ludzi, Jako sam powstał z martwych, tak wszytkich obudzi”; Więc, co im rzekł żyjący, jeśli pamiętają, W Galilei go dzisia pewnie oglądają. Tam ich uprzedzi, tam się niechaj wszyscy śpieszą, Tam się, o Panno, z tobą Jezusem ucieszą. Jako wielka pociecha, niezmierne wesele Zmysły nam w niedołężnym zaślepiły ciele, Po tym znać, że kiedyśmy do was się wracały, Potkawszy, Jezusa-śmy swego nie poznały: Rozumiałyśmy, głupie, bieżący w zawody, Że gospodarz, co tamte sprawował ogrody. Aż skoro coś przemówił, toż wszytkie trzy razem Padłyśmy do najświętszych nóg jego opłazem; I
ludzi, Jako sam powstał z martwych, tak wszytkich obudzi”; Więc, co im rzekł żyjący, jeśli pamiętają, W Galilei go dzisia pewnie oglądają. Tam ich uprzedzi, tam się niechaj wszyscy śpieszą, Tam się, o Panno, z tobą Jezusem ucieszą. Jako wielka pociecha, niezmierne wesele Zmysły nam w niedołężnym zaślepiły ciele, Po tym znać, że kiedyśmy do was się wracały, Potkawszy, Jezusa-śmy swego nie poznały: Rozumiałyśmy, głupie, bieżący w zawody, Że gospodarz, co tamte sprawował ogrody. Aż skoro coś przemówił, toż wszytkie trzy razem Padłyśmy do najświętszych nóg jego opłazem; I
Skrót tekstu: PotZmartKuk_I
Strona: 619
Tytuł:
Dialog o zmartwychwstaniu pańskim.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
