, będzie milszym, przysięgnę, nad me oczy własne. XIII
Któż mi da skrzydła, jako gołębiowi, żebym odleciała i odpoczęła? W Psalmie 54
Przez Cię, wszech rzeczy Dawco, ludzie są stworzeni i z masy ciała ręką Twoją ulepieni. Gdyby mi wolno przeczyć Twojej opatrzności, rzekłabym o ciał naszych niedoskonałości. Dałeś w moc człowiekowi trzy państwa szerokie: morze, ziemię rodzajną i nieba wysokie. Żeby jednak mógł rządzić według ich istoty, ukrócił Twój ordynans w tym ludzkiej ochoty. Odpuść, proszę, że śmiałe z ust wypuszczę słowa, błądzić musi w Twych dziełach niepojęta głowa. Powiadają, że Momus, choć miał
, będzie milszym, przysięgnę, nad me oczy własne. XIII
Któż mi da skrzydła, jako gołębiowi, żebym odleciała i odpoczęła? W Psalmie 54
Przez Cię, wszech rzeczy Dawco, ludzie są stworzeni i z masy ciała ręką Twoją ulepieni. Gdyby mi wolno przeczyć Twojej opatrzności, rzekłabym o ciał naszych niedoskonałości. Dałeś w moc człowiekowi trzy państwa szerokie: morze, ziemię rodzajną i nieba wysokie. Żeby jednak mógł rządzić według ich istoty, ukrócił Twój ordynans w tym ludzkiej ochoty. Odpuść, proszę, że śmiałe z ust wypuszczę słowa, błądzić musi w Twych dziełach niepojęta głowa. Powiadają, że Momus, choć miał
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 169
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
Synowi. V. Czemu? jako od Ojca pochodzi Syn/ od Ojca i Syna Duch święty/ od Syna inny Syn nie pochodzi/ a od Ducha ś. inny Duch ś. jako widziemy w rzeczach stworzonych. M. Błędu nie ujdziesz/ jeśli miarą rzeczy stworzonych/ Boskich rzeczy dochodzić będziesz usiłował. Ródzenie udzielne niedoskonałości pewny dowód jest. W Bóstwie jedno tylko Syna od Ojca pochodzenie/ a Ducha świętego od Ojca i od Syna jedno jest/ dla tego iż jest nieskończone/ et exharit omnè vim communicandi alijs, jako uczą w Szkołach. V. Czemu w Ródzeniu tym przedwiecznym jest Ociec a nie Matka? M. Bo to rodzenie
Synowi. V. Czemu? iáko od Oycá pochodźi Syn/ od Oycá y Syná Duch święty/ od Syná inny Syn nie pochodźi/ á od Duchá ś. inny Duch ś. iáko widźiemy w rzeczách stworzonych. M. Błędu nie vydźiesz/ ieśli miárą rzeczy stworzonych/ Boskich rzeczy dochodźić będźiesz vśiłował. Rodzenie vdźielne niedoskonáłośći pewny dowod iest. W Bostwie iedno tylko Syná od Oycá pochodzenie/ á Duchá świętego od Oycá y od Syná iedno iest/ dla tego iż iest nieskończone/ et exharit omnè vim communicandi alijs, iáko vczą w Szkołách. V. Czemu w Rodzeniu tym przedwiecznym iest Oćiec á nie Mátká? M. Bo to rodzenie
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 3
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
ż słuszniej oddane moje nowe Rymy O wyzwoleniu mają być Jerozolimy: Jeno tobie Toporów starożytny synie/ Moja czci i ozdobo/ Grabio na Tęczynie. Tyś tak o nich rozumiał/ takeś je poważał/ Ześ mi się z niemi światu ukazać rozkazał: Jednak ony nie miały przedsię sto śmiałości/ Świadome dobrze swoich niedoskonałości. Ale skoro od ciebie poprawy dostały/ A już się w kosztowniejszy strój poubierały: Nie mogąc zemną wytrwać/ gwałtem się wydarły/ Jam ich też niechciał trymać/ kiedy się naparły. Czas odkryje/ jeśli ich nie włożą do braku/ Ale zdarzyli się jem że będą do smaku: A że jakiej pochwały
ż słuszniey oddáne moie nowe Rymy O wyzwoleniu máią bydź Ierozolimy: Ieno tobie Toporow stárożytny synie/ Moiá czći y ozdobo/ Grábio ná Tęczynie. Tyś ták o nich rozumiał/ takeś ie poważał/ Ześ mi sie z niemi świátu vkázáć roskazał: Iednák ony nie miáły przedsię zto śmiáłośći/ Swiádome dobrze swoich niedoskonałośći. Ale skoro od ćiebie popráwy dostały/ A iuż się w kosztownieyszy stroy poubieráły: Nie mogąc zemną wytrwać/ gwałtem się wydárły/ Iam ich też niechćiał trymáć/ kiedy się nápárły. Czás odkryie/ iesli ich nie włożą do bráku/ Ale zdárzyli się iem że będą do smaku: A że iakiey pochwały
Skrót tekstu: TasKochGoff
Strona: 2
Tytuł:
Goffred abo Jeruzalem wyzwolona
Autor:
Torquato Tasso
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
czas/ i w-ludziach Bogu służących/ że im się dłużej służbą jego bawią/ tym przestrzeńszego sumnienia/ i niedbalszego czystości serdecznej/ pilnowania bywają.
3. Patrząc w-me serce/ i straż jego nad sobą przeglądając/ wyznać muszę/ przed tobą Boże mój/ świałości wszytko przenikająca żeć barzo zmazane/ i prochem niedoskonałości rozlicznych/ przypadłe jest: nie mogę się tym pochełpić przed tobą/ żeby sumnienie/ serce moje/ niezmazane było przed tobą. Widzisz ty jednak Panie mój/ teraźniejszą chęć i wolą moję/ żeć ze wszytkim staraniem/ w niewinności serca mojego/na potym służyć/ wszytkich których mię ty nauczasz/ do tego pomocy
czás/ i w-ludźiách Bogu służących/ że im się dłużey służbą iego báwią/ tym przestrzeńszego sumnienia/ i niedbálszego czystośći serdecżney/ pilnowánia bywáią.
3. Pátrząc w-me serce/ i straż iego nád sobą przeglądaiąc/ wyznáć muszę/ przed tobą Boże moy/ świáłośći wszytko przenikáiąca żeć barzo zmázáne/ i prochem niedoskonáłośći rozlicznych/ przypádłe iest: nie mogę się tym pochełpić przed tobą/ żeby sumnienie/ serce moie/ niezmazane było przed tobą. Widźisz ty iednak Panie moy/ teraźnieyszą chęć i wolą moię/ żeć ze wszytkim stárániem/ w niewinnośći sercá moiego/ná potym służyć/ wszytkich ktorych mię ty náuczasz/ do tego pomocy
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 76
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
w-rzeczy niebieskie dostatnie i bogate. Uczyń mię sobie według upodobania twego/ i obnasz mię z-miłości wszytkiego stworzenia/ a przybierz mię i ubogać w-szaty/ i skarby/ i dostatki łaski i miłości twojej doskonałej.
2. Daj mi proszę jasną i doskonałą znajomość ciebie/ i mnie doskonałości twoich/ niedoskonałości moich/ godności twojej/ podłości/ słabości/ nikczemności mojej.
3. Daj mi siłę i moc na zmożenie/ i z-siebie wypędzenie wszelkich złych afektów/ żądz/ skłonności/ nałogów/ i swejwoli/ żeby mną nie rządziły/ ale żeby pod nogami mymi były.
4. Daj mi synowską/ czystą/ oblubieniczą bojaźń
w-rzeczy niebieskie dostatnie i bogáte. Vczyń mię sobie według vpodobánia twego/ i obnasz mię z-miłośći wszytkiego stworzenia/ á przybierz mię i vbogać w-száty/ i skárby/ i dostátki łáski i miłośći twoiey doskonáłey.
2. Day mi proszę iásną i doskonáłą znáiomość ćiebie/ i mnie doskonáłośći twoich/ niedoskonáłośći moich/ godnośći twoiey/ podłośći/ słabośći/ nikczemnośći moiey.
3. Day mi śiłę i moc ná zmozenie/ i z-śiebie wypędzenie wszelkich złych áffektow/ żądz/ skłonnośći/ nałogow/ i sweywoli/ żeby mną nie rządźiły/ ále żeby pod nogámi mymi były.
4. Day mi synowską/ czystą/ oblubieniczą boiaźń
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 316
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
/ siły moje/ którekolwiek we mnie są/ i jakiekolwiek dusza moja we mnie sprawuje/ tobie i czci twojej samej większej a większej cale ofiaruję.
4. Miłuję cię Boże mój ze wszytkiej myśli mojej: abowiem umysł wszytek mój/ tobie na ulubiony kościół i wdzięczne pomieszkanie poświęcam. Wszelaką zmazę i nieochędożność grzechów/ i niedoskonałości zniego wyrzucam/ wszelakie niepokoje/ i mięszaniny burzliwych namiętności z-niego precz wyprawuję/ i wszytkę całość jego na szukanie i zdobywanie łaski twojej/ na pomnożenie czci i chwały twojej/ na rozżarzenie miłości twojej obracam. Część trzecia Ćwiczenie 5.
5. Miłuję cię BOże mój ze wszytkich sił moich: abowiem wszytkę ciała/ dusze
/ śiły moie/ ktorekolwiek we mnie są/ i iákiekolwiek duszá moiá we mnie spráwuie/ tobie i czći twoiey sámey większey á większey cále ofiáruię.
4. Miłuię ćię Boże moy ze wszytkiey myśli moiey: ábowiem vmysł wszytek moy/ tobie ná vlubiony kośćioł i wdźięczne pomięszkánie poświącam. Wszeláką zmázę i nieochędożność grzechow/ i niedoskonáłośći zniego wyrzucam/ wszelákie niepokoie/ i mięszániny burzliwych namiętnośći z-niego precz wypráwuię/ i wszytkę cáłość iego ná szukánie i zdobywánie łáski twoiey/ ná pomnożenie czći i chwały twoiey/ ná rozżarzenie miłośći twoiey obracam. Część trzećia Cwiczenie 5.
5. Miłuię ćię BOże moy ze wszytkich śił moich: ábowiem wszytkę ćiáłá/ dusze
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 350
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
sercu moim chcę mój Boże tobie się we wszytkim/ i na wszytko upodobanie twoje podać i poddać: niwczym zgoła nigdy od świętej woli twojej się nie różnić/ ale się zawsze tak w-miłych/ jako i w-przeciwnych rzeczach z-nią cale zgadzać/ wszytkich grzechów/ nie mniej małych/ jako i wielkich/ wszytkich niedoskonałości/ i ułomności/ tobie jakożkolwiek nie miłych z pilnością się wystrzegać/ a wszytkich dobrych spraw/ wszytkich świętych cnot/ wszytkich tobie upodobanych doskonałości/ z-największą pilnością trzymać/ i onymi się tobie samemu podobać. Część trzecia/ Ćwiczenie 13.
3. Dla zachowania pokoju w-sercu moim/ chcę też mój BOże i z
sercu moim chcę moy Boże tobie się we wszytkim/ i ná wszytko vpodobánie twoie podáć i poddáć: niwczym zgołá nigdy od świętey woli twoiey się nie rożnić/ ále się záwsze ták w-miłych/ iáko i w-przećiwnych rzeczách z-nią cále zgadzáć/ wszytkich grzechow/ nie mniey máłych/ iáko i wielkich/ wszytkich niedoskonáłośći/ i vłomnośći/ tobie iákożkolwiek nie miłych z pilnośćią się wystrzegáć/ á wszytkich dobrych spraw/ wszytkich świętych cnot/ wszytkich tobie vpodobánych doskonáłośći/ z-naywiększą pilnośćią trzymáć/ i onymi się tobie sámemu podobáć. Część trzećia/ Cwiczenie 13.
3. Dla záchowánia pokoiu w-sercu moim/ chcę też moy BOże i z
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 383
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
17.
Prżyoblecz mię obroną twoją i strażą osobliwą/ i oną mię z-miłosierdzia twojego zewsząd okrąż i otocz/ żeby do mnie nic ani z-wierzchu/ ani wewnątrz przystępu nie miało/ coby mnie choć najmniejszym proszkiem/ choć i cieniem samym niepodobieństwa z-tobą przytrząsnąć mogło/ ale żeby dusza moja i od wnętrznych niedoskonałości/ i od powierzchnych troskliwości/ i od wszelakich próżności uwolniona będąc/ tobie podobną została/ w-tobie mieszkała/ i twoim mieszkaniem była/ i tu zawsze/ i potym wiecznie.
7. A tej łaski podobieństwa twojego/ i z-tobą zjednoczenia/ i w-cię przemienienia zupełnego/ nie sobie tylko mój najszczodrobliwszy Boże proszę i żebrzę/
17.
Prżyoblecz mię obroną twoią i strażą osobliwą/ i oną mię z-miłośierdźia twoiego zewsząd okrąż i otocz/ żeby do mnie nic áni z-wierzchu/ áni wewnątrz przystępu nie miáło/ coby mnie choć naymnieyszym proszkiem/ choć i ćieniem sámym niepodobieństwá z-tobą przytrząsnąć mogło/ ale żeby duszá moiá i od wnętrznych niedoskonáłośći/ i od powierzchnych troskliwośći/ i od wszelákich prożnośći vwolniona będąc/ tobie podobną zostałá/ w-tobie mieszkáłá/ i twoim mieszkániem byłá/ i tu záwsze/ i potym wiecznie.
7. A tey łáski podobieństwá twoiego/ i z-tobą ziednoczenia/ i w-ćię przemienienia zupełnego/ nie sobie tylko moy nayszczodrobliwszy Boże proszę i żebrzę/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 405
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
zawziętą Siostry swej doskonałość Zakonną/ chciała ją naśladować/ i do jej perfekcjej dochodzić. Żywot B. Siostry Łucji.
O zaprawdę ś. emulacja; Niechże się tedy tym cieszy i chwali nabożna Zakonnica/ iż dziś tak wiele Psalmów/ Rożanego Wianka/ modlitw/ umąrtwienia/ Silentia/ czułości/ ukłonów odprawiała/ a niedoskonałości wykorzeniając/ co dzień świątobliwszą i doskonalszą zostawała. Żywot B. Łucji, Zakonu Dominika Z. opisany nakoniec od Antoniego Soc: Jezu. w Kalendarzu Naświętszej Panny.
PRzedziwny Bóg w darach swoich/ jednak najprzedniejszy w Oblubienicach przedwiecznego Syna swojego. W piąci lat gdy się przypatrowała pilno Obrazowi Naświętszej Panny Lucja B. usłyszała
záwźiętą Siostry swey doskonáłość Zakonną/ chćiáłá ią násládowáć/ y do iey perfekcyey dochodźić. Zywot B. Siostry Lucyey.
O záprawdę ś. emulácya; Niechże się tedy tym ćieszy y chwali nabożna Zakonnicá/ iż dźiś ták wiele Psálmow/ Rożánego Wianká/ modlitw/ vmąrtwienia/ Silentia/ czułośći/ vkłonow odpráwiáłá/ á niedoskonáłośći wykorzeniáiąc/ co dźień świątobliwszą y doskonálszą zostawáłá. Zywot B. Lucyey, Zakonu Dominiká S. opisány nákoniec od Antoniego Soc: Iesv. w Kálendarzu Naświętszey Pánny.
PRzedźiwny Bog w dárách swoich/ iednák nayprzednieyszy w Oblubienicách przedwiecznego Syná swoiego. W piąći lat gdy się przypátrowáłá pilno Obrázowi Naświętszey Pánny Lucya B. vsłyszáłá
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 72
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
