. 18. grzesznego popr. groźnego 359. V. 13. ze byś popr: żebyś 361. V. 19. nie wczasy popr: niewczasy 363. V. 3. niebezpieczeństwo popr: Niebezpieczeństwa 365. V. 20. grzeszymy popr: źgrzeszymy 366. V. 3. niedaleko popr: niedaleka 369. V. 9. łaski popr: łask i 3[...] 7. V. 9. żywiołem popr: żywiołom 389. V. 18. Gdyby go gdzie popr: gdy go gdzie. 402. V. 8. zostawiony popr: żestawionym 413. V. ostat: je. popr: nie. 419
. 18. grzesznego popr. groźnego 359. V. 13. ze bys popr: zebyś 361. V. 19. nie wczasy popr: niewczasy 363. V. 3. niebespieczeństwo popr: Niebespieczenstwa 365. V. 20. grzeszymy popr: źgrzeszymy 366. V. 3. niedaleko popr: niedaleka 369. V. 9. łaski popr: łask i 3[...] 7. V. 9. żywiołem popr: żywiołom 389. V. 18. Gdyby go gdźie popr: gdy go gdźie. 402. V. 8. zostawiony popr: żestawionym 413. V. ostat: ie. popr: nie. 419
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 443
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
brzucha.” Wierzę cale, co twierdzi tak poważny świadek; Znać, że babom i w dziąsła zaziera, i w zadek. Tak pasterz lata krowie, tak stadnik swej klaczy, Zaglądając im w zęby, pospolicie znaczy. Żeby której oblazł brzuch, nie słychałem, z sierci; Ale która czerń zjadła, niedaleka śmierci. 28 (P). SROKA WE KRZU
Kilku braciej we środę, jeśli dobrze pomnię, Imojazdą wstąpiło na śniadanie do mnie. Dzień był wietrzny; zawartka i marcowa haja. Z nabiałem gotowano; że też dano jaja, Które kiedy chce wypić, zamieszawszy całkiem, Człek żartowny, upluskał czarną brodę białkiem
brzucha.” Wierzę cale, co twierdzi tak poważny świadek; Znać, że babom i w dziąsła zaziera, i w zadek. Tak pasterz lata krowie, tak stadnik swej klaczy, Zaglądając im w zęby, pospolicie znaczy. Żeby której oblazł brzuch, nie słychałem, z sierci; Ale która czerń zjadła, niedaleka śmierci. 28 (P). SROKA WE KRZU
Kilku braciej we środę, jeśli dobrze pomnię, Imojazdą wstąpiło na śniadanie do mnie. Dzień był wietrzny; zawartka i marcowa haja. Z nabiałem gotowano; że też dano jaja, Które kiedy chce wypić, zamieszawszy całkiem, Człek żartowny, upluskał czarną brodę białkiem
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 535
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
by spełna był, przybyło do głowy; Teraz szkoda i, spadszy z stołu, wstyd gotowy. Trafia się, jeśli karty, jeśli kreski kradnie, Nie z stołu tylko, ale i z nóg taki spadnie. Kto w kartach z stołu spada, niech się nie odrzeka I z wioski spaść, różnica bo to niedaleka; Prócz że się z wioski ciężej, niźli stłucze z stołu; Zbywszy jej, gdzie by konia wiązać, nie masz kołu. 19. NIE KAŻDEMU SIĘ ZDARZY DOJŚĆ KORYNTU
Nim puścisz w drogę, dobrze rozmyślić się doma: Nie każdemu otwarta do Koryntu broma. Nie masz serca? nie kwap się na wojnę;
by spełna był, przybyło do głowy; Teraz szkoda i, spadszy z stołu, wstyd gotowy. Trafia się, jeśli karty, jeśli kreski kradnie, Nie z stołu tylko, ale i z nóg taki spadnie. Kto w kartach z stołu spada, niech się nie odrzeka I z wioski spaść, różnica bo to niedaleka; Prócz że się z wioski ciężej, niźli stłucze z stołu; Zbywszy jej, gdzie by konia wiązać, nie masz kołu. 19. NIE KAŻDEMU SIĘ ZDARZY DOJŚĆ KORYNTU
Nim puścisz w drogę, dobrze rozmyślić się doma: Nie każdemu otwarta do Koryntu broma. Nie masz serca? nie kwap się na wojnę;
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 16
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
w wczesną — rzecze — chwilę, Pod jego wjedźcie namiot; ani was omylę, Posłowie naszy do obozu tureckiego WOJNA CHOCIMSKA
Że przygasiwszy w sercu zapał wojny przeszłej, Według waszej was będzie Dilawer podeszły Traktował dostojności; co i w tym tłumaczy, Gdy nas sług najprzedniejszych swego pana znaczy Do pokazania drogi, gdzie was, niedaleka Cesarskiego dywanu, wczesna szopa czeka”. Krótkimi Żorawiński odpowie mu słowy: „Nie wątpimy o chęci najmniej wezyrowej, Ileśmy z listu jego mogli się doczytać, Że jak nas wezwać raczył, tak raczy przywitać. Wdzięczność płacić wdzięcznością gotowiśmy i my, Teraz was w kompanijej już z sobą prosimy”. To
w wczesną — rzecze — chwilę, Pod jego wjedźcie namiot; ani was omylę, Posłowie naszy do obozu tureckiego WOJNA CHOCIMSKA
Że przygasiwszy w sercu zapał wojny przeszłéj, Według waszej was będzie Dilawer podeszły Traktował dostojności; co i w tym tłumaczy, Gdy nas sług najprzedniejszych swego pana znaczy Do pokazania drogi, gdzie was, niedaleka Cesarskiego dywanu, wczesna szopa czeka”. Krótkimi Żorawiński odpowie mu słowy: „Nie wątpimy o chęci najmniej wezyrowéj, Ileśmy z listu jego mogli się doczytać, Że jak nas wezwać raczył, tak raczy przywitać. Wdzięczność płacić wdzięcznością gotowiśmy i my, Teraz was w kompaniej już z sobą prosimy”. To
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 278
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
” 82 (P). NIE MIEJSCE CZŁEKA, ALE CZŁEK HONORUJE MIEJSCE NA MIEJSCE WyższE U STOŁU
Czy głupstwem, czy omyłką, czy obiema społem, Posadzono nie wedle godności za stołem Jednego urzędnika. Ten się nic nie miesza, Lecz i cześnika, oraz i siebie rozgrzesza: Posadź, kędy chcesz, byle misa niedaleka. Miejsce człowiek, nie miejsce ozdabia człowieka. 83 (P). PODŁY INTRUZ W WIELKIEJ SPRAWIE
Już pompa króla swego opasała kołem, Już popi z ozłoconym zbliżali się wołem; Czeka Agezylaus, przepasany modą Biskupią, rychło mu go na ołtarz przywiodą, Marsowi go poświęcić, z swoim, chcąc, żołnierzem. Tymczasem
” 82 (P). NIE MIEJSCE CZŁEKA, ALE CZŁEK HONORUJE MIEJSCE NA MIEJSCE WYZSZE U STOŁU
Czy głupstwem, czy omyłką, czy obiema społem, Posadzono nie wedle godności za stołem Jednego urzędnika. Ten się nic nie miesza, Lecz i cześnika, oraz i siebie rozgrzesza: Posadź, kędy chcesz, byle misa niedaleka. Miejsce człowiek, nie miejsce ozdabia człowieka. 83 (P). PODŁY INTRUZ W WIELKIEJ SPRAWIE
Już pompa króla swego opasała kołem, Już popi z ozłoconym zbliżali się wołem; Czeka Agezylaus, przepasany modą Biskupią, rychło mu go na ołtarz przywiodą, Marsowi go poświęcić, z swoim, chcąc, żołnierzem. Tymczasem
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 269
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
