ledwie co śladu mają. Dom i Ojczyzna nasza jest wieczne zbawienie, wieczne w górnym Niebie mieszkanie. Heb: 13. Non habemus hic manentem civitatem sed futuram inquirimus. To, gdzie nas Matki nasze na świat wyrzuciły ziemskie mizerne łożysko, jeśli nie wygnaniem, rzecz pewna, że krótką tylko na kilka noclegów gospodką i niedługiej gościną są wędrowki. Kto chce być doma, dalej, niżej za góry brać się trzeba? Psal: 86. Psal: 67. Isai: 25. Fundamenta eius in montibus Sanctis. Mons DEI, mons pinguis. Faciet Dominus Exercituum, in monte hoc convivium pingvium, convivium vindemiae, pingvium medulatorum, vindemiae defaecatae
ledwie co śladu maią. Dom y Oyczyzna nasza iest wieczne zbawienie, wieczne w gornym Niebie mieszkanie. Heb: 13. Non habemus hic manentem civitatem sed futuram inquirimus. To, gdźie nas Matki nasze na świat wyrzućiły źiemskie mizerne łożysko, ieśli nie wygnaniem, rzecz pewna, że krotką tylko na kilka noclegow gospodką y niedługiey gośćiną są wędrowki. Kto chce być doma, daley, niżey za gory brać się trzeba? Psal: 86. Psal: 67. Isai: 25. Fundamenta eius in montibus Sanctis. Mons DEI, mons pinguis. Faciet Dominus Exercituum, in monte hoc convivium pingvium, convivium vindemiae, pingvium medulatorum, vindemiae defaecatae
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 13
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
