profety, Które, iże się w ludziach przeinaczą, Zgon światu znaczą I cóż wżdy po nim, gdy rankorem nieba Żyć z nimi jako z zwierzem w lesie trzeba, Gdzie szwank na zęby, kopyta i rogi Naraża srogi. Kędy na wszytkie łożyska i strony Mieć się w czujności musisz do obrony, Abyś w niedbalstwie oka i ucha Nie pozbył ducha. Ale o jakby tam było milej (Jeżeli swoich nie może po chwili Narowów, obłud, świat chytry poprawić) Czas życia trawić, Niż w teraźniejszym z ludźmi wspołeczeństwie W ustawicznym go mieć niebezpieczeństwie Na nienawiści, zazdrości i jadzie Wobec i w zdradzie. Alboż na siebie,
profety, Które, iże się w ludziach przeinaczą, Zgon światu znaczą I cóż wżdy po nim, gdy rankorem nieba Żyć z nimi jako z zwierzem w lesie trzeba, Gdzie szwank na zęby, kopyta i rogi Naraża srogi. Kędy na wszytkie łożyska i strony Mieć się w czujności musisz do obrony, Abyś w niedbalstwie oka i ucha Nie pozbył ducha. Ale o jakby tam było milej (Jeżeli swoich nie może po chwili Narowów, obłud, świat chytry poprawić) Czas życia trawić, Niż w teraźniejszym z ludźmi wspołeczeństwie W ustawicznym go mieć niebezpieczeństwie Na nienawiści, zazdrości i jadzie Wobec i w zdradzie. Alboż na siebie,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 251
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
? rzeczy? z samej obecności? Na przód dla wrodzonej bojaźni gdy się wszytko rwać/ rozdzierać/ co tak ścisło z natury spojono było/ pocznie: gdyć wszytko wczymeś się kochał wydzierać będą: Non sine dolore amittitur quod cú amore possidetur. Aug . Powtóre. Przypõmnienie całego żywota/ w niedoskonałościach/ w niedbalstwie/ w grzechach etc. źle/ marnie strawionego. Potrzecie Strata nie powetowana tak wielu łnych sposobów do zbawienia/ srzodków do poprawy żywota/ objaśnienia/ upomnienia Boskiego zaniedbanych. Poczwarte. Nie zgonione upłynienie czasu/ którego/ byś wszytko i żywot twój łożyć chciał. jużci i godzińki nie pozwolą. Popiąte.
? rzeczy? z samey obecnośći? Ná przod dlá wrodzoney boiaźńi gdy się wszytko rwać/ rozdźieráć/ co ták śćisło z natury spoiono było/ pocznie: gdyć wszytko wczymeś się kochał wydźierać będą: Non sine dolore amittitur quod cú amore possidetur. Aug . Powtore. Przypõmnienie całe^o^ żywota/ w niedoskonáłośćiách/ w niedbalstwie/ w grzechach etc. źle/ marnie strawione^o^. Potrzećie Strata nie powetowána ták wielu łnych sposobow do zbáwieniá/ srzodkow do poprawy żywotá/ obiaśnieniá/ upomnieniá Boskiego zániedbanych. Poczwarte. Nie zgonione upłynienie czasu/ ktorego/ byś wszytko y żywot twoy łożyć chćiáł. iużci y godźińki nie pozwolą. Popiąte.
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 126
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
idą dziś moi aby mię wzięli. Gdy tedy przyszła godzina w którą wychodzić zwykł do miasta/ rzekł bratu: Nie przyjdą dziś synu/ bo już późno. A on: Zapewne dziś przyjdą. A gdy to mówił/ zasnął w pokoju. Starzec jął płakać mówiąc: Achcie mnie synu/ ja przez wiele lat w niedbalstwie żyję/ a ty w krótkim czasie/ zbawiłeś przez cierpliwość duszę twoję: A tak od onego dnia stał się starzec trzeźwim i pochwały godnym. Ibidem nu. 23. Przykład VII. Anioły weselące się z nawrócenia grzesznych/ Paweł prostak widział. 28.
ŚWiętej pamięci Paweł prostak uczeń Antoniego Opata/ braciej rzecz taką
idą dźiś moi áby mię wźięli. Gdy tedy przyszłá godźiná w ktorą wychodźić zwykł do miástá/ rzekł brátu: Nie prziydą dźiś synu/ bo iuż pozno. A on: Zápewne dźiś prziydą. A gdy to mowił/ zásnął w pokoiu. Stárzec iął płákác mowiąc: Achćie mnie synu/ ia przez wiele lat w niedbálstwie żyię/ á ty w krotkim czáśie/ zbáwiłeś przez ćierpliwość duszę twoię: A ták od onego dniá sstał sie stárzec trzeźwim y pochwały godnym. Ibidem nu. 23. PRZYKLAD VII. Anyoły weselące sie z náwrocenia grzesznych/ Páweł prostak widźiał. 28.
SWiętey pámięći Páweł prostak vczeń Antoniego Opátá/ bráćiey rzecz táką
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 34
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. 359
W Klasztorze jednym Cysterskim był jeden młodzieniaszek chyży i obrotny na ciele/ ale na duszy chudy/ mdly/ i szpetny/ jakich ach teraz czasów naszych wile widziemy i żałujemy/ którzy więcej się boją schudnienia doczesnego/ a niżli na wieczne męki skazania. Ten młodzieniec aczkolwiek we wszytkich obrządkach Zakonnych/ w lenistwie i niedbalstwie był znakomity/ jednak w oddaniu służby Bożej/ Pacierzy Kościelnych cięzej upadał/ bo ich prawie zaniedbywał/ ponieaż nad wiele innych mógł to zupełnie i oddawać. To oego sprosnie niedbalstwo Ociec Prior/ z Ojcowskiej opatrzności/ czasem jawnie/ czasem w osobności/ upominając/ prosząc/ strofujac/ starał się uleczyć/ ale próżno
. 359
W Klasztorze iednym Cysterskim był ieden młodźieniaszek chyży y obrotny na ciele/ ále na duszy chudy/ mdly/ y szpetny/ iákich ach teraz cżasow nászych wile widziemy y żáłuiemy/ ktorzy więcey sie boią zchudnienia doczesnego/ á niżli na wieczne męki skazania. Ten młodzieniec áczkolwiek we wszytkich obrządkách Zakonnych/ w lenistwie y niedbalstwie był znakomity/ iednák w oddániu służby Bozey/ Paćierzy Kośćielnych ćięzey vpadał/ bo ich prawie zaniedbywał/ ponieaż nád wiele inych mogł to zupełnie y oddawáć. To oego sprosnie niedbalstwo Oćiec Prior/ z Oycowskiey opátrzności/ czásem iáwnie/ czasem w osobnosći/ vpominaiąc/ prosząc/ strofuiac/ stárał sie vleczyć/ ale prozno
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 373
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
oraz rozkazy i zakazy ich obserwować powinni będą. Których to naprzód, a potym też ichm. pp. pisarza i kontraregestranta w kancelarii, albo któżkolwiek do tego autoryzowanym będzie, wszyscy inni pp. oficjalistowie względem tego, co czynić albo co zaniechać, radzić się mają, jako tych, którzy ich przy postrzeżonym lenistwie albo niedbalstwie o poprawienie się napomnieć mogą.
A na dole pp. warcabni i przystawowie dyspozycyje i informacyje pp. rewizorów i stygarów swoich skromnie akceptować i według nich sobie postępować powinni,
in reliquo praefatis omnibus officialibus wszyscy górnicy i jakikolwiek robotnik skarbowy w każdej okoliczności winne poszanowanie świadczyć, rozkazy ich z należytym posłuszeństwem przyjmować i one skutecznie wykonać
oraz rozkazy i zakazy ich obserwować powinni będą. Których to naprzód, a potym też ichm. pp. pisarza i kontraregestranta w kancelaryi, albo któżkolwiek do tego autoryzowanym będzie, wszyscy inni pp. oficyjalistowie względem tego, co czynić albo co zaniechać, radzić się mają, jako tych, którzy ich przy postrzeżonym lenistwie albo niedbalstwie o poprawienie się napomnieć mogą.
A na dole pp. warcabni i przystawowie dyspozycyje i informacyje pp. rewizorów i stygarów swoich skromnie akceptować i według nich sobie postępować powinni,
in reliquo praefatis omnibus officialibus wszyscy górnicy i jakikolwiek robotnik skarbowy w każdej okoliczności winne poszanowanie świadczyć, rozkazy ich z należytym posłuszeństwem przyjmować i one skutecznie wykonać
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 167
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
kazaniach swoich/ w-których zbawienie nasze cierpliwemu aż do końca w-dobrym wytrwaniu przyobiećuje.
4. Takiego wytrwania i statku w-dobrym w-sobie niewidzę mój Panie/ abowiem widzę w-sobie niestatek/ odmienność/ oziębłość/ niedbałość w-vczynkach dobrych/ i w-posługach twoich/ ale w-samym tylko niestatku/ i niedbalstwie stateczność swoję baczę. Wiele dobrego zamyśliwszy niepoczynam/ począwszy niekonam/ wiele dobrego postanawiam/ a potym wnetże tego odbiegam/ i w-co innego z-odmienności przemieniam. Wiele dobrego ochotnie się podejmuję/ ale wnetże z-tęsknice abo oziębłości poniechywam: sieła dobrego wiem/ ale mało czynię: siełai
kazániách swoich/ w-ktorych zbáwienie násze ćierpliwemu áż do końcá w-dobrym wytrwániu przyobiećuie.
4. Takiego wytrwánia i státku w-dobrym w-sobie niewidzę moy Pánie/ ábowiem widzę w-sobie niestátek/ odmienność/ oźiębłość/ niedbáłość w-vczynkách dobrych/ i w-posługách twoich/ ále w-sámym tylko niestátku/ i niedbálstwie státeczność swoię baczę. Wiele dobrego zámyśliwszy niepoczynam/ począwszy niekonam/ wiele dobrego postánawiam/ á potym wnetże tego odbiegam/ i w-co innego z-odmiennośći przemieniam. Wiele dobrego ochotnie się podeymuię/ ále wnetże z-tęsknice ábo oźiębłośći poniechywam: śiełá dobrego wiem/ ále máło czynię: śiełái
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 221
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
