1, 14, 15
Jako się Echem głosy odbijają, Jako zwierciadła figury oddają, Tak gdy w sumnieniu własnym się przejrzymy, Zaraz krasę swej dusze obaczymy, A jeśli cieniem przynamniej podobna Do tej, która jest nad wszytkie ozdobna I którą pragną widzieć aniołowie, W ten czas się niechaj szczęśliwą nazowie I nadzieją się cieszy niedaremną, Że małżonkowi swemu jest przyjemną, Ale jeżeli brzydkie na nię padły Zmazę grzechowe, jeśli ją obsiadły Krosty i piegi rozpusty plugawej, Niech wie, że twarzy nie ujrzy łaskawej Tego, który, sam czysty i bez zmazy, Żadnej grzechowej nie zniesie zarazy. EMBLEMA 110
Oblubieniec odwraca się od Oblubienice swojej, a
1, 14, 15
Jako się Echem głosy odbijają, Jako zwierciadła figury oddają, Tak gdy w sumnieniu własnym się przejrzymy, Zaraz krasę swej dusze obaczymy, A jeśli cieniem przynamniej podobna Do tej, która jest nad wszytkie ozdobna I którą pragną widzieć aniołowie, W ten czas się niechaj szczęśliwą nazowie I nadzieją się cieszy niedaremną, Że małżonkowi swemu jest przyjemną, Ale jeżeli brzydkie na nię padły Zmazę grzechowe, jeśli ją obsiadły Krosty i piegi rozpusty plugawej, Niech wie, że twarzy nie ujrzy łaskawej Tego, który, sam czysty i bez zmazy, Żadnej grzechowej nie zniesie zarazy. EMBLEMA 110
Oblubieniec odwraca się od Oblubienice swojej, a
Skrót tekstu: MorszZEmbWyb
Strona: 344
Tytuł:
Emblemata
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
emblematy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wybór wierszy
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
