzącym wzrost dał. 7 człowieka na wyobrażeni swoje stworzywszy. 8 w Raju go posadził: 16 z drzewa pewnego owocu jeść zakazał. 22. Małżeństwo święte postanowił. 1.
Dokończone są tedy Niebiosa i ziemia/ i wszystko wojsko ich. 2. I dokończył Bóg dnia siódmego dzieła swego które uczynił: i odpoczynął w dzień siódmy/ od wszelkiego dzieła swego/ które uczynił. 3. I błogosławił Bóg dniowi siódmemu/ i poświęcił go: iż weń odpoczynął od wszelkiego dzieła swego/ które był stworzył Bóg/
stał śię záránek/ dźień szosty. ROZDZIAL II. Bog wdźien śiodmy odpocżywał, y on poświęćił. 4 rzecżam z źiemie wychodzącym wzrost dał. 7 człowieká ná wyobráżeni swoje stworzywszy. 8 w Ráju go posadźił: 16 z drzewa pewnego owocu jeść zakazał. 22. Małżenstwo święte postánowił. 1.
Dokończone są tedy Niebiosá y źiemiá/ y wszystko woisko ich. 2. Y dokończył Bog dniá śiodmego dźiełá swego ktore ucżynił: y odpoczynął w dźień śiodmy/ od wszelkiego dźiełá swego/ ktore uczynił. 3. Y błogosłáwił Bog dniowi śiodmemu/ y poświęćił go: yż weń odpoczynął od wszelkiego dźiełá swego/ ktore był stworzył Bog/
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 2
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
