moja wojska upieką albo podczaszyna derbska, w liczbie honoru swojego jedenasta? Za co, pytam się, w gatunek jednej sukni i stroju ma wchodzić śpiżarnia, browar, stodoła, folwark, ba, i cała majętnostka albo tak wielu zgryźliwych jako molów kredytorów, męża podciwego turbacji, frasunków i zabiegów, dzieci i czeladki własnej niedostatki i krzywdy? Jeżeli dla szacunku znajomej godności i osoby, to zawód: Bo i dudek pstry bywa, a w ozdobę przecie I smak stołów nie wchodzi w bażanty w pasztecie. Jeżeli dla naśladowania i emulacji, to drwiny: I głowacz nie jest główna ryba, choć to bywa, Że przez siłę pod wodę z
moja wojska upieką albo podczaszyna derbska, w liczbie honoru swojego jedenasta? Za co, pytam się, w gatunek jednej sukni i stroju ma wchodzić śpiżarnia, browar, stodoła, folwark, ba, i cała majętnostka albo tak wielu zgryźliwych jako molów kredytorów, męża podciwego turbacyi, frasunków i zabiegów, dzieci i czeladki własnej niedostatki i krzywdy? Jeżeli dla szacunku znajomej godności i osoby, to zawód: Bo i dudek pstry bywa, a w ozdobę przecie I smak stołów nie wchodzi w bażanty w pasztecie. Jeżeli dla naśladowania i emulacyi, to drwiny: I głowacz nie jest główna ryba, choć to bywa, Że przez siłę pod wodę z
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 289
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
mu zbyt wielki kłopot mnożył,
Zdjął je z siebie; jużby rad rzekł o pomoc komu, Wiedząc, że jeszcze było opodal do domu. A nie widząc ratunku, mocuje się starzec: Zdadzą mu się cięższe drwa, niźli drugim marzec. Lecz gdy już dźwignąć nie mógł, frasunki, kłopoty,
Niewczasy, niedostatki i przeszłe roboty Wszystkie na pamięć przyszły: więc tego żałuje, Że żyw, na śmierć narzeka, że go nie ratuje. Woła śmierci kilkakroć, by go z świata wzięła, Kłopoty, prace z zdrowiem razem mu odjęła. Śmierć zatym z straszną kosą na ono wołanie Przyjdzie k’niemu, - a starzec jak
mu zbyt wielki kłopot mnożył,
Zdjął je z siebie; jużby rad rzekł o pomoc komu, Wiedząc, że jeszcze było opodal do domu. A nie widząc ratunku, mocuje się starzec: Zdadzą mu się cięższe drwa, niźli drugim marzec. Lecz gdy już dźwignąć nie mógł, frasunki, kłopoty,
Niewczasy, niedostatki i przeszłe roboty Wszystkie na pamięć przyszły: więc tego żałuje, Że żyw, na śmierć narzeka, że go nie ratuje. Woła śmierci kilkakroć, by go z świata wzięła, Kłopoty, prace z zdrowiem razem mu odjęła. Śmierć zatym z straszną kosą na ono wołanie Przyjdzie k’niemu, - a starzec jak
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 38
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
wiedzieli. Przeto podaje nam do serca raz jedne/ raz drugie pilniejsze i walniejsze przyczyny/ któreby nas do tej prośby napędzały/ dla których byśmy potrzeby/ usilniej supliki nasze przed jego Majestat donosili. Ze strony naszej/ ustawne i codziene przyczyny są gorącej i częstej prośby/ ciężka niedola/ mizerie/ słabość/ niedostatki/ zguby i upadki nasze/ o których słysząc/ na które patrząc/ rzecz prawie nie podobna/ aby się miłosierne serce Boskie nie użaliło/ ucho do wysłuchania nie skłoniło/ ręka do pomocy nie rzuciła. Psal: 82. Inclina aurem tuam ad precem meam, quia repleta malis anima mea. Z strony zaś Boskiej
wiedźieli. Przeto podáie nam do sercá raz iedne/ raz drugie pilnieysze y wálnieysze przyczyny/ ktoreby nás do tey proźby nápędzáły/ dlá ktorych bysmy potrzeby/ uśilniey suppliki násze przed iego Máiestát donośili. Ze strony nászey/ ustawne y codźiene przyczyny są gorącey y częstey proźby/ ćiężka niedolá/ mizerie/ słábość/ niedostátki/ zguby y upádki násze/ o ktorych słysząc/ ná ktore pátrząc/ rzecz práwie nie podobna/ aby się miłośierne serce Boskie nie użaliło/ ucho do wysłuchaniá nie skłoniło/ ręka do pomocy nie rzućiła. Psal: 82. Inclina aurem tuam ad precem meam, quia repleta malis anima mea. Z strony záś Boskiey
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 198
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ i innymi doskonałościami jego/ żadną się nie uwodzić marnością/ ale we wszytkim na jego wolą świętą wzrok mieć wlepiony/ i to tylko czynić co mu się podoba. Aże na ty przeszkód pełnym świecie barzo trudno w takiej doskonałości jakiejby to dzieło godne było; tu żyć do oej ojczyzny wiecznej/ gdzie się te niedostatki i ułomności powetować mogą ustawną żądzą/ i na każdy moment gotowością serdecznie tęskni/ wzdycha/ i wielkim pospieche ciągnie. Stąd to będzie że taka miłość silną i dzielną przeciko wszytkim trudnościom stanie. Cant: 8. Fortis ut mors dylectio. Zapalonej gorliwości jej/ żadne ucisków potoki nie zaleją/ ale raczej jako rozpalone zarzewie
/ y innymi doskonáłośćiámi iego/ żadną się nie uwodźić márnośćią/ ále we wszytkim ná iego wolą świętą wzrok mieć wlepiony/ y to tylko czynić co mu się podoba. Aże ná tý przeszkod pełnym świećie bárzo trudno w tákiey doskonáłośći iákieyby to dźieło godne było; tu żyć do oey oyczyzny wieczney/ gdźie się te niedostátki y ułomnośći powetować mogą ustawną żądzą/ y ná káżdy moment gotowośćią serdecznie tęskni/ wzdycha/ y wielkim pospieché ćiągnie. Ztąd to będźie że táka miłość śilną y dźielną przećiko wszytkim trudnośćiom stánie. Cant: 8. Fortis ut mors dilectio. Zapaloney gorliwośći iey/ żadne ućiskow potoki nie zaleią/ ále ráczey iáko rospálone zarzewie
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 397
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
do myśli, słów, i ułożenia wyboru, nieznajdzie w tym mniej wykształconym dziele ukontentowania tyle, ile pragnie znajdować w książkach teraz na świat wychodzących. Delikatność u-
szu, i serc, wytwornościami samemi pieszczone imaginacje zrażą się nawet może i odstręczą przez proste i szczere bez koloru żadnego wyrażenia moje.
Te jednakże wzmiankowane niedostatki, jeżeli będą wytykane od subtelnych i dotkliwych Czytelników, bynajmniej mię nie zasmucą. Oby przynajmniej to mi przyznano: mówił szczerze według Pisma Z., według Ojców Świętych zdań, według Katolickiego Kościoła ustaw, i moralności, tylko że nie jak polityczny, słodki, i gustowny Krassomowca.
Nakoniec jeżeliby te przywary tyle
do myśli, słow, y ułożenia wyboru, nieznaydzie w tym mniey wykształconym dziele ukontentowania tyle, ile pragnie znaydować w książkach teraz na świat wychodzących. Delikatność u-
szu, y serc, wytwornościami samemi pieszczone imaginacye zrażą się nawet może y odstręczą przez proste y szczere bez koloru żadnego wyrażenia moie.
Te iednakże wzmiankowane niedostatki, ieżeli będą wytykane od subtelnych y dotkliwych Czytelnikow, bynaymniey mię nie zasmucą. Oby przynaymniey to mi przyznano: mowił szczerze według Pisma S., według Oycow Swiętych zdań, według Katolickiego Kościoła ustaw, y moralności, tylko że nie iak polityczny, słodki, y gustowny Krassomowca.
Nakoniec ieżeliby te przywary tyle
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 3
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
jest dla niedostatku: piechocie późno się stawić przydzie a jazdy prawie nie będzie nic. Żywności, aparatu wojennego, formanów, wszytko by tego sposobić potrzeba, a niedostatek przekaża. Pilnie J. K. M. żąda wm., abyście strony swy gorące uczynili staranie, jakoby wzmożone i ratowane być mogły prędka te niedostatki, jako najrychli za obraniem poborców wybrany ten pobór. Nie dla siebie tego J. K. M. potrzebuje, wiedzą to wszyscy, wiedzą i wm. sami, że jako tu, tak i gdzie indzie nie dotknął się J. K. M. i w jednym namniejszym pieniądzu. Dla samych wmci, dla
jest dla niedostatku: piechocie późno się stawić przydzie a jezdy prawie nie będzie nic. Żywności, aparatu wojennego, formanów, wszytko by tego sposobić potrzeba, a niedostatek przekaża. Pilnie J. K. M. żąda wm., abyście strony swy gorące uczynili staranie, jakoby wzmożone i ratowane być mogły prętka te niedostatki, jako najrychli za obraniem poborców wybrany ten pobór. Nie dla siebie tego J. K. M. potrzebuje, wiedzą to wszyscy, wiedzą i wm. sami, że jako tu, tak i gdzie indzie nie dotknął się J. K. M. i w jednym namniejszym pieniądzu. Dla samych wmci, dla
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 236
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
Czasy następowały niesposobne, dżdżiste, ziemia tam niska, błotna, szańce trudne, nadzieja jednak była dobra w łasce i pomocy Boskiej, w pilności hetmańskiej i ochocie wojska wszytkiego.
Za rozprawą około Białego Kamienia już ten ostatek wojska służebnych, którzy tam byli pozostali, dla strudzenia i zimą przeszłą, i chorobami ciężkiemi, i niedostatki wielkiemi, potraceniem koni i rynsztunków, trwać dłużej, jako to często znać dawali, nie chcieli i zatrzymani dalej być nie mogli. Trzeba za odeściem ich jakiego tam wżdy opatrzenia, o czym nie zaniechiwał się J. K. M. z p. hetmanem znosić; jedno w niedostatkach teraźniejszych, jako się to
Czasy następowały niesposobne, dżdziste, ziemia tam niska, błotna, szańce trudne, nadzieja jednak była dobra w łasce i pomocy Boskiej, w pilności hetmańskiej i ochocie wojska wszytkiego.
Za rozprawą około Białego Kamienia już ten ostatek wojska służebnych, którzy tam byli pozostali, dla strudzenia i zimą przeszłą, i chorobami ciężkiemi, i niedostatki wielkiemi, potraceniem koni i rynsztunków, trwać dłużej, jako to często znać dawali, nie chcieli i zatrzymani dalej być nie mogli. Trzeba za odeściem ich jakiego tam wżdy opatrzenia, o czym nie zaniechiwał się J. K. M. z p. hetmanem znosić; jedno w niedostatkach teraźniejszych, jako się to
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 246
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
wszelką przeszłą złość chcę na sobie karać. Niechcę się kontentować karaniem na spowiedziach zadanym/ ale nad to przyczyniać będę innego dusze i ciała męgo trapienia/ ile zdrowie/ stan/ zabawy/ i roztropność dopuści. Drogi doskonałości Chrześć:
I owszem tak każdy dzień żywota mego chcę na potym kończyć: że wszytkie całego dnia niedostatki moje przed uspokojeniem się sprawiedliwości twej Boskiej za pomocą twoją/ a za wysługą Pana JezusA słusznie wypłacę/ i serce moje dostatecznie obmyję/ i od miłosierdzia twojego zupełny odpust odniosę.
4. W czym pragnę usilnie mieć w towarzystwie/ wszystkie bliznie moje/ wszytkie krwią Pana Jezusową/ odkupione ludzie. Obyśmy się wszyscy/
wszelką przeszłą złość chcę ná sobie karáć. Niechcę się kontentowáć karániem ná spowiedźiách zádánym/ ále nád to przyczyniáć będę innego dusze i ćiáłá męgo trapienia/ ile zdrowie/ stan/ zabáwy/ i rostropność dopuśći. Drogi doskonáłośći Chrześć:
Y owszem ták káżdy dźień żywotá mego chcę ná potym kończyć: że wszytkie cáłego dniá niedostátki moie przed vspokoieniem się spráwiedliwośći twey Boskiey zá pomocą twoią/ á zá wysługą Páná IESUSA słusznie wypłácę/ i serce moie dostátecznie obmyię/ i od miłośierdźia twoiego zupełny odpust odniosę.
4. W czym prágnę vśilnie mieć w towárzystwie/ wszystkie bliznie moie/ wszytkie krwią Páná Iezusową/ odkupione ludźie. Obyśmy się wszyscy/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 32
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
/ chcę znać i brać za moje/ weseląc się i ciesząc z-niego/ jakoby z-własnego/ i winszować mu dobrego/ i ochraniać go od złego/ i pomagać mu do dobrego. Drogi doskonałości Chrześć:
4. Wszelakie bliźniego mego obyczaje/ narowy/ i niestwory/ tak łaskawie znosić chcę/ jako aby moje niedostatki od innych ponoszone i przeglądane cierpliwie były/ sobie życzę.
5. Z-każdym bliźnim moim/ w-każdej okazji postępować chcę w-poszanowaniu przystojnym/ przekładając nad mię w-sercu/ i pierwszych i lepszych części/ i rzeczy jemu życząc i ustępując.
6. W-mowie z-bliźnim moim każdym łagodność/ wesołość/
/ chcę znáć i bráć zá moie/ weseląc się i ćiesząc z-niego/ iakoby z-własnego/ i winszowáć mu dobrego/ i ochrániáć go od złego/ i pomagáć mu do dobrego. Drogi doskonáłośći Chrżeść:
4. Wszelakie bliźniego mego obyczáie/ narowy/ i niestwory/ ták łáskáwie znośić chcę/ iáko áby moie niedostatki od innych ponoszone i przeglądáne ćierpliwie były/ sobie życzę.
5. Z-káżdym bliźnim moim/ w-káżdey okázyey postępowáć chcę w-poszánowániu przystoynym/ przekładáiąc nád mię w-sercu/ i pierwszych i lepszych częśći/ i rzeczy iemu życząc i vstępuiąc.
6. W-mowie z-bliźnim moim káżdym łágodność/ wesołość/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 298
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
