za to nie tylko nagrody nie dano, ale też dotąd tego, co ich było własne, nie wrócono, i tak wiele ich do de- speracjej przyszło. — ≫Pilności swej w Rzpltej nie porzucił≪. — Niech nam pokaże jaki namniejszy nakład na jej potrzebę, jeśliż jeden pieniądz na nie położył który. I ta niedbałość jego azaż nie jest dokumentem krzywoprzysięstwa jego? Nuż odprawowanie spraw Rzpltej. Naprzykład, gdy żołnierzowi rynsztunek zepsowany będzie, a on prze niedbalstwo nie poprawia go, izali go rotmistrz cierpieć może? Ukażcież tedy, co się za pilność kiedy ukazała w tych sprawach Rzpltej tego Zygmunta. Azaż nie raczej niedbalstwo? Azaż
za to nie tylko nagrody nie dano, ale też dotąd tego, co ich było własne, nie wrócono, i tak wiele ich do de- speracyej przyszło. — ≫Pilności swej w Rzpltej nie porzucił≪. — Niech nam pokaże jaki namniejszy nakład na jej potrzebę, jeśliż jeden pieniądz na nie położył który. I ta niedbałość jego azaż nie jest dokumentem krzywoprzysięstwa jego? Nuż odprawowanie spraw Rzpltej. Naprzykład, gdy żołnierzowi rynsztunek zepsowany będzie, a on prze niedbalstwo nie poprawia go, izali go rotmistrz cierpieć może? Ukażcież tedy, co się za pilność kiedy ukazała w tych sprawach Rzpltej tego Zygmunta. Azaż nie raczej niedbalstwo? Azaż
Skrót tekstu: HerburtPrzyczynyCz_III
Strona: 354
Tytuł:
Przyczyny wypowiedzenia posłuszeństwa Zygmuntowi
Autor:
Jan Szczęsny Herburt
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
spodziewać się może/ ale jeśli wada jaka w obcowaniu będzie zakryta/ pokaże się na ubierze jego matuła: grzech bowiem życia czyni makułę na sukni. Niepokalaną tej będzie miał suknią/ który się od makuł zachowa czystym. I rzekłem: Cóż to są za makły? A oni: Szemranie/ obmawianie/ zazdrość/ niedbałość/ i cokolwiek szczyrość serca mażę i trowży. Którzy takie rzeczy czynią/ na chwlebny ubior makułę kłądą. Ty zasię za wielkie prace i żywota uczciwość/ taką będziesz miał szatę. to wyrzekszy dla suchości ust/ ustał w mowie: ale gdy go trochę zakropiono/ znowu jął mówić. O by mię był Pan
spodźiewáć sie może/ ále iesli wádá iáka w obcowáńiu będźie zákryta/ pokaże sie ná vbierze iego mátuła: grzech bowiem żyćia czyni mákułę ná sukni. Niepokaláną tey będźie miał suknią/ ktory sie od mákuł záchowa cżystym. Y rzekłem: Coż to są zá mákły? A oni: Szemránie/ obmawiánie/ zazdrość/ niedbałość/ y cokolwiek sczyrość sercá mażę y trowży. Ktorzy tákie rzeczy cżynią/ ná chwlebny vbior mákułę kłądą. Ty záśię zá wielkie prace y żywotá vczćiwość/ táką będźiesz miał szátę. to wyrzekszy dla suchośći vst/ vstał w mowie: ále gdy go trochę zákropiono/ znowu iął mowić. O by mię był Pan
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 150
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Złoczowa, i prochy, i wszystko. Regimentu także pieszego i jednego, a to dla piekielnej krzywdy, którą im uczyniono na komisji radomskiej; o co wszystko nagryźć się człowiek musi. Aleć i tego świata nie masz co pragnąć, którego wszystkie delicje niestatek, odmiana, nieszczerość, nieustawiczność, niepoufałość, niewdzięczność, niedbałość, zapomnienie, inszych przyjaźni sobie poważanie, i takich milion rzeczy. O kucharza abym nie miał być żałosnym, to niepodobna; nie tak dla kosztu podjętego, jako dla samego zdrowia: boć to nasze tylko na tym świecie, co zjemy dobrze i smaczno. A to najżałośniejsza, że się już tak dawno
Złoczowa, i prochy, i wszystko. Regimentu także pieszego i jednego, a to dla piekielnej krzywdy, którą im uczyniono na komisji radomskiej; o co wszystko nagryźć się człowiek musi. Aleć i tego świata nie masz co pragnąć, którego wszystkie delicje niestatek, odmiana, nieszczerość, nieustawiczność, niepoufałość, niewdzięczność, niedbałość, zapomnienie, inszych przyjaźni sobie poważanie, i takich milion rzeczy. O kucharza abym nie miał być żałosnym, to niepodobna; nie tak dla kosztu podjętego, jako dla samego zdrowia: boć to nasze tylko na tym świecie, co zjemy dobrze i smaczno. A to najżałośniejsza, że się już tak dawno
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 384
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
łaski/ i owoce i dary Ducha świętego. Odpusty/ natchnienia/ i pobudki do dobrego serdeczne. Nauki/ kazania/ porady/ ćwiczenia duchowne. Czas sam do zbawienia/ do pokuty/ do postępku zbawiennego tak długi pozwolony/ i użyczony od ciebie miłośnika dusz naszych. O jaka w tym wszytkim była i jest/ niedbałość/ oziembłość/ niestateczność/ nieskuteczność/ niedoskonałość moja/ toć wszytko wyznawam/ i opłakuję teraz Boże mój. Drogi doskonał: Chrześć:
Daję się winnym z-niedbałego ćwiczenia się w uczynkach pobożnych/ w-vczynkach miłosiernych/ w-modlitwach tak wnętrznych/ jako ustnych: w-vmartwieniach tak dusznych jako i cielesnych: w poratowaniu dusz świętych w-Czyscu
łáski/ i owoce i dáry Duchá świętego. Odpusty/ nátchnienia/ i pobudki do dobrego serdeczne. Náuki/ kazánia/ porády/ ćwiczenia duchowne. Czás sam do zbáwienia/ do pokuty/ do postępku zbáwiennego ták długi pozwolony/ i vżyczony od ćiebie miłośniká dusz nászych. O iáka w tym wszytkim byłá i iest/ niedbáłość/ oźiembłość/ niestáteczność/ nieskuteczność/ niedoskonáłość moiá/ toć wszytko wyznawam/ i opłákuię teraz Boże moy. Drogi doskonáł: Chrześć:
Daię się winnym z-niedbáłego ćwiczenia sie w vczynkách pobożnych/ w-vczynkách miłośiernych/ w-modlitwách ták wnętrznych/ iáko vstnych: w-vmartwieniách ták dusznych iáko i ćielesnych: w porátowániu dusz świętych w-Czyscu
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 28
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
