kto uczony, co jeno kto umie, Niech pisze - takie marmur litery ma w sobie - O cnotach nieśmiertelnych w anielskiej osobie”. I.
XC.
Bo choć pełna dobroci, pełna i wdzięczności Jej postać, choć ją samo skłania do ludzkości Przyrodzenie, zda przecię gniewać się, iż swemi Chwalił ją ktoś wierszami niedouczonymi. Te imiona wyrżnione w alabastrach były, Które zakrytych przezwisk wiadomość czyniły; Insze, czy z zapomnienia czyli też z niechęci, Mądry rzemieślnik podał ciemnej niepamięci.
XCI.
W śrzodku figur okrągłe miejsce uczyniono, A pawiment koralem szczerem położono; Przezeń z kryształu strużka bieży żywej wody, Podając w gorące dni pragnącem
kto uczony, co jeno kto umie, Niech pisze - takie marmur litery ma w sobie - O cnotach nieśmiertelnych w anielskiej osobie”. I.
XC.
Bo choć pełna dobroci, pełna i wdzięczności Jej postać, choć ją samo skłania do ludzkości Przyrodzenie, zda przecię gniewać się, iż swemi Chwalił ją ktoś wierszami niedouczonymi. Te imiona wyrżnione w alabastrach były, Które zakrytych przezwisk wiadomość czyniły; Insze, czy z zapomnienia czyli też z niechęci, Mądry rzemieśnik podał ciemnej niepamięci.
XCI.
W śrzodku figur okrągłe miejsce uczyniono, A pawiment koralem szczerem położono; Przezeń z kryształu strużka bieży żywej wody, Podając w gorące dni pragnącem
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 276
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
