jedzą; ściera oskominy. Dał ci co król raz za twe życzliwe usługi? Nie spodziewaj, żeby to potkało cię drugi. I to, coś już wziął, stracisz. Nim cię więcej potka, Ukrój, co się upiekło, nie czekając środka. Siłu zęby przy dworze na jeden kawałek Ostrzy, którymi kłapnie głupi niedośpiałek. Prawda, że też często chart przestanie na śledziu, A brytan zje łososia, leżąc na niedźwiedziu. Nie dał nic król? dość, kiedy zna cię i powieda — Wszak nadzieją żyjemy, chrześcijanie — że da. 514. NIE ODGRZEBAJ SIĘ, KIEDY NIE UGARA
Nie odgrzebaj, kiedy cię ogień nie ugara,
jedzą; ściera oskominy. Dał ci co król raz za twe życzliwe usługi? Nie spodziewaj, żeby to potkało cię drugi. I to, coś już wziął, stracisz. Nim cię więcej potka, Ukrój, co się upiekło, nie czekając środka. Siłu zęby przy dworze na jeden kawałek Ostrzy, którymi kłapnie głupi niedośpiałek. Prawda, że też często chart przestanie na śledziu, A brytan zje łososia, leżąc na niedźwiedziu. Nie dał nic król? dość, kiedy zna cię i powieda — Wszak nadzieją żyjemy, chrześcijanie — że da. 514. NIE ODGRZEBAJ SIĘ, KIEDY NIE UGARA
Nie odgrzebaj, kiedy cię ogień nie ugara,
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 313
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987