miejsca zaraz pomyślić, ale onego dobywać i inszych oraz bronić rzecz jest niepodobna. Jeżeli Pan Bóg w Lubawie i w Nowem mieście niepobłogosławi nieprzy-
jaciela, z trudnością mu to miejsce trzymać przyjdzie, i łatwie za pomocą bożą będzie się mogło pod Władzę W. K. Mści, Pana mego miłościwego, wrócić. O niedostatkach naszych co raz większych tak z chorób, które się między wojsko rzuciły, jako i za nieprzybyciem według obietnice pieniędzy, niechcę W. Kr. Mści oznajmować, gdyżem i w przeszłych liściech dosyć o tem pisał, i sposobu niewidzę, jakimbyś W. K. Mść, choćbyś chciał najbardziej
miejsca zaraz pomyślić, ale onego dobywać i inszych oraz bronić rzecz jest niepodobna. Jeżeli Pan Bóg w Lubawie i w Nowém mieście niepobłogosławi nieprzy-
jaciela, z trudnością mu to miejsce trzymać przyjdzie, i łatwie za pomocą bożą będzie się mogło pod Władzę W. K. Mści, Pana mego miłościwego, wrócić. O niedostatkach naszych co raz większych tak z chorób, które się między wojsko rzuciły, jako i za nieprzybyciem według obietnice pieniędzy, niechcę W. Kr. Mści oznajmować, gdyżem i w przeszłych liściech dosyć o tém pisał, i sposobu niewidzę, jakimbyś W. K. Mść, choćbyś chciał najbardziej
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 135
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
i najedzą się. I owo tegoż: We dni głodu nasyceni będą Jakoż się ubodzy nasycą? nie dziw bogatemu/ a barziej czasu głodu. JAN: Ubodzy jeść będą i nasycą się/ to jest/ iż ubodzy prawdziwi w duchu i ci którzy się we dnie głodu nasycają/ większą mają uciechę bez porównania w niedostatkach rozmaitych/ gdy im czego niedostaje w jedzeniu/ w piciu/ odzieniu/ i innych wczasach/ niż iętszy bogacze tego świata: ponieważ oni wspomniawszy na niewczasy/ i niedostatki/ i utrapienia P. JEzusa oblubieńca swego iz są i bywają tym podobniejszemi onemu/ przetoż niewymownie cieszą się w takich niedostatkach. Kutemu
i naiedzą się. Y owo tegoż: We dni głodu nasyceni będą Iakoż się vbodzy nasycą? nie dźiw bogatemu/ a bárziey czasu głodu. IAN: Vbodzy ieść będą y násycą się/ to iest/ iż vbodzy prawdziwi w duchu y ći ktorzy się we dnie głodu nasycaią/ większą maią vćiechę bez porownániá w niedostatkach rozmáitych/ gdy im czego niedostaie w iedzeniu/ w pićiu/ odzieniu/ y innych wczasach/ niż iętszy bogácze tego świáta: ponieważ oni wspomniáwszy na niewczasy/ y niedostátki/ y vtrápienia P. IEzusa oblubieńca swego iz są y bywaią tym podobnieyszemi onemu/ przetoż niewymownie ćieszą się w tákich niedostatkách. Kutemu
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 69
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
porównania w niedostatkach rozmaitych/ gdy im czego niedostaje w jedzeniu/ w piciu/ odzieniu/ i innych wczasach/ niż iętszy bogacze tego świata: ponieważ oni wspomniawszy na niewczasy/ i niedostatki/ i utrapienia P. JEzusa oblubieńca swego iz są i bywają tym podobniejszemi onemu/ przetoż niewymownie cieszą się w takich niedostatkach. Kutemu ia i ono/ tegoż kochanego swego słowo: Błogosławieni którzy łakną i pragną: bo będą nasyceni. I owe: Błogosłaawieni ubodzy: bo wasze jest królestwo Boże. Zaczym sami w swym sercu konkludują lubo nie dojadszy/ i drugdy nie dopiwszy z tymże Królem Dawidem mówiąc: Nasyco będę gdy się
porownániá w niedostatkach rozmáitych/ gdy im czego niedostaie w iedzeniu/ w pićiu/ odzieniu/ y innych wczasach/ niż iętszy bogácze tego świáta: ponieważ oni wspomniáwszy na niewczasy/ y niedostátki/ y vtrápienia P. IEzusa oblubieńca swego iz są y bywaią tym podobnieyszemi onemu/ przetoż niewymownie ćieszą się w tákich niedostatkách. Kutemu ią y ono/ tegoż kochanego swego słowo: Błogosławieni ktorzy łakną y pragną: bo będą nasyceni. Y owe: Błogosłaawieni vbodzy: bo wásze iest krolestwo Boże. Zaczym sámi w swym sercu konkluduią lubo nie doiádszy/ y drugdy nie dopiwszy z tymże Krolem Dáwidem mowiąc: Nasyco będę gdy się
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 69
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
nalepiej/ wszelakimi dostatkami? Izaliżby waszmości ciężko było wycierpieć nie dojędzenia/ niedopicia/ przez szczupłe śniadanie w domu? Inaczej nie byłby waszmość mądrym/ a Królowi onemu wielcebyś się nie podobał gdybyś sobie w domu dogodził przygrubszemi potrawami/ porównawszy je z dostatki królewskiemi: a tak ęma rozmieć o wszystkich niedostatkach które tu znoszą ubodzy w duchu. Adam: Dyskuruj jako chcesz lepsze jedno Chwala Bogu[...] / niżli dwoje/ Dali Bóg: mnie się zda to rozkosz/ uciecha/ i szczęście/ kiedy mam wszytkiego podostatku: i zażywać sobie do woli; a przyszłe kiedy będę JAN: U mnie się zda że nie dy rzeczy
nalepiey/ wszelákimi dostátkámi? Izaliżby wászmośći ćięszko było wyćierpieć nie doiędzeniá/ niedopićiá/ przez szczupłe śniadánie w domu? Inaczey nie byłby wászmość mądrym/ á Krolowi onemu wielcebys się nie podobáł gdybyś sobie w domu dogodźił przygrubszemi potráwami/ porownawszy ie z dostátki krolewskiemi: á ták ęmá rozmieć o wszystkich niedostatkach ktore tu znoszą vbodzy w duchu. Adam: Dyszkuruy iako chcesz lepsze iedno Chwalá Bogu[...] / niżli dwoie/ Dali Bog: mnie się zda to roskosz/ vćiechá/ y szczęście/ kiedy mam wszytkiego podostatku: y záżywáć sobie do woli; á przyszłe kiedy będę IAN: U mnie sie zda że nie di rzeczy
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 72
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
przyjemnego wysłuchałem cię/ a w dzień zbawienia poratowałem cię. Oto teraz czas przyjemny/ oto teraz dzień zbawienia. 3. Żadnego niwczym nie dawając zgorszenia; aby nie było naganione usługowanie nasze. 4. Ale we wszystkim zalecając samych siebie/ jako słudzy Boży w wielkiej cierpliwości/ w uciskach/ w niedostatkach/ w utrapieniach: 5. W raziech/ w więzieniach/ w potłukaniu/ w pracach/ w niedosypianiach/ w pościech: 6. W czystości/ w umiejętności/ w nieskwapliwości/ w dobrotliwości/ w Duchu Świętym/ w miłości nieobłudnej: 7. W mowie prawdy/ w mocy Bożej/ przez oręże sprawiedliwości na
przyjemnego wysłuchałem ćię/ á w dźień zbáwienia porátowáłem ćię. Oto teraz czás przyjemny/ oto teraz dźień zbáwieniá. 3. Zadnego niwcżym nie dawájąc zgorszeniá; áby nie było nágánione usługowánie násze. 4. Ale we wszystkim zálecájąc sámych śiebie/ jáko słudzy Boży w wielkiey ćierpliwośći/ w ućiskách/ w niedostátkách/ w utrapieniách: 5. W ráźiech/ w więźieniách/ w potłukániu/ w pracách/ w niedosypiániách/ w pośćiech: 6. W cżystośći/ w umiejętnośći/ w nieskwápliwośći/ w dobrotliwośći/ w Duchu Świętym/ w miłośći nieobłudnej: 7. W mowie práwdy/ w mocy Bożey/ przez oręże spráwiedliwośći ná
Skrót tekstu: BG_2Kor
Strona: 194
Tytuł:
Biblia Gdańska, Drugi list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
trzy kroć PAna prosił/ aby odstąpiło ode mnie. 9. Ale mi rzekł: Dosyć masz na łasce mojej; abowiem moc moja wykonywa się w słabości. Raczej się tedy więcej chlubić będę z krewkości moich/ aby we mnie mieszkała moc CHrystusowa. 10. DLa tego się kocham w krewkościach/ w potwarzach/ w niedostatkach/ w prześladowaniach/ i w uciskach/ dla CHrystusa. Bo gdym jest słaby/ tedym jest mocny. 11. Stałem się głupim chlubiąc się: wyście mię do tego przymusili. Bom ja od was miał być chwalony; ponieważem nie był podlejszym niżeli oni barzo wielcy Apostołowie/ chociażem
trzy kroć PAná prośił/ áby odstąpiło ode mnie. 9. Ale mi rzekł: Dosyć masz ná łásce mojey; ábowiem moc mojá wykonywa śię w słábośći. Rácżey śię tedy więcey chlubić będę z krewkośći mojich/ áby we mnie mieszkáłá moc CHrystusowá. 10. DLa tego śię kocham w krewkośćiách/ w potwárzách/ w niedostátkách/ w prześládowániách/ y w ućiskách/ dla CHrystusá. Bo gdym jest słáby/ tedym jest mocny. 11. Stałem śię głupim chlubiąc śię: wyśćie mię do tego przymuśili. Bom ja od was miał być chwalony; ponieważem nie był podlejszym niżeli oni bárzo wielcy Apostołowie/ choćiáżem
Skrót tekstu: BG_2Kor
Strona: 199
Tytuł:
Biblia Gdańska, Drugi list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
gromadi Pala miał zalecęnie, et dominus Rdus Pater Prior, przy którym ta sprawa była, nakazał: wolnym go czini od przysięgi, do który go Kubąń chciał prziwieść, i gdzieby Kuban co więcej udawał; item Palę, aby w kunie u kościoła siędział, gdyż Wojciech Pala stary wiele dobrego gromadzie w tych niedostatkach czinił.
3017. (347) Trzecia. — Wojciech Pala sini Puta wójta przeslego zmarłego o dług poziwa; odpowiedzieli, ze im na testamencie o tym długu nic niewspomniał. Gromada świadczi za Palą, ze to człek dobrego sumnienia, nieupominałby się, gdybi niepoziczyl. Skaząno, aby Pali zaplaczili sinowie
gromadi Pala miał zalecęnie, et dominus Rdus Pater Prior, przi ktorym tha sprawa była, nakazał: wolnym go czini od przisięgi, do ktori go Kubąń chciał prziwieść, y gdzieby Kubąn co więcey udawał; item Palę, aby w kunie u koscioła siędział, gdysz Wociech Pala stary wiele dobrego gromadzie w tych niedostathkach czinił.
3017. (347) Trzecia. — Woyciech Pala sini Puta woyta przeslego zmarłego o dług poziwa; odpowiedzieli, ze ym na testamencie o tym długu nic niewspomniał. Gromada swiadczi za Palą, ze tho człek dobrego sumnienia, nieupominałby się, gdybi niepoziczyl. Skaząno, aby Pali zaplaczili sinowie
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 317
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Orzech Kasztanowy na raz. Rozsądek.
To oboje ziele/ Rożyczki Panny Mariej/ bywa w ogrodziech siane/ dla Sałat/ i lekarskiego używania. V nas sama przez się w obfitości roście/ tak mniejsza/ jako więtsza/ na przerzeczonych miejscach. Ziele godne wielkiego zalecenia/ dla osobliwych i doświadczonych skutków jego/ w przerzeczonych niedostatkach. Mniejszą podoba się nam Krewnikiem nazwać/ dla potężnego zastanowienia Toku krwie z kądkolwiek. Księgi Pierwsze. Dzięgiel nasz/ Rozdział 22.
Angelica vilgaris. Radix Spiritus Sancti. Costus niger. Panaces Angelicum. Angelick/ Heyligengeist wurtz. Engel wurtz. Brust wurc. Gejst wurc.
DZięgiel swojski czworaki się u nas znajduje.
Orzech Kásztanowy ná raz. Rozsądek.
To oboie źiele/ Rożyczki Pánny Máryey/ bywa w ogrodźiech śiane/ dla Sáłat/ y lekárskiego vżywánia. V nas sámá przez śię w obfitośći rośćie/ ták mnieysza/ iáko więtsza/ ná przerzeczonych mieyscách. Ziele godne wielkiego zálecenia/ dla osobliwych y doświadczonych skutkow iego/ w przerzeczonych niedostátkách. Mnieyszą podoba sie nam Krewnikiem názwáć/ dla potężnego zástánowienia Toku krwie z kądkolwiek. Kśięgi Pierwsze. Dźięgiel nász/ Rozdźiał 22.
Angelica vilgaris. Radix Spiritus Sancti. Costus niger. Panaces Angelicum. Angelick/ Heyligengeist wurtz. Engel wurtz. Brust wurtz. Geyst wurtz.
DZięgiel swoyski czworáki sie v nas znáyduie.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 84
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
tym płaty albo flajtuchy maczając/ na nie przykładać. To też
Plany i zmazy wszelakie na ciele zastarzałe i dawne ściera. Magia.
Mądrzy Mistrzowie uczą: jakie się mają czasy obierać i zachować/ w kopaniu korzenia/ w braniu liścia z kłączem/ i w obijaniu nasienia/ do tych albo owych chorób. W wątrobnych niedostatkach: także w Płucnych/ i pokrzywionym członkom/ każą brać/ gdyby Jowisz nietylko w swych godnościach wywyższony/ ale i do swego kresu/ albo i w Trzeciaku był: w ten czas ziele samo ma być rwane/ do pomienionych chorób. Także nasienia kiedy chcemy zażyć przeciwko Kolice/ zamuleniu zoładka/ zatkaniu kiszek
tym płáty álbo fláytuchy maczáiąc/ ná nie przykłádáć. To też
Plány y zmázy wszelákie ná ciele zástárzáłe y dawne śćiera. Magia.
Mądrzy Mistrzowie vczą: iákie się máią czásy obierać y záchowáć/ w kopániu korzenia/ w brániu liśćia z kłączem/ y w obiiániu naśienia/ do tych álbo owych chorob. W wątrobnych niedostátkách: tákże w Płucnych/ y pokrzywionym członkom/ każą bráć/ gdyby Iowisz nietylko w swych godnośćiách wywyższony/ ále y do sweg^o^ kresu/ álbo y w Trzećiaku był: w ten czás źiele sámo ma być rwáne/ do pomienionych chorob. Tákże naśienia kiedy chcemy záżyć przećiwko Kolice/ zámuleniu zoładká/ zátkániu kiszek
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 141
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
i chorobami ciężkiemi, i niedostatki wielkiemi, potraceniem koni i rynsztunków, trwać dłużej, jako to często znać dawali, nie chcieli i zatrzymani dalej być nie mogli. Trzeba za odeściem ich jakiego tam wżdy opatrzenia, o czym nie zaniechiwał się J. K. M. z p. hetmanem znosić; jedno w niedostatkach teraźniejszych, jako się to zdarzy i na czym tam na koniec stanie, trudno jeszcze wiedzieć, dalszy czas to ukaże i na sejmie będzie przełożono.
Ten tedy jest, jako wm. baczycie, status rzeczy inflanckich, w których na pilnym i usilnym staraniu i obmyśliwaniu J. K. M. nie schodziło nic.
i chorobami ciężkiemi, i niedostatki wielkiemi, potraceniem koni i rynsztunków, trwać dłużej, jako to często znać dawali, nie chcieli i zatrzymani dalej być nie mogli. Trzeba za odeściem ich jakiego tam wżdy opatrzenia, o czym nie zaniechiwał się J. K. M. z p. hetmanem znosić; jedno w niedostatkach teraźniejszych, jako się to zdarzy i na czym tam na koniec stanie, trudno jeszcze wiedzieć, dalszy czas to ukaże i na sejmie będzie przełożono.
Ten tedy jest, jako wm. baczycie, status rzeczy inflanckich, w których na pilnym i usilnym staraniu i obmyślawaniu J. K. M. nie schodziło nic.
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 246
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
